Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pinelopi στις 06/08/08, 23:09

Τίτλος: Σκόρπιο Κόκκινο
Αποστολή από: pinelopi στις 06/08/08, 23:09
Έρχονται και φεύγουν οι μέρες
θάλασσα γαλήνια
και δυο κοχύλια στις χούφτες
ο κόσμος όλος δυο φτερά
γλάρου λευκού

Έρχονται και φεύγουν οι μέρες
μετάξι στα βλέφαρα
κι ο χρόνος δεμένη κλωστή
κόκκινη κλωστή
αιμάτινη χάντρα
στο λαιμό καρφωμένη
Που είσαι;
Είσαι;
Υπάρχεις;
Μαζεύω χρώμα από βραδινές φωτιές
και σε πλάθω στην σκέψη μου
Μια κραυγή μου σου στέλνω
ζωγραφισμένη σ' ένα κόκκινο φύλλο
Την βλέπεις;
Υπάρχω;

Στην πόρτα σου γερμένο "Απαγορεύεται η Είσοδος"
κι εγώ μπροστά στη θλίψη των ματιών σου
γονατίζω
στην άκρη της φτερούγας μου διψασμένες χαρές
πάνω στην ύλη πως να στήσω τ' όνειρό μου;

Γέλιο στις άκρες, στα χείλη σου
κι εγώ να ψάχνω στα μάτια το κόκκινο
σμιλεύοντας ελπίδες
στο μπράτσο μου

Πως να σου συγχωρέσω όσα δεν είσαι;
Όσα δεν είσαι...
σπασμένος καθρέφτης
που σφίγγω στα δόντια

Καταλαβαίνεις;
Χαμογελάς
κι ένα αστέρι χαμηλώνει το βλέμμα
από ευτυχία , από απόγνωση
Μονάχα μην αφήσεις να χαμηλώσει ο ουρανός
Δεν τον αντέχω τον ουρανό στα πόδια μου...

Στ' ακροδάχτυλά μου περπατάς
κι ανέμελα τους χυμούς μου ραμφίζεις

Που είσαι;
Που είναι το κόκκινο;
Όχι άλλο ροζ
Δεν το μπορώ το ροζ

Κλείνω τα χέρια μου σφιχτά
γεμίζουν οι χούφτες μου κόκκινο
πορτοκαλί το φεγγάρι
η άμμος κατάλευκη
στα πόδια μου άμμος
στα μάτια μου άμμος
ανοίγω την παλάμη μου
και πάλι μέσα της ανθίζεις...


                                                                                             Μυτιλήνη  23/7/2008
Τίτλος: Απ: Σκόρπιο Κόκκινο
Αποστολή από: Neikos στις 07/08/08, 00:36
πολυ ωραιο pinelopi ... απιστευτες εικονες, καποιες απο τις οποιες εχω βιωσει .....
η τριτη στροφη ηταν λιγο περιεργη.... τουλαχιστον ετσι μου φανηκε.

να 'σαι καλα για τους ομορφους στιχους σου που μας ταξιδευουν σε περιεργους προορισμους....
Τίτλος: Απ: Σκόρπιο Κόκκινο
Αποστολή από: kuiper στις 07/08/08, 08:38


Εικόνες που παιχνιδίζουν σε θαλασσινές πηγές.
Χρώματα παρμένα από το χαμόγελο του δικού σου ουράνιου τόξου.
Ένα λουλούδι που ζει και στην άμμο.

Κόκκινο παραγάδι σ’ ένα βυθό όχι δύσκολο μα αχαρτογράφητο, αινιγματικό.   


Πως να σου συγχωρήσω όσα δε είσαι;
(Μου χαρίζεις αυτόν τον στίχο για κάτι δικό μου;)
Τίτλος: Απ: Σκόρπιο Κόκκινο
Αποστολή από: pinelopi στις 08/08/08, 10:40
Νίκο, ίσως είναι πράγματι περίεργη η στροφή που αναφέρεις για τον αναγνώστη μα δεν μπορούσα αλλιώς να πω ότι ήθελα...

Γιάννη , φυσικά και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις, χαρά μου!

Σας ευχαριστώ και τους δυο  :)