Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ιππέας στις 02/09/09, 18:32
-
Ο εραστής της αρένας
Είπα πως δεν πάει άλλο
πρέπει να σε διεκδικήσω
και στην αρένα βρίσκομαι
έτοιμος να μονομαχήσω
για όλα αποφασισμένος
να χάσω ή να σε κερδίσω
Στην αρένα μονομάχος
παλεύω και διεκδικώ
προσπαθώ πάση θυσία
να σε έχω μόνο εγώ
Το κοινό ζητωκραυγάζει
χειροκροτεί και αλαλάζει
όμως βλέπω στην κερκίδα
άλλος να σε αγκαλιάζει
Είπα πως δεν πάει άλλο
με κάθε τρόπο θα νικήσω
κι ανέβηκα στο ριγκ πυγμάχος
μωρό μου να σε φέρω πίσω
μα στα σχοινιά ,στο καναβάτσο
μοιάζω με κλόουν, με παλιάτσο
Στην αγάπη μονομάχος
παλεύω για να κρατηθώ
και στον έρωτα πυγμάχος
φωνάζω πως για σένα ζω
Το κοινό ζητωκραυγάζει
το πόνο μου τον μετριάζει
μα στο βάθος της κερκίδας
άλλος σε σφιχταγκαλιάζει
Ιππέας 14 – 7 – 2009
-
Ipeas και αυτή πολλαπλασιαστή χρησιμοποιεί? Ωραίο φίλε μου, ελπίζω να βάλει σύντομα μυαλό ο κύριος!
Μα αφού είναι ο *Α-Ρένας και η λεγάμενη η Ρένα.
*Α-στερητικό!
Να το παίξω και λίγο ιστορία ? Έτσι είναι ρε φίλε οι άντρες ? χα..χα..χα..
-
Ωραίο φίλε ipea! Μάλιστα σκεφτόμουν διαβάζοντάς το (και γενικεύοντας!) πόσες φορές μας στέλνουν
στην αρένα να πολεμήσουμε για αγαθά που τελικά ενώ εμείς πέφτουμε αιμόφυρτοι κάποιοι άλλοι...αγκαλιάζουν!!!
Η πόσες φορές πάμε μόνοι στην αρένα για κάτι που δεν άξιζε! Γιατί δεν βλέπω στο αγκάλιασμα που λες να υπάρχει
αντίδραση!
Αλλά και χωρίς αυτά να το δεις ωραίο φίλε μου!
-
Φίλε Χόλη , η ανάλυσή σου ερμηνευτικό "λεξικό" και βάλε...Προφανώς είσαι σε μεγάλη φόρμα και απολαμβάνω τα σχόλιά σου , γενικώς....
Νικόλα , η αντίδραση υπάρχει , αλλά δεν τη δημοσίευσα , γιατί θα γινόταν αρκετά μεγάλο και κουραστικό ...
Ευχαριστώ για την παρέα . Να είστε καλά !!