Κακοτράχαλο στρατί

[ivikos]

Κακοτράχαλο στρατί, πορφυρό μελάνι
 μιας ανάσας φίλημα …κι άγιο «Σ’ αγαπώ»
φόρεσα το μύρο σου, βγήκα στο σεργιάνι
 ψάχνω το νυστέρι σου, πάλι να κοπώ

 Στην  αλάνα πάλευα  με μια μπάλα τρύπια
 ματωμένα γόνατα, μάνας οδυρμοί,
στη γωνία σούρουπο το φιλί σου ήπια
 κι ηδονές σου χάριζα σ’ όλο το κορμί

 Μ’ ένα μπλε ποδήλατο οι ορθοπεταλιές μου
 μας πηγαίναν στου όνειρου, το παλιό Ντεπό
 σούρουπο χανόμαστε μέσα στις φωλιές μου
 και νανουριζόμαστε με τα «Σ’ αγαπώ»

Κακοτράχαλο στρατί φιλντισένια χείλη,
κι ένα νεύμα αόρατο, πάλι γι’ αγκαλιές
 απ’ τα στέκια χάνονταν οι παλιοί μας φίλοι
 κι οι βεντέτες έκλειναν με άγριες πιστολιές!!!!

              4.07.2013