Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Ariel_1

Σελίδες: [1]
1
Σήμερα άκουσα τραφούδι τους στο melodia και κόλλησα...έψαξα μήπως βρω την καινούργια τους δουλειά με τον τίτλο "τρυπιο φεγγαρι" αλλά τίποτε!!!! μήπως είναι εύκολη μια βοήθεια :-[ :-[
ευχαριστώ εκ των προτέρων  :) :) :)

2
Ξέρετε αν κυκλοφορεί στην αγορά το τραγούδι Μόνο γιατί σ΄αγάπησα σε μουσική του Βασίλη Δημητρίου από την σειρά της ΕΤ1 για τον Καρυωτάκη; Φοβερή ερμηνεία!!!!!

3
Μπροστά ένας καθρέφτης
είναι καθαρός.
Μα η εικόνα που φαντάζει θολή,
σα να μην θέλει να αποκαλυφθεί η μορφή.
Κοιτάς επίμονα
να διακρίνεις.
Δεν υπάρχει τίποτα,
η εικόνα είναι καλά κρυμμένη.
Μονάχα κάτι τρέχει στην γωνία του καθρέφτη
τ΄αγγίζω.
Αισθάνομαι μια ψύχρα,
μια αλμύρα φτάνει στην γλώσσα μου.
Πού ταξιδεύω πάλι;
Είμαι στο δωμάτιό μου.
Κάθομαι στο γραφείο,
γράφω,
μπροστά μου ο καθρέφτης.
Δεν υπάρχει θάλασσα,
δεν ταξιδεύω.
Κοιτάζω την εικόνα στον καθρέφτη.
Θολή.
Κι η αλμύρα ακόμα στα χείλη μου.
Δάκρυα,
είναι δάκρυα.
Κι η εικόνα παραμένει θολή.

4
Σαν αέρας ξεθυμασμένος παρασέρνω τα φύλλα
κίτρινα, αδύναμα κομμένα από την ρίζα
μια ζωή μοιρασμένη στην μέση χαρίζω
σ' αυτούς που ρουφάνε την πνοή στις γωνίες
σ' αυτούς που μεθούν με τα δάκρυα άλλων.

Σαν βροχή ξερασμένη από τα σύννεφα πέφτω
να δροσίσω το σώμα των διψασμένων
με σταγόνες χοντρές, δυνατές σαν χαλάζι
για να δείξω στον ήλιο πόσο δύσκολα χαράζει
και με λάσπη στα χέρια ζωή στην ζωή μου να δωσω.

Σαν ομίχλη πυκνή θα καλύψω την σκέψη
ναρκωμένη, άβουλη στα "θέλω" των άλλων
με φτερά αετού να πετάξει, να φύγει
την αλμύρα να ψάξει ψηλά στο βουνό
σαν ψάρι να ζήσει έξω απ' το νερό.

Σαν χιόνι θα πέσω να παγώσω τον πόνο
αυτόν που αγκαλιάζει τα ανθρώπινα μέλη
με λευκό το πρόσωπό μου θα ζωγραφίσω
ανέκφραστο για πάντα να μείνει
να ξεγελάσω την μοίρα στο παιχνίδι που παίζει.

5
Στην γωνιά καθόμουνα και έριχνα τα ζάρια
η τυχη βόλτες έκανε γύρω από την σκιά μου
εξάρες πάντα έφερνα και νικαγα τους άλλους.
Η έχθρα τους θηλειά έπλεκε γύρω από τον λαιμό μου
με μάτια αθώα τους κοίταζα γεμάτα ικεσία
να μου χαρίσουν για μια στιγμή την δόξα της φιλίας.

Μαζί θα περπατάμε πια για τον υπόλοιπο χρόνο
τον φόβο τον ξεπέρασα, νίκησα τον τρόμο
την μοναξιά μου ξόρκισα πλάι στους αγγέλους
εσείς με δικαστές την μνήμη σας θα τρέχετε στους δρόμους
γιατί οι τύψεις είναι ζεστές όπως το αίμα στις φλέβες.

Με όνειρα ξεκίνησα και κοίταζα τον ήλιο
τα σύννεφα μου έγνεφαν στεφάνι να φορέσω.
Μες στην παλάμη μου πιστά κράταγα τις εξάρες.
Ένας παππούς μου έδειξε ψηλά ένα γεράκι,
τα περιστέρια χάθηκαν μεμιας από μπροστά μου
κι αμέσως έπιασε βροχή από τα δάκρυά μου.

Μαζί θα περπατάμε πια για τον υπόλοιπο χρόνο
 τον πόνο τον έκλεισα σφιχτά στην αγκαλιά μου
τους εφιάλτες έσβησα για πάντα απ' την ζωή μου.
Εσείς αρπακτικά στην σκέψη σας έχετε την φυγή
φοβάστε όμως τον κυνηγό που στέκει στην γωνία.

6
Η 6η Αίσθηση πολλές φορές αντικαθιστά και τις 5 Αισθήσεις μαζί.

Κάθε άνθρωπος έχει 5 αισθήσεις(ακοή,όραση,αφή,όσφρηση και γεύση).

Όμως υπάρχει και η 6η αίσθηση. Πολλοί από εμάς κρύβουμε μέσα μας και αυτήν την πραγματικά όμορφη αλλά και ταυτόχρονα επικίνδυνη Αίσθηση.

Τι πιστεύετε λοιπόν? Υπάρχει? Ή Δεν το πιστεύετε??

Η 6η Αίσθηση στην πραγματικότητα είναι απλά ένα ψυχικό/ψυχολογικό φαινόμενο ή είναι ένα κατά φαντασίας μας φαινόμενο??

Έχετε εμπειρίες;

7
εμένα ο παππούς μου την φυσαρμόνικά που έπαιζε αυτός και ο πατέρας του

8
τα ψέματα είναι καλοπροαιρετα και κακοπροαίρετα. ψέματα που μας κάνουν να είμαστε ευτυχισμένοι, να κάνουμε άλλους ευτυχισμένους, ψ΄ςμτα που μας βοηθούν να ξεφεύγουμε από καταστάσεις, ψέματα που μπορούν να μας αλλάξουν την ζωή. στην τρίτη λυκείου είπα ότι πήγαινα στο φροντιστήριο ενώ θα πήγαινα στο εθνικό θέατρο για να δώσω εξετάσεις μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν από την γραμματεία ότι αναβάλλονται οι εξετάσεις. με έπιασαν στα πράσα και δεν έδωσα ποτέ.

9
Μια ψυχή γεμάτη πάθη που ξέρει να ζει
σαν ένα πιστόλι γεμάτο σφαίρες
ένας στόχος στέκει μπροστά
και εσύ νιώθεις το αίμα στις φλέβες σου να καίει.
Πότε είσαι δυνατός;
Η αλήθεια φωλιάζει μες στο ψέμα
ένα ψέμα που σφραγίζεται στα μάτια
σαν σε σεντούκι με βαριά κλειδαριά
και εσύ δεν θες να τ' ανοίξεις γιατί κρύβει τον πόνο.
Πότε είσαι δυνατός;

10
Άκου τι ανακάλυψα στον δρόμο της Ιθάκης:
πήρα στα χέρια μου ένα χρυσό λυχνάρι
το άγγιξα, μου φανέρωσε μια βαθιά επιθυμία
πως ήμουν λέει άγγελος μέσα στην αγκαλιά σου.
Θυμήσου πώς με φώναζαν για να με ξεχωρίζουν.
Ένας Οδυσσές ήμουν και εγώ με το όνομα του Κανένα
αν ήθελα ένα όνομα αυτό θα ήταν του Κολόμβου
γιατί ήσουν η ανακάλυψη της μοίρας της ζωής μου.
Πίστεψε στα λόγια μου που από τα χείλη βγαίνουν
ποτέ μου δεν γεννήθηκα ψεύτης και θεατρίνος
προσεύχομαι στην μοίρα μου την ρότα της να αλλάξει
μήπως με λυπηθεί και μένανε κοιτάξεις.
Άκου τι είναι αυτό που σου ζητώ να μάθεις,
τραγούδα το όσο πιο δυνατά μπορείς
είναι ο έρωτας το πιο γλυκό μου αμάρτημα,
αυτό που με οδηγεί στην λάβα του ηφαιστείου.
Ίσως αργά θυμήθηκα να γράψω για τον έρωτα
μάλλον στον δρόμο χάθηκα ακούγωντας τις Σειρήνες.
Τραγούδαγαν μεθυστικά και πιάστηκα στις λέξεις
με οδήγησαν στο όνειρο που δεν μπορείς να πιάσεις.
Σκέψου αν θέλεις να με βρεις σε κάποιο μονοπάτι
αν η απάντηση είναι ναι θα γνέψω από ευτυχία
κι αν πάλι όχι πεις, ο πόνος μου θα' ναι πικρός
γιατί τα παραμύθια της γιαγιάς είχανε happy end για τέλος!

11
Αίμα καυτό καίει την πένα μου
φοβάμαι να πω όσα θα γράψω
λάβα που βγαίνει από ηφαίστειο σβηστό.
Κρασί σ' άδειο ποτήρι θα πιω
αγιάτρευτη η δίψα μου θα μείνει
απ' ένα παραμύθι που αρχή δεν έχει
άδοξο τέλος στην πίσω σελίδα σημαίνει.
Ένα χαμόγελο απ' την Μόνα Λίζα θα έχω
όταν θα πω "μια φορά και ένα καιρό"
σε ένα παραμύθι που θα γράψω εγώ
χωρίς χρώματα και χωρίς πρόσωπα
χωρίς νερό και χωρίς αέρα
χωρίς πνοή, χωρίς ζωή
μόνο με μουσική και με μια υποκρισία μαγική.

Σελίδες: [1]