Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Το λοιπόν... Η ζωή του λιτλ jon ήταν αρκετά χρόνια γεμάτη δημοτικά με κλαρίνα, βιολιά κλπ,κλπ και γνήσιες Ρουμελιώτικες μελωδίες και φωνές, όπως Φιλιώ Πυργάκη, Κάβουρας, Τσάουσης, Καρνάβας, Ψαρράς κλπ,κλπ... Το λύκειον ήρθε. Κάποια στιγμή ακούω το όνομα Σωκράτης Μάλαμας και μία μελωδία που με έκανε ίσωμα... Ο καθηγητής μου στο φροντιστήριο ήταν συγκάτοικοι κάποτε με τον Μάλαμα και έτσι όλοι στο τμήμα θέλοντας και μη κολλήσαμε (ήταν και κάτι "φτερουγίσματα" στη μέση ). Ε, μετά μας πήρε η μπάλα... Το έντεχνο για καμιά 10αριά μήνες το ξέσκισα. Ότι δεν είχα ακούσει τα προηγούμενα 15 χρόνια το άκουσα μαζεμένο μέσα σε αυτό το δεκάμηνο. Η αλήθειά είναι ότι το βαρέθηκα γρήγορα (όπως και τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου) και ήρθε στη 2-3 Λυκείου το ελληνικό ροκ με τις Τρύπες, τα Σπαθιά, Ενδελέχεια, Υπόγεια, Διάφανα Κρίνα και δειλά-δειλά χώθηκα στο βρώμικο κόσμο του metal με ένα compilation των Metallica (Platinium αν δεν κάνω λάθος) και με το Draconian Times των Paradise Lost... Πανελλήνιες δώσαμε με το "Μέσα στη Νύχτα των Άλλων" και το "S&M" στα τέρματα...Ουσιαστικά, οτιδήποτε ακούω τώρα οφείλεται κυρίως σε μία 16άδα CD τίγκα στο mp3 που μου δώσαν πριν 5 χρόνια, στο πρώτο έτος. Κάπου ανάμεσα ήταν οι Dream Theater, οι Pink Floyd, οι Pain of Salvation, οι Rush, οι Queensryche και οι Pain of Salvation. Λίγο αργότερα ήρθαν οι "Φοβερές Κολοκύθες" (κατά κόσμον Smashing Pumpkins) και ο ασύλληπτος κος Maynard J. Keenan με τους Tool. Το γλυκό έδεσε. To art-prog rock-metal έγινε ο λόγος να πληρώνω αρκετά €€€€ για CD, OTE, ΔΕΗ... Και ο λόγος που κάθομαι και γράφω αυτές τις μαλ***ες την στιγμή που θα έπρεπε να γυρίζω καμιά σελίδα για να περάσω κανά μάθημα...Φυσικά, το σκληρό-death-dog metal και τα heavy-rebet πάντα ήταν εκεί σε κάθε μουσικό μας βήμα και σε κάθε ωραία και δύσκολη στιγμή (εδώ είναι το σημείο που ο φίλος Candlemass κουνάει το κεφάλι του).
Φυσικά, το σκληρό-death-dog metal και τα heavy-rebet πάντα ήταν εκεί σε κάθε μουσικό μας βήμα και σε κάθε ωραία και δύσκολη στιγμή
ΠαράθεσηΦυσικά, το σκληρό-death-dog metal και τα heavy-rebet πάντα ήταν εκεί σε κάθε μουσικό μας βήμα και σε κάθε ωραία και δύσκολη στιγμήσωστός, σωστός..αυτο όλοι το έχουμε μέσα μας απλα ειναι μέχρι να το ανακαλύψουμε οτι το έχουμε
Emena me evale o pateras mou na akousw led zeppelin kai dep purple kai rolling stones sta prwta mou gene8lia!!!! Apo tote asxolh8hka me to rock kai argotera me to metal
Nai
Φίλε Samsonic δε μπορώ να πω πως διάβασα ολόκληρη την μουσική σου ιστορία αλλά... το solo του Nothing... ο Hetfield δεν το παίζει;
Παράθεση από: Vaiking στις 29/06/05, 01:45 Φίλε Samsonic δε μπορώ να πω πως διάβασα ολόκληρη την μουσική σου ιστορία αλλά... το solo του Nothing... ο Hetfield δεν το παίζει; Όντως.. Αυτό το τραγούδι το έχει γράψει εξ ολοκλήρου ο Hetfield..Το έγραψε λέει γιατί όταν πηγαίνουν οι Metallica περιοδίες του λύπει η οικογένεια του...(off topic)
Ξεκίνησε από Ερασιτέχνης « 1 2 3 4 » Μουσικά νέα και συζητήσεις
Ξεκίνησε από Πέτροc Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Symeon « 1 2 ... 13 14 » Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από asxhmos Σύνδεσμοι μουσικών οργάνων
Ξεκίνησε από jacksonas « 1 2 ... 14 15 » Μουσικά νέα και συζητήσεις
Ξεκίνησε από penoktonos « 1 2 3 4 » Λοιπά
Ξεκίνησε από Salinas Μουσικά νέα και συζητήσεις
Ξεκίνησε από pa... « 1 2 » Μουσικά νέα και συζητήσεις
Ξεκίνησε από MACMISIAS Μουσικά νέα και συζητήσεις
Ξεκίνησε από Guitarholic_punk « 1 2 » Διασκέδαση