Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες > Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Η βρύση
(1/1)
Ιππέας:
Η βρύση ( παραδοσιακό )
Μια βρύση σιγοτραγουδεί , βαρύς είν’ ο καημός της που δε ζυγώνει ο αϊτός να πιει απ’ το νερό της
Έχω νερό αθάνατο , το πίνει όλ’ η πλάση πίνει ο νιος να δροσιστεί , η νια να μη γεράσει
Το πίνουν τ’ άγρια πουλιά , οι πέρδικες , τ’ αηδόνια την άνοιξη σαν κελαηδούν στης λυγαριάς τα κλώνια
Μα ένα πουλί περήφανο δε λέει να κοπιάσει απ’ το νερό μου μια φορά να πιει , να ξεδιψάσει
Ο αετός που λαχταράς , συχνά – πυκνά περνάει πίνει απ’ το νεράκι σου , σε γλυκοχαιρετάει
Αρχόντισσα πεντάμορφη ψηλά τη μύτη έχεις νύφη , ακριβοθώρητη τον αετό δε βλέπεις
Μη τον ζητάς στον ουρανό , ν’ ανοίγει τα φτερά του Χαμήλωσε το βλέμμα σου , άκουσε την καρδιά του να δεις την περηφάνια του , τη φλογερή ματιά του την αϊτολεβεντιά του …