Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - RedWhite83

Σελίδες: [1] 2
1
Μακρινή Ιθάκη μου,πού είσαι κρυμμένη,
λάθος ποιος σε σκάλισε στις περγ**ηνές...
Η Σειρήνα σώπασε,γέρασε η Ελένη,
κι ο Κύκλωπας με λέιζερ,χαζεύει γρατζουνιές..
Κι η Πηνελόπη,πού'γινε Πόπη,
ξεσκονίζει με το νυφικό....
Τον Άργο άφησε σε κάδο,
χωρίς τσιπάκι και αντιλυσσικό...

Με μιαν ευχή ταξίδεψα,να είναι όλα κάλμα,
ευνοϊκός ο άνεμος και έτοιμος εγώ....
το μόνο που κατάφερα,πολύτροπος στο σφάλμα,
για τον Τηλέμαχο άφησα,μια βυθισμένη Αργώ....
Κι η Πηνελόπη,πού'γινε Πόπη,
ξεσκονίζει με το νυφικό....
Τον Άργο άφησε σε κάδο,
χωρίς τσιπάκι και αντιλυσσικό...

Μακρινή Ιθάκη μου,περπατώ χαμένος
τ'όνομά σου έδωσα,όπου είδα στεριά....
Χίλιες φορές χαρούμενος,καμιά ευτυχισμένος,
να παίζω στα εφήμερα,την άσχημη ζαριά....
Κι η Πηνελόπη,πού'γινε Πόπη,
ξεσκονίζει με το νυφικό....
Τον Άργο άφησε σε κάδο,
χωρίς τσιπάκι και αντιλυσσικό...



https://www.youtube.com/watch?v=2JSNbMb-JGI

2



Θέλω αυτή την Κυριακή να πάμε μία βόλτα,
ας είναι και δυο βήματα αρκεί να νιώσω ξένος...
Από τα χείλη σου να πιω και να'μαι μεθυσμένος
και το πρωί γυρίζοντας να κοιμηθώ στην πόρτα!!


Θέλω αυτή την Κυριακή,ήλιο στον ουρανό μου
και ανοιχτά θέλω φτερά μαζί σου να πετάξω...
Όσα χαλάσανε με μιας,εγώ θα ξαναφτιάξω,
θέλω αυτή την Κυριακή να γίνει το δικό μου...


Να'ρθείς και να με βρεις
και ό,τι σε τρομάζει μη σκεφτείς...
Να 'ρθείς και να με βρεις
και όχι μη μου πεις...


Θέλω αυτή τη Κυριακή απ'το Σαββάτο ακόμα,
να κοιμηθούμε αγκαλιά,σε κάποια παραλία...
Να ξανανιώσουμε παιδιά και για την αλητεία...
Κι όταν ο ήλιος θα χει βγει να με φιλάς στο στόμα...


Να'ρθείς και να με βρεις
και ό,τι σε τρομάζει μη σκεφτείς...
Να 'ρθείς και να με βρεις
και όχι μη μου πεις...


https://www.youtube.com/watch?v=J0LUSMIwzEE

3
Ένεκα της ημέρας...



Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Αυτό που θα σας διηγηθώ,
ήταν Φλεβάρης και 8,
κάπου στο '81....
Πανζουρλισμός σε κάθε γκολ,
και τα ερυθρόλευκα κασκόλ,
πνιγήκανε στο αίμα...


Με τον Θεό να είναι απών,
παιδάκια 20 χρονών,
μαυρίσαν την ψυχή μας...
Πετάξανε πολύ ψηλά,
κάναν στον ουρανό "7",
και τραγουδάν μαζί μας...


Στη Θύρα 7 των ουρανών,
θα καταθέσω ένα στεφάνι...
Τ'αδέλφια δίνουν το παρών,
έχει στον ουρανό λιμάνι....
Από αμέλεια θυρωρών,
από αμέλεια που να πάρει...
Στη μνήμη εκείνων των παιδιών,
θα καταριέμαι τον Φλεβάρη...


Είστε εδώ,πάντα εδώ....(2)


Παραπατώντας στην εφτά,
κατρακυλώντας στα σκαλιά,
γκρεμίσαν το όνειρό τους,
εκείνο το ερυθρόλευκο,
σε τελικό Ευρωπαϊκό,
να δουν τον Έφηβό τους...


Όμως ακόμα είστε εδώ,
πίσω απ'τα κόκκινα πανό,
δεν έχει πια λουκέτα.....
Χειροκροτάμε όλοι μαζί,
καθώς ακόμα αντηχεί,
του Αττίλιο η τρομπέτα..




https://www.youtube.com/watch?v=IzhEMkZVgHU

4
Αχ του “αντίο” το φιλί,θά'ναι πληγή στα χείλη...
Σαν ήλιος που γελάστηκε κι αγάπησε το δείλι...
Σαν ήλιος που βασίλεψε και δεν θα ανατείλει...


Αχ του “αντίο” το φιλί,μη μάθεις να το δίνεις,
φαντάζει ως “στο επανιδείν”,ελπίδες μην αφήνεις,
φωνάζει πως θα ξαναρθείς,μα μακρυά θα μείνεις


Από τα τόσα τα φιλιά που μου'χεις δώσει,
κρατάω αυτό το βιαστικό την πρώτη μέρα....
καθώς με κράταγες ώσπου να ξημερώσει
με τον καφέ τον πρωινό στην καφετιέρα..

Αχ του “αντίο” αγκαλιά,θυμίζεις ξένο σώμα...
Σαν δάκρυ που ταξίδεψε και σβήστηκε στο στόμα...
Σαν δάκρυ που δεν κρύφτηκε,σαν “σ'αγαπώ ακόμα”...


https://www.youtube.com/watch?v=UmfCdMMM-2w

5
Ωδή Υπέρ Φραπέ....
Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος

Η πρώτη σκέψη το πρωί,πριν τεντωθώ ακόμα....
ήτανε εσέ αγάπη μου να σε γευθώ στο στόμα..............
Τα μάτια μου μισόκλειστα,το στρώμα πλακωμένο,
εσένα φανταζόμουνα,γλυκό ανακατεμένο....

Αργά αργά ξεκιναγα,να φτάσω στη κουζίνα...,
δυο βήματα απόσταση,μου'μοιάζαν σαν την Κινα...
Τρεις κουταλίτσες ζάχαρη και μία απ΄τον σελέκτ,
μία γουλιά και έκανα στον κόσμο ρικονέκτ...

Έναν καφέ και γρήγορα,ξυπνάω και κοιμάμαι,
και μία ώρα αργότερα εδώ ακόμη θά'μαι...
Έναν καφέ και γρήγορα,μη τρέχω και δεν φτάνω,
και για να πάω στη δουλειά θα θέλω αεροπλάνο!!

Σε έβαζα σε πλαστικό,ποτήρι ή μπουκάλι,
κι ας είχες διώξει τον αφρό κι ας είχες γίνει χάλι...
Καμιά φορά σε άφηνα,πριν φύγω,στο ψυγείο,
για να σε βρω καθώς γυρνώ,λαχταριστό και κρύο...

Μα όμως σε αρνήθηκα,φραπόγαλο αιώνιο,
κι όταν μου είπαν τι θα πιεις,"φρέντο" είπα το ψώνιο....
Να μη φανώ πασέ,μπανάλ,στα μάτια της Καιτούλας,
τον εαυτό μου μίσησα,σε λέβελ αναγούλας....

Μα να ξέρεις μάτια μου,κι ας κάνω το ποζέρι,
μες στο δωμάτιο κρυφά,εσέ κρατώ στο χέρι.... (3)


! No longer available

6

Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Μέσα στη δυνατή βροχή,
ζωγράφισα έναν ήλιο...
Να μου ζεσταίνει το κορμί,
να είναι πάντοτε εκει,
σαν τον παλιό μου φίλο...


Μεσ'στο τσιμέντο,στον χαμό,
ζωγράφισα ένα δέντρο...
και τρέξαν πάνω του πουλιά,
και σκαρφαλώσανε παιδιά,
που παίζουνε στο κέντρο....


Μέσα στον έρημο σταθμό,
ζωγράφισα ένα τρένο...
Γέμισε πάλι με φωνές,
με αναμνησεις παιδικές,
σ'ενα βαγόνι μπαίνω.....


Μέσ'στη μεγάλη μοναξιά,
ζωγράφισα και εσένα....
Μάλλον θα φταίει το κρασί,
που ζωντανεύει το χαρτί,
και έχουμε γίνει ένα....




https://www.youtube.com/watch?v=7nRFWSVKUio

7

Στιχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Εγώ στα χρόνια του Χριστού,
και εσύ αερικό της νιότης....
Μοιάζω στα μάτια σου Ιππότης,
του μαγικού παραμυθιού....


Εγώ στα χρόνια του Χριστού,
και εσύ αερικό του πάθους....
Βρίσκω στα όρια του λάθους,
μαζί και εκείνα του σωστού....


Πωπωπω,τι ντροπή,τι ο κόσμος θα πει,
ένας κόσμος μονάχα που κρίνει...
Δεν με νιάζει αυτό,μοναχά που κοιτώ,
τον καθρέφτη μου που μ'ανακρίνει...
Πωπωπω,τι ντροπή,ο μπαμπάς συγκοπή,
και η μάνα σου ψάχνει στα ζώδια....
Της αγάπης καρπός,παίρνει χώμα και φως,
μα φυτρώνουνε μονο εμπόδια....


Αυτά που σχέδια θαρρείς,
τα'χω από χρόνια ζωγραφίσει....
Ήμουνα πρόβλημα και λύση,
στα "πρέπει" και στα "δεν μπορείς"...


Αυτά που σχέδια θαρρείς,
δεν ξέρω αν έχω να στα δώσω...
Κι ας παριστάνω τον καμπόσο,
να φύγεις όσο ειναι νωρίς....


Πωπωπω,τι ντροπή,τι ο κόσμος θα πει,
ένας κόσμος μονάχα που κρίνει...
Δεν με νιάζει αυτό,μοναχά που κοιτώ,
τον καθρέφτη μου που μ'ανακρίνει...
Πωπωπω,τι ντροπή,ο μπαμπάς συγκοπή,
και η μάνα σου ψάχνει στα ζώδια....
Της αγάπης καρπός,παίρνει χώμα και φως,
μα φυτρώνουνε μονο εμπόδια....


https://www.youtube.com/watch?v=xus4Siu-tEU&feature=youtu.be

8

Τώρα θα πρέπει να μάθω να ζω,χωρίς εσένα....
Τον Γολγοθά μοναχός να τραβώ....
και καινουριο καρφί να σε φοράω,όμως δεν φοβάμαι τον σταυρό...
Μονάχα αυτό το "πρέπει",μόνος να προχωράω....
Τώρα θα πρέπει να μαθω να ζω,χωρίς εσένα....


Καινούρια έψαξα φτερά,μη φαίνονται οι πληγές στην πλάτη...
κι ας ειναι χάρτινα κι αυτά,απο το τίποτα ειναι κάτι....
Τον δράκο ήθελα να βρω,στα δυο μου χέρια να πεθάνει...
Πώς το κατάφερα κι αυτό,φίλο τον δράκο έχω κάνει....


Τώρα θα πρέπει μιαν άκρη να βρω,χωρίς εσένα...
Μοιάζει το μέλλον κουβάρι κλειστό
και ένας κόμπος που έδεσε ένας ναύτης που στεριά ποτέ δεν είχε βρει...
και ένα "καλό ταξίδι",η μονη του ανταμοιβή....


Καινούρια έψαξα φτερά,μη φαίνονται οι πληγές στην πλάτη...
κι ας ειναι χάρτινα κι αυτά,απο το τίποτα ειναι κάτι....
Τον δράκο ήθελα να βρω,στα δυο μου χέρια να πεθάνει...
Πώς το κατάφερα κι αυτό,φίλο τον δράκο έχω κάνει....


https://www.youtube.com/edit?video_id=lXW2fhydmtk

9
Η μάνα σου έπλενε στην σκάφη,σαν περπατούσες για το σχολειό,
κι ένας πατέρας στο χωράφι,με τον μικρό σου αδερφό....
Το βράδυ γύρω απ'το τραπέζι,αμίλητοι μα όλοι μαζί.....
Δέσιμο,δέσιμο και στο τραπέζι ελιές και ψωμί,
δέσιμο,δέσιμο μα να θυμάσαι μια συμβουλή....
"κοίτα μη γινεις σαν κι αυτούς,που έχουν χίλιους εαυτούς,
με έχασαν τον πρώτο......
και να δουλεύεις όσο μπορείς,σιωπηλός και αφανής,
μη ψάχνεις στην ζωή τον κρότο.....
να ζεις απλά για το γ**ώτο...."

Ασπρόμαυρες φωτογραφίες,από τις Kodak τις παλιές,
πολύχρωμες οι συνειδήσεις,μεταλλαγμένες οι εποχές...
Μια χούντα να σε αγκαλιάζει,να σε διατάζει για καλό...
Μη μιλάς,μη μιλάς και στο τραπέζι θα βρίσκεις να φας,
μη μιλας,μη μιλάς,είναι η φωνή σου,μπάτσοι και τανκς....
"Κοίτα να γίνεις σαν κι αυτούς,τους υποταγμένους τους σκυφτούς,
τους βολεμένους με θέαμα κι άρτο......
Νά'χεις τα μάτια χαμηλά και να προσευχεσαι απλά,
τον επιούσιόν σου άρτο........
βγάλε απ'το νου σου το ρεσάλτο......."


Απόψε μόνος στο τραπέζι,ακούς ακόμα συμβουλές,
μέσα σου ένα παιδί που παίζει,ψάχνει τις μέρες τις καλές...
Σε μια βιτρίνα η ζωή σου,κι η γλώσσα σου δίχως μιλιά....
ΦΩΝΑΞΕ,ΦΩΝΑΞΕ,ΣΕ ΜΙΑ ΒΙΤΡΙΝΑ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΓΕΡΝΑ....
ΦΩΝΑΞΕ,ΦΩΝΑΞΕ,ειναι η ζωή σου αυτή που περνά....


! No longer available

10
Εγώ γουστάρω την Μαρία,μα εκείνη θέλει τον Θανάση,
που την Σοφία είχε κεράσει στο καφενείο ένα γλυκό
και cappuccino με μία μαύρη,μα του την έκανε για Χάβρη,
με τον Ζαν Πιερ τον Αφρογάλλο,πού'χε μεγάλο....το πλαστικό
το χρήμα και τη λιμουζίνα και που την κάνει στην Αθήνα,
για νά'βρει κάποια Αλεξάνδρα,που ψάχνει άνδρα για σπιτικό...

Γιο γιο γιο γιο γιο γιο γιο ξανά και γιο,
σ'ετούτο το τρενάκι,τι τό'θελα να μπω? (2)
Για σπίτι κάνει ο Αντώνης,που ερωτεύτηκε τη Δώρα,
μία φοιτήτρια σερβιτόρα,που μένει μόνη στο Ψυχικό.
Μα αυτή γουστάρει μόνο τον Χάρη,που ερωτεύτηκε τον Πάρη,
να είναι λέει ωραία Ελένη στον πόλεμο τον τρωϊκό...
Τρώει κόλλημα ο Πάρης με τον πυρόξανθο Λευτέρη,
που όταν περνάω μου βάζει χέρι και άντε τώρα που να κρυφτώ....
Γιο γιο γιο Γιο γιο γιο γιο ξανά και γιο,
σ'ετούτο το τρενάκι,με βάλαν οδηγό (2)


https://www.youtube.com/watch?v=TWTIleJkEh0

12

Ένα κομματι αφιερωμένο στη μητέρα μου....


Στίχοι-Μουσικη-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Θέλω να πέσω,να ειμαι αδυναμος ξανά...
Να μ'αγκαλιάσεις και να σε πάρω σοβαρά....
Να εισαι νέα και εγώ στα χέρια σου παιδί.....
Για να μου δείξεις και το παιχνίδι απ'την αρχή....


Να γίνεις πάλι και η ασπίδα και ο εχθρός
κι ας μεγαλώνω,νά'μαι για ΄σένα ο μικρός,
και να ξυπνήσεις,να δεις αν έχω κοιμηθεί....
Για να μου δείξεις και το παιχνίδι απ'την αρχή....


Βγάλ'τη ζακέτα απ'τον χρόνο,να παγώσει.....
και άλλη τόση,ας είχαμε ζωή.....
Με την καινουρια εποχή,
πώς να γυρέψω ανακωχή?..........




https://www.youtube.com/watch?v=vAeskIkh6nY&feature=youtu.be

13

Στίχοι: Κώστας Αρμενιάκος
Μουσική:Μάνος Χατζιδάκις


(Βασισμένο στο υπέροχο τραγουδι "Κεμάλ" σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και μουσική του Μανου Χατζιδάκι)


Ακούστε την ιστορία του Τσιπράλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της Ευρώπης
απόγονο του Μαρξ του Σοβιετικου,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Σόιμπλε
και σκοτεινές οι ψυχές των Γερμανων....


Στης Ανατολής τα μέρη,μια φορά και έναν καιρό....
τρεις και εξήντα είχαν φτάσει,τον κατώτατο μισθό....
Είχαν κόψει τις συντάξεις και τα επικουρικά,
και στον διάολο είχαν φτάσει ενφια και φ.π.α...


Κι ένας νέος από σόι και γενιά αριστερή,
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατα κει...
Τον κοιτάν οι Συριζαίοι με ματιά λυπητερή,
και στον Μαρξ τον όρκο δίνει,πως θα αλλάξουν οι καιροί...


Μα σαν ακουσε ο Σόιμπλε,του παιδιού την αφοβιά,
νίτρο βάζει στο καρότσι να του κόψει τα φτερά...
Στην Αθήνα,Στις Βρυξέλλες,Eurogroup στο Eurogroup,
συζητάνε για μια λυση,μα αυτοί λεφτά καπουτ.....
Πέφτουν πάνω του οι φασίστες και οι Βόρειοι τα τρολ,
και τον  πάνε στην Αγκέλα,για να πει σε όλα γιαβόλ....
Ασπρη κάλτσα με σανδάλι,βάζει εκείνο το πρωί....
πριν χαρίσει στην Ελλάδα,τη στερνη της την πνοή....


Με δυο γέρικες μερσέντες χωρίς κόκκινο φαρί,
Στου Μαξίμου τα δωμάτια,ο Αλέξης προχωρεί....
Δίπλα του ο Τσακαλώτος και πιο γυρω συννεφιά,
ο,τι μειναμε Ευρώπη ήταν η παρηγοριά....


Σ'ενα μηνα σ'ενα χρόνο βλέπει μπρος του ένα "ν"
που κρατούσε σημειώσεις για το plan (που θα σου)B
Νικημένο μου ξεφτέρι,δεν αλλάζουν οι καιροί,
σε μνημόνιο θα εισαι με ευρώ ή με δραχμή....


Καληνύχτα Τσιπράλ,
αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ..
Καληνυχτα....


https://www.youtube.com/watch?v=PfcTQelJkl8

14
Τα ρούχα μας ψηλώσαν,τα ρούχα μας ψηλώσανε........
Με κινητά κι ακίνητα,μ'ανέσεις αυτοκίνητα,κι ο γείτονας δυο βήματα,ε πες μια καλημέρα.....
Σε πνίξαν τα προβλήματα,κι η μοναξιά κοσμήματα,και ένα χαλκά σου φόρεσε,σου κόβει τον άερα...


Τον κόσμο τον αλλάξαν,τον κόσμο τον αλλάξανε.........
Και εργοτάξιο φτιάξανε,στο χρήμα τον βουλιάξανε,τα όνειρα αρπάξανε και μια αγκαλιά κοστίζει.....
Μα η κρίση ειναι ηθική και όχι οικονομική,κοντόφθαλμη η λογική,μη βλέπεις τι αξίζει.....



Τριάντα χρόνια φτάσαν,τρίαντα χρόνια φτάσανε.....
Και θά'ρθουν περισσότερα,Χριστέ και μη χειρότερα,το χθες πού'γινε αργότερα ακόμα περιμένεις....
Μα γίνε εσυ η αλλαγή,ξαναζωγράφισε τη γη,κλάψε,τραγούδησε και πιες μονάχα μη σωπαίνεις.........(2)



Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος.....


! No longer available

15
Πάμε ένα ακόμα,φρεσκότατο (σημερινο :) ) Καλή ακρόαση!! (μερικά τριξίματα στην ηχογράφηση ειναι λογικά μιας και τα μέσα που έχω περισσότερο τροχοπέδη ειναι παρά σύμμαχος :) )

Λιβάνι μοσχολίβανο και ευωδιαστό θυμάρι,
του ήλιου φως ολόχρυσο,ολόγιομο φεγγάρι....
Μόνη μου σκέψη και ευχή σαν λέω το μακάρι....
Στόμα μου αμίλητο,στόμα μου αφίλητο,
κορμί μου άγιο αξιοπροσκύνητο.....


Να ξες τις μερες πως μετρώ για να σε ανταμώσω,
εχω φυλάξει στην καρδιά διαμάντια να σου στρώσω....
Και κρατημένα δυο φιλιά στα χείλη να στα δώσω....
Στομα μου αμιλητο,στόμα μου αφίλητο,
κορμί μου άγιο,αξιοπροσκυνητο....


Κοντά μου πάλι σαν βρεθείς,το δάκρυ μη φοβάσαι,
δάκρυ που ειναι από χαρά,ποτέ να μην λυπάσαι...
Νά'χεις τα μάτια σου ψηλά,τα δυο μου χέρια πιάσε....
Στομα μου αμιλητο,στόμα μου αφίλητο,
κορμί μου άγιο,αξιοπροσκύνητο....


! No longer available

16

Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Ένας φάρος τρεμοπαίζει,στην απέναντι στεριά,
και μας,και μας καλεί να πάμε...
Βόηθα Παναγιά,νά'χουμε υγειά,
εμείς και όσοι αγαπάμε....


Ένας γλάρος φτερουγίζει,και περνάει τα κύματα,
και λεει πως όλα ξεπερνιούνται...
Βόηθα Παναγιά,'κείνα τα παιδιά,
στον δρό- στον δρόμο που κοιμούνται....


Πού θα βγάλει το ταξίδι,δεν μπορώ να σου το πω,
γιατι,γιατί δεν το ορίζω....
Όμως Παναγιά,λέω με σιγουριά,
πως πί- πως πίσω δεν γυρίζω........


https://www.youtube.com/watch?v=OArSQw6vG8k&feature=youtu.be

17

Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Δεν ειναι που δεν έφτασες,ποτέ σου και μη σώσεις,
δικό μου φταίξιμο απλά που σου'πα να με στρώσεις...
Δεν ειναι που κοιμηθηκα ξανά με το μπουρνούζι,
δεν ειναι στο καθρέφτη μου που βλέπω ένα γρουσούζη!
Δεν είναι ότι ονειρεύτηκα,να ζήσω μεγαλεία,
που σαν το τζίνι έτριψα μου δήλωσε απεργία...
Δεν ειναι που τ'αστέρια μου δεν κάνουν τις ευχές μου,
μα ούτε που τελειώσανε οι όποιες αντοχές μου...


Αυτό που με πειράζει,είναι που φταίω εγώ,
το παραδέχομαι μονάχα λιγο πριν κοιμηθώ...
Εκεί που δεν δηλώνεις δευτερη ταυτότητα,
εκει που δεν το παίζεις μάστερ στην ποιότητα....
Εκεί που μόνος είσαι απέναντι σε εσένα,
για προβατάκια μέτρησε τα λάθη σου ένα ένα....


Πήγα για μέλλον στα χαρτιά,και μου'δειξε ένα δέντρο,
που'χε δυο μήλα δίπλα του και μια μηλιά στο κέντρο...
Μου είπε κοίτα καθαρά,αυτό είναι που θα πάρεις,
συνέχεια θα την πατάς σαν νά'σουνα πρωτάρης...


Τα χρόνια πέρασαν γοργά,δεν έκανα ένα βήμα,
μονάχα πίσω πλαγιαστά και κάβουρας και θύμα...
Με δύο λόγια έβραζα,μονάχος στο ζουμί μου,
ένα ρεφραίν τραγούδαγα,τραγούδησε μαζί μου...


Αυτό που με πειράζει,είναι που φταίω εγώ,
το παραδέχομαι μονάχα λιγο πριν κοιμηθώ...
Εκεί που δεν δηλώνεις δευτερη ταυτότητα,
εκει που δεν το παίζεις μάστερ στην ποιότητα....
Εκεί που μόνος είσαι απέναντι σε εσένα,
για προβατάκια μέτρησε τα λάθη σου ένα ένα....


Είναι που φταίω εγώ by Κώστας Αρμενιάκος

18

Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Πέρασε ο καιρός μα όλα ίδια παρέμειναν,
πόσα είχα σκεφτεί και δεν έγιναν...
Ήμουνα παιδί μα πάλιωσα,
δεν ωρίμασα,μόνο μεγάλωσα...
Κρύες Κυριακές με οράματα,
όμως θέλουν κόπο τα θαύματα,
κάθε νύχτα σχεδιαγράμματα,
από την αρχή....


Αν είσαι έτσι ρε ζωή,θα σ'επιστρέψω στη στιγμή...
Αν είσαι έτσι τελικά,δεν σε γουστάρω κι άντε γειά...
Θα φτιάξω γέφυρα στο χθες απ'της κιθάρας τις χορδές,
σε έναν κόσμο υποταγής,μελαγχολίας,μουσικής...


Στεριά και ερημιά μα τριγύρω μου κύματα,
ναυαγός που δεν στέλνει πια σήματα....
Και του μοιάζουν όλα ασήμαντα,
λίγος ο καιρός...
Στο μπουκάλι βάζω σημείωμα,
γράφοντας "μ'αγαπώ" στο τελείωμα...
Δίνω στην ψυχή τ'αξίωμα,
να'μαι ζωντανός....


Αν είσαι έτσι ρε ζωή,θα σ'επιστρέψω στη στιγμή...
Αν είσαι έτσι τελικά,δεν σε γουστάρω κι άντε γειά...
Θα φτιάξω γέφυρα στο χθες απ'της κιθάρας τις χορδές,
σε έναν κόσμο υποταγής,μελαγχολίας,μουσικής...


https://www.youtube.com/watch?v=64ruPqZJHjI&feature=youtu.be

19

Στίχοι-Μουσική-Εκτέλεση:Κώστας Αρμενιάκος


Όταν εσύ δεν είσαι εδώ,η μέρα δεν χαράζει....
Μοιάζει να φεύγει η νυχτιά και πάλι να βραδυάζει....
Όταν εσύ δεν είσαι εδώ,σαν φεύγεις μακρυά μου,
μόνος δεν βρίσκω ουρανό,μουδιάζουν τα φτερά μου...
μαγισσά μου....


Τα ξόρκια σου μου'πες μισά,
μισά τι να τα κάνω?....
Τι να την κάνω την χαρά,
αφού ποτέ δεν φτάνω...
Σε ετούτη τη χρυσή πηγή,
δεν λούζεται η σκιά μου...
μαγισσά μου....μαγισσά μου....


Όταν εσύ δεν είσαι εδώ,δεν βρίσκω φως και χρώμα,
μένουν δυο χέρια αδειανά,χωρίς ψυχή το σώμα...
Γίνε λοιπόν αερικό και φύσηξε κοντά μου,
γίνε το πρώτο αληθινό από τα όνειρά μου,
μαγισσά μου......


Τα ξόρκια πες μου μια φορά,δεν θέλω παραπάνω...
Μία φορά να αναστηθώ και δύο ας πεθάνω....
Κατάρα αν είσαι ή ευχή,γίνε παρηγοριά μου,
μαγισσα μου,μαγισσα μου.....


https://www.youtube.com/watch?v=PMlODfD4sC0

20
Ζηταω προκαταβολικα συγνωμη απο τους διαχειριστες για την επανεναρξη του θεματος,αλλα τωρα που εχει ολοκληρωθει πληρως το κομματι μετα την ενορχηστρωση του,ειναι καλο να μην χαθει μεσα απο την πρωτη προχειρη εκτελεση.


Στιχοι-Μουσικη-Εκτελεση:Κωστας Αρμενιακος
Ενορχηστρωση-Μιξη:ΓΙαννης Μπουρας


Ελα μαζι μουτο τρενο ξεκιναει....
Το μονο εισιτηριο,μια αγκαλια και ενα χαμογελο...
που κάνει το κομμενα λουλουδια,να ανασαινουν ακομα να ανθιζουν....
ποτισε με,με δακρυ χαρας,με δακρυ αναγκης

Πάει καιρος που ειμαι παιδι,και δεν μεγαλωνω,κατι χρωστω στο παρελθον..
Ασε να παιξω στη βεραντα,για χρονια τριαντα μικρος,
μη σβηνεις το φως,φοβαμαι το φως,φοβαμαι το σκοταδι στο δωματιο,φοβαμαι το φως της αληθειας,
γιατι δεν ειμαι μικρος,μα κατι χρωστω,σε εκεινο το παιδι στην παλια φωτογραφια,
μα ηρθε ο καιρος,να ξυπνησει ο Θεός,
Να αξιζει η ανασα μου.....


Κώστας Αρμενιάκος-Κάτι Χρωστώ

21

Στιχοι-Μουσικη-Εκτελεση:Κώστας Αρμενιακος


Μου λες,οτι σ'αρεσει ο χαβαλες,
η βολη,το φαι κι ο καναπες,
να βλεπεις τις ειδησεις,κουνωντας το κεφαλι και να λες,
ξανα να λες,
στημενες συνταγες,
τα περασμενα μεγαλεια,διηγωντας τα να κλαις...
Χωρα εταιρα,εσπουδασες και γιο στην Αγγλεταίρα,
εφοδια κοπανιστου αέρα,
γαριφαλλα και ζεμπεκιες στις πιστες,
κι αγραμματοι φασιστες τωρα σε χειροκροτουν....


ΞΥΠΝΑ,ΜΑΛΑΚΑ,ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ,
στημενη σου την εχουνε ποντικι μες στη φακα...
ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ,ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ,
διαίρει και βασιλευε,σε χωρισαν για πλακα....


για δες,σου χρεωσαν τα δανεικα,κι αναπνεεις διχως τα ιδανικα,
μια μπαλα,μια οθονη,βρε δεν γ**ιεται εσυ να σαι καλα,
ακου καλα,
εμφυλιος ζυγωνει,κι η ελπιδα μου η μονη να ξυπνησεις τελικα.....
Μια μερα,μες στο δικο σου σπιτι θα ρθει η σφαιρα,
θα κλαις σε μια μεσιστια παντιερα,
μα τοτε θα ναι αργα για αναλυσεις,
θα βλέπεις διαφημισεις για τα ιδιωτικα...


ΞΥΠΝΑ,ΜΑΛΑΚΑ,ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ,
στημενη σου την εχουνε ποντικι μες στη φακα...
ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ,ΞΥΠΝΑ ΜΑΛΑΚΑ,
διαίρει και βασιλευε,σε χωρισαν για πλακα.... (2)


Ξυπνα Μαλακα-Κωστας Αρμενιάκος

22
Στιχοι-Μουσικη-Εκτελεση:Κωστας Αρμενιακος

Ελα μαζι μου
το τρενο ξεκιναει....
Το μονο εισιτηριο,
μια αγκαλια και ενα χαμογελο...
που κάνει το κομμενα λουλουδια,
να ανασαινουν ακομα να ανθιζουν....
ποτισε με,με δακρυ χαρας,
με δακρυ αναγκης


Πάει καιρος που ειμαι παιδι,
και δεν μεγαλωνω,κατι χρωστω στο παρελθον..
Ασε να παιξω στη βεραντα,για χρονια τριαντα μικρος,
μη σβηνεις το φως,φοβαμαι το φως,
φοβαμαι το σκοταδι στο δωματιο,
φοβαμαι το φως της αληθειας,
γιατι δεν ειμαι μικρος,
μα κατι χρωστω,
σε εκεινο το παιδι στην παλια φωτογραφια,
μα ηρθε ο καιρος,να ξυπνησει ο Θεός,
να αξιζει η ανασα μου...

www.youtube.com/watch?v=vsL3aRezwNk

23
Ειχα κατηγορηθει απο φιλους και γνωστους πως γραφω μονο μελαγχολικα...Εδώ μια πιο...ευθυμη αποπειρα :)


στιχοι-μουσικη-εκτελεση:Κωστας Αρμενιακος


Το καλοκαιρι θαλασσα,την νυχτα αλητεια,
η πρωτη σου επανασταση εγω κι αυτη μιση...
το εκαψες το λαβαρο στην πρωτη δυσκολια,
μα δεν σου τα πανε καλα αγαπη μου χρυση...

Μα ξεχασε τα ολα αυτα,ο ηλιος παλι καιει,
βαλε το κοντομανικο κερναω παγωτο!
Ριξε στον υπνο τον βαθυ,τον εαυτο που κλαιει,
τα συννεφα ολα φυγανε,κοιτα τον ουρανο....

Μεσα στο καταχειμωνο,μωρο μου εσυ επιμονο,
ξημερωσε μια μερα

Μερα για βόλτα,και τα πουλια τραγουδανε,
στο δεντρο,
καπου κορναρεις και βριζεις στο κεντρο,
ασε επιτελους τ'αμαξι και τρεχα,γιατι ειναι μερα αυτη,
για βολτα,
κοιτα παιδια που κλωτσανε μια μπαλα,
θυμιζεις ψαρι κλεισμενο σε γυαλα,
που σ'εχουν κλεισει,
όσοι θελουν το καλο σου,μ'αφησες τον εαυτο σου,
και εμενα το μωρο σου,για μια αμυνα που εχτισες εντος σου...

Τον τοιχο σου στο φέισμπουκ τον γεμισα με λάικ,
όπου και αν βρισκοσουνα τυχαια εκει και εγω...
Τουιτυ μου που γεμισες το σπιτι σου με σπάικ,
με βλέπουνε σαν κοκκαλο και αντε να σωθω...

Μα καθε που σε αφηνα ερχοσουνα μοναχη,
μου μιλαγες,μου γελαγες,τα ναζια σου σωρο...
Αναγκη ή εγωισμος κανεις μας δεν θα μαθει,
Μα ξεχασε τα ολα αυτα,εχει καλο καιρο..

Μεσα στο καταχειμωνο,μωρο μου εσυ επιμονο,
ξημερωσε μια μερα

Μερα για βόλτα,και τα πουλια τραγουδανε,
στο δεντρο,καπου κορναρεις και βριζεις στο κεντρο,
ασε επιτελους τ'αμαξι και τρεχα,γιατι ειναι μερα αυτη,
για βολτα,κοιτα παιδια που κλωτσανε μια μπαλα,

θυμιζεις ψαρι κλεισμενο σε γυαλα,που σ'εχουν κλεισει,
όσοι θελουν το καλο σου,μ'αφησες τον εαυτο σου,
και εμενα το μωρο σου,για μια αμυνα που εχτισες εντος σου...

Μερα για βόλτα by Κώστας Αρμενιακος


24
Καποτε κοιτουσα στην παλαμη τις γραμμες,
τι μου εταξε η μοιρα στου κορμιου τις χαρακιες..
Μετραγα αστερια και ζωγραφιζα στιγμες,
στις γραμμες των οριζοντων,εριχνα κλεφτες ματιες...

Αφηνα στην πορτα μου ενα γραμμα το πρωί,
έριχνα ψιχουλα να μη με χασω
Σε όσα έπρεπε να εχω γινει στη στιγμη,
αυτο τον κοσμο να προφτασω...

Λυσε τα μαγια,κοιταξέ με στα ματια
να χω κατι,πριν πεσω στο κρεβατι να αποδεχτω.
Δειξε μου άγριο ποταμι,σε ετουτη την παλαμη,
γραμμη που θα με κανει να παρεκτραπω..

ααα ααα ααα ααα η μερα φευγει κι η ζωη κυλαει οπως το νερο...
ααα ααα ααα ααα δεν εχουν προβα οι στιγμες για αυτο μη χανουμε καιρο...

Σβησε της μοναξιας το χρώμα,τα ονειρα σε κωμα,
απ'το δικο μου σωμα να αναγεννηθω..
Λυσε τα μαγια φωτισε μου σκοτάδια να χω κατι,
πριν πεσω στο κρεβατι να αποκοιμηθω...

Εψαχνα τον τροπο να γεμισω τα κενα,
κατι για να συμπληρωνω τα λεπτα τα αδειανα..
Γεμιζα ελπιδες σε χαμογελα και ευχες,
τώρα πια μετρω ρυτιδες και το αύριο για χθες...

Αφηνα στην πορτα μου ενα γραμμα το πρωί,
έριχνα ψιχουλα να μη με χασω
Σε όσα έπρεπε να εχω γινει στη στιγμη,
αυτο τον κοσμο να προφτασω...

Λυσε τα μαγια,κοιταξέ με στα ματια
να χω κατι,πριν πεσω στο κρεβατι να αποδεχτω.
Δειξε μου άγριο ποταμι,σε ετουτη την παλαμη,
γραμμη που θα με κανει να παρεκτραπω..

ααα ααα ααα ααα η μερα φευγει κι η ζωη κυλαει οπως το νερο...
ααα ααα ααα ααα δεν εχουν προβα οι στιγμες για αυτο μη χανουμε καιρο...

Σβησε της μοναξιας το χρώμα,τα ονειρα σε κωμα,
απ'το δικο μου σωμα να αναγεννηθω..
Λυσε τα μαγια φωτισε μου σκοτάδια να χω κατι,
πριν πεσω στο κρεβατι να αποκοιμηθω...

Γραμμές by Κώστας Αρμενιάκος


25
Όλα αυτά που καποτε ζητουσαμε στα αστεια,
εκεινα που δεν τόλμησε κανείς να ονειρευτει...
Εκει που μοιαζει η ζωη ασπρομαυρη ταινια,
που η κορυφαία της σκηνη ποτε δεν θα παιχτει...

Σε γυρευα πριν κοιμηθώ,στο τελευταιο τσιγάρο,
σε ενιωθα να με κρατας,να αποκοιμηθώ...
Και εκει μεσα στο ονειρο δύο χορδες να παρω,
να τραγουδανε τα νερα για σένα στο βυθο..

Κραταμε,κραταμε και μη μ'αφηνεις μονο μου,
αρκει που ξερω πως υπαρχεις μες στο κοσμο μου,
εγώ τον εμαθα απο παλια τον δρομο μου
και τιποτα απο εσένα δεν ζητω,μοναχα
κράταμε,κραταμε και ξάπλωσε στα χέρια μου,
ο πυρετός σου είναι τα καλοκαίρια μου,
και το χαμογελο σου μονη εννοια μου,
το ένα το φιλί σου αρκετο....


Όπου ακουσεις για πολλα,κράτα μικρα καλαθια,
σου ελεγαν απο παλια,για να μην αφεθεις...
Τριανταφυλλο η διαδρομη,μα βλεπεις τα αγκαθια,
και δεν το ποτισες ποτε,για να σαι ασφαλης....

Μα εγω με την κιθαρα μου ποτιζω το λουλουδι,
για να χει φυλλα εκατο ποτε μη μαραθει....
Κοιτα που ανθιζει και γεννα,λακακι στο τραγουδι,
ό,τι υπαρχει στην καρδια,ποτε δεν θα χαθει....



Σελίδες: [1] 2