«Έφυγε» ο Νίκος Παπάζογλου

[Stathis1]

Έφυγε την Κυριακή το πρωί από τη ζωή ο Νίκος Παπάζογλου έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
 
  Ο δημοφιλής τραγουδοποιός κατέληξε σε ηλικία 63 ετών λίγο διάστημα μετά το θάνατο του καλού του φίλου και στενού συνεργάτη Μανώλη Ρασούλη.
 
  Χτυπημένος από την επάρατη νόσο, ο Νίκος Παπάζογλου τον τελευταίο καιρό   αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και υποβάλλονταν σε χημειοθεραπείες.
 
  Ο Νίκος Παπάζογλου   ξεκίνησε πολύ νωρίς την καριέρα του στο τραγούδι, έγινε ωστόσο γνωστός   μετά τη συνεργασία του με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Νίκο Ξυδάκη, στα   τέλη της δεκαετίας του ΄70. Ο δίσκος τους «Η εκδίκηση της γυφτιάς»   υπήρξε καθοριστικής σημασίας, καθώς άλλαξε τις αντιλήψεις για το λαϊκό   τραγούδι στην Ελλάδα.
 
  Συνεργάστηκε με πολλούς συνθέτες, στιχουργούς και τραγουδιστές, ενώ στο   στούντιό του στη Θεσσαλονίκη ηχογράφησαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες.

[Βραζίλης]

Γλουπ! δεν το περίμενα, ούτε ήξερα ότι είχε καρκίνο. Να πάρει! Ήταν ένας από τους αγαπημένους μου τραγουδιστές  Και ποιός δεν έχει συγκινηθεί με τραγούδια όπως ο "Αύγουστος" κλπ; Αχχ

[Θοδωρής]

Καλό ταξίδι Νίκο ............

Γεννήθηκε το Μάρτιο του 1948 στη Θεσσαλονίκη. Έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα στη δεκαετία του '60. Τότε έγραψε τα πρώτα του τραγούδια.
Από τα γνήσια παιδιά της Μακεδονίας ο Νίκος Παπάζογλου, γέννημα θρέμμα Θεσσαλονίκης, ξεκινά τη συστηματική του απασχόληση με τη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του '60.
Σε ένα μικρό στούντιο γράφει τα πρώτα του τραγούδια και κάποια από αυτά τραγουδιούνται από τον Πασχάλη, τον οποίο αντικατέστησε στους OLYMPIANS για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία!
Οι αρχές της δεκαετίας του 1970 τον βρίσκουν στο Aachen της Γερμανίας με το Σαλονικιώτικο συγκρότημα ZEALOT (ΖΗΛΩΤΗΣ). Κάνει προσπάθειες να προωθήσει τη δουλειά του στον ευρωπαϊκό χώρο και ηχογραφεί κάποια κομμάτια στο Μιλάνο.
Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη το 1976.
Το 1977 συμμετέχει στην παράσταση «Αχαρνής ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια», γεγονός που τον φέρνει σε επαφή με τους Διονύση Σαββόπουλο και Μανώλη Ρασούλη. Με αφορμή αυτή την παράσταση κυκλοφορεί ο ομώτιτλος δίσκος στον οποίο επίσης συμμετείχε.
Δυο χρόνια μετά, οι τρεις τους και ο Νίκος Ξυδάκης δημιουργούν αυτό που έμελλε να αφήσει σφραγίδα στη νεοελληνική μουσική σκηνή, το δίσκο "Η εκδίκηση της Γυφτιάς" με την χαμογελαστή εικόνα του Νίκου σε πρώτο πλάνο.
«Τρελλή κι αδέσποτη», «Κανείς εδώ δεν τραγουδά» και άλλα έντεκα κομμάτια που αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν όσο λίγα. Έχει ήδη με προσωπική εργασία και μεράκι "οικοδομήσει" το στούντιο του στην Κάτω Τούμπα, το γνωστό ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ το οποίο γίνεται γι' αυτόν εργαλείο δημιουργίας μερικών από τα καλύτερα τραγούδια της τελευταίας εικοσαετίας στην Ελλάδα.
Έπεται λοιπόν συνέχεια, το 1979 με το «ΔΗΘΕΝ» των Ξυδάκη - Ρασούλη, στο οποίο τραγουδά μαζί με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τη Σοφία Διαμαντή.
Το 1983 πραγματοποιεί μερικές εμφανίσεις στο ΖΟΟΜ στην Αθήνα με την «Ταχεία Θεσσαλονίκης» που δεν είχαν την αναμενόμενη από το κοινό ανταπόκριση.
Την ίδια χρονιά συγκεντρώνει ότι είχε βγάλει από το πλούσιο υλικό της ψυχή του σε μελωδία με στίχο στο γνωστό σε όλους μας δίσκο «ΧΑΡΑΤΣΙ». Με αυτή τη δουλειά δεν κάνει απλά μια ακόμα έκπληξη αλλά σφραγίζει την ελληνική μουσική των νεότερων χρόνων.
Δίσκος σταθμός, επηρεάζει αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς και σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους που κυκλοφορεί ο Παπάζογλου αργότερα, δημιουργείται η «σχολή της Σαλονίκης», το «ρεύμα Παπάζογλου»... Ο χαρακτηρισμός αφορά καλλιτέχνες που ακολουθούν τα χνάρια του και διδάσκονται από το ύφος του.
Στο «ΧΑΡΑΤΣΙ» ο Νίκος παντρεύει τη ροκιά με το «αχ», το μπαγλαμαδάκι με την ηλεκτρική κιθάρα και το τσέλο με το μπουζούκι σε ένα εκπληκτικό άκουσμα, αποδεικνύοντας πως ότι είναι γνήσιο δεν έχει όρια και κανονισμούς.
Είκοσι χρόνια μετά και το κλασικό πλέον τραγούδι «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ» στάζει μέλι, αγαπιέται, σκουπίζει δακρυσμένα μάγουλα.
Όπως επίσης ο «Υδροχόος», «Λεμόνι στην πορτοκαλιά» του Μανώλη Ρασούλη και της Βάσως Αλαγιάννη, το «Χαράτσι» του Σιμώτα (στίχος) και τα «Καρυάτιδα», «Στάλα-στάλα», «Με το τραγούδι», «Ευχή», «Χθες βράδυ», «Πέρασα έτσι», «Χτυπάει τηλέφωνο».
Εκτός όμως από τις προσωπικές του δουλειές, τον συναντάμε στη Ρεζέρβα (1984) και στο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1986) του Σαββόπουλου. Επίσης στο «Πότε Βούδας πότε Κούδας» δίσκος του Μ. Ρασούλη (1986) όπου τραγουδά το ομότιτλο κομμάτι. Αλλά και στο «Σείριο υπάρχουνε παιδιά» του Χατζιδάκι το 1988. Στο δίσκο «Ολοι δικοί μας είμαστε» με τους Μ. Ρασούλη, Χ. Νικολόπουλο και Π. Τερζή και στο «Σκόρπια 1» του Μ. Ρασούλη με τη Γλυκερία.
Παράλληλα κυκλοφορούν και οι δικοί του δίσκοι ΜΕΣΩ ΝΕΦΩΝ το 1986 και ΣΥΝΕΡΓΑ το 1991. Την ίδια χρονιά 30 Σεπτέμβρη 1991 ηχογραφεί και κυκλοφορεί την ΕΠΙΤΟΠΙΟΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ από το θέατρο του Λυκαβηττού.
Διαχρονικές σιωπηλές επιτυχίες, τα τραγούδια των δίσκων του, «Ένα κι ένα», «Ο μοναχός ο άνθρωπος», «Στη ρωγμή του χρόνου», «Φύσηξε ο Βαρδάρης», «Καλημέρα», «Είναι αργά», «Απόψε σιωπηλοί», «Δεν είμαι ποιητής», «Νυκτερινό Α' και Β», «Όμως εγώ», «Μάτια μου» και άλλες.
Το 1995 κυκλοφορεί η τελευταία του δουλειά "ΟΤΑΝ ΚΥΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΠΑΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΥΡΟΥΔΑ" (πουρούδα: στα κυπριακά το κλάξον του ποδηλάτου).
Όλες οι δουλειές του έχουν ηχογραφηθεί στο ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ με την ετικέτα «Στρόγγυλοι δίσκοι».
Άξιες αναφοράς είναι και οι συνεργασίες του (στις περισσότερες είχε την επιμέλεια) με το Μανώλη Λιδάκη, τη Γλυκερία, τη Χορωδία Αιγαίου, τη Σαραγούδα Γιασεμή, τους Παλαιολόγους, το Λουδοβίκο των Ανωγείων, τη Νένα Βενετσάνου, τη Λιζέτα Καλημέρη, την Κατερίνα Σιαπάντα, τη Όλγα Δεραινίτη κ.ά.
 

[Θοδωρής]

Ο Νίκος στηρίζει τη μουσική με το δικό του τρόπο, δίνοντας ευκαιρίες σε καλλιτεχνικά διαμάντια σαν τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τις Μικρές Περιπλανήσεις, τον Ορφέα Περίδη, τη Μελίνα Κανά και αρκετούς άλλους.
Του ανωτέρω απόδειξη είναι οι δίσκοι «ΑΓΡΥΠΝΙΑ», «Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ», «Ο ΧΑΣΟΜΕΡΗΣ», «ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΥΝΕΝΤΗ», «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ», «ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ».
Όλα αυτά τα χρόνια, υποστηρίζει τις μουσικές του δημιουργίες με ένα τρόπο που άλλοι καλλιτέχνες δε θα τολμούσαν φοβούμενοι το ρίσκο.
Τα καλοκαίρια μαζί με τους συνεργάτες του, το γκρουπ «Λοξή Φάλαγγα» οργώνει την Ελλάδα δίνοντας συναυλίες. Συνήθως επισκέπτεται ξεχασμένες από τους πολλούς περιοχές, δίνοντας τη δυνατότητα για πραγματική διασκέδαση σε ανθρώπους που ζουν μακριά από τις μεγαλουπόλεις. Το αποτέλεσμα των εμφανίσεων είναι πάντα το ίδιο. Σε όποιο χώρο και αν επιλέξει να εμφανιστεί δημιουργείται το αδιαχώρητο και ο κόσμος δείχνει την αγάπη του για το γνήσιο τραγούδι.
Αποφεύγει να εμφανίζεται στην τηλεόραση και δεν δίνει συνεντεύξεις χωρίς ουσιαστικό λόγο. Λίγοι καλλιτέχνες δείχνουν στη μουσική το σεβασμό με τον οποίο εκφράζεται ο Παπάζογλου. Ψύχραιμη, ήρεμη και ουσιώδης προσωπικότητα, πρότυπο και δάσκαλος για πολλούς νεότερους που θέλησαν να βαδίσουν στα χνάρια του.
Η φωνή του είναι προικισμένη με ιδιαίτερη χαρακτηριστική χροιά. Βαθύς λυγμός το άκουσμά της, τραγουδοποιός που νιώθει ό,τι με μελωδία ξεστομίζει. Η πορεία και το ύφος του πιστοποιούν όχι απλά τη γνησιότητά του.
Ο Νίκος Παπάζογλου άνοιξε το δρόμο για μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Σωκράτης Μάλαμας.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο, στις 4 το απόγευμα, από τον Ιερό Ναό του Αγ. Θεράποντα της γενέτειράς του Τούμπας.

[Eagle Of Kamelot]

Μεγαλη μορφη για το συγχρονο (απο χρονικη αποψη, οχι τεχνοτροπιας) ελληνικο τραγουδι, ιδιαιτερα συμπαθης σε μενα που ειμαι ασχετος εως αρνητικα προκατειλημμενος με το "εντεχνο" και την κουλτουρα που το περιβαλλει...Μακαρι να βρει τη δικη του θεση στον παραδεισο.

[zepfan]

Κριμα...
Αν και δεν ημουν φαν,τραγουδια οπως αυτα ειναι αξεπεραστα...

http://www.youtube.com/watch?v=y7SRB-jNmnI&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=l99L-276Nvs

[ΡιχάρδοςΜαυροπερισσότερος]

Μεγάλη προσωπικότητα...Πολύ κρίμα...

[Panos324]

Καλό ταξίδι κύριε Παπάζογλου. Σε περιμένει εκεί ψηλά ο καλός σου φίλος ο Μανώλης...

Φεύγουν σιγά-σιγά όλοι...κρίμα.

[TheVrachnoprofiter]

 


Φτάνει ρε γ**ώτο. Φτάνει...

[master of puppets]

Απίστευτος άνθρωπος ο κύριος Παπάζογλου....τον θυμάμαι να συχνάζει σε ένα καφενείο στην κάτω Τούμπα που ήταν σχεδόν δίπλα απο το δημοτικό στο οποίο πήγαινα...το φουλάρι δεν το αποχωρίζονταν ποτε...

Ήταν απο τις πρώτες συναυλίες που είχα δει, σε ηλικία 3-4 χρονών καθώς με έτρεχε η μάνα μου απο μικρό στα βάσανα...

Καλό ταξίδι κύριε Παπάζογλου...

[blackmorefan]

Οχι ρε γ**ωτο...ενας απο τους αγαπημενους μου αν οχι Ο αγαπημενος μου Ελληνας ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ...κριμα ρε γ**ωτο...καλο ταξιδι Νικολα...να 'σαι καλα οπου κι αν εισαι...παντως σιγουρα εισαι μεσα στην καρδια μας με τις τραγουδαρες που εχεις πει ολα αυτα τα χρονια...

ΥΓ τι εχουν παθει ολοι ρε και πεθαινουν ενας ενας...τουλαχιστον ο Νικος θα βρει τον Μανωλη το Ρασουλη...

[Καθόδιος (φλουτσ)]

http://www.youtube.com/watch?v=rb2un7BzGwY

RIP

[freemind]

Αυτη η χωρα δε χανει μονο την οικονομια και τη κοινωνικη της δομη, αλλα και τους λιγοστους ανθρωπους που διατηρουσαν την πνευματικοτητα της σε εγρηγορση...

Καλο ταξιδι Νικο...

[heineken]

Καλό ταξίδι Νίκο 

http://www.youtube.com/watch?v=C8nkdSi0Z4I&feature=player_embedded

[vagtanplan]

Εχω φρικαρει ρε παιδια !!! Γεια σου Νικο

[Gant]

Αντίο καλλιτέχνη με το (μονα)δικό σου στυλ.
Αύγουστος από τα πιο αγαπημένα μου!

[Rosstrobon]

Χωρίς να ακούω πολύ δεν έπαυα στιγμή να τον σέβομαι για το έργο του.Κρίμα που έφυγε ακόμα ένας από τους πιο αξιόλογους Έλληνες καλλιτέχνες.
Καλό ταξίδι να έχει και να αναπαυθεί εν ειρήνη.Κρίμα.

[Χάρος(Χάρης)]

as elpisoume pos aftos tha einai o teleftaios gia afto to xrono giati etsi kai pathei kati o papakostantinou  tha pidikso apo to parathyro

[MACMISIAS]

Ήταν ο μόνος που γεφύρωσε με τόσο άψογο τρόπο το λαϊκό τραγούδι με το ροκ. Είτε άκουγες λαϊκά , είτε ροκιές , ο Παπάζογλου ήταν ένας καλλιτέχνης που σεβόσουν και τον άκουγες. Τον είχα δει στο θεατράκι του άλσους της Ηλιούπολης , πριν από 20 χρόνια περίπου και με είχε εντυπωσιάσει και με τη φωνή του, αλλά και με την σεμνότητά του. Πραγματικά λυπάμαι και πραγματικά πιστεύω ότι το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο.

Το μόνο που απομένει να πω , είναι ένα ευχαριστώ για όλα αυτά τα υπέροχα τραγούδια.

[vangelis]

Δεν θα ξεχασω...
 
...τα αισθηματα που προκαλεσε ο Αυγουστος,
...τα τσιφτετελια με τον Ποτε Βουδα, με το Λεμονι στην Πορτοκαλια, με το Ραγιζει Αποψε η καρδια
...την ανατριχήλα που προκαλεσε το μπαγλαμαδακι στην εναρξη του Ραγιζει
...το λυρικο, βαρυ, και τοσο αγαπητο ροκ συναισθημα στην Ρωγμη του Χρόνου
...
...
...
...
......εγω δεν ειμαι ποιητης...
 
Παντα δικος σου, στο καλό....
 
Β.
 

[RORY GALLAGHER]

Όχι ρε γμτ! Πολύ κρίμα!
Και δεν είχα την τύχη να τον δω και ποτέ
Καλό ταξίδι

[Dr Wolf]

Πραγματική απώλεια.. RIP..

[dora]

Εγω δεν ειμαι ποιητης....
και πώς να μιλήσω για σενα,
τα ειπες ολα εσυ.
Καλό ταξιδι.

[Guitarholic_punk]

Πραγματικα εξαιρετος καλλιτεχνης.... Και στιχουργος και συνθετης και τραγουδιστης... Ειχε τα παντα! Τον λατρεψα ειδικα στη συνεργασια του με τον Ρασουλη... Καλο ταξιδι Νικο!