Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: AnimaPura στις 18/07/15, 13:18
-
Ήμουν παιδάκι, ήμουν χαρούμενο,
ήμουν αυτός που έβρισκε πάντα το ζητούμενο,
έλεγα αστεία κ' όλο γελούσα,
δεν ήξερα όμως μετά τι θα τραβούσα.
Το είχα στο νου μου, πως κάποια μέρα,
ο κόσμος θα πάψει να πνέει με τον αέρα,
και όλα όσα ήξερα, δεν θα ισχύουν,
ότι όσοι μ' αγαπάνε, κάποια στιγμή θα φύγουν.
Έφτασα 15 και τα 'χα πάρει,
η μαλ***α σας απλά με είχε φλιπάρει,
είχα ένα σκέτιμπορντ και μια κιθάρα,
μακριά από σκόνες και τσιγάρα.
Μα τώρα ξέρω, καλά ποιός είμαι,
είναι αυτό που λένε κάποιοι, είναι ό,τι είναι!
ΡΕΦ:
Πέθανα στα 18 μου, μα δεν με θάψανε,
νεκροζώντανος παρέμεινα, ποτέ τους δεν αλλάξανε,
δύσκολο το βράδυ και δεν κοιμήθηκα,
έφτασα 60 χρονών δεν τ' ευχαριστήθηκα.
Πολυτεχνείο, να πας να μάθεις,
για να μπορείς μετά κάτι να βγάλεις,
να έχεις γνώσεις και εφόδια,
να φτιάξεις και λιγάκι μαν τα πόδια.
Μια τύπισσα, δεν με αγάπησε,
ό,τι είχαμε πει απλά το άφησε,
και έμεινα μόνος, με περιέργεια,
μόνος με μια άσχημη οικογένεια!
ΡΕΦ
Αισθάνομαι, πως δεν υπάρχει
κάτι να με βγάλει από τα άγχη,
παίζω κιθάρα και τραγουδάω,
την ψυχοσύνθεσή μου άγρια βαράω.
Είχα φίλους, μα με παράτησαν,
πιστέψανε σε θαύματα και λάκισαν,
είχα ελπίδα, τώρα μιζέρια,
απ' την δουλειά σκληρύνανε τα χέρια,
στην ασφάλειά τους όλοι παλί βουλιάξανε,
πέθανα στα 18 μα εμένα δεν με θάψανε!
ΡΕΦ. (2x)
Τέλος
*Το παραπάνω βρέθηκε σε ένα τετράδιο με διάφορες σημειώσεις και αλληλουχίες στίχων. Από όλα το πιο "σχετικό" ήταν αυτό, λίγο παραλλαγμένο.
-
θα σου πρότεινα να το αφήσεις, δεν το έχεις καθόλου.
-
Κάπως πρέπει να δικαιολογήσω το "ο πιο ατάλαντος του kithara.gr"!
-
Δοκίμασέ το σε χιπ χοπ project!
Νταξ, αν σε φτιάχνει μή το αφήσεις αλλά δούλεψέ το.
Στάλθηκε από το Vodafone Smart 4 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
-
Είναι σε στυλ Τσοπάνα Ρέηβ. Not your guys cup of tea υποθέτω, έτσι είναι η μουσική!
Υ.Γ. Στην πραγματικότητα κλαίω σε εμβυακή στάση στο ντους για το γεγονός ότι βγήκε τόσο άθλιο. jk