Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
1. Σπάνια2. Λίγο3. Βασανιστικό
1)Οχι,δεν τον σκέφτομαι.Υπάρχει λόγος να τρελλαθώ πριν της ώρας μου;2)Οταν και εαν σκεφτώ ποτέ τετοιο πράγμα ειναι μια σκέψη τρομακτική και άκρως βασανιστική εαν εχει να κάνει-χτυπα ξύλο- με αγαπημένα μου προσωπα.Για μένα την ίδια οχι δε φοβάμαι.Ο φοβος εχει σχέση μονο με ατομα που υπεραγαπώ.3)Φαντάζομαι πως η ψυχη πρέπει να αποσπάται πολύ βιαια απο το σώμα και πως εκεινη η στιγμή εμπεριέχει για δευτερολεπτα ισως μια φοβερη αγωνία.
Δεν ξέρω ίσως να'ναι όλα μαυρα και σκοτεινά όπως λες αλλα μήπως υπάρχει και κάτι άλλο μετά τον Θάνατο?
Παράθεση από: RiverSon στις 22/07/04, 23:59Δεν ξέρω ίσως να'ναι όλα μαυρα και σκοτεινά όπως λες αλλα μήπως υπάρχει και κάτι άλλο μετά τον Θάνατο? τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν μπορώ να φανταστώ ότι τελειώνει... βασικά έχουμε μάθει όταν κάτι τελειώνει κάτι άλλο αρχίζει. αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να υπάρχει μετά αν υπάρχει κάτι
Ναι συμφωνώ μαζί σου πως νοιάζεσαι για τους ανθρώπους που αγαπάς αλλά πρέπει να σκεφτόμασται και για μας....Εγω προσωπικά όταν το σκεφτομαι τρελαίνομαι..
Κάτι πολύ ωραίο περί του θανάτου του έχει πει ο Γούντι Άλεν. Ότι δε φοβάται το θάνατο, για τον απλό λόγο ότι όταν του συμβεί δε θα είναι παρών! Το οποίο αν το καλοσκεφτείς είναι μια πολύ ανακουφιστική σκέψη. Όταν λέμε ότι αγωνιώ για κάτι, είναι γιατί θα είμαστε παρόντες για να δούμε τις συνέπειες αυτού του κάτι. Άρα νομίζω ότι είναι οξύμωρο να αγωνιούμε για το θάνατό μας, ετσι δεν είναι;Πάντως εμένα προσωπικά αν μου έλεγαν ότι η δική μας γενιά θα είναι η τελευταία που θα κατοικήσει στη γη, δε θα με πείραζε καθόλου που θα πεθάνω. Και τι εννοώ μ αυτό: Ότι εμένα δε με πειράζει τόσο που θα πεθάνω, αλλά που θα συνεχίσουν οι υπόλοιποι να απολαμβάνουν όσα εγώ δε θα ξανααπολαύσω! Καθαρά εγωιστικός τρόπος σκέψης, ε;!
Παράθεση από: -pascal- στις 25/07/04, 01:18Εεεε είσαι λίγο εγωιστάκος...
Μαλλον δεν το σκεφτομαι διοτι ειμαι γενικως αισιοδοξος τυπος... Ολοι οι προγονοι εχουν ιστορικο μακροβιοτητας (μικροτερη ηλικια θανατου τα 88!) οποτε το βλεπω μακρινο, αν και ξερω οτι αυτα μονο σιγουρα δεν ειναι.....
Παντως τελικα δεν πιστευω οτι υπαρχει τιποτα περα του θανατου, απο χουν εις χουν... Αλλα και θεωρω οτι η ζωη ειναι κατι το τοσο θαυμασιο που ειναι ηλιθιο να μελετας το τελος της ενω βρισκεσαι μολις στην αρχη της...
Ρε παιδια ειμαι τοσο αναισθητος που δεν το σκεφτομαι Τι να πω... Μαλλον δεν το σκεφτομαι διοτι ειμαι γενικως αισιοδοξος τυπος... Ολοι οι προγονοι εχουν ιστορικο μακροβιοτητας (μικροτερη ηλικια θανατου τα 88!) οποτε το βλεπω μακρινο, αν και ξερω οτι αυτα μονο σιγουρα δεν ειναι...Τωρα το πως θα πεθανω, δεν με απασχολει... Για καποιον λογο εχω προαισθημα οτι θα ειναι σε καποιο δυστηχημα, αλλα και παλι δεν το σκεφτομαι...Το πως θα ειναι? Πονος σωματικος, ο οποιος θα υπερβαινει τον ψυχικο... Ειπαμε απο δυστηχημα θα παω...Παντως τελικα δεν πιστευω οτι υπαρχει τιποτα περα του θανατου, απο χουν εις χουν... Αλλα και θεωρω οτι η ζωη ειναι κατι το τοσο θαυμασιο που ειναι ηλιθιο να μελετας το τελος της ενω βρισκεσαι μολις στην αρχη της...
Ξεκίνησε από bassman(4 String Suicide!) Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Riverson Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια
Ξεκίνησε από MakisSRV « 1 2 3 » Λοιπά
Ξεκίνησε από ε? Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ilianthos-Kanlis Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΧΩΡΙΑΤΗΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΣΤΑΥΡΑΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ivikos Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΠΟΙΟΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από diji grampsas Δικοί μας στίχοι και ποιήματα