Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Ιανός

Σελίδες: [1]
1
Τις νύχτες μου ουρλιάζω, σαν τρελλός
Αλυχτώ μες στα σκοτάδια που με πνίγουν
Μια ζωή, κομμάτια ένα σωρό
Του νου μου ήρωας μονάχος, τραγικός
Ενα κενό, μια παράσταση ορφανή
Το κοινό μου ήταν πάντα ένας εσμός
Ένας όχλος, μιά αγέλη τρωκτικών
Φανοί σβηστοί, σε μια πόλη αδειανή
Για μια στιγμή να ησυχάσω, δε μπορώ
Είν' ο δρόμος μου σπαρμένος Ατρειδείς
Μεγαλόσχημοι,ειν' αλήθεια, μα κι ανείπωτα κενοί
Σ' ένα ψέμμα, ψέμμα απίστευτο κι εγώ
Δεν έκλαψα ποτέ μου για κανέναν
Ούτε για τα όνειρα, που λάθρα μου ξεφεύγουν
Για τη σκυφτή μου κλαίω μόνο τη λαλιά
Για μένα κλαίω μόνο, μόνο για μένα






2
Δεν είναι που δε μ’ αγαπάς και που μ’ αφήνεις
ούτε  κι  ο πόνος της ψυχής ο τρομερός,
είναι που τρέμω μήπως κάποτε πονέσεις
και ‘γω δεν θα ‘μαι του καημού σου ο λυτρωμός

Refrain
Να μου γράφεις κάνα γράμμα να μου λες
πώς περνάς κι αν είσαι πάντα ευτυχισμένη
κι αν κάποτε πονέσεις και μου κλαις
θα είμαι εκεί, να μη βραδιάζεις τρομαγμένη

Δεν είναι που έγιναν τα όνειρα λυγμός
ούτε η καρδιά που μες στον άνεμο στενάζει,
είναι που θα ’ρθει, τρέμω αγάπη μου, ο καιρός
που όλα τα λάθη σου θα σκέφτεσαι μονάχη

Δεν ειν’ οι  ώρες που με πνίγει η μοναξιά
ούτε κι οι πόνοι που με πήραν στο κατόπι,
είναι που δεν σου έδωσα μια στερνή αγκαλιά
κι ένα φιλί στου χωρισμού μας το κατώφλι

3
Τα καλύτερα... / Δωδεκάχορδο
« στις: 08/12/05, 13:48 »
Αδέρφια, θέλω να αγοράσω μια δωδεκάχορδη κιθάρα.
Παρακαλώ να σημειώσετε ότι την θέλω για να κάνω την πλάκα μου με την παρέα μου κι ότι τα οικονομικά μου είναι ζοφερά και αβέβαια ;D
Για πέστε καμιά φτηνή και, ει δυνατόν, σχετικά ποιοτική πρόταση. (Μήπως ζητάω πολλά; Θα δείξει!)

4
Τι τραγωδία! Σε μια Τροία, κάποια Ελένη
Γυμνή κι αγέρωχη χορεύει
Του Πάρη τρόπαιο κι αγαπημένη
Κάποιου Αχιλλέα η λόγχη, τρομερή παραμονεύει

Σ' ένα ταξίδι ονειρικό,
Αχ, αγαλήνευτη Ελένη
Της αμαρτίας και του έρωτα ιερωμένη
Απ' τη Σκιά δεν ξέφυγες του Ρήγα
αθάρρευτη υποτάχτηκες στη τραγική σου μοίρα

Σ' ένα καράβι θλιβερό, πίσω στη Σπάρτη
Γυμνή κι αδάκρυτη χορεύει
Της μοίρας τρόπαιο φθονερό
Κάποια Ελένη αιχμάλωτη του πόνου ταξιδεύει...

5
Αδέρφια, έγραψα χτες ένα τραγουδάκι...
Το ξέρω πως δεν είμαι πολύ καλός και το σκέφτηκα πολύ πριν σας το στείλω, αλλά, μια που είμαστε "ομότεχνοι", πείτε μου τη γνώμη σας.

"Να μου μιλάς, να μ' αγαπάς"

Θυμάμαι που σου είχα πει
πως είν' ο κόσμος θλιβερός
και συ μου γέλασες γλυκά
και γέμισες τη νύχτα φως


Refren
Να μου μιλάς, να μ' αγαπάς,
να μ' ανασταίνεις
Να μη μ' αφήνεις μοναχό
να μ' υπομένεις


Σκοτάδια οι αλήθειες μου,
τα ψέμματά μου φωτεινά,
μες στου κορμιού σου τις γραμμές
μοιάζουν ασήμαντα όλα αυτά

(Refren)


Σου' λεγα ζούμε μοναχοι,
δεν είν' ο κόσμος μαγικός,
στο στήθος σου μ' ένα φιλί,
ξύπνησε ενας μικρός Θεός.

(Refren)

6
Αδέρφια. Χτες κοινοποιήθηκε το δράμα ενός πεντάχρονου αγοριού, το οποίο ο ρουμάνος "φίλος" της μάμας του (ο θεός να μας φυλάει από τέτοιες "μαμάδες"), βίασε και χτύπησε μέχρι θανάτου. Σας θέτω, λοιπόν, το ερώτημα της επαναφορας της θανατικής ποινής για τέτοιου είδους εγκλήματα και υπό την πρϋπόθεση ότι οι υποθέσεις έχουν τελεσιδικήσει κι έχει παρέλθει ικανός χρόνος (π.χ. πέντε χρόνια) από την οριστική και τελεσίδικη καταδίκη.

Σελίδες: [1]