Μηνύματα

1

Αρμονία και θεωρία της μουσικής / Απ: ΕΝΤΕΧΝΟ: ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ?

« στις: 20/10/07, 21:43 »

Ο ορισμός "έντεχνο" είναι μακράν λάθος. ΄Εντεχνο και άτεχνο δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο καλή και κακή μουσική. Αν προχωρήσουμε πιο βαθειά θα δούμε οτι καθαρά έντεχνη είναι μόνο η λόγια μουσική (βλ. κλασσική μουσική). Παρόλα αυτά η μουσική είναι μία, απλά έχει πολλές εκφάνσεις.
Ο όρος "έντεχνο" έχει να κάνει μόνο στην νοοτροπία του συνθέτη, για παράδειγμα, δημιουργεί τέχνη, όχι ένα πράγμα που θέλει να λέγεται μουσική και δεν έχει τα χαρακτηριστικά της τέχνης, δηλαδή ούτε σε προβληματίζει, ούτε έχει να σου δώσει κάτι, πέρα από 3 λεπτά κουνίματος πάνω στο τραπέζι. Ένα καλό τραγούδι, μπορεί να είναι και ένα ποπ, το αν θεωρείται σκουπίδι από κάποιον είναι άλλο θέμα, αν όμως σε προβληματίζει, όχι από τους στίχους μόνο αλλά κυρίως από την μουσική, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο επειδή δεν συμφέρει κάποιους. Επίσης ότι είναι εμπορικό δεν σημαίνει ότι είναι σκουπίδι. Μ' αυτό το λογικό τα τραγούδια της Αλεξίου πρέπει να θεωρούνται σκουπίδια!! Πάντως για να διευκρινήσω κάτι, ένα τραγούδι, αποτελείται και από στίχους και από μουσική. Οι περισσότεροι δίνουν βάση στους στίχους γιατί αυτό μπορούν να καταλάβουν και αυτό βέβαια δεν είναι κάτι το κακό, αλλά επειδή έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε ότι τα "μη σκουπίδια" είναι αυτά που έχουν "ψαγμένο" στίχο και μουσικά είναι μόνο δύο συγχορδίες, η ακρόασή τους δεν είναι τιποτα άλλο, από μία εμμελή επαγγελία, με την συνοδία μίας κιθάρας! Κοινώς, δεν έχουν να προσφέρουν κάτι σε μουσικό επίπεδο, χωρίς να σημαίνει ότι σταματούν να είναι τέχνη. Είναι απλά μελοποιημένη ποίηση, με μουσική που την γράφει και ένας φοιτητής του υποχρεωτικού της αρμονίας. Για να μην παρεξηγούμε, δεν έχω κάτι μ' αυτού του είδους τα τραγούδια, αλλά σαν μουσικός, με δύο πτυχία κλασσικού οργάνου, πτυχίο φούγκας και απόφοιτος μουσικολογίας, δεν βλέπω μουσική μέσα σ' αυτά, απλά ένα στίχο με λίγούς ήχους από πάνω. Αν αυτό θεωρείται "έντεχνο" μαζί σας! Αλλά η γνώμη μου είναι ότι είναι απλά "έντεχνο" δεν είναι "έντεχνη ΜΟΥΣΙΚΗ".

2

Αρμονία και θεωρία της μουσικής / Απ: Τι είναι αντίστιξη;

« στις: 20/10/07, 21:11 »

Θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ με την σειρά μου κάποια πράγματα, σχετικά με το θέμα. Όταν ξεκίνησα την αντίστιξη νόμιζα ότι βρισκόμουν σ' ένα κυνήγι παραλλήλων και ανυπομονούσα να έρθει η ώρα και η στιγμή να την τελειώσω και να σταματήσω να "κυνηγάω" παράλληλες. Θεωρούσα όντως ότι βρίσκομαι μέσα σε μία μαθηματική πράξη, ώςπου κατάλαβα, ότι σαν αριθμητική πράξη την αντιμετωπίζεις μόνο όταν δεν μπεις στην διαδικασία να ακούσεις αυτό που γράφεις. Γιατί αυτό που γράφεις είναι μουσική, όχι μαθηματικά! Οι κανόνες  της αρμονίας , της αντίστιξης και της φούγκας, οδηγούν κάπου, σε μία σύνθεση και έχουν οριστεί από την μελέτη μεγάλων μουσικών συνθετών και έργων. Η αντίστιξη είναι τρόπος σύνθεσης πολυφωνικής μουσικής, ξεφεύγει από την "κάθετη" αντιμετώπιση της,δημιουργεί μουσικό ένστικτό, ωριμότητα στον μουσικό που την μαθαίνει και σε βάζει σε πιο "βαθειά" μονοπάτια  της μουσικής. Εξάλλου αν ο καθένας από μας κοιτάξει την παρτιτούρα ενός μουσικού έργου, ή απλά αν το ακούσει θα διαπιστώσει ότι τίποτα δεν γίνεται εκεί μέσα χωρίς αντίστιξη. Από την πιο αυστηρή μορφή της μέχρι την πιο ελεύθερη, η αντίστιξη χρησιμοποιείται πάντοτε στην λόγια μουσική (δηλαδή την ορχηστρική βλ. κλασσική μουσική), γιατί πολυφωνία σ' αυτόν τον τομέα της μουσικής χωρίς αντίστιξη δεν υφίσταται. Δεν αρκεί μόνο η γνώση της αρμονίας για έναν συνθέτη για να γράψει τέτοιου είδους έργα. Μην ξεχνάμε επίσης όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω ότι η αντίστιξη γέννησε την αρμονία. Στην ουσία η αρμονία δημουργήθηκε από την αισθητική ικανοποίηση που έδιναν τα επιτρεπόμενα διαστήματα μεταξύ φωνών στην εποχή που οι άνθρωποι είχαν την εφευρητικότητα να δημιουργήσουν πολυφωνική μουσική για 8 φωνές όπου η κάθε φωνή μπορεί να κινείται ανεξάρτητα απ' την άλλη και ρυθμικά και μελωδικά χωρίς να δημιουργεί λάθη, παραφωνίες και δίνοντας μία μουσική ικανοποίηση γιατί στο φινάλε αυτό έχουμε όλοι στο νού μας : την μουσική! Όχι την στεγνή και ξερή αντιμετώπισή της πάνω στο χαρτί! Και για να κλείσω, δεν είναι πολύ πιο συναρπαστικό το να ξέρεις να κτίζεις μέχρι και 8 διαφορετικές μελωδίες που ηχούν ταυτόχρονα, αναξάρτητες μεταξύ τους, από το απλά να είσαι σε θέση να βάλεις "ακκόρτνα", όπως τα λέει και ο λαός σε μία απλή μελωδία;;