Μα δεν θυμάμαι

[Twix]

Ενα λαικό μου....
   
       ΜΑ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ

Θυμάμαι μια σκιά μεσ’ απ’ το τζάμι
Και το αμάξι να μαρσάρει σαν τρελό
Να με κοιτάζεις ν’ ανεβαίνω τα σκαλιά
Αργά-αργά μέχρι τελείως να χαθώ.

Θυμάμαι κι ένα δάκρυ που κυλούσε
Στο πρόσωπο σου, σαν στάλα από βροχή
Τα δυο σου χείλη σαν να ψιθυρίσαν
Το σ’ αγαπώ, με πόνο που ‘χε βγει.

Μα δεν θυμάμαι πως τελειώσαμε οι δυο μας
Σβήστηκαν όλα, απ’ το μυαλό και την ψυχή
Μόνο ότι ‘ναι, κάτι απλά για το καλό μας
Και σ’ αγαπάω για πάντα, μου ‘χες πει!!

Δεν την θυμάμαι τώρα πια την αγκαλιά σου
Ούτε την γεύση σου, ούτε την μυρωδιά
Μόνο την γλύκα που κρυβόταν στην ματιά σου
Σαν με κοιτούσες, μες στον κόσμο, στα κλεφτά.

[DEROS]

Εικονογραφημενο και πανεμορφο!!!

[vert]

    ... Πολύ καλό.... αν το ακουγα μελοποιημένο... γιατί έτσι δεν μπορώ να το καταλάβω, .... ( φταίει η ανεπάρκεια της έμπνευσης ίσως )...

Υ.Γ. δεν συμφωνώ με την ομαδοποίηση των ποιημάτων του καθενός... δεν είμαστε το ίδιο κάθε φορά που δημοσιεύουμε κάτι, ούτε αισθανομαστε το όμοιο, και μπορεί να μην ταιριαζει το ένα "ποιημα" με το άλλο, ούτε η διάθεση... κι είναι άδικο νομίζω...
   Κι άλλωστε... εμεις οι "στιχουργοί" ...δεν "επιτεθήκαμε" ποτέ σε όλους τους άλλους "συμφορουμιστές" εδώ μέσα... κι ας λένε ένα σωρό αηδίες...κατακτώντας μεγάλο χώρο στο foroum.. Γιατί τόσο μίσος  και μένος εναντίον μας? ? ?  ένας τρόπος έκφρασης - επικοινωνίας, ψυχικής, είναι η στιχουργική...
   Αν ενοχλούμε.. οκ να μας καταργήσετε να τελειώνουμε.... ευχ..

[Twix]

Δεν ξέρω vertούλη .... μάλλον έχεις δίκιο για την ομαδοποίηση. Όσο το μελετώ μου φαίνεται ( αν μη τι άλλο!) άκομψο, να υποχρεώνω κάποιον που θα θέλει να διαβάσει τους στίχους μου, να ψάχνει μέσα σ' ένα θέμα για να βρει το τελευταίο που έχω παραθέσει και κουραστικό αφού σίγουρα θα δημιουργηθούν πολλές σελίδες κάποια στιγμή!

Τώρα κιόλας θα πάρω το δεύτερο κομμάτι μου και θα το ανοίξω σε νέο θέμα!

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και κάποια στιγμή θα τα καταφέρω - ελπίζω - να ανεβάσω τα τραγούδια έτοιμα για να τ' ακούσετε!!

Πιστεύω πως αν υπήρχε πραγματικό και ουσιαστικό πρόβλημα με τους "στιχουργούς" θα το είχανε ήδη καταργήσει το θέμα..... μεμονωμένες περιπτώσεις αντιδράσεων, είναι απλά για να' χαμε να λέγαμε και ουσία καμία!

[pimami]

"Δεν την θυμάμαι τώρα πια την αγκαλιά σου
Ούτε την γεύση σου, ούτε την μυρωδιά
Μόνο την γλύκα που κρυβόταν στην ματιά σου
Σαν με κοιτούσες, μες στον κόσμο, στα κλεφτά."


αυτή η ματιά στα κλεφτά τι μας κάνει, ε? αυτό μας μένει τελικά!

Υ.Γ.

Τώρα κιόλας θα πάρω το δεύτερο κομμάτι μου και θα το ανοίξω σε νέο θέμα!

και καλά έκανες!!!

[Twix]

αυτή η ματιά στα κλεφτά τι μας κάνει, ε? αυτό μας μένει τελικά!

Μόνο αυτό....... φίλε Pimami δυστυχώς..... μόνον αυτό!!!!!!!

[pimami]

αυτή η ματιά στα κλεφτά τι μας κάνει, ε? αυτό μας μένει τελικά!

Μόνο αυτό....... φίλε Pimami δυστυχώς..... μόνον αυτό!!!!!!!

θα ήθελες δηλαδή να μην είχες κοιτάξει και συ κλεφτά και να μην  είχες δει ποτέ την κλεφτή ματιά του άλλου?
έτσι γίνεται συνήθως και είμαι σίγουρος πως αισθάνεσαι ευτυχισμένη που αυτή οι στιγμές γεννούν αυτούς τους στίχους... έχεις υπ όψιν σου πως για κάποιον άλλον αυτή η ματιά θα ήταν εντελώς αδιάφορη? να λες λοιπόν ευτυχώς και δόξα τω θεω και μπράβο μου!!!

[Twix]

Για τις στιγμές ζούμε.... και ζω.... απλά είναι κάποιες φορές που θα ήθελες κάποιες στιγμές να κρατήσουνε λίγο παραπάνω ή και για πάντα αν είναι δυνατόν και είναι και κάποιες αναμνήσεις που θα ήθελα να μην ξεθωριάσουν ποτέ μες στην καρδιά μου αλλά ο χρόνος είναι ίδιος με γόμα που όλα τα σβήνει στο πέρασμά του...