Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ποθώ να πεθαίνω για σένα

« στις: 12/06/15, 20:55 »

Κ1μπορείς να μου φωνάξεις,/μπορεις να με μειώσεις,/ξέσκισε τις σάρκες μου και κάψε με,/ απ τις στάχτες μου θα γεννηθώ ξανά./Δεν ξέρεις τη δύναμή μου,/ελαστική έχω καρδιά,/ δε γίνεται να τη σπάσεις ,/μα γίνεται αν δεν τη μοιράσεις./Αν θέλεις έλα κοντά,/ εσύ θα κάψεις τα φτερά σου./Έιμαι ιερή φωτιά,/που το χρυσάφι καθαρίζει./

R
σ' αφήνω να επιτεθείς δε θ' αμυνθώ,/τα μάτια δε θα κλείσω δε θα φοβηθώ./Δες ποθώ να πεθαίνω για σένα,/ είμαι διαφορετικός ,δε θα μ' αλλάξεις./Μόνο όταν είσαι νηφάλιος,/θυμάσαι ότι σ'εξημέρωσα./Μόνο όταν είσαι νηφάλιος,/θυμάσαι ότι με σκότωσες πάλι./Φοβάσαι μα έτσι σ' έσωσα,/δες ποθώ να πεθαίνω για σένα,/Όταν πια κανείς δεν σ αγαπά,/αποκτάς ελαστική καρδιά./

Κ2μπορείς να με πληγώσεις,/μπορείς να με σκοτώσεις,/ δεν μ αγαπησες και θα εκδικηθείς,/τη ψυχή στο σώμα να βρεις προσπαθείς,/δεν έχεις την αντοχή μου,/ελαστική έχω καρδιά,/δε γίνεται να τη σπάσεις,/μα γίνεται αν με κατακτήσεις./Αν θέλεις έλα κοντά,/εσύ θα κάψεις τα φτερά σου./Έιμαι ιερή φωτιά,/που το χρυσάφι καθαρίζει./

2

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Απ: το πρωτο μου single

« στις: 12/06/15, 20:39 »

Καλοτάξιδο....

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ωδή εις τους ιππείς

« στις: 12/09/11, 16:10 »

Όταν ανεβάζεις κάτι σίγουρα περιμένεις κάποια κριτική, περιμένεις να δεις πως έχει εισπράξει ο αναγνώστης - ακροατής το δημιούργημά σου.
Ο δημιουργός έχει συγγένεια με το δημιούργημά του. Αν αυτό όμως τίποτα δεν έχει να πει είτε γιατί είναι κενό νοήματος , είτε γιατί ο δημιουργός αδυνατεί λόγω ταλέντου να μεταφέρει εικόνες και συναισθήματα μέσα απ' αυτό τότε πως να βγάλει νοήμα κάποιος!!!!!!!!!!!!!!!!!συμφωνώ απόλυτα με την gkou.

εν μέρει έχεις δίκιο...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ωδή εις τους ιππείς

« στις: 09/09/11, 10:50 »

Δεν βγάζω άκρη,μου φαίνεται πολύ μπερδεμένο ...

μωρέ τι μπαρμπού**αλα γράφω???

ε ποτέ....

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στιχουργική για Κιθαρωδούς

« στις: 09/09/11, 10:47 »

Η δρούτσα έβγαλε πριν κάτι μήνες ένα βιβλίο για το στίχο...προσωπική μου άποψη, μην το πάρετε γιατί το πήρα εγώ και δεν έχει μέσα τίποτα όσον αφορά τεχνικές κτλ...

αυτό ήθελα μόνο να δηλώσω...

καλό φθινόπωρο σε όλους...

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ωδή εις τους ιππείς

« στις: 08/08/10, 13:31 »

Πολλές σκιές μιλούν για μετριότητα και για μια γαλή ή ίσως πολλές,
που σουλατσάρουν εδώ και εκεί, μα ποιος είδε έστω μια γαλή πείτε μου,
μιλούν για μετριότητα του ονείρου οι σκιές,
ενώ δε ξέρουν να ξεχωρίσουν την φως της ποίησης από την μικρή αχτίδα της στιχουργικής,
και δε μπορούν να φέρουν από τη λήθη,
που τους άφησε το πέρασμα των παιδικών τους χρόνων,
έναν ειλικρινή στίχο, ελαφρύ ή βαρύ,
με ρυθμό ή χωρίς,
ναι αυτές οι ομοφυλόφιλες σκιές, που δεν έχουν ζωή μα παίρνουν ζωή από το φως του ονείρου,
σου μιλούν για μετριότητα,νεκρέ μου φίλε,
τολμούν και μιλούν για νικητές και χαμένους,
είναι αυτές οι σκιές που βγαίνουν έξω κι ακολουθούν τους ανθρώπους,
και τους χωρίζουν σε νεκρούς και ζωντανούς,
σε μαύρους και λευκούς,
σε πλούσίους και φτωχούς,
ναι νεκρέ μου φίλε, αυτές οι σκιές δεν έχουν ζωή,
αλλά υπάρχουν ακριβώς γιατί υπάρχει το φως,φίλε μου,
μα θα έλεγα περισσότερα γι' αυτές τις σκιές, μα δεν αξίζει φίλε μου,
γιατί είναι μόνο σκιές και σκιές θα παραμείνουν,
ένα γένος που δε θα βρει ποτέ το ταίρι του,
και θ' αναγκάζεται να ζει στην αιώνια παραφύση του.
Τώρα φίλε μου που λείπεις εσύ τι νόημα έχει να μιλάω για σκιές;
 
 
 
 

7

Εκμάθηση – Πρώτα βήματα / Απ: Πρωτα βηματακια σε κιθαρα

« στις: 04/08/10, 12:45 »

εμένα δυστυχώς οι γονείς αν και τους το είχα ζητήσει επανειλλημένως ποτέ δε μ' έγραψαν σε ωδείο...ούτε μου πήραν κιθάρα...θα το 'θελα πολύ να μάθω μουσική για να μελοποιώ τα στιχάκια μου...κανονικά πιστεύω πως η μουσική θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία αντί των θρησκευτικών...γι αυτό κι όταν ακούω κάποιον να μου λέει ότι ξέρει από μουσική και γράφει μουσική νιώθω μεγάλος δέος...δε ξέρω αλλά η μουσική είναι κάτι ιερό για μένα...είναι από τις αγαπημένες και πιο συχνές ασχολίες.

8

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Που παρουσιαζεσαι???

« στις: 04/08/10, 12:38 »

ευτυχώς έχω χρόνο ακόμα...και θα πάρω κι αναβολή λόγω σχολής!

9

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Πιστεύετε στον Θεό;

« στις: 04/08/10, 12:36 »

τ' αφήνω τα του θεού...γιατί συνέχεια νιώθω πως είμαι μόνος,μόνος παλεύω και πότε - πότε κάνει στάση και κανά φιλαράκι να με βοηθήσει.
 
Υ.Γ.Από πότε οι απεσταλμένοι παπάδες του θεού απέκτησαν facebook?

10

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Επικινδυνες παραλιες στην Ελλαδα

« στις: 04/08/10, 12:33 »

ευχαριστώ για την ενημέρωση,να προσέχουμε και λίγο.

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δε θ’ αργήσω να’ ρθω

« στις: 04/08/10, 09:18 »

 
Α’ κουπλέ
Μέσα μου τα φύλλα έχουν πέσει,
τώρα εδώ θα χιονίσει.
Μα εσύ αυτό πως να το μάθεις,
έχεις κι απόψε αργήσει.

Ρεφραίν
Μ’ ακόμα θυμάμαι τα φανάρια,   
που πέρναγα σπίτι σου για να ‘ρθω.
Κι Ήσουν πάντα εκεί, να με κοιτάς.
Ήσουν πάντα εκεί, να μου γελάς.

Και ξαφνικά λείπεις,λείπεις.
Πως ξαφνικά λείπεις, λείπεις;
Κι ο δρόμος σου κλειστός από καιρό.
Δε θ’ αργήσω σε σένα πια να ‘ρθω.

Μα Δε θ’ αργήσω να σε βρω.
Πια δε θ’ αργήσω να σε βρω.

Β’ κουπλέ
Κι όσα φύλαξα να πω, δε ξέρεις.
Πως σε θυμίζει η σιωπή σου.
Πια εγώ χαμένος μες στους δρόμους,
ίχνη να βρω της φυγής σου.
Υ.Γ.Ψάχνω κάποιο φιλαράκι να μου κάνει τη μελοποίηση αν μπορεί...

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ήξερες

« στις: 04/08/10, 07:59 »

Α’ κουπλέ
Είπαμε τόσα πολλά,
λόγια φθηνά που μας χώρισαν,
λάθη παλιά που μας όρισαν.

Ήθελα να ‘σουν εδώ,
ψάχνω να βρω την πυξίδα μας,
μήπως και δω την ελπίδα μας.
Ρεφραίν
Ήξερες,
πως μετρούσα λόγια και σιωπές,
ήξερες,
πως πονούσα μου ‘ριχνα ενοχές.

Πως ακόμα,
ζω κρυφά στην αγάπη μας,
πως φοβάμαι τα λάθη μας,
μα στο σώμα,
θα βυθίσω το χρόνο μας,
και θα σβήσω τον πόνο μας,
για να μείνεις εδώ,
στιγμές σου να ζω.

Β’ κουπλέ
Πράγματα, τόσα πολλά,
ψέματα, πως με μισούσες πια,
ρώταγα, δε μου μιλούσες πια.

Κ’ ήθελα να ‘σουν εδώ,
που ‘κανα κάθε ταξίδι μας,
δάκρυ, ξανά το στολίδι μας.
Υ.Γ.Όποιο φιλαράκι θέλει να βοηθήσει στην μελοποίηση ευπρόσδεκτο!

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μένεις μόνο εσύ

« στις: 04/08/10, 07:57 »

Α’ κουπλέ
Δική σου φίλη θα ‘ναι η σιωπή,
κι’ απόψε ήρθε εδώ ξανά.
Ν’ αφήσει λόγια σου χωρίς μια πνοή,
τους φόβους με μια σιγουριά.

Και νιώθεις πως σε διώχνει πια μακριά,
η πόλη που αγάπησες.
Τα χρόνια σου ζητάς με μια ματιά,
που χρόνια πίσω άφησες.

Ρεφραίν
Έτσι όπως σε κρατώ, στην αγκαλιά μου,
όλα χάνονται και μένεις μόνο εσύ,
στη δική σου σιωπή.                                                                                 
Έτσι όπως σε κρατώ, τα όνειρα μου,
όλα χάνονται και μένεις μόνο εσύ,
μένεις μόνο εσύ.


Β’ κουπλέ
Αν σου ’διναν φτερά θα έφευγες,
απ’ όλους μίλια συ μακριά.
Και κάποια μέρα θα επέστρεφες,
με τα δικά σου τα φτερά.

Κι’ απόψε όλοι τους με μια χαρά,
γλεντούν στην πόλη σου τη ζωή.
Μα νιώθεις πως δεν έχεις πια καρδιά,
και γίνεσαι πικρή βροχή.

Υ.Γ.ψάχνω κάποιο φιλαράκι να μελοποιήσει στίχους μου...

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κι άλλο σου κομμάτι

« στις: 04/08/10, 07:54 »

Α’ κουπλέ
Όταν όλα αλλάζουν,
μα τα χρόνια ίδια μένουν.
Όταν σε τρομάζουν,
όνειρα που περιμένουν.
Όταν σου τελειώσει πια ο χρόνος,
και θες να ‘χεις κι’ άλλο χρόνο,
να’ σαι εδώ κι ας είσαι τόσο μόνος,
ναι εδώ κι ας σου φέρνουν πόνο.

Ρεφραίν
Κι ας υπάρχουνε στιγμές,
που δε θες να μείνεις.
Τεχνητές σου αναπνοές,
που ποτέ δε βρίσκεις.

Την αγάπη που σε κάνει,
τους ανθρώπους ν’ αγαπάς,
και τα όνειρα τους πάλι.
και μια ζωή εδώ γυρνάς.

Την αγάπη που ελπίζεις,
τόσα χρόνια πως υπάρχει.
Λίγο μέσα σου γκρεμίζεις,
χάνεις κι’ άλλο σου κομμάτι.

Β’ κουπλέ
Όταν πια σ’ αφήνουν,
κάθε βράδυ σου να φεύγεις.
Όταν δρόμους δίνουν,
σ’ ό, τι θέλεις ν’ αποφεύγεις.
Σε τροχιά τα λόγια μπαίνουν πάλι,
βλέπεις ό, τι  θες να ξέρεις,
όνειρα θηλιά, σε ποιο φεγγάρι,
μέσα του το φως σου έχεις.
 
 
Υ.Γ.Ψάχνω κάποιο φιλαράκι να μελοποιήσει στίχους μου κι αν βγει κάτι καλό γιατί όχι κάνουμε κι ένα demo να στείλουμε σε καμιά δισκογραφική (αν κι αυτό μοιάζει ουτοπία).

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κανείς εδώ

« στις: 04/08/10, 07:51 »

Α’ κουπλέΚομμάτια η καρδιά μου, και στάχτη τ’ όνειρο μου,καυτά τα δάκρυά μου πια,κυλούν στο πρόσωπο μου. Κανείς εδώ να μ’ αγκαλιάσει,στους δρόμους μόνο ξένοι πια, περνούν και φεύγουν, πριν βραδιάσει,θα  χρεώσουν πάλι μοναξιά. Ρεφραίν
Κανείς εδώ και συνηθίζω, [/b]
να δέχομαι, να μην ελπίζω. [/b]
Κανείς εδώ που χάνομαι, [/b]
κι απόψε πως σε χρειάζομαι. [/b]
[/b]
Κανείς εδώ να μ’ αγκαλιάσει, [/b]
κι η σιγουριά μου πως να σπάσει.[/b]
Κανείς εδώ που χάνομαι, [/b]
κι απόψε πως σε χρειάζομαι. [/b]
Β’ κουπλέΚαι θέλω να πετάξω, να φύγω να με χάσω,εδώ να σ’ είχα λίγο,πως μόνος να ξεφύγω. Φτερά δεν έχω και λυπάμαι,μα αν με κρατούσες αγκαλιά, κανείς εδώ, γι’ αυτό φοβάμαι,πως όλα να ‘ναι δυνατά.
[/font]
Υ.Γ.Βασικά ψάχνω κάποιον να μελοποιήσει τους στίχους μου.Όποιο φιλαράκι θέλει να βοηθήσει ας στείλει μήνυμα.Ή ακόμα όποιαδήποτε άλλη παρατήρηση όσον αφορά στα μέτρα ή εντυπώσεις-γνώμη είναι δεκτή.

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Δε θα σου φανερωθώ

« στις: 04/08/10, 07:40 »

πάρα πολύ ωραία μουσική...αλλά οι διορθώσεις που έκανες στους στίχους αλλοιώνουν κάπως το νόημα που θα ήθελα ...ευχαριστώς πάντως που έκατσες κι ασχολήθηκες...δε ξέρεις πόσο με τιμά αυτό.....να είσαι καλά.
 
 

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ακροβατώ

« στις: 03/08/10, 11:21 »

Α’ κουπλέ
Δεν απορώ,
που πάλι ‘δω μένω.
Δε σε συνάντησα,
αγάπη μου χαμένη.

Και τι να πω,
που σε περιμένω.
Που πια κατάντησα,
ψυχή ξεκουρδισμένη.


Ρεφραίν
Μη με φοβάσαι.
Μη με φοβάσαι.
Κύμα είμαι και στη θαλασσά σου πάντα πίσω θα γυρνώ.
Μη με φοβάσαι.
Μη με φοβάσαι.
Έμαθα με σένα,δίχως εσένα και εγώ ν’ ακροβατώ
Μου έμαθες σιωπηλά ν’ ακροβατώ
Και σένα, δίχως εσένα ν’ αγαπώ.

Β’ κουπλέ 
Δεν απορώ,
που πάλι σε ψάχνω.
Κορμί  μου γίνεσαι,
φωνή ξεθωριασμένη.

Και τι να πω,
πες πως ν’ αντιδράσω.
Στο ψέμα κρύβεσαι,
σε ζωή κανονισμένη.

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δε θα σου φανερωθώ

« στις: 03/08/10, 07:09 »

Α’ κουπλέ
Τώρα που στέγνωσαν πια τα δάκρυα στο πρόσωπο μου,
δεν προσπαθω ξανά να σε πείσω για κατι, μόνο,
βλέπω γύρω μου τους τοίχους που ‘χτισες  αθόρυβα.
Ξαφνικά πως ξύπνησα, και εδώ θα μείνω τώρα πια.

Γιατί η φυγή, λύση δεν είναι , σ’ έμαθα κι απόψε.
Δεν υπάρχει λόγος να παραδοθώ, πια να κρυφτώ.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πια να σε μισήσω.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πίσω να σ’ αφήσω.

Ρεφραίν
Πως μέσα σου μ’ έκλεισες απορώ,
χωρίς εσύ να με αγαπήσεις.
Πως  έφυγες  ξαφνικά από εδώ,
χωρίς εγώ να δώσω μια μάχη.

Όπου κι αν γύρω μου κοιτάξω εγώ,
παντού εσένα καρδιά μου συναντώ.
Σ’ όποιο ταξίδι σου κι αν παρασυρθώ,
τα βηματά σου απλώς ακολουθώ.

Ήσουν ο φύλακας αγγελός μου,
δε θα σ’ αφήσω ποτέ απ’ έξω,
θα ‘σαι για πάντα η αγάπη μου,
πάντα εσένα μέσα μου θα κλαίω.

Μα δε θα σ’ αφήσω  να το μάθεις ποτέ κι ας σ’ αγαπώ.
Δε θα σου φανερωθώ ποτέ, δε θα σου φανερωθώ.

Β’ κουπλέ
Κι ας φοβάμαι πάλι τις νύχτες που ίδιες μοιάζουν.
Θέλω με σένα, χωρίς εσένα να κινδυνεύσω.
Κι ας νομίζω πως κι απόψε αυτοκαταστρέφομαι,
πως εδώ σε σένα, δίχως εσένα πια έρχομαι.

Κι ας τ’ άφησες όλα εκτεθειμένα απέναντι μου,
δεν υπάρχει λόγος να παραδοθώ, πια να κρυφτώ.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πια  να σε μισήσω.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πίσω να σ’ αφήσω.

Υ.Γ΄.Βασικά ψάχνω κάποιον να μελοποιήσει τους στίχους μου.Όποιο φιλαράκι θέλει να βοηθήσει ας στείλει μήνυμα.Ή ακόμα όποιαδήποτε άλλη παρατήρηση όσον αφορά στα μέτρα ή εντυπώσεις-γνώμη είναι δεκτή.

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δε θα σ’ αγαπώ

« στις: 02/08/10, 21:59 »

Α’ κουπλέ
Μια φορά στη ζωή σου,
βρίσκεις κάποιον ν’ αγαπάς αληθινά, και να θες,
κάποιον να σου δείχνει το δρόμο,
Κάποιον να σου διώχνει το φόβο.

Μα ξαφνικά μ’ άφησες απ’έξω,
και νόμιζες πως θα καταρρεύσω.
Και έλεγες πως ακόμα μ’ ήθελες,
μα μου έλεγες ψέμματα ξανά.
Το ήξερα γιατί ήσουν εδώ, 
μα είχες φύγει για πάντα μακριά.

Ρεφραίν
Όταν η καρδιά μου θα πάψει να πονά,
τότε πια δε θα σ’ αγαπώ, 
δε θα σε θυμάμαι, για σένα δε θα πω.
Τότε απόσταση θα κρατώ.
Όταν η καρδιά μου θα πάψει να πονά,
τότε πια θα ξέρω μακριά σου πως να ζω.
Όταν η καρδιά μου θα πάψει να πονά,
τότε πια δε θα σ’ αγαπώ. 
Δε θα σ΄αγαπώ.
Δε θα σ’ αγαπώ.


Β’ κουπλέ
Μια άλλη ζωή μου θα βρω. 
Το χθες απ’ τα χέρια μου θ’ αφήσω πια να πέσει.
Θα χαράξω δρόμο δικό μου,
η καρδιά μου ξέρω θ’ αντέξει.

Και τις απώλειες ξανά θυμάμαι,
θυμώνω και κλαίω μες στη σιωπή σου. 
Μα πιστεύω μακριά σου πως εγώ,
περισσότερη θα ‘χω αντοχή.
Δε θα σ’ έχω ανάγκη ξανά,
και θα σε κρατώ πάντα μακριά.

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τίποτα απολύτως

« στις: 01/08/10, 15:49 »

Α’ κουπλέ
Είναι δύσκολο για μένα μ’ άλλη δεν έχω  επιλογή,
τώρα την αλήθεια πρέπει ν’ αντικρύσω.
Δε μπορώ στο ψέμα σου να περιπλανιέμαι πια, για μια ζωή.
πια δε θέλω να κοιτάξω πάλι πίσω.

Κι ας λυπάται τώρα η καρδιά μου, 
κι ας θυμάται όλες μας τις νύχτες, 
το γέλιο μου ξαφνικά που το πήρες πίσω. 
Και ξύπνησα απότομα, μα θα συνεχίσω.

Ρεφραίν
Τίποτα απολύτως δεν άλλαξες στη ζωή μου,
μ’ είχες βρει κομμάτια, κομμάτια με αφήνεις.
Τίποτα απολύτως δεν έδωσες στη ζωή μου.
Απλώς έπαιξες με την καρδιά μου,
και εσύ με τα συναισθήματα μου.
Τίποτα απολύτως δεν άλλαξες στη ζωή μου.
Μα ξέρω θα τα καταφέρω πάλι και εγώ θα ζήσω.
Θα μείνω εδώ- και χωρίς εσένα, να πολεμήσω.

Β’ κουπλέ
Είναι δύσκολο το ξέρω να ονειρεύομαι τώρα πια, 
μα για μένα δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Κι ας θυμάμαι όσους όρκους μου’ δωσες,να σου φυλώ καλά.
Κι αν ακόμα δε σε νίκησε ο χρόνος.

Και έξω έπεσα εγώ μαζί σου.
Μα θυμάμαι όλες μας τις νύχτες, 
το γέλιο μου ξαφνικά που το πήρες πίσω.
Και ξύπνησα απότομα, μα θα συνεχίσω.