Πεντε Δευτέρες

[ivikos]

Πέντε Δευτέρες ν’ ακυρώνεις τις ματιές
μ’ άμα το σύννεφο βροχή δεν κατεβάζει
μη περιμένεις….και να σβήνεις τις φωτιές
αν τα μεσάνυχτα φωτίζουν κάποιο …νάζι

Με τα σεντόνια της βροχής αναρριχτά
με της καρδιάς τα «Σ’αγαπώ σου» να ‘ναι πάχνη
ένα κορίτσι σ’ ένα δάσος ν’ αλυχτά
και σ’ ένα ξέφωτο το αγόρι της να ψάχνει

Μα ενώ τα λάφυρα στιβάχτηκαν προχτές
κι οι παλλακίδες μοιραστήκαν στις σκηνές μας
κάποιοι σκεφτήκανε να κάνουν αρπαχτές
ενώ το γλέντι είχε ανάψει ο αμανές μας

Κι όπως λανσάρεις της καρδιάς τα «Σ’ αγαπώ»
και το σκοτάδι προσπαθείς να το αναλύσεις
κάποιο φεγγάρι σου φωνάζει: «έχω ρεπό…»
κι αδυνατείς τα δυό της χείλη να φιλήσεις!!!!

Πέντε Δευτέρες να ‘χω απίκο ιερείς
να ‘χω: βωμούς…μέλι…νερό…και αμβροσία….
να ‘ναι γεμάτοι με κρασί οι αμφορείς
και να μη δέχονται οι Θεοί άλλη θυσία!!!!!