Ζεις μέσα μου...

[mantinada]

Μια λάμψη έγινα...
Φώτισα το κορμί σου...
Χρόνια τώρα το κρατούσες στο σκοτάδι...
Να κρύβεσαι απ' τα όνειρα...
Ζέστανα την ψυχή σου...
Για λίγο έστω...

Ήθελες μακριά να με κρατήσεις...
Τραβώντας κουρτίνες μπρος στα μάτια σου...
Μα κάηκαν κι αυτές...
Η καρδιά σου έγινε δική μου...
Για λίγο έστω...

Στους χτύπους, που τα στήθη μας πάλλουν, αγκαλιά χορέψαμε...
Στους ουρανούς, που έπαψαν σκοτεινοί να είναι, πετάξαμε...
Στον Έρωτα, που είχαμε ξεχάσει πως είναι, παραδοθήκαμε...
Για λίγο έστω...

Δική σου ήμουν πάντα...
Τώρα το καταλάβα...
Σε σένα παραδίδω όλα μου τα κύτταρα...
Στα χέρια σου απλώνω το κορμί μου...
Μέσα μου κρύψου...
Υγρά φιλιά να σημαδέψουν τη ζωή μου...
Για λίγο έστω...

Αναστήθηκα στο μεγαλείο της ένωσης μας...
Προσευχήθηκα στο νέο μου Θεό...
Μ' ένα φιλί στην εικόνα σου...
Που κάθε μέρα τ' ακροδάχτυλά μου αγγίζουν...
Χαραγμένη για πάντα η μορφή σου στη μνήμη της αφής...
Καρφωμένος για πάντα εσύ σε κάθε κομμάτι της ύπαρξής μου...

Σωπαίνω τώρα...
Δε μιλώ...
Ζω μέσα σου...
Κι εσύ...
Ζεις μέσα μου...

Ανάσα μου...

Μαρία Κ.

[Fusalida]

Με απλές, καθημερινές λέξεις δίνεις το ομορφότερο ίσως "πάθημα" που μπορεί να "βασανίσει" το καθένα από εμάς...Τι άλλο; Τον έρωτα!
Κι είναι ωραίο που μας δίνεις την δική σου οπτική γι'αυτό το πανάγιο αίσθημα...

Μου βγάλε κάτι από ένα τραγούδι του Μάλαμα, έναν υπέροχο στίχο...." Άμα δε λιώσουμε μαζί, πως θες να γίνουμε ένα; "...
Κι εσύ με τούτες τις πολύχρωμες και λιτές συνάμα εικόνες που μας δίνεις, σα να μου φαίνεται ότι έχεις καταφέρει αυτή την πολυπόθητη ένωση, την ταύτηση...

Μόνο να....ένα σημείο κάπως με προβληματίζει...αυτό το "για πάντα..." εκεί στην πρωτελευταία στροφή...
Αυτό το "για πάντα" είναι λίγο ασαφές, κάπως αόριστο και λίγο τρομακτικό καμιά φορά...Τρομακτικό λόγω της "μεγαλοσύνης" του.

Να'σαι καλά..
Ευχαριστώ...

[mantinada]

Μόνο να....ένα σημείο κάπως με προβληματίζει...αυτό το "για πάντα..." εκεί στην πρωτελευταία στροφή...
Αυτό το "για πάντα" είναι λίγο ασαφές, κάπως αόριστο και λίγο τρομακτικό καμιά φορά...Τρομακτικό λόγω της "μεγαλοσύνης του.

Συμφωνώ απόλυτα όσον αφορά το "για πάντα" και ίσως να το πάω λιγάκι παραπέρα... Και το "ποτέ" το ίδιο δεν είναι ως έννοια μερικές φορές; Στα λόγια τα μεγάλα ένα "για πάντα" ή ένα "ποτέ" έχουν πάντα μια καλή θέση...
Δεν έγραψα όμως "...θα σ' αγαπώ για πάντα", αλλά "...Χαραγμένη για πάντα η μορφή σου στη μνήμη της αφής"...
Βλέπεις την ανάμνηση ενός έρωτα μπορείς να την κρατήσεις για ΠΑΝΤΑ μέσα σου, να μη την ξεχάσεις ΠΟΤΕ!

Να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια αν και χωρίς εκείνον, που είναι η ανάσα μου, τίποτα απ' όλα αυτά δε θα είχε γραφτεί ποτέ...

[nefelh]

όμορφο, μου άρεσε...

[founio]

Σε κάνει να ταξιδεύεις σε δικές σου αναμνήσεις.

[mantinada]

Να είστε καλά όλοι...