Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΠΟΙΟΣ στις 02/05/17, 15:15
-
ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ
τωρα δεν εισαι η φωτια εισαι ο καπνος της
τωρα δεν εισαι το καραβι εισαι ο γλαρος
που κι'ας τρομαζει στα ψηλα πεταει με θαρος
εκει που ειναι η κορφη μα κι'ο γκρεμνός της
μες στο κεφαλι σου το δαγκωμενο μηλο
μεσα στις τσεπες εισητηρια ξεχασμενα
ονειρα πανω στο παγκακι χαραγμενα
να μην γερασουνε παλευουνε με ζηλο
τωρα δεν εισαι ο αερας εισαι η σκονη
τωρα δεν εισαι η βροχη εισαι η σταγονα
που εχει σταξει απ'το σακουλι του χειμωνα
και που στο τζαμι θα κυλαει παντα μονη
οσους ξεχασανε δεν εχεις ξεχασμενους
το παρελθον μπροστα απ'τα ματια σου περναει
σαν χελιδονι στην φωλια του που γυρναει
γυρνας και συ σε ομορφους χρονους περασμενους
κι'αμα δεν ησουνα εσυ μα ησουν αλλος
θα'θελες να'σουνα νησι να'σουν Ιθακη
να αργησει χρονια να γυρισει το παιδακι
πριν σαν και σενα'νε κι'αυτο γινει μεγαλος
Α.Π