Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => F.A.Q. μουσικής γενικά => Νομικά, διαδικαστικά, οργανωτικά => Μήνυμα ξεκίνησε από: Thitapet στις 12/05/03, 01:25
-
Μουσικοφιλες και μουσικοφιλοι με αφορμή το topic που αναφερόταν στην πειρατεία Παραθέτω την προσωπική μου άποψη όσον αφορά σε ποιόν ανήκουν τα τραγούδια (και οποιοδήποτε καλλιτεχνικό δημιούργημα).
Η δημιουργία υπάρχει. Το αυριανό τραγούδι που θα μαγέψει κόσμο υπάρχει απο χθες. Ο δημιουργός είναι ο διακομιστής στην όλη διαδικασία. Ο αγνός δημιουργός το γνωρίζει . Ο εγωιστής δημιουργός που αγαπά πιότερο την πάρτη του απο το δημιούργημα του πολεμά την πειρατεία.
Στο ακόλουθο τόπικ παραθέτω και την άποψη του Παύλου Σιδηρόπουλου περί του θέματος.
http://forum.kithara.gr/yabbse/index.php?board=9;action=display;threadid=1667;start=25 (http://forum.kithara.gr/yabbse/index.php?board=9;action=display;threadid=1667;start=25)
-
Είναι Ο συνθέτης κάτοχος της δημιουργίας του?
-Oχι! Ειναι η δισκογραφικη εταιρια μετην οποια εχουν συμβολαιο, εκτοα αν ςιναι οι Maiden που στην προκειμενη περιπτωση η Iron Maiden ltd παραχωρει τα δικαιωματα (τα "δανειζει" στην ουσια, αφου oi Maiden τα εχουν ουτως ή αλλως) στην Ε.Μ.Ι.
-
Πιστευω οτι το κομματι ανηκει στο λογο που το δημιουργησε καποιος...
Α..ναι..και οπως λεει ο sotriani..στις δισκογραφικες εταιριες
-
Ο δημιουργός είναι ιδιοκτήτης της δημιουργίας του με έναν ιδιότυπο τρόπο που δεν έχει να κάνει με χρήμα... ο δημιουργός κατέχει το έργο του πριν αυτό καν πάρει μορφή, του ανήκει ως προς το ότι είναι τμήμα του εαυτού του και κανένας ποτέ δεν θα μπορέσει να το αποκτήσει όπως κανένας δεν μπορεί να αποκτήσει τμήμα της ψυχής κάποιου άλλου... από εκεί και πέρα... δημιουργός που απαιτεί χρήματα ως αντάλλαγμα για την χρήση ή την παρουσία της δημιουργίας του, είναι μαστρωπός του εαυτού του... δημιουργός που δέχεται χρήματα για την παραχώρηση του έργου του εκπορνεύει και απαρνείται τον εαυτό του... προσωπική άποψη πάντα... λίγο απόλυτη... αλλά αυτή είναι :P
-
Ένα τραγούδι, ποίημα, μυθιστόρημα κ.λπ. δεν ανήκε σε κανέναν άλλο παρά μόνο σε αυτόν που το νιώθει και το ασπάζεται. Οι δημιουργοί, ειδικά σήμερα, είναι τα ανδρείκελα που έλεγε ο Κ.Καρυωτάκης.
-
Δεν θα δώσω την προσωπική μου απάντηση σε αυτό το θέμα αλλά θα παραθέσω κάποια λόγια του Νικόλα Άσημου:
"Πάντως, παρόλο που δεν αισθάνομαι ιδιοκτήτης των τραγουδιών μου, όσον αφορά τις εταιρείες και τους λοιπούς ραδιόφωνο-τηλεοπτικούς, τους απαγορεύω την εκμετάλλευση των τραγουδιών μου, αν τύχει κι επιτρέπονται και γίνουνε ποτέ της μόδας. Κι όταν το λέω, το εννοώ ακόμα και πεθαμένος. Εκτός αν εγώ αλλάξω γνώμη...
Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..."
-
Ένα τραγούδι, ποίημα, μυθιστόρημα κ.λπ. δεν ανήκε σε κανέναν άλλο παρά μόνο σε αυτόν που το νιώθει και το ασπάζεται
Πολυ ωραια λογια... :)
-
Ο δημιουργός είναι ιδιοκτήτης της δημιουργίας του με έναν ιδιότυπο τρόπο που δεν έχει να κάνει με χρήμα... ο δημιουργός κατέχει το έργο του πριν αυτό καν πάρει μορφή, του ανήκει ως προς το ότι είναι τμήμα του εαυτού του και κανένας ποτέ δεν θα μπορέσει να το αποκτήσει όπως κανένας δεν μπορεί να αποκτήσει τμήμα της ψυχής κάποιου άλλου... από εκεί και πέρα... δημιουργός που απαιτεί χρήματα ως αντάλλαγμα για την χρήση ή την παρουσία της δημιουργίας του, είναι μαστρωπός του εαυτού του... δημιουργός που δέχεται χρήματα για την παραχώρηση του έργου του εκπορνεύει και απαρνείται τον εαυτό του... προσωπική άποψη πάντα... λίγο απόλυτη... αλλά αυτή είναι :P
...εμπορος, θα ελεγα! Συμφωνω! Αλλλα η "ελληνικη" και οχι μονο, πραγματικοτητα μας εχει δειξει αλλα δειγματα γραφης...
-
Δεν μου αρέσει η έννοια της κατοχής - ιδιοκτησίας. Από τη στιγμή που αποφασίζει να το ''εκδόσει'' (ούτε αυτή η λέξη μου αρέσει) στην ουσία εκθέτει τον εαυτό του, εκθέτει τα συναισθήματά του, τις σκέψεις του.
Αν πραγματικά το έργο του έχει βγει από την ψυχή του, έχει αποφασίσει να μείνει γυμνός απέναντι στο ακροατήριό του. Με αυτή και μόνο την έννοια πιστεύω ότι καταρχήν το έργο είναι κοινή ''ιδιοκτησία'' όπως ένα άγαλμα σε μια πλατεία, κατά δεύτερον ο καλλιτέχνης είναι απλώς ένα βήμα πιο κοντά στο επόμενο έργο του...
-
...εμπορος, θα ελεγα! Συμφωνω! Αλλλα η "ελληνικη" και οχι μονο, πραγματικοτητα μας εχει δειξει αλλα δειγματα γραφης...
Έμπορος που εμπορεύεται το πιο σημαντικό κομμάτι του εαυτού του. Για εμένα αυτός είναι νταβατζής της ψυχής του. Δεν διαφωνώ ότι τα δείγματα γραφής που μας δίνει η κοινωνία είναι διαφορετικά... απλά με αφήνουν αδιάφορη... :P
-
Oταν καποιος δημιουργει κατι το κανει για να εκφρασει κατι βαθυτερο προς τα εξω.Μεσω της καλλιτεχνικης δημιουργιας συνηθως εκφραζουμε κατι στους αλλους,κατι το οποιο δεν μπορουμε να εκφρασουμε αλλιως.
Εαν τωρα αυτο θελει ο δημιουργος να το εμπορευτει η οχι αυτο ειναι δικαιωμα του ,και δεν μπορουμε να τον
χαρακτηρισουμε ''νταβατζη'' η ''εκπορνευτη'' της ψυχης του.
Αυτοι οι οροι ειναι υπερβολικοι και δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα.
Εξαλλου ολοι εμπορευομαστε κατι....η μηπως οχι??????
-
Oταν καποιος δημιουργει κατι το κανει για να εκφρασει κατι βαθυτερο προς τα εξω.Μεσω της καλλιτεχνικης δημιουργιας συνηθως εκφραζουμε κατι στους αλλους,κατι το οποιο δεν μπορουμε να εκφρασουμε αλλιως.
Εαν τωρα αυτο θελει ο δημιουργος να το εμπορευτει η οχι αυτο ειναι δικαιωμα του ,και δεν μπορουμε να τον
χαρακτηρισουμε ''νταβατζη'' η ''εκπορνευτη'' της ψυχης του.
Αυτοι οι οροι ειναι υπερβολικοι και δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα.
Εξαλλου ολοι εμπορευομαστε κατι....η μηπως οχι??????
Δεν είπα ότι όποιος εμπορεύεται γενικά οτιδήποτε είναι νταβατζής... (μανάβης πχ... εκδίδει τομάτες... ;D) Έχω την άποψη πως κάποια πράγματα απλώς δεν βγαίνουν στο κλαρί και όποιον πάρει ο χάρος... και ναι, θεωρώ πως όταν εμπορεύεσαι την ψυχή σου κάνεις πορνεία και μάλιστα χειρότερη από το αν εμπορευόσουν το σώμα σου. Σαφώς και είναι δικαίωμα του καθενός να το κάνει... όπως είναι και δικό μου δικαίωμα να το κρίνω θετικά, αρνητικά, έντονα ή όπως θεωρώ πρέπον. Να σου θυμίσω μόνο Αυγή ότι η πραγματικότητα δεν είναι πάντα μία αντικειμενική, σταθερή και απόλυτη αξία... πολλές φορές η δική σου πραγματικότητα είναι διαφορετική από την δική μου... σύμφωνα λοιπόν με τη δική μου πραγματικότητα αυτοί οι όροι είναι ακριβείς... εξάλλου η ερώτηση ζητούσε την προσωπική (και ακριβώς γι' αυτόν το λόγο υποκειμενική) μας άποψη... ή κάνω λάθος...?
-
Το οτι λες εσυ την αποψη σου και εγω τη δικη μου αυτο δεν μας εμποδιζει καθολου στο να κρινουμε η μια την αλλη αλλα και στο να κανουμε κουβεντα.
Εξαλλου αν δεν κανω λαθος και εγω αυτη ειναι η εννοια ενος forum.
-
Αυγή μου φυσικά και δεν μας εμποδίζει σε τίποτα η διαφορετική άποψη που έχουμε... και φυσικά αυτή ακριβώς είναι η έννοια του forum... το σχόλιό μου προφανώς δεν ήταν αρκετά ξεκάθαρο, να διευκρινίσω λοιπόν ότι αναφερόταν στην φράση σου "δεν μπορουμε να τον
χαρακτηρισουμε ''νταβατζη'' η ''εκπορνευτη'' της ψυχης του.
Αυτοι οι οροι ειναι υπερβολικοι και δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα.
και είχε ως σαφή σκοπό να τονίσει ότι ακριβώς σε ένα ελεύθερο forum μπορούμε να κάνουμε τον συγκεκριμένο χαρακτηρισμό και να χρησιμοποιήσουμε όρους που σε κάποιους φαίνονται υπερβολικοί εφ' όσον δεν θίγουμε την αξιοπρέπεια και την υπόληψη των συνομιλητών μας...
-
...εγω σε γενικες γραμμες συμφωνω με την Βαγξαμποντ, βλεπε Φοιβο! Αυτος εκπορνευει γενικοτερα την μουσικη!
-
Μάλλον κάτι δεν έχω καταλάβει καλά...
Εαν ένα τραγούδι που έχει γράψει ένας χ συνθέτης ή στιχουργός, αν ένα μυθιστόρημα που έγραψε ένας συγγραφέας κ.λ.π. δεν ανήκει σε αυτόν που το ''γέννησε '' τότε σε ποιόν ακριβώς ανήκει;
Εαν ο δημιουργός αποφασίσει να το βγάλει προς τα έξω έχει καλώς αν όχι πάλι δημιουργός δεν είναι; Η δημοσιοποίηση του δίνει αυτή την ταυτότητα;
Το πως αποφασίζει να φερθεί σε κάθε ''γέννημά'' του αυτό είναι άλλη συζήτηση. Απο την στιγμή όμως που το δημιούργημα εμπορεύεται (και στην ζωγραφική και στον κινηματογράφο και όπου αλλού) και αντιμετωπίζεται επαγγελματικά δεν καταλαβαίνω γιατί χρησιμοποιούνται τόσο βαρείς χαρακτηρισμοί.
Αλλο δημιουργώ και ζω απο αυτό...και άλλο δημιουργώ για να ζήσω απο αυτό. Εκεί μάλλον μιλάμε για δημιουργία κατά παραγγελία και δεν είμαι σύμφωνη.
Πιστεύω πως κάθε δημιουργός έχει την διακριτική ευχέρεια να διαθέτει όπως αυτός νομίζει καλύτερα αυτό που φτιάχνει.
Αν κατά την γνώμη μας το ταπεινώνει και το υποβαθμίζει ...άλλο θέμα
-
Εαν ένα τραγούδι που έχει γράψει ένας χ συνθέτης ή στιχουργός, αν ένα μυθιστόρημα που έγραψε ένας συγγραφέας κ.λ.π. δεν ανήκει σε αυτόν που το ''γέννησε '' τότε σε ποιόν ακριβώς ανήκει;
Μα για να γεννηθεί έχει συμβάλλει και ο υπόλοιπος κόσμος κι εσύ κι εγώ, ακόμα και ο Σημίτης.
-
Αν για παράδειγμα κάποιος γράψει ένα τραγούδι για μένα το τραγούδι δεν ανήκει σε αυτόν που το έγραψε αλλά σε μένα που είμουνα η πηγή της έμπνευσής του.
Έτσι δεν είναι??
Χωρίς την δική μου ύπαρξη δεν θα γεννιόταν αυτό το τραγούδι.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Να θυμηθώ να ζητήσω τα ποσοστά μου από τις πωλήσεις ... ;D
-
Αν για παράδειγμα κάποιος γράψει ένα τραγούδι για μένα το τραγούδι δεν ανήκει σε αυτόν που το έγραψε αλλά σε μένα που είμουνα η πηγή της έμπνευσής του.
Έτσι δεν είναι??
Χωρίς την δική μου ύπαρξη δεν θα γεννιόταν αυτό το τραγούδι.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Να θυμηθώ να ζητήσω τα ποσοστά μου από τις πωλήσεις ... ;D
Δεν εννοώ ακριβώς αυτό αλλά κοντά είσαι.
-
Ο συνθέτης και όταν δημιουργεί κατά παραγγελια αλλά και από δική του θέληση ,είναι κάτοχος της δημιουργίας του και είναι ο μόνος που φνωρίζει κάθε λεπτομέρεις και κάθε κρυφή πλευρά του .Ολοι οι άλλοι είναι απλώς δέκτες (ανάλλογα με την γνώση τους ο καθένας ).
-
Πάντα ο δημιουργός εμπνέεται ,''τραβάει'', ανασύρει απο κάπου ερεθίσματα, εικόνες, βιώματα....
Οπως ο καθένας μας λειτουργεί κατ' αυτόν τον τρόπο σε κάθε του κίνηση, απόφαση κ.λ.π.
Δεν νομίζω ότι αυτό σημαίνει ότι δεν του ανήκουν τα δημιουργήματά του...........!!!!!
-
Θα μου άρεσε να λειτουργούσε η μουσική όπως το ελεύθερο λογισμικό: Το όνομα του (πρώτου) δημιουργού πάντα θα εμφανίζεται στις επόμενες εκτελέσεις οι οποίες θα γίνονται χωρίς κερδοσκοπικούς σκοπούς. Και όλοι μαζί θα ακούμε και θα συμβάλλουμε αφιλοκερδώς στη προώθηση, διακίνηση και εξέλιξη του μουσικού έργου...
-
Ο Mario Ruopolo,ταχυδρόμος του Pablo Neruda,στην ταινία Il Postino όταν ο ποιητής του διαμαρτυρήθηκε επειδή χρησιμοποίησε ένα ποίημα χωρίς την άδεια του,του απάντησε:«Η ποίηση ανήκει σ'αυτούς που την έχουν ανάγκη».
-
Κανείς δεν είναι κανενός...
Ο συνθέτης ...είναι ''εμπνευστής'' της δημιουργίας του !!!
-
http://www.kithara.vu/ss.php?id=MTk1MTM4NDY1
-
Πολυ σωστη η δηλωση του που παραθετει ο Απόλλων.
Αλλα αφου ο συνθετης δεν ειναι κατοχος της δημιουργιας του, τοτε οι διασκευες και οι αντιγραφες εξισωνονται?
-
Εμείς είμαστε ιδιοκτησία της μουσικής και όχι εκείνη δική μας..Η μουσική διαλέγει τον δημιουργό της και αυτό φυσικά ισχύει και για όλες τις μορφές τέχνης.
-
όχι. Το κομμάτι του δημιουργού αυτομάτως γίνεται του κοινού,από τη στιγμή που θα ανέβει σε μία σκηνή για να το παίξει.
-
Είναι εντελώς ουτοπικό να μιλάμε για θέματα ιδιοκτησίας ή μη σε ότι αφορά την τέχνη. Απο την στιγμή που ο καλλιτέχνης εκδίδει το έργο σε οποιαδήποτε μορφή παύει να έχει την κυριότητα του.Μοιράζεται το περιεχόμενο μύνηματος του με τους αποδέκτες του...η έννοια της ιδιοκτησίας αυτόματα καταλύεται, εκτός και αν αποφασίσει να νοικιάσει το έργο του(όπως και συμβαίνει σε διάφορες περιπτώσεις). Η έννοια της πατρότητας και της ιδιοκτησίας δεν είναι απαραίτητα το ένα και το αυτό.Φαντάζεστε να πλήρωνε δικαιώματα όποιος ήθελε να παίξει μια σονάτα του Μότσαρτ?
Το να εκδίδεις ένα έργο και μετά να διεκδικείς την ιδιοκτησία του δεν είναι παρά ένα δείγμα εγωισμού του καλλιτέχνη. Αλλά όλοι οι δημιουργοί δεν είναι εγωιστές?Αν αυτό που επιδιώκει είναι η αναγνώριση του ταλέντου του το έχει καταφέρει την στιγμή που το περιεχόμενο της δημιουργίας του βρίσκει αποδέκτες. Τα υπόλοιπα είναι θέμα εμπορευματοποίησης.
Τώρα θα μου πείς ώπα ρε μεγάλε, ο καλλιτέχνης δεν πρέπει να φάει?Δεκτό...αλλά μπορεί αυτό να είναι αυτοσκοπός του δημιουργού?Αυτό πάλι είναι ένα εξ'ολοκλήρου άλλο θέμα...
-
Ο δημιουργός είναι ιδιοκτήτης της δημιουργίας του με έναν ιδιότυπο τρόπο που δεν έχει να κάνει με χρήμα... ο δημιουργός κατέχει το έργο του πριν αυτό καν πάρει μορφή, του ανήκει ως προς το ότι είναι τμήμα του εαυτού του και κανένας ποτέ δεν θα μπορέσει να το αποκτήσει όπως κανένας δεν μπορεί να αποκτήσει τμήμα της ψυχής κάποιου άλλου...
Αυτό πιστεύω κι εγώ.
Μου φαίνεται πως οι συνθέτες με δικά τους υλικά ,φτιάχνουν το όχημα που θα μας φιλοξενήσει και θα μας ταξιδέψει.Εμείς μπορούμε να βολευτούμε μέσα του ,να το αλλάξουμε αν θέλουμε ,να το φέρουμε πιο κοντά στα δικά μας μέτρα ,μα πάντα δικό τους θα είναι.
-
xwris apolutos kamia amfibolia..nai, einai o katoxos ths dhmiourgias tou.