Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Tριγυρνώντας στους δρόμους της σιωπής

« στις: 22/03/05, 12:40 »

Τριγυρνώντας στους δρόμους της σιωπής



Φορώντας μαύρο νυφικό τριγυρνώ στους δρόμους της σιωπης
Μοιάζει κατάρα μου να είναι, ένα είδος ντροπής
Κοιτώ τα σύννεφα ψηλά στον ουρανό και με τρομάζουν
Ψάχνω τον ήλιο μου να βρώ, μα τον σκεπάζουν
Ξάφνου εσένα σκέφτομαι, εσένα που αγάπησα πολύ
Γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω την ανατολή
Κάποτ’ εσυ μου είχες πει «δεν θα σ’αφησω να φύγεις μακρυά μου»
Όμως έφυγες εσύ, και τωρα ζείς  μονάχα στα όνειρα μου


Σκόρπια τα κομμάτια μου στο πάτωμα
Και να με σώζει η θύμιση σου
Μοιάζουν τα δάκρυα τρύπια θάλασσα
Κι εγώ να ψάχνω το φιλί σου


Ξάφνου πολύχρωμα πουλία τον ουρανό γεμίζουν χρώμα
Μα εγώ μονάχη εδώ εσεν’ αναζητώ ακόμα
Πιάνω λοιπόν του ικάρου τα φτέρα τα βάζω στην καρδία μου
Μα δεν μ’αφήνουν να ανεβώ τ’αγεννητα όνειρα μου
Μένω λοιπόν εδώ στην ενόχη που τα παιδιά της σφάζει
Είναι κι αυτή μες τη ζωη και όλους μας τρομάζει.



Σκόρπια τα κομμάτια μου στο πάτωμα
Και να με σώζει η θύμιση σου
Μοιάζουν τα δάκρυα τρύπια θάλασσα
Κι εγώ να ψάχνω το φιλί σου

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΛΕΓΕ ΜΟΥ

« στις: 03/03/05, 12:06 »

ΛΕΓΕ ΜΟΥ





Λέγε μου, λέγε μου για τα μέρη που έχεις πάει
Εκεί που ο χρόνος ξάφνου σταματάει
Λέγε μου και για φεγγάρια που οι αγγέλοι κατοικούν
Την ουράνια ομορφιά κάθε μέρα αυτοί  υμνούν
Λέγε μου,λέγε μου για του απέραντου την σιγαλιά
Εκεί  που όλοι ειναι μια μεγάλη αγκαλιά
Λέγε μου και για τις όμορφες νεράϊδες που είδες
Που τα μαλλιά τους έλαμπαν σαν ηλιαχτίδες
Λέγε μου, λέγε μου για τους γκρίζους λαθρεπιβάτες
Γι’αυτούς που στο όνειρο είναι διαβάτες
Λέγε μου και για κορμιά αιώνια φυλακισμένα
Κορμία μέσα στον έρωτα ιδρωμένα


Λέγε μου, μίλα μου, πές μου τα μυστικά σου
Βάλε με για πάντα στην καρδιά σου
Λέγε μου, μίλα μου μα και φίλησε με
Με την δική σου τη στοργή ελα και σκέπασε με


Λέγε μου, λέγε μου για τους γενναίους πολεμιστές
Αυτους που τα κορμιά τους είναι γεμάτα ωπές
Λέγε μου και για των σπαθιών την κόψη
Που να πεθάνουνε απο αυτή πολλοί η μοίρα το’χει
Λ’εγε μου, λέγε μου γιατα ουράνια τα δάση
Εκεί που άσπρα φτερά εχει όλη η πλάση
Λέγε μου και για τις αδυναμίες των θεών τους
Αν τους μιλάνε ποτε στο όνειρο τους
Λέγε μου,λέγε μου για την κατάρα των μαύρων φρουρών
Η κακία  φαίνεται μόνο απο την όψη των ματιών
Λέγε μου και για τις πριγκήπισες που τον έρωτα  εζησαν
Και απλόχερα αγαπη εσένα κέρασαν

 


Λέγε μου, μίλα μου, πές μου τα μυστικά σου
Βάλε με για πάντα στην καρδιά σου
Λέγε μου, μίλα μου μα και φίλησε με
Με την δική σου τη στοργή ελα και σκέπασε με

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ

« στις: 02/03/05, 14:05 »

Η ΘΥΜΙΣΗ ΣΟΥ




Θελω να βγω να σε ψαξω
 στα μονοπατια του κοσμου
Μα η ψυχη μου δεν αντεχει
 την τοση λαμψη σου φως μου.
Κι ετσι μενω εδω να ζω
μεσα σε απεραντο κενο
Να σε αναζητω μεσα στις αναμνησεις
 σαν σε γαλαζιο ονειρο.
Μια φωτια μεσα σε αιωνια στοα
μεσα στον υπνο μου αντικρυζω
Μεσα της, οπτασια ξεπροβαλλει η σκια σου ,
 μα παντα ξυπναω και δακρυζω



Η θυμιση σου μια γλυκεια μελαγχολια
που παντα τα δακρυα προδιδουν
Κι εγω παντα να ζω μες την ανια
Και ολα γυρω μου να με ζαλιζουν



Βγαινω στον δρομο κι ολα
μοιαζουν καμωμενα απο χαλκο.
Θα ηθελα για μια στιγμη μοναχα να ζουσα
στο τοτε που ηταν ολα απο χρυσο.
Θελω τη θαλασσα ολη να ταξιδεψω
μηπως καποια μερα τελικα μια
στιγμη χωρις εσενα στο μυαλο να την ξεκλεψω.
Θελω να πεσω σε αιωνιο υπνο διχως ονειρο
Και οταν τελικα απο το ληθαργο αυτο θα λυτρωθω
Να ειναι ολα αυτα που νιωθω ενα ταξιδι παλιο και μακρυνο




Η θυμιση σου μια γλυκεια μελαγχολια
που παντα τα δακρυα προδιδουν
Κι εγω παντα να ζω μες την ανια
Και ολα γυρω μου να με ζαλιζουν

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ

« στις: 22/02/05, 12:43 »

Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ



Παιξε ενα τραγουδι και για μας κυρ Αντωνη
Φερε μια γλυκεια μελαγχολια σε μας ακομη.
Μεινε κοντα μας και αυτη τη βραδυα
Ολοι μαζι να τραγουδησουμε, να γινουμε παιδια
Παρ’την κιθαρα και παιξε κυρ Αντωνη μια
Γλυκεια μελαγχολια φερνεις μα αυτη δε μας σκοτωνει
Μοιαζει αηδονι να ακουω οταν τραγουδας, μοιαζει
Εσε να βλεπω με κυκνους να πετας
Και μας παιρνεις μαζι κι εμας στα ουρανια να πεταμε
Εγω εκει ποτε δεν θα φοβαμαι.
Μοιαζει η αγαπη σου για μας με κυριακη ολοι
Σε ταβερνακι να καθομαστε σε μια γωνιτσα στου ψυρη
Να τρωμε να πινουμε μα και να γελαμε
Να κανουμε τ’ασημαντα σημαντικα κι οι αλλοι
                                                         Να κοιτανε
Μοιαζει αηδονι να ακουω οταν τραγουδας, μοιαζει
Εσε να βλεπω με κυκνους να πετας
Και μας παιρνεις μαζι κι εμας στα ουρανια να πεταμε
Εγω εκει ποτε δεν θα φοβαμαι.

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / «ΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ»

« στις: 04/02/05, 11:15 »

«ΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ»


Πιασ’το φιλι και καν’το θαλλασα
Δως του μορφη δως του ψυχη
Εγω για σενα τα παντα χαλασα
Και να μου δωσεις θελω μονο μια πνοη
Παιρνω το δρομο για να’ρθω να σε βρω
Μια αγκαλια σε σενα να χαρισω
Ενα αστερι εχω για οδηγο
Εσενα ψαχνω νε σε φερω πισω

Θελω να σου δωσω την ζωη μου
Να ξαναγεννηθουμε και οι δυο μαζι
Το ξερω δεν κυλαει καλα η ζωη σου
Ελα να ξαναγεννηθουμε οι δυο μαζι

Με ενα φιλι μου θα σου ξαναδωσω τη χαρα
Για να μπορεσεις να ξαναπεταξεις
Θα ειναι τα χερια σου ασπρα φτερα
Στα ουρανια να μπορεις να φτασεις
Θα παμε παλι εκει ψηλα στον ολυμπο
Με τους θεους θα πινουμε εμεις
Θα μοιαζουν ολα σαν σε ονειρο
Πετωντας το γυρο θα κανουμε της γης.

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΖΩΗ

« στις: 02/02/05, 11:13 »

                                          «ΖΩΗ»



                     Λαθρεπιβατες της ζωης θυμιζουν τα ονειρα μου
                               Πιανω και κανω μια ευχη τη βαζω στην
                                                  Καρδια μου.
           Τρεχω στους δρομους κυνηγω του χρονου την πορεια
          Μα σαν χαμενος κυνηγος παντα θα ψαχνω για να βρω
                                          Μεσα στο γαλαξια.
                 Θα ψαχνω λιγη ζεστασια στην Δυση στον Εφρατη
              Καπου θα υπαρχει λιγη και για με, μα δεν θα χαθηκε
                                                      Η αγαπη.
                 Δεν ειναι η ελπιδα μου κρυφη ποτε δεν θα πεθανει
              Μοιαζει με ατακτο πουλι και παντα αυτο στον ουρανο
                                          Κυκλους θα κανει.

                                 Πιασ’την ζωη και φιλησε την
                           Με το φιλι σκυψε και ζεστανε τη
                             Δως της απ’τη δικη σου τη ζωη
                            Και τοτε αυτη θα’΄ναι για παντα
                                          Μια γιορτη

                                   

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΑΤΙΤΛΟ

« στις: 24/01/05, 15:51 »

  Γκριζοι λαθρεπιβατες του κοσμου μας! μας κατακτουν λιγο λιγο και μεγαλωνουν καθε μερα οι φοβοι μας!
  Μαυρα θηρια στην πορεια των ματιων μου απλωνονται γυρω μου και ξαφνου νιωθω πως δεν υπαρχει παρα μια σκια των ονειρων μου.
  Μια ελπιδα να'ρθουν να μας σωσουν απο την μιζερια μας σαν τοτε που ο Νωε εσωσε μονο οτι δεν ειχε την ελπιδα να φτασει τα στεκια σας
  Και εσεις εκει τα μαυρα κτιρια να μας χλευαζετε, εμεις καποτε σας φτιαξαμε μα τωρα με τρομαζετε,
  Θα λησμονω παντοτινα τη μανα φυση που με κοπο και αιμα τη γη μας εχει χτισει.
  Μα τωρα ανθρωπου χερι με σκεψη και πνοη εκεινη καταστρεφει εκεινη για εκεινον φροντισε μα αυτος δεν την προσεχει.