ΑΦΡΟΔΙΤΗ

[Stergios Kourou]

Στην ομορφιά σου κρέμασα μια χάντρα κι ένα μάτι
να σε φιλά καθώς βουτάς ξανά με το κεφάλι
Ας ήταν χθες η αγκαλιά σαν πέλαγο γεμάτη
απ’ το μηδέν ξεκίνησες και κει γυρίζεις πάλι
με την αγάπη φορεσιά ζητιάνου ακαμάτη

Παλιό στρατί σου κρέμασα κι ολόγιομο φεγγάρι
ιτιές να ρίχνουν πάνω σου μαύρα τα κλάματα μου
Μα όσα κρύβουν οι σκιές απ’ τη δική σου χάρη
και όσα ίχνη ο δρόμος σου απ’ τα περάσματα μου
αυτό το βράδυ δεν μπορεί η λήθη να τα πάρει

Πικρό αντίο κρέμασα δυο στίχους του Σεφέρη
και ας μην τον κατάλαβες ποτέ σου Αφροδίτη
Θα το ζυγίσεις μόνη σου σαν σίδερο στο χέρι
όταν θα νιώσεις την ψυχή να βγαίνει απ’ τη μύτη
στο καρδιοχτύπι το στερνό, επτάποντο μαχαίρι

Στυφή η αγάπη έσβησε στης νιότης σου στην άκρη
μ’ ένα σου ναι πιο πρόθυμο κι απ’ την καταστροφή σου
Για να ξεπλύνω τ όνομα και τη ντροπή του λάτρη
πικρό σαν κείνα που ‘δωσε και σ’ άλλους η μορφή σου
στην ομορφιά σου κρέμασα κι ένα δικό μου δάκρυ

[TAXIS]

πικρο αντιο κρεμασα δυο στιχους του Σεφερη
και ας μην τον καταλαβες ποτε σου αφροδιτη

ξεχωρισα αυτους τους στιχους, αλλα ειναι ολο πολυ ωραιο, πολυ τρυφερο, ευαισθητο, καλογραμμενο. μπραβο σου.

[Μαργαρίτα Π.]

Το θαλασσί της θάλασσας κι όλο το μπλε του χάρτη
να μπει στη χάντρα που φοράς να μη σε πιάνει μάτι!

(Δε μπορούσα να σκεφτώ κάτι δικό μου να σου αφιερώσω κι έτσι δανείστηκα από Ελένη Ζιώγα)

Φτου να μην αβασκαθείς!
Συγχαρητήρια! 

[mymood]

Φτου σου αρχοντα!!! αν και αυτους που θαυμαζω δεν τους ματιαζω 

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Α ψ ο γ ο ς, Υ π ο κ λ ι ν ο μ α ι!!!!!!!

[eleos* (Βάλια πια....)]

Στην ομορφιά σου κρέμασα μια χάντρα κι ένα μάτι
να σε φιλά καθώς βουτάς ξανά με το κεφάλι

Μα όσα κρύβουν οι σκιές απ’ τη δική σου χάρη
και όσα ίχνη ο δρόμος σου απ’ τα περάσματα μου
αυτό το βράδυ δεν μπορεί η λήθη να τα πάρει

Πικρό αντίο κρέμασα δυο στίχους του Σεφέρη
και ας μην τον κατάλαβες ποτέ σου Αφροδίτη

Στυφή η αγάπη έσβησε στης νιότης σου στην άκρη
μ’ ένα σου ναι πιο πρόθυμο κι απ’ την καταστροφή σου
Για να ξεπλύνω τ όνομα και τη ντροπή του λάτρη
πικρό σαν κείνα που ‘δωσε και σ’ άλλους η μορφή σου
στην ομορφιά σου κρέμασα κι ένα δικό μου δάκρυ

υπεροχο υπεροχο υπεροχο.....
αχ τι μας εκανες παλι.......
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!

[kuiper]

Χειμαρρώδεις,εφετζίδικος όπως πάντα.

[anthrakoryxos]

Πολύ εμπνευσμένο! Μπράβο!

[Stergios Kourou]

TAXIS
margarita
mymood
Βαλια
Παππού
anthrakoryxos

Σας ευχαριστώ Θερμά για τον χρόνο και το σχόλιο σας!!!

Φιλιά!!!

[Fusalida]

Στην ομορφιά σου κρέμασα μια χάντρα κι ένα μάτι
να σε φιλά καθώς βουτάς ξανά με το κεφάλι
Ας ήταν χθες η αγκαλιά σαν πέλαγο γεμάτη
απ’ το μηδέν ξεκίνησες και κει γυρίζεις πάλι
με την αγάπη φορεσιά ζητιάνου ακαμάτη

Μα όσα κρύβουν οι σκιές απ’ τη δική σου χάρη
και όσα ίχνη ο δρόμος σου απ’ τα περάσματα μου
αυτό το βράδυ δεν μπορεί η λήθη να τα πάρει

Tα κατάφερες πάλι να με κάνεις να ριγήσω ποιητά μου...γιατί μιλάς για τόσο απλά και τόσο αλιθηνά πράγματα,καταστάσεις, αισθήματα που όλοι μπορεί να έχουμε βιώσει όμως μιλάς για όλα αυτά με τόσο όμορφο, πρωτότυπο κι απρόσμενο τρόπο!!
Είναι υπέροχο...

Ευχαριστώ...

[aristomenis_a]

Εξαιρετικος τροπος γραφης, χρησιμοποιεις πολυ ωραιες λεξεις για να εκφρασεις αυτο που θελεις. Σε συγχαιρω.