Τελευταίο βλέμμα

[Μουσικόφιλη]

Πριν κλείσω την πόρτα απαλά
έριξα μια τελευταία ματιά
και ήταν το βλέμμα της καρδιάς
που ακόμα σε κοιτούσε
ένα βλέμμα δυνατό
που τόσα πολλά χωρούσε.

Και να 'μαι πάλι εδώ ξανά
μ'αυτήν τη εικόνα συντροφιά
να πείσω τον εαυτό μου προσπαθώ
πως πάλι θα γυρίσεις εδώ.

Μα κάπου στο βάθος της καρδιάς
ξέρω πως αυτό δεν θα γίνει
και η ελπίδα μου αυτή
ένα όνειρο θα μείνει..

[Armando_5]

Κοίτα, εμένα το κριτήριο ώστε να είναι ΚΑΛΟ ένα ποιήματα είναι καθαρά να το νιώθεις...
Την ψυχολογική κατάσταση που περιγράφεις να την βιώνεις. Τώρα, το ποιήμα μου άρεσε
γιατί βρίσκω κάτι κοινό ανάμεσα στον "ήρωα" του ποιήματος και τα βιώματά μου
(δεν ξέρω αν μιλάς για τον εαυτό σου ή όχι). Λίγο όμως δεν μου ακούγεται καλά
η ομοιοκαταληξία. Ίσως παλί να φταίω εγώ. Ίσως όμως με 5-10 λεπτά διόρθωσης να
έβγαινε πολύ καλύτερο. Τέλος, μου αρέσει η παραστατικότητα που ερεθίζει το μυαλό
(το δικό μου τουλάχιστον ) να φανταστεί τα όσα περιγράφει το ποιήματα.

Αρκετά καλό. Μπράβο και καλή συνέχεια!! 

[Μουσικόφιλη]

Armando_5 > ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και το σχόλιο.. τώρα για την ομοιοκαταληξία εμένα έτσι μου φένεται πιο αληθινό γιατί μου βγήκε αυθόρμητα και γι αυτό δεν θα 'θελα να το αλλάξω..

[Armando_5]

Και καλά έκανες! 
Μπορεί από τα 300-400 άτομα που θα διαβάσουν το ποιήμα,
να είμαι ο μόνος που του φάνηκε λίγο περίεργη.
Η ποίηση είναι για να εκφράζεσε με τον τρόπο που εσύ θέλεις.
Αυτό αρκεί. Και πάλι μπράβο σου.

[Μουσικόφιλη]

Armando_5 > Και πάλι ευχαριστώ!!