Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Aganippi στις 19/01/09, 15:34

Τίτλος: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 19/01/09, 15:34

Τι θα έκανες;
Χωρίς να έχεις γνωρίσει εμένα;
Τι θα έκανα;
Χωρίς το χαμόγελο σου;

Τι θα έκανες,
Τις σκόρπιες νύχτες σ’ ένα φύσημα εκδικητή ανέμου;
Θα χανόσουν;
Θα φοβόσουν;
Θα φώναζες να σε σώσουν;

Τι θα έκανες;
Τα κρύα βράδια στην αντάρα του Δεκέμβρη
Που το χιόνι θα σκέπαζε τη σιωπή σου;
Θα επέλεγες την ατίθαση μοναξιά
Ή την ατρόμητη λέαινα λησμονιά;

Θα έκανες,
Χωρίς εμένα το δάκρυ, διαμάντι;
Θα είχες αστέρι σε κάποιο ουρανό;
Άραγε μπορείς χωρίς εμένα;

Τι θα έκανες,
Χωρίς μια καλημέρα ενός γλυκού φιλιού
Μια καληνύχτα ενός γυμνού κορμιού;

Τι θα έκανες,
Αν όσα ονειρεύεσαι έχουν το χρώμα των ματιών μου
Και όσα αγαπάς την μελωδία απ’ τα βήματα μου;

Θα έκανες,
Όσα κάνεις και τώρα;
Θα τα έκανες γιατί πρέπει να αρπάζεις την στιγμή
Να την διεκδικείς
Να την ζεις
Να την χαρείς…

Κι αν ήξερες ότι δεν σου ανήκω
Τι θα έκανες;
Κι αν νιώσω ότι δεν μου ανήκεις
Τι θα κάνω;

Τίποτα δεν μας ανήκει
Κι όμως πάλι τα ίδια θα κάνουμε…
Γιατί η στιγμή είναι μικρή μπροστά σ’ αυτό που θέλει η καρδιά…
Κι αυτό που θέλει η καρδιά μπορεί να μην της ανήκει
Αλλά δεν τον περιορίζει στην ΣΤΙΓΜΗ!!!

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 20/01/09, 04:22

Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω...Μου άρεσε πάντως πολύ.

Πόσοι άνθρωποι, κάνανε στην άκρη το θέλω της καρδιάς τους, για κάτι άλλο?
Μήπως τελικά δεν το θέλανε τόσο πολύ, μήπως απλά δεν το θέλανε?

Μήπως η στιγμή είναι μικρή, μπροστά στο ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ, αυτό που θέλει η καρδιά.
Κάτι σαν το συντονισμό, με το μέγιστο πλάτος ταλάντωσης.

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 20/01/09, 15:36

Καλησπέρα φίλε μου!

Στο πρώτο σου ερώτημα

Παράθεση από: XoLiDoXoS στις 20/01/09, 04:22

Πόσοι άνθρωποι, κάνανε στην άκρη το θέλω της καρδιάς τους, για κάτι άλλο?

θα απαντούσα ό,τι είναι πάρα πολλοί αυτοί οι άνθρωποι που το βάζουν στα πόδια είτε α) φυγόπονοι, β) είτε δεν το θέλουνε πολύ, γ) είτε δεν το θέλουν καθόλου και τα λοιπά.
Αλλά ακόμη και αυτοί δεν θέλουνε να περιορίζουν τα ΘΕΛΩ και τα ΜΗ σε μια στιγμή... αν και πρέπει να ζούμε την στιγμή έντονα όσο και να διαρκεί... στιγμή - στιγμή φτιάχνεται η ζωή...!
Όπως και να έχει ο έρωτας... το έντονο συναίσθημα... η ηδονή της όμορφης στιγμής... δεν αντέχουν τον περιορισμό του χρόνου ... η λεγόμενη απληστία!

Ευχαριστώ για τον χρόνο σου φίλε μου, να είσαι καλά!!  :)

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 20/01/09, 16:33

Πλάθοντας στιγμές
ζώντας το παρόν σου
πότε θα γελάς
πότε θα λυπάσαι
πότε θα φοβάσαι
κάποιες από αυτές
για πάντα θα θυμάσαι
αλλά θα προχωράς
ζωή θα συνεχίζεις
πότε θα γελάς
πότε θα λυπάσαι
πότε θα φοβάσαι
αγάπες θα τελειώνεις
και άλλες θα αρχίζεις

μπράβο Φωτεινή

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: gkou στις 20/01/09, 20:22

Τι θα κάναμε χωρίς τους τόσο όμορφους στίχους σου ,Φωτεινή μου; ;)

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 21/01/09, 10:31

Καλημέρα!

Είστε κι δυο γλύκες!

Παναγιώτη μου, ευχαριστώ πολύ!
Γεωργία μου, τα παραλές αλλά και πάλι σ' ευχαριστώ  :)

Να έχετε μια όμορφη ημέρα!
Φιλιά πολλά!

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: lampros. στις 21/01/09, 21:59

τι μπλέξιμο Θεε μου!!!
τι θα έκανες; τι θα έκανα;... αν εσυ, αν εγω;... μπορείς; μπορώ;
το ξερα... πως θα μπλεξω... και δεν φαντάζεσαι πως το χαίρομαι!

...ένα φύσημα εκδικητή ανέμου;
εκδικητη όμως... η ταλάντωση μεταξύ του φόβου που πάντα είναι εκεί...
ομόκεντροι κύκλοι ... στιγμές που καταλήγουν διαπραγματεύσιμες εννοιες...
απορίες... που καταλήγουν ικασίες...

Μπράβο Φωτεινή...Μπράβο...

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 22/01/09, 10:43

Καλημέρα φίλε μου Λαμπρο  :)

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια αν και δεν έκανα τίποτα παραπάνω απ' αυτό που σκεφτόμουν και ένιωθα.
Σκέψεις της στιγμής που σε φοβίζουν... σε κάνουν να αναρρωτηθείς...
Όπως και να έχει, σ' ευχαριστώ.

Να είσαι καλά και να έχεις μια υπέροχη μέρα!

Φιλιά

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Ιππέας στις 22/01/09, 23:27

  Τον τάραξες τον άνθρωπο στις ερωταπαντήσεις , τον παίζεις μονότερμα,τον βομβαρδίζεις κυριολεκτικά,
  δεν τον αφήνεις να πάρει ανάσα κατά την ποδοσφαιρική διάλεκτο.. Ούτε μια κουβέντα...Αυτές οι κτητικές γυναίκες...
  Δεν παίζονται με τίποτα...Αστειεύομαι φυσικά... Πολύ ωραίος μονόλογος !
ΥΓ. Θα μας γράψεις όμως και την απάντηση, έτσι ;

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 23/01/09, 00:49

Φίλε μου ipea ευχαριστώ πολύ!!!
Η απάντηση θα έρθει απο αλλού... εγώ απάντησα ότι ¨"Τίποτα δεν μας ανήκει
Κι όμως πάλι τα ίδια θα κάνουμε…Γιατί η στιγμή είναι μικρή μπροστά σ’ αυτό που θέλει η καρδιά…
Κι αυτό που θέλει η καρδιά μπορεί να μην της ανήκει Αλλά δεν τον περιορίζει στην ΣΤΙΓΜΗ!!!"

Να είσαι καλά! Φιλιά

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Takamine στις 23/01/09, 13:11

Θα έκανα τόσα που εσύ
Ποτέ δεν έχεις  φανταστεί
Αρκεί να είμαστε μαζί
Κι ας τίποτα μη χρειαστεί

Αν το δάκρυ σου κυλήσει
Μ’ ένα φιλί θα αποχωρήσει
Η αγάπη τίποτα δε θ’ αφήσει
Την καρδιά σου να στεναχωρήσει.

Χωρίς εσένα δεν μπορεί
Η μέρα να ξημερώσει
Ούτε χαμόγελο να φορεί
Ούτε ήλιο να φανερώσει.

Είσαι αστέρι μου – διαμάντι
Και δεν μπορώ χωρίς εσένα
Είσαι στη ζωή μου μπριλάντι
Δώσε στιγμές σου σ’ εμένα…

Μην φοβάσαι την στιγμή
Πως κάποια μέρα τελειώνει
Και το γέλιο θα το πνίξουν οι λυγμοί
Η αγάπη εδώ ν’ αποθεώνει
Η αγάπη μας εδώ ν’ αποθεώνει
Η αγάπη μας εδώ να μυρώνει
Η αγάπη μας όλο να μεγαλώνει
Κι εσύ δεν θα ‘σαι μόνη
Δεν θα ‘σαι μόνη…

FOR YOU

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: ilianthos-Kanlis στις 26/01/09, 21:43

Άχ αυτή η λέαινα λησμονιά !
Πανέμορφη ταύτιση της λησμονιάς με μια λέαινα !
Πάντως με την πάροδο του χρόνου εξελίσσεσαι θεαματικά Φωτεινή μου και χαίρομαι !

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 27/01/09, 11:58

Γλυκέ μου Γιώργο,
Καλημέρα και σ' ευχαριστώ. Δεν ξέρω αν εξελίσσομαι θεαματικά... αλλά εξελίσσομαι ΄συναισθηματικά μέσα απ' τις ανθρώπινες σχέσεις και τα καθημερινά μικρό - βιώματα. Κι εγώ χαίρομαι που σου άρεσε. Να είσαι καλά!

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Νεφελοβάτης στις 29/01/09, 05:25

Περαστικοί είμαστε όλοι από δω, δεν μας ανήκει κάτι.. Νοικάρηδες του τόπου για μια στιγμή η ζωή μας φαντάζει σαν τη δούμε μπρος τους αιώνες που ο Κόσμος έχει ζήσει.. Στιγμές χαρισμένες έχουμε, στιγμές ενός χρόνου που περνά, σαν ποτάμι κυλα, και όλα αλλάζουν την άλλη στιγμή, αφού τίποτα το ίδιο δε μένει..

Στου χρόνου τη ροή ούτε να επέμβουμε μπορούμε, ούτε έξω απ’ το ποτάμι να σταθούμε..

Αυτό στο οποίο να επέμβουμε μπορούμε είναι το πώς..

Πώς τη στιγμή θα χειριστούμε.

Σαν θεατές, ή σαν συμμετέχοντες..

Αυτή η επιλογή, σε μας ανήκει..

Ύπαρξη, ή Ζωή με της καρδιάς τα Θέλω φωτισμένη…;



Καλό ξημέρωμα..

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: pinelopi στις 29/01/09, 11:00

είναι οι γυναικείες σκέψεις, οι γυναικείες ερωτήσεις που γυρεύουν απαντήσεις που ίσως δεν υπάρχουν κι αν υπάρχουν είναι της στιγμής, κι αυτές!

μου άρεσε πολύ ίσως γιατί βρήκα πολλά κομμάτια δικά μου μέσα στις σκέψεις σου και γιατί είναι απλό και άμεσο  :)

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 29/01/09, 12:01

Καλημέρα!!!

Νεφελοβάτη, σ' ευχαριστώ για το χρόνο σου. εγώ πιστεύω ότι αυτό που μπορούμε να αρπάξουμε είναι στιγμές και αυτό που αφήνουμε πίσω είναι μόνο τις αμαρτίες μας.

Γλυκιά μου Κατερίνα, σ' ευχαριστώ και σένα για το χρόνο σου. Γενικότερα είναι γυναικείες σκέψεις... αλλά οι στιγμές είναι θέμα που αφορά και τα δυο φύλα. 

Ας αρπάζουμε κάθε στιγμή...
ας κάνουμε τη στιγμή με την καλή διάθεση και την καλοσύνη να διαρκεί περισσότερο...

Στιγμές...!

Καλή σας μέρα και καλή συνέχεια!  :)

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Neikos στις 31/01/09, 01:35

θελω να συμφωνησω με τον Iliantho πιο πανω... οσο παει ο καιρος τοσο και πιο ομορφα γραφεις...
αλλα μαλλον οσα γραφεις δεν αποτελουν και τον κανονα στην ζωη μας....
anyway ... περναω απο καθετι ωραιο που γραφεις... ετσι περασα κι απο αυτο...

Τίτλος: Απ: Τι θα έκανες;
Αποστολή από: Aganippi στις 31/01/09, 14:34

Καλησπέρα Καλέ μου Νίκο!

Όπως ευχαρίστησα τον Γιώργο έτσι θα ευχαριστήσω και εσένα. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλύτερο απο άλλα... ξέρω αυτό που είπα στον Γιώργο ότι μαθαίνω απ' τους ανθρώπους, κάθε μέρα μου δίνουν ένα κίνητρο να γράψω κάτι άλλο. Συμπεριφορές, καταστασεις, μορφές, λόγια. Όλα πηγάζουν απ' τον ανθρώπινο παράγοντα. Και κάποιες φορές απ' την φαντασία μου που θέλει να ταξιδέψει σε μέρη άγνωστα, στον χρόνο, στο τίποτα, στην εκμηδένιση. Σε κάποιες νύχτες που θέλω να τις θρέψω με μοναξιά να συγκεντρωθώ στην καρδιά μου και στην σκέψη μου... και να μετατρέψω τις "άγουρες" εμπειρίες μου σε γινομένες σκέψεις.

Καλό σου μεσημέρι!