Το Στέκι των Κιθαρωδών
Ειδικά θέματα => Εκμάθηση – Πρώτα βήματα => Τα καλύτερα... => Μήνυμα ξεκίνησε από: organopextis στις 16/10/02, 09:33
-
Που νομίζεται οτι οφείλεται το συναίσθημα της ντροπής απο κάποια ατομα οταν τους δίνετε η ευκαιρία να πέξουν μροστά σε κόσμο και δεν το κάνουν , μπόρει μόνοι τους να παίζουν ατέλειωτες ώρες ,αλλά οταν βρεθούν μπροστά σε κάποιον οι κάποιυς κολάνε τα χέρια τους και η φωνή τους ;
-
Fobountai mipos kanoun kanena lathos kai ginoun rezili :P :P :P :P :P
-
egw pisteuo o katheenas to exei, kai orisemenoi mporousn na to xeperasoun kai orismenoi oxi...pantws, h live empeireia einai isws h polutimoterh sthn zwh enos mousikou...
V.
-
Noμίζω ότι το τρακ επί σκηνής δεν είναι ακριβώς ντροπή, ούτε φόβος. Είναι κάτι ξεχωριστό, που ίσως να εμπεριέχει στοιχεία φόβου και ντροπής, σίγουρα όμως διαφοροποιείται και από τα δύο. Όπως επίσης δεν έχει και σχέση με το πόσο καλά προετοιμασμένος είσαι για την παράσταση, για να το χαρακτηρίσουμε ως φόβο πιθανού λάθους ή αποτυχίας. Προσωπικά δεν έχω παίξει ποτέ σε επαγγελματικό επίπεδο, ούτε μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο, οπότε μάλλον δεν μπορώ να μιλήσω για κάτι που δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι. Το τρακ των εξετάσεων του Ωδείου και μια κάποια επιφυλακτικότητα απέναντι σε ένα άγνωστο κοινό δεν νομίζω ότι μετράνε. Πάντως, για να παρηγορηθείτε, οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες και ηθοποιοί ομολογούν ότι έχουν τρακ και μάλιστα κάποιοι θεωρούν την έλλειψη τρακ ως ένδειξη έλλειψης ταλέντου.
-
otan arxisa me ta 16 mou tis sunaulies kai ta sugkrothmata eixa ena trak pou den perigrafotan, twra eimai polu hremos prin apo kathe sunaulia, an kai to trak uparxei akoma, pisteuw allaxe h stash mou apenenti sthn antimetwpish tou trak (xerete, ena tsigaro pisw apo to allo, alcohol, ktl..)..
-
xthes ekana tin prwti mou sinaulia me ana gkroupaki mprosta se kamia 50aria kosmo kai piga stin kolasi kai ksanairtha 14 fores(tosa tragoudia eipame) apo ton fovo mipws ta skatwsoume. telika pian ola mia xara
-
Ola ayta xeperniountai me ton kairo kai tin empeiria(an kai pisteyo pote oloklirotika).Pantos siga siga katalavaineis oti oi
apo kato then ehoun ertheigia na vroun ta lathi sou kai oi pio polloi then ta katalavainoun(ektos apo kati "super" mousikos
pou akoun mono Jazz :).Ayto pou ehei simasia einai na paizeis dynata kai na eyharistiesai o idios to live sou giati ayto pernaei ston kosmo.Vevaia ennoeitai oti oso pio katartismenos mousikos eisai alla kai provarismeno to sygrotama,toso to kalytero.
Kai min xehname:2-3 potirakia alkool panta voithane...
-
Stin prwth mou synaylia,eixa trelo agxos... eixa ginei papi ston idrwta.. mou efyge mia fora h pena... eixa skonakia me tragoudia se diafora koufa shmeia tis skinis gia na min exw mprosta mou analogio... ekana apisteyta lathi...me tin empeirai omws ayta eksafanizontai.. kai tah symfwnhsw me ton apollwna kai ton vagelh oti den einai fovos h droph.. einai mallon akti allo.. pio afhrhmeno....
-
Ola ayta xeperniountai me ton kairo kai tin empeiria(an kai pisteyo pote oloklirotika).Pantos siga siga katalavaineis oti oi
apo kato then ehoun ertheigia na vroun ta lathi sou kai oi pio polloi then ta katalavainoun(ektos apo kati "super" mousikos
pou akoun mono Jazz :).Ayto pou ehei simasia einai na paizeis dynata kai na eyharistiesai o idios to live sou giati ayto pernaei ston kosmo.Vevaia ennoeitai oti oso pio katartismenos mousikos eisai alla kai provarismeno to sygrotama,toso to kalytero.
Kai min xehname:2-3 potirakia alkool panta voithane...
Συμφωνω εξαλλου υπαρχει και το ρητο:
"Πολλοι θα το ακουσουν, λιγοι θα το καταλαβουν"![/i]
sotriani
-
Συμφωνω εξαλλου υπαρχει και το ρητο:
"Πολλοι θα το ακουσουν, λιγοι θα το καταλαβουν"![/i]
sotriani
Συμφωνω απολυτα μαζι σου φιλε!!!!!
-
Εκτός από αυτά που έχουν ήδη αναφερθεί και συμφωνώ μαζί σας, είναι μερικές φορές και κάτι άλλο: η αίσθηση υπευθυνότητας. Θέλω να πω ότι ίσως για να φτάσει κάποιος στο σημείο του να παίξει κάτι μπροστά σε άγνωστο κοινό έχει περάσει από διαδικασίες και καταστάσεις όπου κάποιοι τον επέλεξαν, τον προτίμησαν ή τον προώθησαν, όπως θέλετε σκεφτείτε το. Έτσι, εκτός από τον φόβο της ατομικής υπόληψης. πολλές φορές υπάρχει και η σκέψη "ωχ, αν κάνω λάθος και γίνω ρεζίλι θα απογοητεύσω τους...." Αν και πιστεύω ότι δε θα έπρεπε να γίνεται αυτό, δυστυχώς προσωπικά το παθαίνω συνέχεια... :)
Πάνω από όλα όμως κατά τη γνώμη μου όταν βγαίνεις στη σκηνή θα πρέπει να έχεις θάρρος και θράσος. Να ευχαριστιέσαι αυτό που κάνεις, γιατί όπως πολύ σωστά είπατε, αυτό περνάει στον κόσμο. Στο κάτω-κάτω, όλοι αυτοί έχουν έρθει για σένα, όχι εσύ γι'αυτούς! :D
-
pw pw re paidia ti mou 8ymisate... akoma nostalgw thn prwth mou emfanish me to sygkrothma! arketo agxos, to opoio omws kseperasthke me to pou anevikame sth skhnh! htan se festival vlepete, kai h skhnh htan poly megalh kai pshlh, ais8anosoun... pio ''psila''!! haha... opote eipame de gamietai kai to agxos, kai ta dwsame ola! la8h yphrksan alla de sygkrinontai me thn yperoxh ayth empeiria tou paizeis sto palko! symfwnw me ta paidia pou lene oti to trak einai kati afhrhmeno san ennoia... prosopika prospa8w na to kanw na leitourghsei yper mou, na me tsitwsei dld, kai oxi na me ''riksei'' psyxologika... 8)
-
Δεν εχω να προσθεσω κατι, οπως ολοι ειπατε ειναι θεμα εμπειριας! Ομως υπαρχει ενα περιστατικο οταν ακομα αρχισα να "ξεψαρωνω" επι σκηνης! Σε μια εκδηλωση του ωδειου μου και πανω που ειχα 1000πωρωθει με το σολο του sultans of swing, πηγα να κανω "ποζεριες" στον drummer και καθως παταω πανω στο "βαθυ" αυτο υποχωρησε με αποτελεσμα να φαω μια αξιοπρεπεστατη "σουπα"! ;D :D :)
Τωρα που το θυμαμαι ισα-ισα προλαβα να κρατηθω! Τι γελιο!
Υπαρχει και σε video οποτε εχω τις μαυρες μου το βαζω και γελαω!
sotriani
-
:)Να σας πω κι εγώ την εμπειρία μου στα live:
Έχουμε ένα συγκρότημα (λαϊκό-έντεχνο) και κάνουμε συναυλίες σε έναν μεγάλο χώρο (300-350 ατόμων) 2 ή 3 φορές τον χρόνο. Έχουμε κάνει αρκετά αφιερώματα και συναυλίες, το τράκ όμως πάντα υπάρχει. Στην τελλευταία μας συναυλία που ήταν αφιερωμένη στον Μίμη Πλέσσα, υπήρχε τρομερή νευρικότητα και τράκ στο συγκρότημα λόγω του ότι εκτός από μια γεμάτη αίθουσα, είχαμε απέναντι μας τον ίδιο τον Μίμη Πλέσσα :o
Οπότε καταλαβαίνεται τι μεγάλο τρακ είχαμε. Κάποιος μάγκας από το συγρότημα , 20 λεπτά πρίν την συναυλία πήγε και πήρε ένα μπουκάλι ουίσκι και ό μοίρασε και στα 10 άτομα του συγκροτήματος. Το τρακ σε λίγο εξαφανίστηκε και παίξαμε τόσο καλά όσο δεν είχαμε ξαναπαίξει ποτέ!!
Άλλη μια εμπειρία(για να γελάσουμε):
Πρίν από 2 χρόνια είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα. Είχαμε ντράμερ έναν φίλο που έπαιζε καλά, αν και δοκίμαζε να παίξει ντράμς για πρώτη φορά(!). Σε κάποια στιγμή της συναυλίας , ενώ το επόμενο τραγούδι ήταν μπαλάντα, ακούμε τον ντράμερ να χτυπάει στα ντράμς ένα ρυθμό γρήγορο στα 32/8 (κάτι σαν γρήγορο εμβατήριο). Ξαφνικά όλοι γυρνάμε και τον κοιτάζουμε, αυτός σταματά και λέει φωναχτά μπροστά στο ακροατήριο "ώχ λάθος".Λυθήκαμε στα γέλια όλοι. Αυτός τί είχε πάθει : Είχε πηδήξει ένα τραγούδι στο πρόγραμμα και έπαιζε το μεθεπόμενο! :D
Τέτοιες φάσεις συμβαίνουν στα live! ::)
-
Οπότε καταλαβαίνεται τι μεγάλο τρακ είχαμε. Κάποιος μάγκας από το συγρότημα , 20 λεπτά πρίν την συναυλία πήγε και πήρε ένα μπουκάλι ουίσκι και ό μοίρασε και στα 10 άτομα του συγκροτήματος. Το τρακ σε λίγο εξαφανίστηκε και παίξαμε τόσο καλά όσο δεν είχαμε ξαναπαίξει ποτέ!!
Καλό το ποτό για να χαλαρώσεις λίγο άπο το τρακ μιας παράστασης άλλα τελικά καταλήγει σε εξάρτηση...Θα συνιστούσα σε όσους ακολουθούν αύτη την λύση να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί...Γιατί τελικά καταλήγεις στο να πείνεις κάθε φορά όλο και περισσότερο, με διάφορα δυσσάρεστα αποτελέσματα...
-
Pragmati ena dyo ( tria tessera) potakia prin to live kanoun kalo stin arxh... alla o filos pitiyian exei poly dikio.... prosoxh giati yparxoun kai pagides...
-
:)Εντάξει ρε παιδιά,
Δεν είπαμε να γίνουμε και στουπί στο μεθύσι , γιατί τότε τίποτα δεν θα θυμάσαι να παίξεις. Εγώ προσωπικά άμα πιώ λίγο παραπάνω ξεχνώ τους στίχους!!!
Πάντως νομίζω ότι οι έννοια της ομάδας πάνω στην σκηνή είναι ότι καλύτερο για να νιώθεις ασφαλής και να κάνεις πέρα το τρακ. Πάντως σε καμία περίπτωση το τρακ δεν κάνει καλό, είναι μια ανεπιθύμητη αντίδραση του οργανισμού. Άλλος ένας καλός τρόπος για να το ξεπερνάς είναι να μην κοιτάζεις τους ακροατές, αλλά σταθερά σε κάποιο σημείο, πχ.το μικρόφωνό σου. 8)
-
Mia kseftila epatha se ena apo ta prwta mou live. Eixame ena sigkrotima kai oti eixame allaksei kitharista. O neos kitharistas stin prwti tou emfanisi.
Ksekiname poli dinamika kai me aprosmeno dinamismo tou kainourgiou. Apo katw peri ta 250 atoma kyriolektika xorevane! Ekei pou ola pigainane kala, spaei to karfaki pou krataei to louri tis kitharas mou. O kainourgios ta xanei kai egw arxizw na tou fwnazw na sinexisei na paizei.oi mprostinoi mas koitane me anoixto to stoma, kai o ntrammer linetai sta gelia. Me ta polla kathomai katw kai sinexizw na paizw.
Sic! :)
-
Το μόνο γιατρικό φίλε οργανοπαίχτη είναι να παίξεις πολλές φορές μπροστά σε κόσμο και κάθε φορά που σου δίνεται η ευκαιρία. Και θα δεις ότι από ένα σημείο και μετά θα νιώθεις άνετα. Όλοι έτσι είναι στην αρχή. Και μη χάνεις ευκαιρίες, οι εμπειρίες όταν παίζεις σε κόσμο είναι ανεκτίμητες. Και να το κάνεις όχι μόνο επίσημα, αλλά ακόμη και μπροστά σε φίλους. Έχεις να κερδίσεις πολλά.
-
egw pantws paidia ws tragoudistis anevaina tifla sto methisi!exoun paixtei apithana gelia me tin palia mou ( o theos na tin kanei) mpanta. faseis opws stin mesi tis provas" paidia paw na katourisw,eseis sinexiste", kitharistas kanontas headbanging koutoulaei se ena ksilino rafi,teliwnei to solo kai leei "wx,ponw!", kai alla.krima mono pou kaname 5 live se 18 mines iparksis...pantws exw poly kales sxeseis me ton kitharista,kaname kai ena reunion(vre oust paliopswnia!) kai eimaste oloi kala...
-
eixa kai ego afto to problima mexri poy enas mpoyzoykis moy to elise
ena tetarto prina aneboyme gia na peksoyme anikse ena mpoykalaki makedoniko meta ta tria potiria (tote giati tora enas makedonikos den ftanei) eimoyna etimos oyte anxos oyte kolimata tipota
-
.. ;D Λοιπόν για ακούστε μια ιστορία ...
Σε κάποια γιορτή του Πολυτεχνείου, θα παίζαμε στο Στάδιο (κλειστό) των Χανίων. Είμασταν καμμιά 10-αρία άτομα μπάντα, 2-3 κιθάρες, άλλες τόσες φωνές και θα λέγαμε γενικώς εντεχνούλικα που κολλούσαν στη μέρα.
Ένα από τα τραγούδια που θα έλεγα εγώ ήταν η "Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ" του Σαβ. Από υπερβολική αυτοπεποίθηση (το ήξερα το τραγούδι καλά..) στις πρόβες δεν το πολυπαίζαμε.. "ΟΚ αυτό το ξέρω..", έλεγα. ...
Την ημέρα της Συναυλίας, περίπου 600 άτομα στις κερκίδες, και μόλις φτάνει η σειρά του τραγουδιού ... ΞΕΧΝΑΩ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΠΛΕ !
... Σταματάω το τραγούδι, και το ξαναρχίζουμε απ την αρχή ... (λέγοντας κάτι για τρακ, κάτι όπως " συμβαίνουν αυτά" κλπ...) Και τη δεύτερη φορά που το παίζουμε ... ΞΑΝΑΞΕΧΝΑΩ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΠΑΛΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΠΛΕ !
(Το κομμάτι διακόπηκε, παίξαμε το επόμενο !!)
Η υπόλοιπη συναυλία πήγε απρόσμενα καλά, η καζούρα απ τα παιδιά κράτησε μόνο κανα δυό μέρες.. αλλά από τότε ... αφενός κάνω πιο προσεκτικές πρόβες ;D αφετέρου δεν φοβάμαι πια τις ερμηνείες μου ή το παίξιμό μου ... 8) / nEwBiE
-
εγω παλι δεν εχω βαλει αλκοολ στο στομα μου ποτε πριν η κατα τη διαρκεια συναυλίας μου..ουτε καπνιζω.ανεβηκα τις προαλλες στο σανιδι με το νεο μου συγκροτημα στην πρωτη μου εμφανιση και ετρεμα ολοκληρος! το οτι στο κοινο (150 ατομα περιπου σε κλειστο χωρο που εμοιαζε γεματος) διεκρινα αμυδρα καποια οικεια προσωπα με εκανε να νιωσω λιγο καλυτερα...παραδοξως ολα πηγαν πολυ καλα μεχρι την στιγμη που φτασαμε στο τραγουδι που παντα έλεγα στις προβες οτι θα το γ**ησω! και το γ**ησα...! ηταν η καινουρια ζαλη των τρυπών στην οποια παντα έχανα τον ρυθμο στην αρχη (ακουστικο μερος). τελικα στην συναυλία έβγαλα σωστα το ακουστικο μερος και γ**ησα το υπολοιπο...τι μετρα μου λες? αλλα αντι αλλων τραγουδουσα! μεσα μου ελεγα ποτε να τελειωσει...κριμα γιατι το λατρευω αυτο το τραγουδι...δε ξερω τι εφταιξε (ο drummer Που πορωθηκε και το επαιξε σε ενα ρυθμο σφαιρα?, ο ηχος στη σκηνη που ηταν ψιλοκουλος με αποτελεσμα να μην ακουω μπασσο? ή το αγχος μου για το συγκεκριμένο τραγούδι???) οτι κι αν ηταν παντως ενα απο τα 12 τραγουδια πηγε στραφι...φυσικα κανεις δεν παραπονεθηκε ακθως τα υπολοιπα ηταν πολυ καλα...αλλα εμενα μου εμεινε αγκαθι...στην επομενη θα το δουλεψω τελεια...
-
Βασικα με ποιο τροπο καταπολεματε το αγχος του Live???Και κατι ακομη,κατα ποσο επηρεαζεται το κοινο οταν βλεπει τους μουσικους να εχουν αναλογια με παρτιτουρες?
-
με ενα μπουκαλι ουισκυ χεχε
οχι οχι πλακα κανω
δεν υπαρχει λογος να αγχωνεσαι ,εγω ετσι το βλεπω,ασε που και λαθος να κανεις, τις περισσοτερες φορες πολυ λιγοι ειναι αυτοι που το παρατηρουν και το καταλαβαινουν
οσο για το αναλογιο εγω ειμαι υπερ
καλυτερα να υπαρχει εκει παρα να ξεχασεις κατι και να κανεις λαθος
ετσι τουλαχιστον εισαι καλυμενος
;)
-
το δύσκολο μέρος είναι μέχρι να ανεβείς πάνω και να πιάσεις την κιθάρα. Μετά τα ξεχνάς όλα. Πορώνεσαι τόσο πολύ, ειδικά αν παιζεις δυνατά κομμάτια που δεν καταλαβαίνεις τίποτα! ;D ;)
-
Εντεχνο παιζουμε απλα θα αρχισουμε με παραμορφωσεις και συτοσχεδιο σολο....ορε εκει φοβαμαι μην το χασω λογο αγχους...τι προτεινετε?
-
αν και δεν έχω και φοβερή εμπειρία σε live θα σε συμβούλευα :
1)Εξάσκηση και πρόβες συνέχεια για να ξεπάρετε τα τραγούδια
2)Ίσα ίσα με παραμόρφωση και αυτοσχέδια σόλο και κανα λάθος να κάνεις δεν ακούγεται έντονα και μπορείς να το διορθώσεις αμέσως. Το πρόβλημα είναι τα σολο κομματιών που πρέπει να παιχτούν όπως ή μάλλον περίπου όπως είναι στο cd. ;)
-
Για το αναλόγιο και εγώ θα συμφωνήσω. Εξαρτάται όμως και από το είδος που παίζεις και άρα και από το πως παίζεις. Αν παίζεις όρθιος και σολάρεις συχνά, καλύτερα να έχεις παρτιτούρες καπου πίσω σε περίπτωση που ξεχάσεις κατι την ώρα που παίζεις.
-
Τα riff παιζονται οπως το σιντι...Μονο στα σολο γινεται αυτοσχεδιασμος αλλα το ποθιο τρελο ειναι οτι θα βγω πανω στο λαιβ με κιθαρα κι εναν μικρο ενισχυτη...Δυστυχως δε θα εχω πεταλιερα...Το καλο ειναι οτι στο μαγαζι υπαρχει ηχοληπτης και κικροφωνικη...κατα ποσο λετε να βοηθησει ο ανθρωπος?
-
Το ειδος ειναι εντεχνο-ροκ...Για τα σολο δε θελω παρτιτουρες τα θυμαμαι ολα...το θεμα ειναι οτι δε θυμαμαι καποιες συγχορδιες απο ορισμενα κομματια!
-
και γω έχω το ίδιο πρόβλημα. Γι αυτό μην το συζητάς καθόλου. Αναλόγιο οπωσδήποτε!! ;)
-
re filarako moy min anxwnesai live einai... tha pieis to potaki soy, tha paikseis tin kitharoyla soy , tha anevaseis ton kosmo , tha peraseis kala... poios o logos na anxwnesai?
-
Ελα ντε,δεν ξερω....καθαρα ψυχολογικο το αγχος...κι ενωμ ετα απο καθε προβα λιγο πριν πεσω για υπνο σκεφτομαι το λαιβ με παινει αγχος!Δεν ξερω το λογο,απλα εχω ενα σφυξιμο στο στηθος...καθαρα ψυχολογικο ειναι!
-
kanonise na patheis kana emfragma reeeee
-
Α θα εχω 2 γιατρους απο διπλα οποτε χαλλλαρα ;D
-
λοιπον ακου τι μπορει να σε βοηθησει
ειναι λιγο ψωνηστικο αλλα βοηθ;
πριν βγεις στη σκηνη κατ'αρχας πιες κανα ποτο αλλα μην το παρακανεις και βγαινοντας να σκεφτεσαι συνεχεια :
θα βγω εξω και θα ξεσκισω,θα σας δειξω εγω ποιος ειμαι,θα βγω και θα σας γα...σω ολους
κοινως να σκεφτεσαι συνεχεια οτι εισαι ο καλυτερος απο ολους
εγω αυτο κανω παντα και πιστεψε με , βοηθα αρκετα ;) ;) ;)
βγες και φατους αγορι μου
-
proswpika agxwnomai mono gia ta pragmata pou de mou aresei na kanw alla prepei na ginoun(p.x douleia).H mousikh einai diaskedash xompy kai epilogh mou kai to live einai oti kalutero......poios o logos gia agxos????
-
Ναι δεν αντιλεγω μα αν αρχισω τα τρελα σολο και πορωθω μετα εχω να φαω ξυλο απο τους αλλους 2!Οσο για ποτο ωχ αμα αρχισω και κατεβαζω παει το λαιβ μετα...δε θα ακουσουμε εντεχνο αλλα αγριο μεταλ/ρεμπετικο!Οσο για το καλυτερος αμα το σκεφτω αυτο παει μετα δε θα σταματαω τα παιχνιδια με τις κλιμακες...και ποιος τους ακουει τους αλλους 2 μετα???
-
Λοιπόν να σου πώ και εγώ για LIVE.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ.
Πρίν απο κάτι μήνες μας πρότειναν εμένα και κάτι φίλους μου να παίξουμε για χορό της τάξης. Είμασταν 3 άτομα + η τραγουδίστρια και δεν είχαμε παίξει ποτέ όλοι μαζί ούτε είχαμε εμπειρία. Μόνο εγώ με τον κιθαρίστα είχαμε ένα πρόχειρο πρόγραμμα για την πάρτυ μας.
Κάναμε συνολικά 3 πρόβες (στις 2 βρίσκαμε τόνους για την φωνή) και βγήκαμε και παίξαμε τέσσερις ώρες. Υπήρχε κανονική μικροφωνική η οποία ήταν συνδεδεμένη στην ήδη υπάρχουσα μικροφωνική του μαγαζιού. Η κιθάρα είχε ένα αναλόγιο μαζί με την τραγουδίστρια και βλέπαν συγχορδίες και ...λόγια! Εγώ έπαιζα οτί ήξερα και το ακκορντεόν αυτοσχεδίαζε. Λοιπόν η τραγουδίστρια έφευγε πολλές φορές εκτός τόνου, ο κιθαρίστας σταματούσε πότε πότε για να αλλάξει στάσει επειδή πιάστηκε, και εγώ δεν άκουγα τι έπαιζα.
Γινόταν δηλαδή λάθη επι λαθών...δηλαδή πιο πολλά ήταν τα λάθη που παίζαμε παρά τα σωστά.
Όλη τη μέρα είχα τρελαθεί επειδή ήξερα οτι θα συμβούν τα παραπάνω και σκευτόμουν πως θα γίνει να το ακυρώσουμε (είχαμε κολλήσει αφίσες βλέπεις). Μόλις μπήκα στο μαγαζί και άρχισα να κάνω δοκιμές τον ήχο και πήρα και το ποτάκι μου τα ξέχασα όλα, λέω οτι γίνει ας γίνει. Και πραγματικά ο χορός έγινε, μπροστά σε 250 άτομα και είχε και μεγάλη επιτυχία.
Εμείς ήμασταν με το χαμόγελο στα χείλη ότι και αν γινόταν, ακόμα και όταν χάναμε τον ρυθμό! Βέβαια μας βοήθησε και το είδος ...λαικά-σκυλάδικα και όλοι δόστου στα τραπέζια...
Συμπέρασμα, να είσαι άνετος όσο μπορείς, βάλε στο μυαλό σου οτι δεν υπάρχει λόγος να έχεις άγχος, και οτι αυτοί που θα σε ακούνε δεν έχουν ιδέα απο μουσική, και στα 100 σου λάθη θα καταλάβουν 1. Παίξε για να ευχαριστηθείς πρώτα απ' όλα εσύ. Καμιά φορά βοηθάει και μια τσιχλίτσα.
Εγώ μετά απο αυτό που πέρασα μπορώ να παίξω και σε συναυλία στο οακα.
-
Φιλε μου ακόμα και να αγχόνεσαι με το που θα ανέβεις στη σκηνή θα ξεχαστής. Ένας καλός τρόπος για να σου φύγει και η παραμικρη υπόνια αγχους παίξε κάποιο αγαπημένο σου τραγούδι το οποίο να το ξέρεις πολύ καλά πρώτο η έστω δευτερο αφου εχετε και αυτοσχεδιασμό. Όσο για τις παρτιτούρες φυσικά και χρειάζονται. Εστω ότι ξεχνας κάτι τι κάνεις χαλάς όλο το κομμάτι και το ξαναξεκινάτε με την ελπίδα να το βρεις; Δεν νομίζω απλά κοιτας λιγο την παρτιτούρα. Βεβαια κακό είναι να γίνεται η συνεχόμενη χρηση παρτητούρας διότι τότε χάνεις την επικοινωνία μετον κόσμο και υπάρχει περίπτωσει να ξενερώσουν.
Υ.Γ.: Η ζωή δεν θέλει άγχος μάγκες ;) 8)
-
παιδιά το άγχος μικραίνει τη ζωή!!! ;) ;D
-
Αν πιεις 3 μπυρώνια θα εισαι μια χαρά αλλα και πάλι θα χεις άγχος,καλό είναι να αγχώνεσαι λίγο,μετά το πρώτο τραγούδι θα χαλαρώνεις!
για αναλόγιο εμείς χρησιμοποιούμε μόνο για τους στίχους,βέβαια είναι και πάνω οι συγχορδίες,οπότε βάλε στον τραγουδιστή και να σαι κοντά,αναλόγιο επιβάλλεται.
Άντε καλό λαιβ ;D
-
Νομιζω η καλυτερη δυνατη προετοιμασια των κομματιων ειναι το καλυτερο φαρμακο κατα του ανγχους...προβαρετε πολυ...παιξτε ξανα και ξανα τα ιδια μεχρι να τα κανετε κτημα σας...μετα να δεις θα εισαι πολυ λιγοτερο ανγχωμενος....επισης απο οτι καταλαβα ειναι το πρωτο σου λαιβ οποτε ειναι λογικο να νιωθεις στρεσαρισμενος...
Εδω ερχεται ομως και μια παρατηρηση.... λες οτι θελεις αναλογιο...για μενα αυτο δειχνει οτι δεν εχεις παιξει τα τραγουδια οσες φορες χρειαζεται και με την καταλληλη αυτοσυγκεντρωση που να τα μαθεις απο εξω...αρα μηπως αισθανεσαι ανγχος γιατι δεν ειστε και πολυ ετοιμοι??? εγω διαφωνω ριζικα με τα αναλογια... εχω ενα κατιτις...για μενα δειχνουν οτι δεν εχει προβαριστει καλα το κομματι...οτι δεν εχει δουλευτει πολυ,για αυτο εχει μπροστα τα ακκορντα για να βλεπεις μην κανεις λαθος...επισης κατα την γνωμη μου παντα...ποσο καλα μπορεις να αποδωσεις ενα κομματι αν διαβαζεις την παρτιτουρα απο χαρτι????
Ελπιζω να μην σε ανγχωσα παραπανω...απλα σου λεω μερικες παγιδες να αποφυγεις...
ΥΓ Πιες και κανενα ποτακι...καλο κανει...
-
Dave, ακόμα κι αν το ξερεις καλά το κομμάτι μπορεί κάπου να το χάσεις, κι αν είναι και το πρώτο σου live τότε μπορεί και να σταματήσεις το τραγούδι!!! ;)
-
Αν παίζετε έντεχνο, κάθεστε και διασκεδάζετε τον κόσμο το αναλόγιο δεν είναι άσχημο. Δλδ να υπάρχετε αντί του jukebox...
Αναλόγιο με λάμπα υπάρχει. Μπορείς και μόνος σου να πάρεις ένα αναλόγιο και να βάλεις μια λάμπα πάνω. Λάμπα γραφείου ή κάτι ανάλογο. Να μην έχει πολύ φως, ίσα ίσα να φέγγει.
Αν παίζετε κάτι ποιο σκληρό, είστε όρθιοι, χορευουν οι άλλοι από κάτω και είσαι με αναλόγιο... είναι... κάτι τις.... :-\ :-\ άσχημο! Το αναλόγιο περιορίζει τις κινήσεις σου. Ωστόσο πρέπει να ρίχνεις περισσότερη προσοχή πάνω στο αναλόγιο παρά στον κόσμο. Τύπωσε τις συνχορδίες από τα κομμάτια που θες σε ένα χαρτί με πολύ μεγάλα γράμματα και τοποθέτησε τα στο πάτωμα. Σε ένα σημείο που θα το βλέπεις εσύ έτσι ώστε να μην χαθείς.
Τώρα αν σου είναι δύσκολο αυτό και δεν θα μπορείς να παίξεις έτσι, η μόνη λύση είναι αναλόγιο!!!
Άνχος λογικό να έχεις. Δεν ξέρω αν είναι η πρώτη φορά που παίζεις live. Εγώ την πρώτη φορά δεν είχα άνχος! Σε ένα live μας όμως κόλλησα! Ανχόθηκα! Είναι θέμα ψυχολογίας. Όταν ανεβείς στην σκηνή ξεχνάς πολλά, πιστευω όχι και αυτά που πρέπει να παίξεις.
Το ποτό βοηθάει εν μέρη, αλλά εν μέρη... μην το παρακάνεις! ;) ;D
-
..loipon :
..sou sunistw na mhn pieis alkool...o logos gia auto einai pws isws na eisai pio xalaros PRIN thn sunaulia...alla sthn DIARKEIA ths sunaulias tha eisai upo thn epirroh tou alkool...opote tha exeis problhmata me thn autosukentrwsei ktl...egw thumamai, otan me epiane to agxos, eftiaxna mia boltoula exw apo to magazi, kai skeftomoun diafora omorfa pragmata...o allos kitharistas epairne xapakia gia na xalarwsei...isws na einai kai auto mia lush...
Twra..pisteuw pws ena analogio einai kalo se stigmes pou xaneis thn mpala, h se kurieuei panikos. Exeis pisinh me to analogio, pragma polu thetiko...alla auto pou den tha eprepe na kaneis einai na koitas sunexeia sthn diarkeia ths sunaulias to analogio, gia na deis pws paizetai to tragoudi...auto einai asxhmo.
Kalh tuxh...
Vangelis
-
o allos kitharistas epairne xapakia gia na xalarwsei...isws na einai kai auto mia lush...
Ωπ... τι χαπάκια έπερνε??? ;) ;D ;D ::)
-
Kar, kati prasina xapakia epairne...alla den mporw na sou pw ti akribws htane.... :D, gnwriza mono pws ta agoraze apo ena farmakeio...
-
Ηρεμιστικά θα είναι!!!! ;D ;D
-
Kar, kati prasina xapakia epairne...
Πράσινα... χμ... μούμπλε μούμπλε... ;D
-
mallon htan hremisthka...alla oxi baru..mou fainetai toulaxiston, entaxei , htan kai o tupos PARA polu agxwmenos....entaxei, twra estrwse....
-
Φίλε Ίκαρε,
πριν δύο χρόνια έπαιζα σε ένα συγκρότημα στην Ολλανδία και ήμουν επιοικώς κακός κιθαρίστας. Στις εμφανίσεις μας όμως δεν είχα καθόλου άγχος, γιατί έτσι και αλλιως δεν έπαιζα καλά, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να χειροτερεύσει κάτι. Αντ' αυτού κοίταζα να περνάω καλά και να απολαμβάνω τις συναυλίες μας. 8)
Το αποτέλεσμα ήταν οι "καλοί" μουσικοί του συγκροτήματος να κάνουν ένα σωρό λάθη, ενώ ένας καθηγητής ηλ. κιθάρας είπε, όταν άκουσε το CD από τις εμφανίσεις μας, ότι έπαιζα πολύ καλά :)
Για αυτό μην αγχώνεσαι καθόλου και να σκέφτεσαι απλά ότι εκείνη τη μέρα θα πας σε μία συναυλία από το αγαπημένο σου συγκρότημα/καλλιτέχνη !
-
παντως εγω εχω αγχος οταν ξερω οτι το κομματι ακομα το σκεφτομαι...αν κατσεις και το μαθεις απ εξω, και το δουλεψεις καλα, τοτε θα σκεφτεσαι οτι πανω στη σκηνη εισαι εσυ και η κιθαρα σου, <αντε και τα παιδια απο πισω>και κανετε μια ευχαριστη προβα....
το καλυτερο ειναι να μη σκεφτεσαι τιποτα! πιστεψε με, οτιδηποτε μπορει να σε κανει να μπλοκαρεις και να χασεις τις συγχορδιες, το συγχρονισμο, κλπ...
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ :) :-*
-
Σας ευχαριστω παρα πολυ για την εμψυχωση,να ειστε καλα!Το Live δεν εγινε ακομη σε μια εβδομαδα θα γινει :)
-
Δεν ηθελα να βαλω πριν απο το live απαντηση στο θεμα και τον λογο θα τον καταλαβετε παρακατω.
Λοιπον η καλυτερη συνταγη για να μην υπαρχει αγχος σε ενα live εχει αποδειχτει οτι ειναι οταν αναλαμβανει το κοριτσι μας να μας φτιαχνει τετοιο κεφι που στην συνεχεια να δινουμε τον καλυτερο εαυτο μας στην σκηνη ;).
Δοκιμασμενη λυση και αποτελεσματικη στις περισσοτερες περιπτωσεις. Αλλωστε τα κοριτσια ειναι προικισμενα απο την φυση για κατι τετοιο, ελπιζω μονο να μην υπαρχει καμια που να το εχει ξεχασει γιατι τοτε εχει τα αντιθετα αποτελεσματα (ο λογος που απεφυγα να βαλω το post πριν απο το live για καθε πιθανο ενδεχομενο). :P
CU...=Clapton=
-
Καλά και να έχεις λίγο άγχος δεν βλάπτει αλά με 1, 2 μπίρες μειώνετε αρκετά
Όχι ώμος παραπάνω !!
Όσο για της σημειώσεις σου μπορείς να της έχεις σε ένα μπλοκάκι κάπου δίπλα που να μην φαίνετε και να του ρίχνεις μια ματιά πριν από κάθε τραγούδι!
-
Εγώ όταν ήταν να βγω σε ενα live για τραγούδι με συμβούλεψε η καθηγήτρια της φωνητικής μου να πιω μισή ασπιρίνη. Δεν βοήθησε και πολύ...!Το καλύτερο είναι να βγείς έτσι.. και τις ντομάτες για σαλάτα το βράδυ ;)
-
Εγώ όταν ήταν να βγω σε ενα live για τραγούδι με συμβούλεψε η καθηγήτρια της φωνητικής μου να πιω μισή ασπιρίνη. Δεν βοήθησε και πολύ...!Το καλύτερο είναι να βγείς έτσι.. και τις ντομάτες για σαλάτα το βράδυ ;)
Ντεπόν κάνει? ???
-
kanei ... alla meta den kanei na peis tis mpires ;D ;D ;D ;D
-
τι λες ρε, τις κανει καλυτερες
-
τι λες ρε, τις κανει καλυτερες
το θέμα είναι να συμφωνήσουν και αυτοί που θα ακούσουν το live μετα.
-
οπωσδήποτε θα συμφωνήσουν γιατί :
ή θα σου φύγει το άγχος και θα τραγουδήσεις καλά
ή θα έχεις πιει τόσο που θα είσαι λιώμα και οι άλλοι θα γελάνε μαζί σου,οπότε πάλι καλά θα περάσουν!!! ;D
-
δειτε τωρα φαση,πηγαινω στο μαγαζι ρυθμιζω ηχο κ.τ.λ. και σταγονα αγχους!το μονο που καταλαβα ηταν τα δαχτυλα μου να βαραινουν για λιγο στο πρωτο τραγουδι...Βεβαια βοηθησε πολυ ο κοσμος απο κατω με τα χειροκροτηματα.Το θεμα ομως ξερετε ποιο ειναι οτι εκτος του οτι περασα καταπληκτικα,το ειδα σαν ψιλοχαβαλε θα ελεγα...Ρωτηστε και την geni θα σας εξηγησει!ευελπιστω στο επομενο να ειμαι περισσοτερο σοβαρος :)
-
.Ρωτηστε και την geni θα σας εξηγησει!ευελπιστω στο επομενο να ειμαι περισσοτερο σοβαρος :)
κι εγω το ελπιζω! ;D
ακομα χρωστας κατι, μην ξεχνιομαστε....
-
up.. τι πρέπει να έχεις στο μυαλό σου για να μην σου τύχει κάτι που σε φοβίσει κ δεν ξανα ανέβεις εκει πάνω?
-
επειδή είναι ψάρια...
με το καιρό θα "θηλαστικοποιηθούν" ;D ;D ;D :P
-
Δεν έχω παίξει ποτέ, ούτε σε συναυλία ούτε σε παρέα και να μην κοντεύει να μου παίσει το όργανο από τα χέρια από τον ιδρώτα που έχουν λόγω αγχους. Τρέμει το φυλοκάρδι μου κάθε φορά. Μιά φορά μάλιστα έπρεπε να βγω να κάνω ένα ταξιμάκι με το κλαρίνο και όταν μου το είπαν έχασα τη γή κάτω από τα πόδια μου. Και φυσικά στις πρόβες δεν έκανα σόλο ποτέ. Ως την ώρα που θα το έκανα (στη μέση της συναυλίας) ήμουν άστα να πάνε. Και αγχώνονταν και οι υπόλοιποι που παίζαμε μαζί αφού περίμεναν ότι τελικά δεν θα παίξω. Φυσικά τα τσιπουράκια στο ξεκίνημα άκρως απαραίτητα. Μόλις ξεκίνησα λυθήκαν τα χέρια μου και δεν σκέφτηκα τίποτα. Το αποτέλεσμα αν κρίνω από τα παιδιά κι απ' το κοινό μά;λλον απροσδόκιτα καλό. Τελικά νομίζω ότι αν όποιος παίζει το ζει εκείνη τη στιγμή και δεν εκτελεί απλώς δεν έχει αγχος. Είτε είναι η πρώτη είτες η εκατοστή φορά. Ασχετο που και τώρα αν βγώ πάλι το ίδιο άγχος θα έχω.
-
Θα ήθελα να ξεκινήσω μια συζήτηση με το εξής θέμα: Σας είναι εύκολο να τραγουδάτε μπροστά σε κοινό; Προσωπικά παίζω κιθάρα αλλά διστάζω να πω κάποιο τραγούδι σε μια παρέα, όπως πιστεύω ότι ισχύει και με πολλούς άλλους "επίδοξους κιθαρωδούς"! Είχατε και εσείς τέτοιο πρόβλημα και αν ναι, πως το ξεπεράσατε??? ??? ??? ???
Help! Η ανθρωπότητα χρειάζεται το ταλέντο μου!! ;D ;D ;D
-
Εγώ..δεν είχα ποτέ τέτοιο πρόβλημα και ας ήμουν εντελώς μα εντελώς χάλια!!!
Βέβαια ότι ήμουν τόσο χάλια στην αρχή το κατάλαβα πολύ αργότερα όταν το αυτί μου άρχιζε να εξασκείται...
Αλλά δεν πειράζει , αν μπορούσαν ας κιθαρωδούσαν οι άλλοι... ;D
-
Εγώ άρχισα να κομπλάρω πραγματικά όταν άκουσα για πρώτη φορά τη φωνή μου από μικρόφωνο, λόγω της χρειάς που ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή που άκουγα μέσα στο κεφάλι μου καθώς ταγουδούσα.. αυτό συνηθίζεται.. Τώρα το μεγάλο μου πρόβλημα είναι η αγγλική προφορά μου που είναι άθλια.. Πάντως εάν εχω τραγουδήσει ένα κομμάτι πολλές φορές μόνος μου, μπορώ εύκολα να το τραγουδήσω και μπροστά σε κόσμο. Γενικά αυτό που πιστεύω οτι χρειάζεται για να τραγουδήσεις άνετα μπροστά σε κόσμο, είναι να κάνεις πολλή προπόνηση μόνος σου, ωστε να αποκτήσεις "τσαμπουκά" και δύναμη στη φωνή σου, απαραίτητο κατα τη γνώμη μου για ρόκ ερμηνίες..
-
Egw den exw provlima na tragoudisw mprosta se parea, an niwthw aneta me ti parea...Pisteyete oti perissotero diskoleyomai na tragoudis mprosta stous goneis mou, i ton daskalo mou para tin parea mou.? ???
-
Εγω παλι ενω θελω να τραγουδησω τραγουδαω χαλια και ενω θελω δεν μπορω. Για αυτο προσπαθω τον τελευταιο καιρο να βελτιωσω τη φωνη μου (αν και δεν ξερω πως γιατι προσπαθω μονος μου) αλλα δεν θα χα προβλημα να τραγουδησω μπροστα σε παρεα. Ειναι το ιδιο με το να παιζεις κιθαρα
-
Πολλές φορές πάλι το πρόβλημα μπορεί να μην είναι η φωνή -άλλωστε παρέα είναι, κανείς δεν σε παρεξηγεί- αλλά η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι άλλοι μια τέτοια προσπάθεια. Ας πούμε αν δεν σε έχουν συνηθίσει οι άλλοι να τραγουδάς και αρχίσεις στο ξεκάρφωτο να τους ρίχνεις νότες, μπορεί να γελάσουν μαζί σου και αυτό να σε καταβάλλει, ιδιαίτερα αν είναι αρχή.
-
Μα το θεμα ειναι να πιανεις την κιθαρα να παιζεις και να τραγουδας μαζι με αυτο που παιζεις να δωσεις εναν ρυθμο και να σου λενε να μην τραγουδας. Τοτε κατα τι γνωμη μου ειναι το χειροτερο γιατι σε κανει να υποτιμησεις το εαυτο σου αλογο ενος σχολιου που μπορει να ναι και ζηλιας
-
Δεν είχα ποτέ πρόβλημα, γιατί θεωρούσα πως κάνω χάρη στο κοινό που του χαρίζω λίγα ψίχουλα από το σπουδαίο και ανεξάντλητο μουσικό μου ταλέντο. Επιτελώ κοινωνικό έργο, το γνωρίζω και τίποτα δεν μπορεί να με πείσει για το αντίθετο.
Είτε υπάρχουν, είτε δεν υπάρχουν θεατές το ίδιο μου κάνει...άλλωστε δεν είμαι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος καλλιτέχνης που δε δικαιώθηκε/αναγνωρίσθηκε στην εποχή του. Μετά θάνατον να αναμένετε τον ανδριάντα μου.
Αλήθεια έχεις δει πολλά καναρίνια να κομπλάρουν μπροστά σε κόσμο? Κάνεις απλώς αυτό που σου βγαίνει αβίαστα και φυσικά κι αυτό ήταν όλο.
-
κοκκίνησα μια! (από ντροπή)
κοκκίνησα δυο!
κοκκίνησα τρεις!
ε, τώρα πια πρασινίζω από τα λαχανικά που μου πετάνε!!!! ;D
από τα 15 μέχρι τα 18 υπήρχε πρόβλημα στις απόπειρές μου πάντως λόγω ντροπής! και η συνταγή είναι μία:
* χ / σου !!!
-
Εγώ νομίζω πως ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσεις το φόβο είναι να κάνεις πολλή εξάσκηση ώστε να μάθεις το κομμάτι καλα, για να έχεις αυτοπεποίθηση.
-
καθε αρχη και δυσκολη ... το μονο που χρειαζεσαι στην αρχη ειναι
λιγο παραπανω θρασος, ολα τα αλλα ερχονται με τον καιρο ... ;)
-
η πρώτη φορά είναι...μετά το ξεπερνάς... πάντα έχω άγχος στα Live, αλλα νιώθω καλύτερα μετά από 1-2 τραγουδάκια. στην παρέα δεν αγχώνομαι, ακόμα κι αν φαλτσάρω δεν με νοιάζει και φυσικά γρατζουνάω και κιθάρα εκτός από το τραγούδι ;D
-
Νομιζω πως ο μουσικος στα live αποδιδει το 50-60% τςν δυνατοτητων του..
Γι'αυτο ειναι απαραιτητες οι πολλες ωρες προβας, ωστε να ξερουμε τα κομματια 130%
Εχω δωσει αρκετα live και ο κοσμος πλεον δε με αγχωνει, με αγχωνει ομως πολυ οταν ειναι να παιξω μπροστα σε καποιον που ξερει πολλα κιλα μουσικη, γενικα οταν θελω να ειμαι αψογος... Νομιζω πρεπει να αφηνουμε τον εαυτο μας πολυ free οταν παιζουμε σε κοσμο, ετσι μας βγαινει και καλυτερα...
Υγ. Αν ειχα μπροστα μου τον Vai μπορει και να κρατουσα αναποδα τη κιθαρα....
-
ωραιο θεμα! Ειδα και ατομα που δεν εχουν να μουν εδω μεσα χρονια! Τεσπα! αυτο που εχω να πω ειναι οτι -κατα τη γνωμη μου- καλο ειναι στα λαιβ να παιζουμε τα μισα απο οσα ξερουμε, ετσι εκμηδενιζεται η πιθανοτητα να γινουμε α) ξεφτιλα β) να εχουμε αγχος! Εγω παντως αυτο κανω κατα τις συμβουλες του καλου μου φιλου Καλλιστρατου!
-
ωραιο θεμα! Ειδα και ατομα που δεν εχουν να μουν εδω μεσα χρονια! Τεσπα! αυτο που εχω να πω ειναι οτι -κατα τη γνωμη μου- καλο ειναι στα λαιβ να παιζουμε τα μισα απο οσα ξερουμε, ετσι εκμηδενιζεται η πιθανοτητα να γινουμε α) ξεφτιλα β) να εχουμε αγχος! Εγω παντως αυτο κανω κατα τις συμβουλες του καλου μου φιλου Καλλιστρατου!
Τι εννοεις "τα μισα"?
Νομιζω πως οφειλεται στην αισθηση που εχουμε οτι οι αλλοι (οι κακοι) νομιζουν (και καλα) οτι εμεις ξερουμε, και νιωθουμε οτι με το πρωτο λαθακι θα μας παρουν με τις πετρες...η μαλλον οχι αυτο,αλλα οτι δεν θα εχουμε πια την εκτιμηση τους...οτι θα σκεφτονται κατι σε στιλ "Ναι οκ, τοσο καιρο πιστευαμε οτι ηταν καλος αλλα κι αυτος τελικα δεν ξερει τοσα..."
-
ρε μαγκες εγο δεν μπορο να βγω στην σκηνη χωρις να εχο τρακ δεν ξερο για εσας???? παιζετε lineage????
:D
:(
:)
:)
-
Tequila!!
-
ρε μαγκες εγο δεν μπορο να βγω στην σκηνη χωρις να εχο τρακ δεν ξερο για εσας???? παιζετε lineage????
:D
:(
:)
:)
Πώ..Φίλε μου η σχετικότητα της απάντησης σου με τρελένει..
Αλλά μάλλον θές να δείς αν αυτοί που παίζουν lineage έχουν τα ίδια συμπτώματα με'σένα,οπότε θα μάθεις αν τελικά φταίει αυτό.. ::) ::)
-
Εγώ σκέφτομαι στο τέλος της χρονιάς (ναι, 2α γυμνασίου πάω ;D) Να πάρω στο σχολείο την ηλεκτρική με τον ενισχυτή και να παίξω μερικά κομμάτια. Πάντος άν κάνω λάθος το τι καζούρα θα φάω δε λέγετε...
-
Ρε παιδιά, και τι γίνεται εαν σπάσει μια χορδή την ώρα που παίζεις ένα τραγούδι :-[ :-\ :-X ::) :P :'( :o
-
Ρε παιδιά, και τι γίνεται εαν σπάσει μια χορδή την ώρα που παίζεις ένα τραγούδι :-[ :-\ :-X ::) :P :'( :o
Την τραβάς ανενόχλητος για να φύγει ολόκληρη και συνεχίζεις να παίζεις αμέριμνος :). Αν τώρα έχεις και τρέμολο (που σημαίνει ότι σου έχει ξεκουρδιστεί ολόκληρη η κιθάρα) τότε έχει ακόμη πιο πολύ πλάκα ;D. ΑΝ από την άλλη είσαι μεγάλη μπάντα θα εμφανιστεί αμέσως ένας roadie που θα σου δώσει μια άλλη κιθάρα και θα συνεχίσεις και πάλι να παίζεις αμέριμνος αλλά με έξι χορδές.
Anyway αν σου συμβεί παίζοντας ρυθμικά δεν είναι και μεγάλο το κακό, το πρόβλημα είναι να σου σπάσει πάνω στο σόλο. Πάρε ένα ύφος "ρε παιδιά δεν φταίω εγώ τι να κάνουμε?" και κάνε υπομονή μέρχι να τελειώσει το τραγούδι για να την αλλάξεις (εννοείται ότι κουβαλάς εφεδρικές έτσι δεν είναι? ;))
-
Ρε παιδιά, και τι γίνεται εαν σπάσει μια χορδή την ώρα που παίζεις ένα τραγούδι :-[ :-\ :-X ::) :P :'( :o
Πρώτον Προσέχεις μη σου βγει κανα μάτι. Δεύτερον είναι απλό αν σου σπάσει η ψιλή ή η μπάσα. Συνεχίζεις να παίζεις τις από πάνω ή από κάτω αντίστοιχα. Τρίτον, κάνεις την πάπια.
-
Εγώ σκέφτομαι στο τέλος της χρονιάς (ναι, 2α γυμνασίου πάω ;D) Να πάρω στο σχολείο την ηλεκτρική με τον ενισχυτή και να παίξω μερικά κομμάτια. Πάντος άν κάνω λάθος το τι καζούρα θα φάω δε λέγετε...
Το εχω κάνει εγώ... Είχαμε πρόβα με τη "χορωδία" στο αμφιθεατράκι του σχολείου κ είχα φέρει ηλεκτρική κ ενισχυτη 15αρη... αφού τελειώσαμε τα 2,3 τραγουδάκια που θα λέγαμε, αρχισα να παίζω τη χαρντροκίλα μου σε μια γωνία κ κάθονταν γυρω μου οι υπόλοιποι κ κοιτούσαν ( καμια 15αριά ατομα ) .... Σε μια φάση κ αφου είχε χτυπήσει το κουδούνι κ εγω είχα αρχίσει να πορώνομαι κ να φτιάχνομαι στην κοσμάρα μου, σηκώνω το κεφάλι κ τι βλέπω ??
Το αμφιθέατρο ΤΙΓΚΑ κ όλο το σχολείο να με κοιτάει... :o :o :o ( ΔΝ κανω καθόλου πλάκα ! )
Τι έκανα λοιπόν τότε ? Αυτό που κάνω πάντα: στ (αρχαία) μου κ συνεχίζω να παίζω.... 8)
-
Αυτά είναι! ;D
Για τις χορδές που σπάνε: αν ο κιθαρίστας είναι αριστερόχειρας (καλή ώρα εγώ ;D) τι κάνει άμα σπάσει καμιά χορδή; Πρέπει να έχει αγοράσει καμιά δεύτερη κιθάρα μόνο για ένα λάιβ; :P :P Εσείς μια χαρά είστε οι δεξιόχειρες όλο και κάποιο γνωστό θα έχετε που μπορεί να φέρει την κιθάρα του να σας τη δανίσει σε περίπρωση έκτακτης ανάγκης για σκεφτείτε κ εμάς ::) ;D
Πο πο μόνο που το σκέφτομαι..."παιδιά κόπηκε η χορδή, τέρμα η συναυλία για σήμερα..." :o :o :o
-
Έλα σιγά, αλλάζεις τη χορδή στο τέλος του τραγουδιού ;) :P!
Το θέμα είναι τι κάνεις την ώρα που σολάρεις, γιατί όπως αναφέρθηκε, στις κιθάρες με τρέμολο αν σπάσει χορδή ξεκουρδίζονται όλες!! >:(
-
Έλα σιγά, αλλάζεις τη χορδή στο τέλος του τραγουδιού ;) :P!
Το θέμα είναι τι κάνεις την ώρα που σολάρεις, γιατί όπως αναφέρθηκε, στις κιθάρες με τρέμολο αν σπάσει χορδή ξεκουρδίζονται όλες!! >:(
Γκαντέμης: η κιθάρα μου έχει τρέμολο...και δεν είναι το πρόβλημα αν σπάσει η χορδή στο σόλο, ας μην πεχτεί και ας σταματήσει το τραγούδι δεν πειράζει τόσο. Αυτό που πειράζει είναι το τρέμολο που δεν έρχεται και τόσο εύκολο στα ίσια του μετά από σπασίματα χορδών-ξεκουρδίσματα + το άγχος να κάνεις γρήγορα μην αρχίσουν να πέφτουν φρούτα κατ'επανάληψην! (στα αγγλικά fruity loops :P :P ;D).
-
το σαβατο που μας περασε επεξα ατην πρωτη μου συναβλια σειμετιχαμε σε μια εκδιλοση ηταν περιπου 500 ατομα ... ειχα παρα πολλη τρακ αλλα δεν το εδειχνα στους αλλους για να μην τους επιρεασω .... τελικα τα σπασαμε .......:) :) :)
-
Εχω παιξει καμια 20αρια live.Στα πρωτα το αγχος περισσευε.Πολυ τρακ κλπ.Ο μονος τροπος για να φυγει το αγχος ειναι εξασκηση και περισσοτερα live.Θεμα συνηθειας ειναι ολα.Μια φορα δοκιμασα να κανω sex πριν απο live γιατι πιστευα οτι θα ηρεμησω...Λαθος!!! Σερνομουνα στο live! ;)
-
Νομιζω πως ο μουσικος στα live αποδιδει το 50-60% τςν δυνατοτητων του..
Γι'αυτο ειναι απαραιτητες οι πολλες ωρες προβας, ωστε να ξερουμε τα κομματια 130%
Εχω δωσει αρκετα live και ο κοσμος πλεον δε με αγχωνει, με αγχωνει ομως πολυ οταν ειναι να παιξω μπροστα σε καποιον που ξερει πολλα κιλα μουσικη, γενικα οταν θελω να ειμαι αψογος... Νομιζω πρεπει να αφηνουμε τον εαυτο μας πολυ free οταν παιζουμε σε κοσμο, ετσι μας βγαινει και καλυτερα...
Υγ. Αν ειχα μπροστα μου τον Vai μπορει και να κρατουσα αναποδα τη κιθαρα....
Συμφωνω απολυτα!!! Οσο καλυτερα ξερουν οι απο κατω μουσικη τοσο πιο ζορικα τα πραγματα.Επισης τα φιλικα και θετικα σχολια του στυλ "ωραιος πολυ καλο παιξιμο" μετα απο καποιο live που εχει παει σκατα με σκοτωνουν ακομα περισσοτερο!
-
Εγώ νομίζω πως ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσεις το φόβο είναι να κάνεις πολλή εξάσκηση ώστε να μάθεις το κομμάτι καλα, για να έχεις αυτοπεποίθηση.
+1
Practice, practice, practice κι όλα τ'άλλα έρχονται μόνα τους...
-
Αν βεβαια κυλαει κ ποταμακι οινοπνευματος ερχονται ολα ακομα πιο ευκολα ::) ;D
-
Την πρωτη φορα που βγηκα να τραγουσω ητανε μονο ενα κομματι μαζι με μια αλλη μπαντα, το οπιο δεν το ειχα ακουσει ποτε, και μονο μου ειχε δειξει ο ενας κιθαριστας λιγο πριν αρχισουν πως ειναι το ριφφακι για να ξερω που να μπω. Ειχα τρελαθει στο ανχος... Μολις σταματισε το τραγουδι που παιζανε πριν απο αυτο μου κοπικαν τα ποδια... Ανεβικα στην σκηνη και ειμουν λες και ειμουν στην χοροδια του σχολειου.... Μολις τελιωσε το κομματι και κατεβικα απο την σκηνη ηθελα και αλλο.... Την επομενη φορα που τραγουδισα (παλι μαζι με αυτα τα παιδια και το ιδιο κομματι) ειμαι τερμα χαλαρος... την πρωτη φορα που επαιζε η μπαντα μου ειχα ενα περιεργο συνεστιμα... Δεν θα το ελεγα ανχος παντος, αλλα ειχε και λιγο απο αυτο. Την δευτερη φορα που παιξαμε ειμουνα πιο χαλαρος και απο οτι αν θα καναμε απλα μια προβα. Και μαλιστα την δευτερη φορα επαιξα και κιθαρα και ειμουν χαλαροτατος οπως ειπα, και ητανε και κοματι που δεν το ειχα προβαρει πολυ, που παντα μου ξεφευγε σε καπια σημεια η κιθαρα και η φωνη και παιξαμε και τραγουδια που δεν τα ηξερα καλα. Το αποτελεσμα; Δεν εχω ιδεα... Εγω το ευχαριστιθικα απιστευτα! Το μονο που ξερω ειναι οτι τα λαθοι που εκανα με την κιθαρα δεν τα καλαταβε κανεις... ουτε καν τα παιδια απο την μπαντα (εκτος απο τον drummer).
Και ολα αυτα χωρις σταγονα αλκοολ, χωρις γραμαριο απο οτιδηποτε...!
-
Noμίζω πως το άγχος ξεκινάει από ανασφάλεια αλλά και από ματαιοδοξία. Δηλαδή...αν κάποιος μέσα του νιώθει οτι δεν <το έχει> τότε φυσικά αυτό βγαίνει κ στη σκηνή.
Από την άλλη...ένας φίλος της μουσικής...οταν ανεβαίνει στη σκηνή ανεβαίνει πρώτα από όλα γιατί γουστάρει αυτό που κάνει και θέλει να το ευχαριστηθεί. Δεν πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας αγχος αφου στην ουσία δεν παίζεις για να αποδείξεις κάτι αλλα επειδή γουστάρεις ΤΗΝ μουσικη,
Πάντως ενας καλος τρόπος να καταπολεμησει κάποιος το αγχος είναι...να έχει καλέσει πολλούς φίλους στο live. Συνήθως ο χαβαλές και τα πειράγματα απο κάτω ..βοηθάνε.
Προσωπικά..πίνω και τα ξυδάκια μου και...όλα καλά. ;D
-
Προσωπικά..πίνω και τα ξυδάκια μου και...όλα καλά. ;D
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/5/51/Simpsons_the_homer_wo_hoo_duff_beer.png)
-
Εγω στο πρωτο μου Live ειχα αγορασμενα κατι περιβραχιονια (ψωνιο !!:P) και τα ειχα στη τσεπη οταν ανεβηκα στη σκηνη, με σκοπο να τσεκαρω την κιθαρα και να τα βαλω μετα...Ε, μεχρι και που τελειωσα το Live στην τσεπη παρεμειναν ;D...ΑΓΧΟΣ!!! Εδω ο αλλος κιθαριστας δεν κοιμηθηκε ολο βραδυ και το παληκαρι παιζει παπαδες... ;D
-
ε χμ..στην πρωτη μου συναυλια,ημουν χαλαρος για ενα περιεργο λογο...και προσπαθουσα να χαλαρωσω τον τοτε τραγουδιστη,γιατι δεν την παλευε...ξεκιναγαμε και προτελευταιοι απ ολες τις μπαντες οποτε ενταξει...
απο κει και περα σε οποια αλλη συναυλια επαιζα,δεν ειχα αγχος..βεβαια,τωρα μετα απο σχεδον 1 χρονο να μπω σε μπαντα,και να κανω Live,πραγματικα δεν ξερω πως θα ειναι....
-
Μπορείς να εφαρμόσεις το κλασσικό. Να πιείς μέχρι να μη νιώθεις το άγχος, αλλά μέχρι εκείνο το σημείο που έχεις πιεί, αλλά ξέρεις ότι έχεις πιεί και προσέχεις περισσότερο να μην ρίξεις καμιά μπεκάτσα στην ταστιέρα. ;D
-
Εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει "συνταγή".Προσωπικά εγώ αν πιω πριν ,μετά τα κάνω σκατά...Οι υπόλοιποι στη μπάντα αν δεν πιούν...Ο καθένας βρίσκει αυτό που τον βοηθάει...Και όχι μόνο το ποτό.Άλλος θέλει παρέα και χαβαλέ και άλλος να μείνει μόνος του για να συγκεντρωθεί...Προσωπικό ζήτημα εν τέλει.
-
Θα συφμωνήσω με την Λυδία. Είναι η αίσθηση υπευθυνότητας. Ενώ έχεις προβάρει τα κομμάτια 1000 φορές, έχεις βρεί τον τέλειο ήχο, έχεις στήσει τα ψυγεία με τα rack όλο κάτι να σε χαλάει...Και ενώ νομίζεις ότι είσαι ο τέλειος έχεις κάνει μια μ@λ@κι@ και μισή...
-
Νομίζω ότι ένα πολύ καλό γιατρικό για το άγχος είναι η τεχνική. Και δεν εννοώ να βγεις και να παίξεις με τεχνική. Το χάνεις όλο το νόημα. Αλλά να έχεις λιώσει το κομμάτι και να ξέρεις ότι η τεχνική σου είναι αρκετά καλή για να το υποστηρίξεις ώστε να περάσεις σε ένα άλλο επίπεδο και να παίζεις μουσικά χωρίς να σε νοιάζουν τα τσικ που θα ακουστούν. Όπως ειπώθηκε και στον "Πιανίστα", "μάθε καλά τις νότες για να τις ξεχάσεις μετά". Και στο κάτω κάτω ακόμα και χάλια να παίξεις τι έγινε; Ακόμα και οι καλύτεροι μουσικοί έχουν άσχημες μέρες.
Και κάτι ακόμα για το άγχος. Σε μια παράσταση μουσική (δεν θυμάμαι ακριβώς τι, νομίζω όπερα) η πρωταγωνίστρια συζητούσε με μια από τις υπόλοιπες κοπέλες που τραγουδούσαν (μάλλον από τη χορωδία). Όταν λοιπόν η κοπελιά της είπε ότι δεν έχει καθόλου άγχος για την αποψινή παράσταση η απάντηση ήταν "γι' αυτό δεν πρόκειται να τραγουδήσεις ποτέ καλά" ή κάτι τέτοιο. Είναι φυσιολογικό να υπάρχει άγχος και μια δόση του (ανάλογα με τον άνθρωπο) κάνει καλό.
-
ε χμ..στην πρωτη μου συναυλια,ημουν χαλαρος για ενα περιεργο λογο...και προσπαθουσα να χαλαρωσω τον τοτε τραγουδιστη,γιατι δεν την παλευε...ξεκιναγαμε και προτελευταιοι απ ολες τις μπαντες οποτε ενταξει...
απο κει και περα σε οποια αλλη συναυλια επαιζα,δεν ειχα αγχος..βεβαια,τωρα μετα απο σχεδον 1 χρονο να μπω σε μπαντα,και να κανω Live,πραγματικα δεν ξερω πως θα ειναι....
ο καιρος περναει και εκανα μια συναυλια...οχι απλα ειχα αγχος..χειροτερα απ τις πανελληνιες ημουν...:P
ε ενταξει και καμμια 500-600αρα ατομα που ειχε η συναυλια(επαιζα μετα τον Ζακ Στεφανου),ηταν αρκετος λογος για να αγχωθω...
-
το χειροτερο ρε γ**ωτο ειναι να σου ιδρωνουν τα χερια... μια φορα επιασα μια κιθαρα στον τριμη και ακομα και τοτε μου ιδρωσαν! σκατά! και στα live να σου φευγουν τα σηκωματα. αποσκατα
-
Noμίζω ότι το τρακ επί σκηνής δεν είναι ακριβώς ντροπή, ούτε φόβος. Είναι κάτι ξεχωριστό, που ίσως να εμπεριέχει στοιχεία φόβου και ντροπής, σίγουρα όμως διαφοροποιείται και από τα δύο.
Συμφωνώ απόλυτα. Πιστεύω πως αυτό το άγχος υπάρχει σε κάθε περίπτωση που πρέπει να "αποδώσεις", και η προσπάθεια να δώσεις αυτό που θές/αξίζεις είναι πολύ δυνατότερη σαν συναίσθημα από τον φόβο αποτυχίας. Ευτυχώς σε ένα live έχεις την δυνατότητα να "ποτιστείς", γιατί το σηκώνει η περίσταση (π.χ άντε να παρουσιάσεις το διδακτορικό σου πιωμένος :D )
Έχω κατεβει σε λίγα lives, στεγνός, ή με 1-2 μπυρίτσες, ή με μισό λίτρο παγωμένη ρακή (Κρητικός ο μπασίστας...), και έχω δεσμευτεί προσωπικά να μην ξανακατέβω "απότιστος". (και οχί, δεν είμαι αλκοολικός)
Το άγχος προσωπικά με κοκκαλώνει, με βγάζει τελείως εκτός κλίματος, σκοτώνει το συναίσθημα, και έχω φτάσει σε φάση να ξεχνάω ή να αμφισβητώ βασικά πράγματα, και όταν αυτό συμβεί γίνωμαι κουμπωμένος και άτσαλος. Ακολουθεί ένα 2ο κύμα, όπου το συναίσθημα οτι δεν ελέγχεις τον εαυτό σου όπως θα έπρεπε, σε σκοτώνει και σου ρίχνει την ψυχολογία και την όρεξη. Και ενώ μετά απο μερικά τραγουδάκια έχεις χαλαρώσει και αρχίζεις να τα δίνεις, ξαφνικα κάνεις άλλη μια βλακεία και ανακαλύπτεις οτι είσαι ακόμα αγχωμένος. Είναι πολύ άσχημο να έχεις σκοτώσει ένα τραγούδι, και να περιμένεις απλά να τελειώσει για να αρχίσει το επόμενο. Sorry, αλλά εγώ δεν ξαναυποβάλω τον εαυτό μου σε μια τέτοια διαδικασία, που κανονικά θα έπρεπε να ήταν ευχάριστη. Τελικά ίσως πρεπει να ανοίξω κάποιο thread για τραυματικά lives
Δεν νομίζω οτι με το αλκοόλ παίζεις πιο καλά, απεναντίας μπορεί να κάνεις κάποια τεχνικά λαθάκια λόγω μέθης. Αποφεύγεις όμως χαζά λάθη που δεν ξαναέκανες ποτέ στις πρόβες, και επικεντρώνεσαι στο να παίξεις μουσική, να περάσεις καλά, και αν είσαι τυχερός να κάνεις και κάποιους άλλους να περάσουν καλά.
-
Κοβεις ενα καρπουζι,το ανοιγεις και ριχνεις μεσα απ΄ ολα τα καλα!Με μετρο ε..
-
προσωπικά με έχει βοηθήσει το ότι κάθε πρόβα για μένα είναι μια εμφάνιση. Τι θέλω να πώ; Στην πρόβα απλά φιξάρω το βλέμμα μου κάπου στο χώρο και νιώθω όντως ότι υπάρχει κόσμος. Ούτως ή άλλως και στην εμφάνιση κάπως έτσι πάει, βλέπεις παντού και δε βλέπεις κανένα ;)
Επίσης το άγχος μπορείς να το κάνεις φίλο σου. Η εξτρά αδρεναλίνη που παράγεται μπορεί να βγει πάρα πολύ ωραία πάνω στη σκηνή, με κάνει να παίζω και καλύτερα.
Το αλκοόλ είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι. Ηρεμεί βέβαια, αλλά στεγνώνει το στόμα, και είναι και το θέμα ότι μπορεί απλά να πιείς κάτι παραπάνω που θα κάνει την (άσχημη) διαφορά.
Όσο αφορά το θέμα τεχνικής κλπ, όπως λέω και στους μαθητές μου, όταν είσαι στη σκηνή, ξέχνα τα πάντα. Άν το έχεις, το έχεις, αν όχι, δε θα σου βγει και θα τα πας ακόμα χειρότερα γιατί το άγχος θα πολλαπλασιάζεται.
-
1η συναυλια παιξαμε σε ενα σχολειο για μια γιορτη.διασκευες παιξαμε ολα οκ ειχα λιγο αγχος νταξ σχολειο ειχε και γονεις(ηταν η γιορτη για τον αποχαιρετισμο της χρονιας - καλοκαιρι)
στα επομενα λαιβ που παιζαμε σε μεταλ συναυλιες δν ειχα τετοιο προβλημα παντα επινα 5-6 μπυρες πριν ξεκινησουμε.
οταν παιξαμε ως support στους Septic flesh τοτε αγχωθκα με το κοσμο αλλα και παλι ηπια 5-6 μπυρες και ολα οκ...ηταν το καλυτερο μας λαιβ. γαματη ατμοσφαιρα mosh το κοινο και τετοια χαρουμενα.
-
ego pisteuo pes meta to live noitheis xalia.ego sto proto live pou epaiksa eixa agxos opos oloi fysika.meta otan katevikame apo tin skini eimai san mastouromenos.tin epomeni mera omos ennoitha skata.meta apo mia
-
ego pisteuo pes meta to live noitheis xalia.ego sto proto live pou epaiksa eixa agxos opos oloi fysika.meta otan katevikame apo tin skini eimai san mastouromenos.tin epomeni mera omos ennoitha skata.meta apo mia
Γραφουμε ελληνικα ομως... ;) δεν εβγαλα νοημα απο αυτα που γραφεις...
-
Καθε ένας βρισκει τον τρόπο για το θεμα του αγχους...σε γενικες γραμμες η υπαρξη του αγχους πριν απο οποιαδήποτε εμφάνιση, και δεν μιλαω μονο για συναυλια, αλλα π.χ. σε παρουσιασεις επαγγελματικες, ειναι ενα θετικο στοιχειο...σε μενα το αλκοολ δεν βοηθαει, αντιθετως, μειονει την αποδοση, και δεν ειμαι σε θεση να συκεντροθω στα κομματια..
-
Bασικα ειναι αναλογα τον ανθρωπο.Σε αλλους το αλκοολ βοηθαει και σε αλλους οχι,σε αλλους πιανουν αλλα "κολπα"
Εγω προσωπικα στο τελευταιο λαιβ που παιξαμε με την μπαντα στο 8Ball στην Θεσσαλονικη που και οπως και να το κανεις ειναι μεγαλο μαγαζι και ειχα τρακ αν και δεν ειχε πολυ κοσμο,με μια μπυρα πριν χαλαρωσα καπως.Αλλα απο οτι παρατηρησα σε καθε λαιβ ειμαι ολο και πιο χαλαρος και ηρεμος.Σε καποια φαση απο το να εχεις τρακ περνας στην φαση το να το γουσταρεις πραγματικα και να κανεις οτι βλακεια θες πανω στην σκηνη,που λεει ο λογος...Αλλιως θα ειναι ενας που εχει παιξει 5 λαιβ και αλλιως που εχει παιξει 50
-
...δεν ξερω αν εχει ειπωθει! Οσοι ξερουν ομως θα το χουν γραψει ηδη!!!
...Μπανανιτσα
(http://evolutioncult.com/Which%20Came%20First%20Banana%20or%20Monkey%20-%20EvolutionCULT.com.jpg)
-
Το καλυτερο ανχος στη ζωη μου ειναι αυτο πριν απο καθε συναυλια!
Μακαρι να ειχα παντα τετοιο ανχος και οχι απο το αλλο!!!!
-
Καλά εσείς που παίζετε ηλεκτρική και το διασκεδάζετε πάνω στη σκηνή, εγώ που παίζω κλασική και όλοι από κάτω με ακούνε με προσοχή τι να κάνω; Εντάξει έχω κάνει άνετα 10 συναυλίες στα 6 χρόνια κιθάρας και το άγχος φεύγει τουλάχιστον στις συναυλίες στο ωδείο που η αίθουσα χωράει 40-50. Αλλά στη μάντρα της κοκκινιάς (στο μπλόκο) που είναι 400-500 άτομα τι κάνω; Η "τακτική" μου είναι να πηγαίνω πάνω στη σκηνή και να μην με νοιάζει τίποτα απλά να πηγαίνω και να παίζω. Καμια άλλη ιδέα;
Πάντως αυτή τη χρονιά το διασκέδασα με τις συναυλίες. Έχω κάνει 3 και μένουν άλλες 2 μία στην μάντρα που προανέφερα με την ορχήστρα που έχει φτιάξει ο δάσκαλός μου και μία solo μόνος μου και άλλη μία που θα πάνε όλες οι πρώτες κιθάρες από την ορχήστρα σε μία άλλη ορχήστρα στο μοσχάτο. Κάνουμε athens tour 2010-2011. ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
Αν αισθάνεσαι άσχημα απλά μην ανέβεις....
μόνο όταν νιώσεις έτοιμος κάν'το....
αλλιώς το κάνεις γι αυτούς ή για κάποιον άλλον και δεν υπάρχει λόγος.....
-
Αν αισθάνεσαι άσχημα απλά μην ανέβεις....
μόνο όταν νιώσεις έτοιμος κάν'το....
αλλιώς το κάνεις γι αυτούς ή για κάποιον άλλον και δεν υπάρχει λόγος.....
Δεν έχω κάποιο πρόβλημα δεν πάω να παίξω με βαριά καρδιά αλλά σκέψου από κάτω να έχεις ένα σοβαρό κοινό. :P Όσοι παίζετε ηλεκτρική και ροκ κομμάτια το κοινό δεν κάθεται με σοβαρό ύφος να σας παρακολουθεί και ούτε κάνει ησυχία και έχετε και άλλα όργανα να παίζουν μαζί σας. Εγώ το μόνο πρόβλημα που έχω είναι το άγχος τουλάχιστον όταν πάω να παίξω μόνος μου. Αυτά που μου είπες τα είπε και ο δάσκαλός μου χτες, με ρώτησε αν αισθανόμουν άσχημα και δεν ήξερα τι να απαντήσω, αλλά το έχω ξανακάνει τώρα θα φοβηθώ; Απλά θέλω έναν τρόπο να καταπολεμήσω το άγχος.
-
Απαντάω μετά από καιρό να πω τι πήγε στραβά. Από το άγχος που είχα έβαλα βιαστικά το βιβλίο πάνω στο αναλόγιο. Είχα αρχίσει το κομμάτι, μετά από μισό πεντάγραμμο φυσάει ένας αέρας πετάει το βιβλίο κάτω αρχίζω εγώ τα μπινελίκια (ευτυχώς δεν ακούστηκα από το μικρόφωνο) ;D :P , αλλά ευτυχώς όλα καλά. (Ελπίζω να πάνε όλα καλά όταν παίξω και το asturias να μην κάνω κάνα λάθος και να μην ξεχάσω πως πάει, γιατί το παίζεις απ' έξω.)
-
Αυτο που χρειαζεται ειναι πολυ καλη προετοιμασια, ετσι ωστε οταν θα ερθει η στιγμη να δωσεις την παρασταση, να το κανεις μονο για να το διασκεδασεις πρωτα εσυ και μετα το κοινο χωρις να σκεφτεσαι τιποτα αλλο εκεινη τη στιγμη.
Θα εχεις τοσο τρακ, οσο οταν πας να παρακολουθησεις μια συναυλια.
Μονο που αυτος που θα δινει τη συναυλια θα εισαι εσυ και θα το χαιρεσαι ακομα περισσοτερο.
-
Εγω παντως ειχα περισσοτερο τρακ στις επομενες συναυλιες παρα στην πρωτη...ειμαι περιπτωση ;D
-
Εγω παντως ειχα περισσοτερο τρακ στις επομενες συναυλιες παρα στην πρωτη...ειμαι περιπτωση ;D
Μπα οχι. Τυχαινει
Ειχες το θρασος και την αγνοια του αρχαριου σε παρομοιες καταστασεις. 8)
Εγω αντιθετα στο πρωτο μου live οταν πηγαινα ακομα σχολειο, ειχα ενα τρακ (που το αντιμετωπισα με μερικα σφηνακια) κι αυτο γιατι δεν ηξερα "τι παιζεται" γενικα και οχι γιατι δεν ημουν καλα προετοιμασμενος.
Μετα τιποτα.
Το μονο προβλημα ειναι το αγχος για τα θεματα που δεν περνανε απο το χερι σου (πχ χωρος, ηχοληψια, εξοπλισμος, συνεργατες) και που επηρεαζουν την επιτυχια ενος Live.
Οποτε επιλεγεις παντα καλους και εμπιστους συνεργατες και χωρους αξιολογους και ησυχαζεις.
-
Διάβασα κάπου ότι το "μυστικό" των μουσικών από τη δεκαετία του '70 και έπειτα για το άγχος των λάιβ είναι οι β- αναστολείς. Αυτά τα φάρμακα για υπερτασικούς λέει ότι χρησιμοποιούνται από 1 στους 4 μουσικούς και σήμερα. Αν κανείς έχει εμπειρία ή πρόταση, ας μας πεί.
-
Το θεμα ειναι να μην φτασουμε στα χαπια και στο τελος για να μην ειμαστε αγχομενοι γινουμε τζανκι..
-
Το θεμα ειναι να μην φτασουμε στα χαπια και στο τελος για να μην ειμαστε αγχομενοι γινουμε τζανκι..
τετάρτη έχουμε την συναυλία (σε φολκλορικό συγκρότημα με παιδική χορωδία, βιολιά, κτλ) σήμερα κάνουμε την 2η πρόβα, θα χτυπήσω κανα 2 ρακες και θα στανιάρω! (έχω να παίξω live καμιά 25 χρόνια)
-
ρε παιδιά τι β - αναστολείς?
δεν είναι παίξε γέλασε αυτά. δηλαδή αν κάποιος έχει άγχος χωρίς να είναι υπερτασικός θα του στείλει την πίεση στα τάρταρα. άσε που μπορει να κατεβάσει και τις σφίξεις. αν θέλετε το αναλύουμε παρα πάνω αλλά δεν είναι καραμέλες
-
Συμφωνώ με saved και zero. Ότι και να πιείς το άγχος της πρώτης φοράς (ή των πρώτων φορών) δε το γλιτώνεις εκτός κι αν είσαι ψυχολογικά χαλαρός από μόνος σου. Παίζει συχνά και σύντομα θα συνηθίσει και δεν θα σε επηρρεάζει τίποτα.
-
Όχι ποτά, όχι φάρμακα.
Το πρόβλημα του άγχους προέρχεται από την ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, ένα μέρος του εγκεφάλου αφοσιώνεται να ελέγχει κάθε κίνηση μας, αν φαινόμαστε καλά, αν κάνουμε λάιη, κλπ. Αποτέλεσμα δεν είμαστε 100% συγκεντρωμένοι, και γίνονται λάθη, σαν από αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Απλά κρασάρουμε σε ένα σπιράλ λαθών και ντροπής.
Το αντίδοτο του άγχους είναι η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ. Εάν συγκεντρωθούμε να είμαστε 100% παρόντες, να διασκεδάζουμε αυτό που κάνουμε χωρίς να χάνουμε ούτε δευτερόλεπτο, τότε όλα πέφτουν στην θέση τους, παύει να μας απασχολεί η εικόνα μας και επικεντρωνόμαστε στην ευχαρίστηση, που ανατροφοδοτεί την συγκέντρωση, την αυτοπεποίθηση άρα και την απόδοση. Απλά πετάμε.
-
Τα μόνα live που έχω παίξει ήταν αυτά που διοργάνωνε το Ωδείο που πήγαινα, για να παίρνεις εμπειρία από lives κτλ. Το κοινό ήταν ο ορισμούς του "ήρθαν μόνοι οι φίλοι και οι γονείς μας", προφανώς δεν πληρώθηκε κανείς, επομένως δεν υπήρχε λόγος για να αγχωθώ. Το άγχος πρέπει να υπάρχει μέχρις ενός σημείου όταν καλείσαι να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου επι πληρωμή. Just my two cents.
Πάντως δεν αξίζει ούτε για 20 χιλιάρικα την εμφάνιση να παίρνεις ηρεμιστικά κτλ. Πέρα από το γεγονός ότι μπορεί να πάθεις εξάρτηση, κάποια από τα πιο ισχυρά αυτά φάρμακα έχουν και σοβαρές παρενέργειες.
-
Διάβασα κάπου ότι το "μυστικό" των μουσικών από τη δεκαετία του '70 και έπειτα για το άγχος των λάιβ είναι οι β- αναστολείς.
ποιοι β- αναστολείς και ιστορίες ... οι μουσικοί (ειδικά τη δεκαετία του70) βγαίνανε "κόκκαλο" τελείως στη σκηνή . είτε αυτό ήταν αλκοόλ , είτε LSD , είτε φούντα ,είτε κοκαϊνη ,είτε αγγελόσκονη , ειτε συνδιασμός όλων ή μερικών εξ'αυτών ... όλοι έκαναν (κατά)χρήση.. που να χαμπαριάσουν από άγχος.
Αυτά τα φάρμακα για υπερτασικούς ...
δεν παίζουν με τέτοια φάρμακα φίλε μου, αν πέσει η πίεσή σου σε χαμηλά επίπεδα υπάρχει περίπτωση να πεθάνεις. η χαμηλότερη του κανονικού πίεση είναι πολύ πιο επικίνδυνη απο την υψηλότερη.
πιες μια μπυρίτσα για την παρέα και μέχρι εκεί.
σιγά σιγά , live με το live, το άγχος όλο και θα μειώνεται. σημαντικό επίσης είναι να είσαι προετοιμασμένος καλά , με πολλές πρόβες για να έχεις την απαραίτητη αυτοπεποίθηση
-
ή απλά να παίζουν τα χέρια μόνα τους και εσύ να χαιρετάς φίλους και γνωστούς με το δεξί, κάνοντας τρελά λεγκάτο με το αριστερό!.
-
Όχι ποτά, όχι φάρμακα.
Το πρόβλημα του άγχους προέρχεται από την ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, ένα μέρος του εγκεφάλου αφοσιώνεται να ελέγχει κάθε κίνηση μας, αν φαινόμαστε καλά, αν κάνουμε λάιη, κλπ. Αποτέλεσμα δεν είμαστε 100% συγκεντρωμένοι, και γίνονται λάθη, σαν από αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Απλά κρασάρουμε σε ένα σπιράλ λαθών και ντροπής.
Το αντίδοτο του άγχους είναι η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ. Εάν συγκεντρωθούμε να είμαστε 100% παρόντες, να διασκεδάζουμε αυτό που κάνουμε χωρίς να χάνουμε ούτε δευτερόλεπτο, τότε όλα πέφτουν στην θέση τους, παύει να μας απασχολεί η εικόνα μας και επικεντρωνόμαστε στην ευχαρίστηση, που ανατροφοδοτεί την συγκέντρωση, την αυτοπεποίθηση άρα και την απόδοση. Απλά πετάμε.
+ΑΠΕΙΡΟ ;D
ΟΚ, το αγχος ειναι ενα συναισθημα που δεν το ελεγχουμε συνειδητα, ομως αν νιωσουμε ενα αλλο συναισθημα πιο εντονα (πχ τη διασκεδαση οπως ανεφερε ο Ανδριανος) , θα το επισκιασει σε βαθμο που να ξεχαστει ;)
(tip: πολλοι, ακομα και πασιγνωστοι κιθαριστες, οπως πχ ο Σατριανι, φορανε μαυρα γυαλια, υποθετω για τα εντονα φωτα της σκηνης, ομως πιστευω οτι παιζει θετικο ρολο στην καταπολεμηση του αγχους σε ενα βαθμο ;) )
-
Οποιος αγχονετε μην παιξει ενα λαθος ριθ μπροστα σε κοσμο,να γυνει πυγμαχος να δει τι θα πει αγχος οταν κοντεβουν να σου σπασουν τα μουτρα μπροστα σε κοσμο ;D
-
Οποιος αγχονετε μην παιξει ενα λαθος ριθ μπροστα σε κοσμο,να γυνει πυγμαχος να δει τι θα πει αγχος οταν κοντεβουν να σου σπασουν τα μουτρα μπροστα σε κοσμο ;D
:roll :roll :roll :roll :roll :roll :roll :roll :roll :roll
χαχαχαχαχα. Δεν ξερω πως βιωνει ο καθενας το αγχος πριν το Live. Εγω παντως το καταλαβαινω απο το οτι δεν σηκωνω το ποτο. Εκει που με 2-3 ουισκια δεν νοιωθω κατι, πριν το live μπορει και με ενα να γινω κουδουνι και να μην μπορω να παρω τα δαχτυλα μου...γιαυτο και δεν πινω τπτ πριν το live (ενταξει...καμια μπυρα την πινω :p )
-
Διάβασα κάπου ότι το "μυστικό" των μουσικών από τη δεκαετία του '70 και έπειτα για το άγχος των λάιβ είναι οι β- αναστολείς. Αυτά τα φάρμακα για υπερτασικούς λέει ότι χρησιμοποιούνται από 1 στους 4 μουσικούς και σήμερα. Αν κανείς έχει εμπειρία ή πρόταση, ας μας πεί.
Αν το άγχος είναι τόσο που σου απαγορεύει να παίξεις, αλλά παρόλα αυτά είναι κάτι που θες, τότε θα πρέπει να μιλήσεις με κάποιον ειδικό προκειμένου να το λύσεις το πρόβλημα.
Παρόλα αυτά, όντως για το άγχος συνταγογραφούνται φάρμακα που χρησιμοποιούν οι υπερτασικοί. Δεν είναι αγχολυτικά, δεν μειώνουν το άγχος, μειώνουν όμως ένα από τα πιο κύρια συμπτώματα.
Προσοχή όμως. Συνταγογραφούν. Δεν παίρνει ο καθένας ότι βρει μπροστά του. Ούτε ισχύει για όλους τους οργανισμούς/όλα τα συμπτώματα κλπ. Γι' αυτό υπάρχουν κι οι ειδικοί υγείας.
Το άγχος πάντως, είναι και θεμιτό να υπάρχει. Βάζει τον οργανισμό σε κατάσταση υπερέντασης, ο οργανισμός λειτουργεί στο 100%. Φουλ αδρεναλίνη, εκγρήγορση κλπ...
-
Νομίζω ότι άγχος σε όλους εμάς τους μη επαγγελματίες παίχτες που το κάνουμε για την ευχαρίστησή μας κατά μεγαλύτερο ποσοστό είναι λογικό να υπάρχει. Σίγουρα και οι επαγγελματίες έχουν άγχος, αλλά αλλιώς να έχεις μία εμπειρία 100-500-1000 ζωντανών εμφανίσεων και αλλιώς 5-10-30 που μπορεί να έχουμε εμείς. Όλο το θέμα άγχους ξεκινάει πιστεύω από την προετοιμασία. Πόσο καλά είσαι προβαρισμένος; Πόσο καλά ξέρεις τα μέρη σου; Πόσο καλά στέκεται η μπάντα; Πώς πήγε το soundcheck; Ακούς καλά στο πατάρι; Νομίζω όλα αυτά είναι πράγματα που μπορούν να εκτινάξουν το άγχος ή να το χαλιναγωγήσουν. Τουλάχιστον αυτό έχω δει εγώ από την δική μου προσωπική εμπειρία που μετράω 10-20 lives. Από εκεί και πέρα, ούτε αλκοόλ, ούτε ποτά ούτε τίποτα. Νομίζω το μεγαλύτερο αγχολυτικό είναι η σωστή προσωπική μας προετοιμασία. Κάποιο άγχος πάντα θα υπάρχει, λογικό είναι, οπότε ας βρούμε άλλους τρόπους (μακριά από σκευάσματα, αλκοόλ κτλ) όπως την ορθότερη προετοιμασία, την ξεκούραση πριν παίξουμε, και αυτό που λέει ο Ανδριανός, ας συνειδητοποιήσουμε ότι πάνω από το κάνουμε για να περάσουμε καλά και να το ευχαριστηθούμε.
-
Ναι, ας παρουμε υπνοστεντον κι ας πεσουμε για υπνο.
Ειπαμε ΟΚ μεχρι 1-2 ποτακια να φυγουν οι τυχων αναστολες και να χαλαρωσουμε.
Αμα ειναι το αγχος του Live (το τρακ κλπ) τοσο μεγαλο που να θελει .... συνταγογραφηση, ας παμε καλυτερα εκδρομες στα βουνα.
Καλη προετοιμασια στο τεχνικο μερος (να μην εχουμε αγχος δλδ για το αν θα παιξουμε καλα) κι ολα τα αλλα δεν ειναι τιποτα.
ΥΓ κανω Live απο το 1984.
-
Αμα ειναι το αγχος του Live (το τρακ κλπ) τοσο μεγαλο που να θελει .... συνταγογραφηση, ας παμε καλυτερα εκδρομες στα βουνα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που είναι παθολογικό το άγχος. Και είναι κρίμα κάποιος που θέλει, να μην μπορεί.
Ευτυχώς, το 2016, υπάρχουν λύσεις σχεδόν για όλα τα προβλήματα :)
Δεν λέω ότι έτσι λύνονται τα προβλήματα. Γι' αυτό και έγραψα τη συγκεκριμένη λέξη. Συνταγογράφηση.
Γιατί μόνο ειδικός ξέρει πότε και τι πρέπει.
-
Βέβαια και δεν πρέπει να είναι λύση τα ηρεμιστικά και οι β- αναστολείς. Κάτι που κάναμε στην κλασική, είναι να μαθαίνουμε το κομμάτι, μετά να το μαθαίνουμε ανάποδα, μετά επίσης ανά μερικά μέτρα να βάζουμε μνημονικά "στόπ", δηλαδή άν το "χάσουμε" κάποια στιγμή να μη σταματάμε αλλά να πηδάμε αμέσως στο επόμενο "στόπ" ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κακό.
Πάντως και σε εμένα και σε πολύ άλλο κόσμο πιστεύω βοηθάνε οι άπειρες ώρες μελέτης. Δεν υπάρχει υποκατάστατο νομίζω. Χιλιάδες ώρες, συνέχεια, σε διάφορες καταστάσεις. Αν δεν έχω εμπεδώσει ένα κομμάτι, ακόμα και μια αλλαγή οργάνου ή αλλαγή στον τρόπο που κάθομαι ή μια μετακίνηση μπορεί να με μπλοκάρει. Ακόμα κι άν έχω άλλο μήκος νυχιών. Όλα πρέπει να είναι γνώριμα ώστε να λειτουργήσει η μνήμη των μυών και να παίξω αβίαστα.
Όταν έπαιζα λάιβ ένα διάστημα ελαφρύ ρεπερτόριο σε μπαράκο, έπινα μια βότκα σκέτη στις 10 περίπου και μετά άλλη μια στη 1 το βράδυ όπου άλλαζα όργανο και έπιανα μπουζούκι. Αλλά και οι φορές που έχει παίξει κανείς έχουν μεγάλη σημασία.
Σε κάποιον που ξεκινά, εγώ προτείνω να ορίσει μια μέρα όπου θα πρέπει να βγάλει το κομμάτι "νερό" χωρίς λάθη. Με το πρώτο λάθος, τρίξιμο ή τσαπατσουλιά να σταματά και να ξαναρχίζει. Έχει άλλη σημασία να παίζεις για να μάθεις κάτι και άλλη να το παίζεις τέλεια. Αν θέλει μια Α προσπάθεια να μάθεις, θέλει 10Α για την τέλεια εκτέλεση και 100Α για να πιάνεις μάξ απόδοση συνέχεια. Στην αρχή ξεκινάς να αυτο - αγχώνεσαι, ας πούμε στήνοντας μια κάμερα ή ένα ρικόρντερ για να γράψεις. Μπόνους ότι μετά ακούς τον εαυτό σου και εντοπίζεις πολλά που δεν προσέχεις την ώρα που παίζεις. Μετά κάνεις ένα "κοινό" . Παίρνεις τηλέφωνο φίλους και παίζεις απο το ακουστικό,ή στήνεις κόσμο να παριστάνει το κοινό. Ευκαιρία, να ψάχνεις "όπου γάμος και χαρά" σε ότι πάρτυ ή εκδήλωση βρείς. Εμείς κάποια φάση φοιτητές βρισκόμασταν να παίζουμε και σε πάρτυ που δεν ξέραμε κάν ποιανού είναι.. Πάμε σε πτυχία, διπλώματα κλπ σαν θεατές πάντα, πολλαπλά χρήσιμο. Επίσης στήνουμε και σκηνικά όπου κάποιοι παριστάνουνε το ειδικό κοινό, άγνωστοι. Ότι μπορούμε, δηλαδή δημιουργούμε κάθε είδουε τεχνητό άγχος σαν εξομοίωση.
Στην κλασική που απαιτεί άπειρη λεπτότητα και συγκέντρωση είναι πολύ βασικό αυτό, έστω και μικρό άγχος ρίχνει την επίδοση κάθετα, σε στέλνει στον κουβά. Είναι σαν τη φάση όπου λύναμε - δέναμε το όπλο στο στρατό 50 φορές τη μέρα. Αυτό δε γίνεται από ιδιοτροπία, αλλά για την περίπτωση που _μακριά από μας_ τύχει και σκάνε δ'ιπλα σοθ σφαίρες και οβίδες, όπου πάει περίπατο η ανώτερη σκέψη και λειτουργεί μόνο το αντανακλαστικό. Δηλαδή η διαδικασία εγγράφεται πρίν με τις επαναλήψεις τόσο βαθιά που γίνεται δεύτερη φύση.