Σιγή

[ivikos]

Είχαν σιγήσει τα φτερά σου να χτυπούν
βραδυπορούσε η νυχτιά σαν τη χελώνα
δεν είχαν μάθει τα παιδιά ‘δω ν’ αγαπούν
ούτε κι οι κόρες να κεντάνε με βελόνα

Μονάχα κάποιος στου γιαλού την αμμουδιά
είχε τ’ αστέρια τα ορφανά, κάπου κρυμμένα
και κάθε που ‘βαζε στα χείλη τσικουδιά
στο νου του είχε αγκαλιές… Αυτός, μ’ εμένα….

Κανείς δεν του ‘ταξε της νύχτας μου το φως
μα το φιλί μου, ήταν κάλμα…. σαν μορφίνη….
Και μου ‘χε πει πως ήταν πόθος του κρυφός
να με αγκαλιάζει… να μεθά…. να μη με αφήνει….

Μεθούσε πάντα στης Πυθίας το χρησμό
μα είχε μπει στο αναβατόριο της λύπης
και στης φουρτούνας τον μεγάλο χαλασμό
«Σε θέλω..» μου είπε…. «Μα καλύτερα… να λείπεις!!!»

Είχαν σιγήσει και του Δία οι κεραυνοί
και στα Γαυγάμηλα οι βροντές είχαν κοπάσει
Ψάχναν οι μάγοι Θείο Βρέφος στο παχνί
μα οι μακελλάρηδες του Ηρώδη είχαν φτάσει!!!!!

           15.01.2013

[Βραζίλης]

Άλλο ένα πολύ ωραίο και περίτεχνο ποίημα, όπως μας έχει συνηθίσει ο ivikos!
Το μόνο πρόβλημά μου είναι ότι δεν έπιασα ακόμα το νόημα της τελευταίας στροφής... αλλά θα το πιάσω, που θα μου πάει;

[ivikos]

μήπως το έπιασα εγώ;
Και είχα αγωνία αν κάποιος το θίξει γιατί ούτε εμένα με γοήτευε η άλλη πλεύση....έτσι όπως κάθισε....
Απλά έτσι μου βγήκε μετά μία παύση πριν την τελευταία στροφή.....την έσβησα αρχικά αλλά μετά το μετανοιωσα.....
και το άφησα  έτσι.....
Δεν θα το αλλάξω γιατί τώρα με γοητεύει!!!!!!!!

[pimami]

είναι ένα δυνατό κείμενο.. Μέσα στην τεχνική του αρτιότητα είναι πλημμυρισμένο με εικόνες. Η νύχτα που περιμένει το θείο βρέφος στην τελευταία στροφή, η νύχτα που βραδυπορεί στην πρώτη στροφή... 
ο πόθος στην τέταρτη στροφή μένει πόθος.. "καλύτερα να λείπεις.." Μια θυσία, ένα μακελειό και τι ωραία το αφήνεις να αιωρείται με την υπόνοια της αρνητικής εξέλιξης της γνωστής ιστορίας την νύχτα της γέννησης..

ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας!

[ivikos]

το ευχαριστώ δικό μου, σ' εσένα και στους  συμφορουμίτες που έσκυψαν στο πόνημά μου αυτό!!!!!!!!!!!
Να είσαι πάντα καλά φίλε pimami