Αποστολέας Θέμα: Θάνατος  (Αναγνώστηκε 31941 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Kική

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 367
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Βαλε φωτιά !
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #50 στις: 28/03/05, 14:21 »
για πρώτη φορά έχασα καποιο που ήταν πολύ κοντά μου..
πέθανε ο παππούς μου σήμερα το πρωί..
την ώρα που το έμαθα ένοιωσα απιστευτο πόνο ο οποιος εχει περάσει και τώρα εχω ενα κόμπο στο στομάχι..
περιμένω λίγες ώρες μεχρι να το κατανοήσω πλήρως..
νομίζω δεν εχω πιστεψει ακομα τι έχει γίνει
:/

Ωπ!  λυπάμαι....

Αποσυνδεδεμένος ερεβος

  • Shadowking
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 2354
  • Φύλο: Άντρας
  • ars longa vita brevis
    • Προφίλ
    • http://myspace.com/gorthaour
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #51 στις: 01/04/05, 02:02 »
Τι το ψαχνουμε...Ουτως η αλλως...To Live is to Die....
Twitter @mcrosog

Αποσυνδεδεμένος @Morpheus@

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 287
  • Φύλο: Άντρας
  • real eyes realize real lies
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #52 στις: 05/04/05, 19:50 »
1)Σε σπανιες περιπτωσεις φορες
2)Δεν ξερω
3)Κενο

Πολυ θα ηθελα να πεθανω μια φορα για να δω πως ειναι και μετα απο κανα 5λεπτο φυσικα να ξαναζωντανεψω ;D ;D
θέμα Δίκης έγινε, το αν μου ανήκει η Ζωή μού,
...η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται...

Britney

  • Επισκέπτης
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #53 στις: 20/04/05, 08:48 »
ναι τον φοβάμαι.. φοβάμαι κι αλλά πράγματα γύρω απο το θέμα σου αλλά στο chat θα σου πω..

Αποσυνδεδεμένος xartaetos

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 68
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #54 στις: 20/04/05, 14:55 »
1ον πλέον όχι
2ον πλέον όχι
3ον με ένα κάμπριο μαύρο,μακριά μαλλιά και ροζ all starakia!!! :P ;D ;)

Αποσυνδεδεμένος Richie

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 70
  • Φύλο: Άντρας
  • Eμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά...
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #55 στις: 28/04/05, 05:25 »
1) Nαι, τον σκεφτομαι. Όταν ήμουν πιο πιτσιρικάς και πιο αυτοκαταστροφικός, πίστευα πως ο κόσμος δε με χωράει. Έτσι έβλεπα το θάνατο σα μια ελπιδα σωτηρίας μου, απ' τον "μάταιο τουτο κόσμο".

2) Όταν όμως μεγάλωσα (όσο πρόλαβα τουλαχιστον) και είδα δυο πράγματα παραπάνω, συμφιλιώθηκα μαζί του, κατάλαβα οτι, όταν είναι να γίνει θα γίνει, είτε το θέλω, είτε όχι. Έτσι δε τον φοβάμαι πια. Δε μπορώ με τιποτα όμως να συνηθίσω στην ιδέα του θανάτου δικών μου προσώπων. Κι η μοίρα μου με βάρεσε, εκει, που πόναγα πιο πολυ.
Πριν ενάμιση χρόνο (μόλις ειχα κλείσει τα 20) πέθανε ο πατέρας μου απο καρκίνο. Δεν εκλαψα εκεινη την ημερα (δε το λέω για να δείξω τον αντρισμό μου- δεν πιστεύω πως οι άντρες δεν κλαίνε), ενώ μπορούσα άνετα να ξεσπάσω. Απλα, το έβαλα πίσω στο μυαλό μου και προσπαθώ να το κρατήσω εκεί. Φυσικά και μου λειπει καθημερινά. Αλλά η ζωή μου άλλαξε και πρέπει να κολυμπήσω μόνος μου. Τα ζόρια όμως είναι όταν βλέπω δικά του πράγματα στο σπίτι, ακούω τα τραγούδια του...εκεί το "να κρατηθώ" είναι πολύ πάνω απο τη δύναμή μου.

3) Ο θάνατος για μένα δεν έχει ανθρώπινη μορφή. Δεν τον βλεπεις καν να ερχεται και να σου λεει: "Γεια, με λενε Χαρο". Μετα απο ώρες επι ωρών συζητησης, για το τι ειναι και τι ακολουθει το θανατο, ακρη δε βγηκε...ετσι η αποψη μου ειναι οτι ο θανατος ειναι η ενεργεια που πρεπει να δωσεις, γιατι ειναι απαραιτητη σε καποιο άλλο συστημα, ή στο ιδιο συστημα, αλλα σ' αλλο μερος. Το σώμα ειναι απλα ένα περιτυλιγμα της ενεργειας, που λεγεται ψυχη.

Για το πως μοιαζει, εχω ενα καλο παραδειγμα:
Αν ο θανατος ειναι, τελικα, αιωνιος υπνος κι αυτος που κοιμαται ειναι νευρικος, δεν ειναι σιγουρο, οτι θα ξυπναει πιο ευκολα απο εναν πραο άνθρωπο; Ο πράος θα κοιμηθεί χωρίς προβλημα. Ο νευρικός με το παραμικρο ξυπνάει. Χωρις να πολυπιστεύω σε θρησκείες, ετσι πιστεύω πως ειναι κι ο θάνατος. Όσο πιο πράος ειναι ο άνθρωπος που πεθαίνει, τόσο πιο γλυκά τον παίρνει ο "ύπνος".
« Τελευταία τροποποίηση: 28/04/05, 05:53 από Richie »
Take me to the magic of the moment on a glory night
where the children of tomorrow dream away
in the wind of change...

Αποσυνδεδεμένος matina_k

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 19
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Δρομοι παραξενοι με φεραν εδω περα
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #56 στις: 28/04/05, 05:38 »
κάποτε ο θάνατος ηταν μια ιδέα μακρυνη ξένη για μενα κατι που δεν θα συναντούσα κ δεν θα με αγγιζε ποτε...μετα έγινε μια ιδεα που ένταξει μωρε όλοι μια μερα θα πεθανουμε....όταν ηρθε όμως αυτη η μερα κ με άγγιξε δεν εφυγε κ ουτε προκειται ποτέ! Έχει την μορφη του πιο σκληρού πόνου κ τη γευση απο το πιο πικρο δακρυ...ερχεται χωρις να ρωτήσει κ μενει χωρίς την αδεια σου!!

jazzer_n_rocker

  • Επισκέπτης
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #57 στις: 28/04/05, 09:28 »
Το εχω σκεφτει αρκετα το θεμα..γιατι τοσος ντορος?!Παραπονεθηκε κανεις οταν γεννηθηκε?η για το ποτε,που(οχι πως!)γεννηθηκε?ειναι η φυσικη ροη των πραγματων,συμβιβαζομαστε με την ανθρωπινη φυση μας και προχωραμε.Εμεις οι ανθρωποι,ξεχωριζουμε αναμεσα μας αλλους ανθρωπους(πχ τραγουδιστες)γιατι?Γιατι ειναι μοναδικοι,ειναι ελαχιστοι για μας,τετοιοι ανθρωποι δεν ξαναγεννιουνται λεμε..
  Ο θανατος ειναι κατι που υπηρχε παντα και θα υπαρχει,δεν ειναι κατι το πρωτοτυπο,αλλα και παλι τον φοβομαστε και τον θεοποιουμε,ετσι πεφτουμε σε μια ακομη αντιφαση..
  Anyway λιγη στωικοτητα δεν βλαπτει!Το περασμενο καλοκαιρι ειχαμε κλεισει με κατι παιδια για πτωση με αλεξιπτωτο,για μενα ηταν διπλη προκληση εφοσον εχω οικτρη υψοφοβια!Την υστατη στιγμη,σκεφτηκα και να γινω πιτσα δεν γα.....ται!και φουνταρα!Οπως καταλαβαινετε, ολα πηγαν καλα.
  Το συμπερασμα μου ειναι οτι δεν πρεπει να ζουμε με τον φοβο του θανατου γιατι ουτως η αλλως θα ερθει,αλλα και φυσικα να μην τον προκαλουμε! ;D

                 ''Εχοντας ως δρομο τον μη δρομο,εχοντας ως οριο το μη οριο''
                                                                          JUN FAN

Αποσυνδεδεμένος playmaker

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 14
  • Φύλο: Άντρας
  • Η ΖΩΗ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ: ΚΑΠΝΙΣΤΕ ΟΣΟ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΤΕ
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #58 στις: 29/04/05, 01:08 »
Αν και έχω σκεφτεί μερικές φορές το θάνατο, θα πω απλά (Βασιζόμενος στα λόγια του Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε μια καταπλήκτική ταινία με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς που δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο της!! >:() πως οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει να ζουν για τα μικρά πράγματα της ζωής όπως η φιλία,η αγάπη,ο ανθρωπισμός!Τα θεωρούν όλα δεδομένα,ψάχνουν το νόημα της ζωής σε υλικά αντικείμενα και σε διαδικασίες εντυπωσιασμού (πως θα κυκλοφορίσω την πιο ωραία γκόμενα να πάθουν πλάκα οι φίλοι μου κ.λ.π.) και τις περισσότερες φορές αποτυγχάνουν!Έτσι δεν ζουν και μπαίνουν σε τέτοιες σκέψεις!Ήρθαμε σ αυτόν τον κόσμο και θα φύγουμε!Το που θα πάμε και αν θα πάμε κάπου είναι απλά σκέψεις χωρίς απάντηση!!!!Ζείστε το τώρα και μην σκάτε τόσο για το αύριο!!Η ταπεινή μου άποψη!!

Αποσυνδεδεμένος matina_k

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 19
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Δρομοι παραξενοι με φεραν εδω περα
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #59 στις: 29/04/05, 05:32 »
Η ταινία λέγεται Ξυπνήματα και είναι ένα μάθημα για όλους μας!! :)

Αποσυνδεδεμένος kotsitos

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 134
  • Φύλο: Άντρας
  • Kaloi mou anthrwpoi...
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #60 στις: 29/04/05, 08:50 »
για μενα οποιος σκεφτεται το θανατο ειναι ηδη πεθαμενος...ετσι θα προτεινα να αφησουμε τον θανατο να μας περιμενει(και οχι να τον περιμενουμε)..και να μιλησουμε για τον ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΑΝΑΤΟ(τον θανατο που προερχεται κατα την πτωση μας στο λακκο της καθημερινοτητας και της ρουτινας...τι λετε??
ta alita na lisw, to drako apo ti spilia
egw tha ton nikisw, kai ta xrisafia pou fila
ola tha sta xarisw, glentia tragoudia kai xorous
egw prwtos tha arxisw.

Αποσυνδεδεμένος Con Sugar

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 45
  • Φύλο: Άντρας
  • Guns n' fuckin Roses
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #61 στις: 29/04/05, 11:17 »
Εγώ μερικές φορές τον σκέφτομαι αλλά δεν τον φοβάμαι  αν δεν είναι ανόδυνος.. Τώρα πως τον φαντάζομαι??? Λοιπόν πεθαίνεις κι απλώς χάνεσαι όπως όλοι οι οργανισμοί.. Τα στοιχεία σου θα επανέλθουν στη φύση κι η ψυχή σου θα ταξιδεύει στην αιωνιότητα(αυτή δεν μπορώ να την περιγράψω, ειναι σαν να μετράω ως το άπειρο δηλαδή αδύνατο αφού δεν έχει τέλος)!!!
Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία, εγώ μετράω την ουσία κι ονερεύεομαι...

Αποσυνδεδεμένος Riverson

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 203
  • Φύλο: Άντρας
  • Αν η μουσική είναι η ζωή σου, μη την σκοτώνεις!!!
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #62 στις: 29/04/05, 11:22 »
Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά
ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά
Κάνε το δάκρυ σου νερό
μπορεί να είναι στιφό μα μέρες θα κερδίσεις!!!!!

jazzer_n_rocker

  • Επισκέπτης
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #63 στις: 01/05/05, 20:38 »
Θα ηθελα να μεινω σε αυτο που ειπε ο φιλος kotsitos,εκει πιστευω βρισκεται η ουσια του θεματος..
 Ολοι,λιγο η πολυ εχουμε την ρουτινα μας..δεν λεω οτι η ρουτινα ειναι κακη,ισα ισα ειναι αυτη που μας δινει ισως τις πραγματικες χαρες της ζωης..αλλα και αυτη οπως οτιδηποτε αλλο με μετρο..Το κακο ξεκινα απο το σημειο που δεν βρικεται η ρουτινα στα πλαισια της ζωης,αλλα η ζωη στα πλαισια της ρουτινας..
 Οταν γινεται αυτο χανεται το νοημα υπαρξης του ανθρωπου..και περιμενει νεκρος τον θανατο,γιατι το να χασει ο ανθρωπος τον προορισμο του,το να μη μπορει(η και να μη θελει)να θεσει νεους στοχους ειναι αυτο που τον καθιστουν νεκρο...Αυτη ειναι παντως η αποψη μου..

Αποσυνδεδεμένος guitarlover

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 221
  • Φύλο: Άντρας
  • Άμα σταματήσεις να χαμογελάς σταματάς και να ζεις
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #64 στις: 01/05/05, 21:12 »
1. Ναι δεν νομίζω ότι είναι κακό να τον σκέφτεσαι
2. Δεν τον πολυ φοβάμαι γιατί κάποια στιγμή θα έρθει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι αυτό οπότε ζεις το σήμερα και γι αύριο θα δείξει. Βασικά συμβιβάστικα με την ιδέα από το καλοκαίρι που πέθανε ο πατέρας του κολητού μου, που για μένα ήταν σα δεύτερη οικογένεια, χωρίς κανένα λόγο λόγο υψηλού πηρετού και σχετικά νεος.
3. Αμα είναι να ρθει ελπίζω με κάποιο ανόδηνο τρόπο. Τώρα πως θα είναι θα δείξει
Things gonna change I heard
by the time I 'm gonna be dead

Αποσυνδεδεμένος nefelh

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 407
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #65 στις: 02/05/05, 22:44 »
Ναι ρε σεις, εντάξει, λέτε ότι ο θάνατος είναι κάτι φυσικό, που θα έρθει σε όλους μας. οκ, αλλά όταν έρχεται νωρίς, αυτό είναι κάτι που πονάει. στο θάνατο του παππού μου έκλαψα κανα μήνα, το θεώρησα όμως ως λύτρωση γι' αυτόν, μετά από τόσο πόνο. ήταν και 81 χρονών! Για το θάνατο ενός παλιού μου συμμαθητή όμως κλαίω μέχρι σήμερα, 2 χρόνια περίπου μετά. Ξαφνικός και άδικος ο χαμός του. Και κάτι ακόμα: οι περισσότεροι λένε "η ζωή συνεχίζεται". Για ρώτα όμως και την οικογένεια των νέων παιδιών που έφυγαν τόσο νωρίς και κυρίως άδικα από κοντά μας. Για αυτούς η ζωή έχει νόημα μόνο για χάρη των άλλων παιδιών τους.
Με τα παραπάνω, θέλω να πω ότι τσαντίζομαι που βλέπω τον κόσμο να ξεχνάει τόσο γρήγορα ακόμα και τους δικούς του ανθρώπους. Ναι μεν πρέπει να συνεχίσουμε την πορεία μας με αισιοδοξία, αλλά ο πόνος, τα ερωτήματα πάντα μένουν...
κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές θα πει ότι τυχαία δε βρεθήκαμε θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις ζωές...

Αποσυνδεδεμένος guitarlover

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 221
  • Φύλο: Άντρας
  • Άμα σταματήσεις να χαμογελάς σταματάς και να ζεις
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #66 στις: 03/05/05, 19:31 »
Βασικά σε βρίσκω κάπως λάθος. Δεν λέω ναι πονάει άμα κάποιος χάσει το παιδί του ή ένα φίλο του σε μικρή ηλικία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάτσει και να τον κλέει μέχρι να πεθάνει κι αυτος. Για τους γονείς εν μέρη ίσως και να έχεις δίκιο γιατί για πολλούς τα παιδιά είναι η ζωή τους αλλά δεν σταματάει και η δική τους εκεί. Άμα πάλι το πρόσωπο είναι φιλικό τότε φυσικά και να τον κλάψεις φυσικά και να τον θυμάσαι όσο μπορείς και να μην τον ξεγράψεις από τη μνήμη σου αλλά δεν θα κάτσεις να πεθάνεις και εσύ για κάτι τέτοιο. Άμα σταματήσεις να ενδιαφέρεσαι για σένα τότε η ζωή κάποια στιγμή θα σταματήσει να ενδιαφέρεται και για σένα. Αυτό σημαίνει για μένα η ζωή συνεχίζεται ότι απλά δεν χριάζεται να το βάλεις κάτω.
Things gonna change I heard
by the time I 'm gonna be dead

Αποσυνδεδεμένος nefelh

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 407
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #67 στις: 04/05/05, 02:45 »
ξαναδιάβασε λίγο τις τελευταίες γραμμές μου. δεν νομίζω ότι διαφωνούμε σε κάτι.
κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές θα πει ότι τυχαία δε βρεθήκαμε θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις ζωές...

Αποσυνδεδεμένος playmaker

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 14
  • Φύλο: Άντρας
  • Η ΖΩΗ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ: ΚΑΠΝΙΣΤΕ ΟΣΟ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΤΕ
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #68 στις: 05/05/05, 18:17 »
Δεν φοβάμαι τον θάνατο αυτό καθ'αυτό!!! Ίσως με φοβίζει λίγο ο τρόπος με τον οποίο θα έρθει!!!Δηλ. σε περίπτωση ατυχήματος με τρομάζει η πρόσκρουση,το χτύπημα και ο στιγμιαίος αλλά ακραίος πόνος!!!Δεν θα με πείραζε να "φύγω" ύσηχα και ωραία στον ύπνο μου!! :)Ούτε η ηλικία που αυτός θα έρθει με πολυπειράζει!Άλλωστε εγώ ευελπιστώ πως θα πάμε κάπου καλύτερα!!!Με νοιάζει ποιους θα αφήσω πίσω και σε τι κατάσταση!!!Όσο για το πως τον φαντάζομαι,.........δεν τον φαντάζομαι γιατί δεν πιστεύω ότι έχει υπόσταση!!!Είναι απλά το τέλος μιας ζωής!!!Δεν αντέχει άλλο ο οργανισμός μας!!!Αυτα περι θανάτου.Κάτι πιο χαρούμενο να συζητήσουμε υπάρχει?? ;D ;D

Αποσυνδεδεμένος nefelh

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 407
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #69 στις: 06/05/05, 00:19 »
Δεν θα με πείραζε να "φύγω" ύσηχα και ωραία στον ύπνο μου!! :)
αχ...όλοι αυτό θα θέλαμε φίλες μου... 8)
κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές θα πει ότι τυχαία δε βρεθήκαμε θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις ζωές...

Αποσυνδεδεμένος Αθηνά

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 36
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Η ζωή είναι μια τεράστια πλάκα!
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #70 στις: 09/05/05, 22:32 »
Σκέφτομαι συχνά πολύ συχνά το θάνατο ,σαν κάτι το πολύ θετικό όμως, όταν είμαι χάλια ψυχολογικά! Δεν το φοβάμαι καθόλου ,αντίθετα, το θεωρώ λύτρωση και πέρασμα στην άλλη, την αληθινή ζωή της ψυχής που είναι αιώνια και χαρούμενη κατ'εμέ για μερικούς και μαρτυρική για άλλους.Τον φαντάζομαι σαν ένα ταξίδι που γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου σε μια άλλη διάσταση. Δεν μπορώ να διανοηθώ όμως το θάνατο κάποιου κοντινού μου προσώπου, είμαι τόσο ευαίσθητη που θα τρελαινόμουν!
 
Μην πυροβολείτε τη χαρά μου, άσπρο κεντημένο σημαιάκι, περπάτα ελαφρά γιατί πατάς τα όνειρά μου, όλα γυρίζουν και θα ρθει και μένα η σειρά μου!

Αποσυνδεδεμένος freemind

  • Κιθαροσυντονιστής
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 6514
  • Φύλο: Άντρας
  • Dreamcatcher
    • Προφίλ
    • DreamCatcher
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #71 στις: 09/05/05, 23:00 »
Ο υπνος ειναι ενας μικρος θανατος, και ο θανατος ενας μεγαλος υπνος ( Πατερ Παϊσιος ) ;D Συμφωνω απολυτα
Μη κοιτάς το δάχτυλο. Στην άκρη του υπάρχει ένα Φεγγάρι
DreamCatcher

Αποσυνδεδεμένος geni

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 520
  • Φύλο: Γυναίκα
  • εύχομαι το 2008 να κάνω κάτι καλό...
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #72 στις: 23/05/05, 20:55 »
εκει που ειμαι εγω δεν ειναι ο θανατος, κι εκει που ειναι ο θανατος δεν ειμαι εγω.
Λουκρητιος.

εγω αντιλαμβανομαι τη ζωη μαλλον "οργανικα" οποτε και το θανατο σαν κατι φυσιολογικο , αναποφευκτο, δυσαρεστο μεν αλλα καθε στιγμη εχει τη μοιρα της και την τυχη της, οποτε δεν τον φοβαμαι. Αν φοβαμαι καποιου τον "προωρο" θανατο ειναι ο δικος μου, οχι απο εγωισμο,η ζωη αμφιβαλλω αν πρεπει να ειναι προτιμοτερη, αλλα μονο και μονο για τον πονο που θα προκαλεσει στην οικογενεια μου και δε θελω να βιωσουν κατι τετοιο.
« Τελευταία τροποποίηση: 24/02/06, 19:18 από geni »
Είναι διγ**ία ν΄αγαπάς και να ονειρεύεσαι. Αλλά τι είναι καλύτερα;;;;;

Αποσυνδεδεμένος Avril

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 185
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Δεν ακουω avril lavigne!!!!!!! >:(
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #73 στις: 06/06/05, 21:12 »
Βασικά γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε.... Περισσότερο να φοβάστε να μην πεθάνετε!
Πέστε ότι κάποιος είναι αθάνατος. Είναι πρακτικά αδύνατο να μην πεθάνει από κατάθλιψη μετά από πάρα πάρα πολύ καιρό. Που το βασίζω αυτό? Δεν ξέρω αν εσείς το έχετε παρατηρήσει αλλά εγώ πιστεύω πως οι δυσάρεστες αναμνήσεις μένουν στη μνήμη του ανθρώπου και δεν ξεχνούνται τόσο εύκολα όσο οι ευχάριστες. Π.χ. η περυσινή χρονια για μένα ήταν τέλεια και βασικά κάπως εύκολη. Τώρα μου φαίνεται ότι πέρασε σαν σε μερικές βδομάδες. Αντίθετα, όταν πέθανε ο πατέρας μου αναπολώ κάθε στιγμή και μου ΄φαίνεται πως γινόταν πάρα πολύ καιρό και με πιάνει κατάθλιψη. Οι δυσάρεστες στιγμές μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας. Φανταστείτε μια ζωή φορτωμένη με τόσα βάσανα. Εγώ δε θα το άντεχα ψυχολογικά...
Death is a gift! Απλά δεχτείτε το!
I don't advise a haircut, man. All hairdressers are in the employment of the government. Hair are your aerials. They pick up signals from the cosmos and transmit them directly into the brain. This is the reason bald-headed men are uptight.

Αποσυνδεδεμένος nanoukka

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 130
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dont worry-be hippie!!
    • Προφίλ
Απ: Θάνατος
« Απάντηση #74 στις: 06/06/05, 22:39 »
Εμένα δεν με φοβίζει και τόσο ο θάνατος όταν έχει να κάνει με τον εαυτό μου.Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι το να χάσω αγαπημένα μου πρόσωπα-αυτό όυτε και στην ιδέα δεν το αντέχω...
Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει..

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
17 Απαντήσεις
5801 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 22/03/05, 10:14
από Καρχαρίας
11 Απαντήσεις
4385 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 12/05/05, 15:22
από Fteo
53 Απαντήσεις
17051 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 29/05/08, 01:21
από Iced Jacob
7 Απαντήσεις
2594 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15/01/09, 00:22
από ε?
0 Απαντήσεις
1480 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 06/04/09, 19:49
από ilianthos-Kanlis
7 Απαντήσεις
2856 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 20/11/09, 21:21
από ΧΩΡΙΑΤΗΣ
0 Απαντήσεις
1438 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 09/12/12, 20:06
από ΣΤΑΥΡΑΣ
1 Απαντήσεις
2139 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 07/12/18, 20:38
από kith_anna
0 Απαντήσεις
713 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 06/10/20, 18:19
από ΠΟΙΟΣ
0 Απαντήσεις
288 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 13/04/23, 21:36
από diji grampsas