Mr. Big - What if... / Manic Street Preachers - Postcards from a young man

Θα κάνω μια μικρή αναφορά σε δύο δίσκους, που εκτός από το ότι μου αρέσουν, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους....
Ο ένας είναι ο τελεταίος των Mr. Big - What if... (2011) και ο άλλος των Manic Street Preachers  - Postcards from a young man (2010).
Ο πρώτος είναι ίσως ότι καλύτερο έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια σε hard rock και νομίζω ότι συκγρίνεται άνετα με τους πρώτους δίσκους τους... Οι Mr. Big αποτελούν εξάλλου ένα σύνολο εξαιρετικά ταλαντούχων μουσικών, που καταφέρνουν να συνθέτουν κομμάτια στα οποία η δεξιοτεχνία τους είναι εμφανής, χωρίς όμως να κουράζει, όπως γίνεται συνήθως σε παρόμοιες καταστάσεις...
Αξίζει να ακούσετε το κομμάτι της εισαγωγής  (Undertow) για να καταλάβετε τι πρόκειται να ακολουθήσει..
Πιασάρικα ριφάκια και εξαιρετικά lead από τον καταπληκτικό Paul Gilbert, τρομερή χημεία με τον Billy Sheehan στο μπάσο και τον Pat Torpey στα drums, ενώ η φωνή του Eric Martin είναι το κερασάκι στην τούρτα!!!
κομμάτια που αξίζει να ακούσετε, αν και δεν υπάρχει κάποιο filler: Undertow, Stranger in my Life, Still ain't enough for me, As far as I can see, Around the world, I won't get in my way, I get the feeling, βασικά όλα!!

Ο δεύτερος δίσκος είναι για πιο soft καταστάσεις, αρκετά πιο μελωδικός στο κλασικό στυλ των preachers...
Είναι πιο ¨ραδιοφωνικός¨ και το μόνο που έχω να προσάψω είναι ότι ενώ ακούγεται πολύ ευχάριστα, κάποια σημεία του είναι ίσως επαναλαμβανόμενα. Γενικά θεωρώ ότι ο James Dean Bradfiled είναι από τους πιο υποτιμημένους κιθαρίστες και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο...
Κομμάτια που αξίζει να ακούσετε: It's not war, Hazelton Avenue, A billion balconies facing the sun, All we make is entertainment
Γενικά χαίρομαι πολύ που ακόμα βγαίνουν δίσκοι που έχουν κάτι να πούν!!!