Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - geni

Σελίδες: [1] 2 3 4 ... 19
1
"μ αυτο το αχ και το γιατι,  σε θέλω δίπλα μου... "

αυτός ο κόμπος είναι η αγάπη?? Η αγάπη πρέπει να απελευθερώνει και να σε κάνει να ανασαίνεις, όχι να σε γεμίζει κόμπους... και τελικά οι κόμποι είναι οι ίδιες μας οι ενοχές και τα λάθη που αμαυρώνουν την αλήθεια της, γιατί νιώθουμε τόσο μικροί... (λες και γεννήθηκε ποτέ κανείς τέλειος για αυτή...πάμε κι εμείς με τσαμπουκά...)

Κρίμα να μην έρθει το αύριο ποτέ... το αυριο το φέρνουμε, γι αυτο δεν "ερχεται" να μας χτυπήσει την πόρτα... εμείς τραβάμε το σήμερα απ τα μαλλια και αυριο πάλι τα ίδια...
θυμάσαι ίσως μια παράσταση που έλεγε οτι το μέλλον του ανθρώπου ειναι γνωστό.., "θάνατος από νοσταλγία" ενω το παρελθόν , το μόνο άγνωστο...?
δεν ξέρω πια τι να πω και τι ν΄αφήσω...κι ούτε ξέρω γιατί γεννήθηκαν αυτές οι σειρές έτσι αυθόρμητα μόλις σε διάβασα...μ΄αρεσε πάντως ο ρυθμός του και η ειλικρίνεια του....

"κι αν είναι λόγια δύσκολα, είναι τ΄αγαπημένα..."

2
θα συμφωνησω με τον pimami, λίγο ακόμη μπορεις να το δουλέψεις γιατι εχεις μια ιδεα αλλα δεν υπάρχει συνδετική στροφη να ενωνει την τελευταια με τις άλλες. Μπορει και να χεις δίκιο, στην ιδεα σου...:) καλη δύναμη για τη συνέχεια:)

3
ο κοσμος που δεν ακουει μουσικη...

4
.... βλέπουν Ευαγγελάτο, ειδήσεις, ενημερωτικά, ταινίες με μαφίες, Τριανταφυλλόπουλο...
ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ και για μας??? :p



5
Λοιπά / Απ: Ρισκο... Ναι ή οχι;
« στις: 17/01/08, 23:02 »
οχι
οχι και πάλι όχι


ειναι κατι φορες που προκειμενου να παρουμε ρισκο, με τη συνειδηση μας τα χουμε μπαστούνια


καλύτερα λοιπον να εχουμε ηρεμη συνειδηση παρα να κανουμε μλκιες...

6
ο λουα- λουα , ο ταμ ταμ ταμ...

8
η πουτανιά της.
μπορεί να φέρει μεγάλες καταστροφές.


Μέχρι να μη μας επιστρέφουν τα μάρμαρα του Παρθενώνα ένα πράγμα! Σκέψου πόσοι άντρες δούλεψαν για να φτιαχτούν όλα όσα θέλουμε να πάρουμε πίσω...!!!

9
η γιαγιά μου. αλήθεια. όλους αυτούς τους βάζει κάτω! 

10
Περα απο ειλικρινεια,καλοσυνη και συμπαρασταση.

Βασικά αν έχει αυτά τότε εγώ είμαι 80% καλυμμένη!!!!!! Κατά τα άλλα αν έχει κάτι ενδιαφέρον να μου πει και γενικότερα αν δε σκοτώνει τη ζωή του και τον καιρό του τότε έχω βρεί τον τέλειο άνθρωπο!!! Και να με παίρνει και κανένα τηλέφωνο που και που να δει τι κάνω...αν ζω... όχι να με σκέφτεται μόνο, αυτό το ΄χουμε χορτάσει....αλλά έτσι δεν είναι φιλία, μην κοροΙδευόμαστε.
 

11
α, φυσικά υπάρχουν ξωτικά! Ερχονται Παραμονές Χριστουγέννων και μας φέρνουν δώρα...τον υπόλοιπο χρόνο κρύβονται και στην πραγματικότητα ταξιδεύουν μακίά μαςς, αλλά συνέχεια μέσα μας πίσω μας και μπρος μας ωσπου να τα ξαναδούμε! :-)

12
Ακούω κάτι σαν φυτίλι που τζσιτσιρίζει καθώς καίγεται και περιμένει να φτάσει στη βόμβα και να γίνει το "μπαμ", που λέει κι ένας φίλος μου...

Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες...
Μονάχη μου καθόμουνα κι απ΄τη ζωή κρατιόμουνα...

Φωτιά και Δύναμη,
καρδιά, τρελή κι αδύναμη,
στον κόσμο που ΄ρθαμε χορτάσαμε γκρεμό...
 
 

13
οι μορφές του ουρανού.
η πανσέληνος
και όταν δεν έχει πανσέληνο, μια γερή ξαστεριά που να φαίνονται όλα.
και κάτι τρελά αχνά ασπρα μικρά σύννεφα,  που κάνουν τους μάγκες μέσα στο σκούρο μπλε και το σπάνε και το χρωματίζουν... 

14
Τι είχαμε
Τι χάσαμε.....


ψςςςς εχεις γράψει....

15
μερικα μου λάθη με ανθρώπους..

και

Θα ηθελα να σταματησω να ειμαι "καλο παιδι"...


θα ήθελα να γίνω πιο υπεύθυνη απέναντι στον εαυτό μου. Είναι κάτι που έχω αφήσει και με ταραζει όταν δεν παλεύω για αυτό. μεγάλη υπόθεση βέβαια στο σημερινό πανικό ανευθυνότητας. 

Εχω και το μικρόβιο να θέλω να αλλάξω άλλους ανθρώπους, αυτό κι αν είναι λάθος.

16
τωρα πια μετράει ότι είμαι τους δικούς μου, λίγη ηρεμία λίγο χιόνι ενίοτε και μικρή διάθεση για δώρα...πράγματι δε θελω ούτε πολλά να δίνω ούτε πολλά να παίρνω... μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις...
και μ΄αρέσει πολύ το στόλισμα!...να βλέπω πως στολίζουν την κάθε πόλη...
και μια βασική ευκαιρία για νέους στόχους, πάντα χρειάζονται νέοι στόχοι για να μην πλήττουμε, το βασικότερο. :)
 

17
Δεν πρέπει να δυσανασχετούμε με τη μοναξιά, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν τα πάμε καλά με τον εαυτό μας. Η αλήθεια είναι ότι κατά βάση είμαστε μόνοι σε αυτή τη ζωή. Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε τη μοναξιά μας σε κάτι δημιουργικό, και όχι σε μια στείρα γκρίνια.

 Θα είμαστε ψυχικά αυτοσυντήρητοι και δεν θα χρειαζόμαστε τους άλλους ως αποκλειστικούς τροφοδότες συναισθημάτων, δεν θα γινόμαστε ενεργειακές ρουφήχτρες αντλώντας "ζωή" από τους γύρω μας. Αυτή είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο, και προϋποθέτει πρώτα απ'ολα σεβασμό στον εαυτό και σεβασμό στον συνάνθρωπο.

Συμφωνώ με το πρώτο. Σαφέστατα δεν πιστεύω οτι όποιος τα πάει καλά με τη μοναξιά του είναι και ο πιο ευτυχής άνθρωπος και δεν έχει καμιά ανάγκη τη ζωτικότητα που μπορει να ανλήσει από μια κοινωνική συνανάστροφή. 
   Απλά ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να έχει γλιτώσει την πάρτη του απο ανούσιες συναναστροφές <σαν αυτές που περιγράφονται στο κείμενο> και κατ΄επέκταση αίσθηση κενότητας παντού γύρω του και παντού μέσα του, η οποία ανετότατα οδηγεί σε κατάθλιψη, φόβο (στο τετράγωνο) για την επιβίωση του σ΄αυτόν τον σκληρό κόσμο και διάφορα παρατράγουδα που κανείς δεν ξέρει ποιον θα πάρει η μπάλα.
   Πιστεύω οτι πολλοί άνθρωποι βιώνουν τη μοναξιά όπως αυτός. Και συνήθως είναι και αρκετά προκατειλλημένοι απένατι σε νέες γνωριμίες, και πως να μην είναι βέβαια αφου νιώθουν να εγκλωβίζονται καθημερινά,και σε καμία περίπτωση δε δέχονται να αναλωθούν σε παρόμοιες καταστάσεις.
   Συμφωνώ ωστόσο με το Βασίλη κυρίως επειδή οι αληθινοί φίλοι είναι αυτοί που μας  γνωρίζουν και μας δέχονται όπως είμαστε και όχι όπως προσπαθούμε να δείχνουμε. Συνεπώς αυτό που χρειάζεται στο παιδί που τα έγραψε, άν τα έγραψε, είναι λίγη καλή τύχη και λίγη δική του δύναμη να ξεμπλοκάρει τον εαυτό του από όσα τον αναλώνουν. Και λίγο ρίσκο που χρειάζεται για να δεί τον εαυτό του. Γενικά, διαφορετικός προσανατολισμός. Νέα άτομα, νέες ασχολίες, μια δουλειά, ένα βιβλίο, μια συναυλία, κάτι που να γουστάρει...    

Όσο για το δεύτερο, εγώ επιμένω να πιστεύω σ΄ενα στίχο του Θηβαίου:
                                        "σ΄ευχαριστώ, ζωή μου διψασμένη κι ακριβή,
                                         που μού 'μαθες πως μόνο ο εαυτός μου δε μου αρκεί".

Αλεξάνδρα αν πράγματι αυτές είναι σημειώσεις από ένα φίλο που εφτασαν στα χέρια σου , εγω το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι οτι άνετα μπορει να πιει μαζί σου μια μπυρα και προφανώς έχει κάποιον να εμπιστεύεται γιατί αυτά δεν τα γράφει κανείς έτσι ασυναίσθητα και χύμα στον οποιονδήποτε. Επίσης πιστεύω οτι δεν θα βρεθεί ποτέ με μια σφαιρα στο κεφάλι που θα την έχει φυτέψει ο ίδιος. Απλούστατα γιατί νομίζει ότι τον καταστρέφουν οι άλλοι και ρίχνει χωρίς να το καταλαβαίνει το φταίξιμο στο βούρκο του κόσμου γύρω του. Με τον εαυτό του νομίζει οτι τα έχει μια χαρά. Γιατί άν δεν το νόμιζε, δε θα υποστήριζε έτσι τη διαφορετικότητά του.<ίσως λίγο περίπλοκο αυτό που προσπαθώ να πω...η ανάλυση έπεται σε στρογγυλής τραπέζης έντεχνη συζήτηση αν θές :) >     

διαβάζοντας και τα επόμενα μηνύματα.... :-\
.....τωρα γιατί το θέμα πήρε το δρόμο του αν είναι χρήσιμα τα γυμναστήρια πραγματικά είναι απορίας άξιο.  :o ???



18
Όλα αυτά τα βράδυα που σκοντάφτουμε πάνω σε θύμησες,
και ξαφνικά τίποτα δεν έχει νόημα..

Η άρνηση είναι αυτή που δεν έχει νόημα. Και είναι τόσο μέσα στη ζωή μας που κι αυτή χάνει κάτι απ΄το νόημα της. Ισως για να το βρει αλλου κι αλλιώτικα. Πάντως αυτό το κάτι που θέλει να μας θυμάται κάθε πανσεληνο, μερικές φορές δεν είναι παρά η συνειδητοποίηση ενός παιχνιδιού μάλλον χαμένου από πριν. 

Και καθολου "ξαφνικα."

καλό χειμώνα συννεφάκι :)

19
μια δουλεια!

20
θα σβήσω το φως κι οσα δε σου χω χαρίσει μ ενα χάδι θα σου τα δώσω.
κι υστερα πάλι θα σε προδώσω μες στου μυαλού μου το μαυρο βυθό.
θα κλάψεις ξανά που μόνος θα μείνεις, κι εγω, πιο μόνη κι απο μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα το προσωπό σου θα ονειρευτώ.
γιατι μες στ΄όνειρο μόνο ζω.

21
εγω κι εσυ!εσυ κι εγω! μόνοι πάνω στη γηηη
ω ωω, μόνοι στη γη!!

22
να σωσεις την ψυχη σου...

23
σ αγαπω...για το τωρα το πριν το μετα και το παντα.


24
μπραβο μπραβο και παλι μπραβο!!!!



αααααααχχχχ...με φτιαχνει που διεκδικω το δικαιωμα μου στο λαθος...και που το κανω με ειλικρινεια και χωρις να κοροΙδευω κανεναν

και που εχω μια οικογενεια να δω μεθαυριο και να περασω μαζι της μερικες μερες:)
και που επιτελους ηρθε το καλοκαιρακι και θα χω πολλα να κανω....
και που θα δω το μαλαμα και τον ιωαννιδη μεθαυριο αχχχχχχ.....μακαρι ....
και που ο κοσμος γινεται ολο και πιο ακυρος αλλα τον παω τρελα.....

 

25
εχω μπερδευτει...θελω ν ακολουθησω τα ονειρα μου η να τα αφησω ονειρα για να χω να ονειρευομαι??? μαλλον δε θ αντεξω κα θα κανω το πρωτο.. ή μαλλον δε θ αντεξω και θα κανω το δευτερο...προβλημα..!

Σελίδες: [1] 2 3 4 ... 19