Στο φυσομάνι

[ivikos]

Από τη ρίζα ως τον καρπό μου
 μα και με λίγα φύλα μου έστω,
με δόγμα σου το "Σ' αγαπώ μου"
αγάπης γράφεις μανιφέστο

 Απ' τον ορίζοντα ως τα βάθη
 μέχρι την κορυφογραμμή σου
 με ζωγραφίζεις όλο λάθη
 μα με ..πεθαίνει...το κορμί σου

 Απ' του γιαλού τα πέρα μάκρη
 ως της Αυγής το περιβάλλον
 με πνίγεις μάτια μου στο δάκρυ
 που καις τους έρωτές σου με άλλον

 Κι ενώ η φλόγα απ' το καντήλι
 ακροβατεί στο φυσομάνι
 εσύ κουνάς λευκό μαντήλι
 στου χωρισμού μας το λιμάνι!!!!