Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Η πολη ειχε ντυθειστα λευκα τηςΑγνοωντας τον πόθο μουγια μαυροΠου σιγα σιγα διέθφειρετα κοκκαλα μουσαν την υγρασιαπου απ το λιμανι σου απλωνεις
Η πολη ειχε ντυθειστα λευκα τηςΑγνοωντας τον πόθο μουγια μαυροΠου σιγα σιγα διέθφειρετα κοκκαλα μουσαν την υγρασιαπου απ το λιμανι σου απλωνειςΠεταξα στην μοκετα τον καφεο μαυρος λεκκες πηρε ενα σχημα γνωριμο
Η πολη ειχε ντυθειστα λευκα τηςΑγνοωντας τον πόθο μουγια μαυροΜα τι να γραψωολα ασπρα κενααφου ματαια περιμεναΟυτε σα τα χιονιαμια φοραστην πορτα μου δε φανηκες.
Ξεκίνησε από eternauta « 1 2 ... 8 9 » Άνθρωπος και ζωή