Θέματα

226

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ύμνος και αίνος στη μάνα.

« στις: 16/07/06, 19:49 »

Ύμνος και αίνος στην μάνα.



Μάνα μου της υπομονής
μάνα μου της αγάπης,
των χίλιων μάνα προσευχών
και τόσων άλλων δι ευχών
μάνα μου χρόνια να 'χεις.
Γιατί χωρίς εσένανε
λουλούδι δε φυτρώνει,
μηδέ κι' ωιμέ στη μυγδαλιά
δεν κελαηδεί αηδόνι.
Αειθαλές τραγούδι μου
λουλούδι αμάραντό μου,
διαχρονική αγάπη μου
Πανάγιο φυλαχτό μου.
Κι ως σε φυλάει ο Θεός,
χρόνια πολλά θα έχεις,
χρόνια πολλά μανούλα μας
και από μας να έχεις.
Γιατί 'σαι η μάνα του Χριστού
κι' όλου τού κόσμου η μάνα,
άγια σεπτή μετάληψη
και εκκλησιάς καμπάνα.
Και δε σου πρέπουνε ευχές
μηδέ ύμνοι και αίνοι,
γιατί για σέναν' η χαρά
σα 'λάξει η οικουμένη.
Άγιο δοξάρι του Θεού
γλυκά ηχείς στον πόνο
γιατί 'σαι ο ήχος του βιολιού
και συνεπώς στον κόσμο.
Και δε μετριέσαι με καμιά
φωνή, στίχο ή ήχο,
γιατί το μέρος της καρδιάς
μετρήθηκε με χτύπο,
κι ο χτύπος σου ακούστηκε
ως το Θεό κει πάνω,
δόξα σοι να 'χει ο τρανός
το έργο του μεγάλο!..
Κρίνο λευκό Μαρτιάτικο
κυοφορείς αγάπη,
κάτι καινούργιο θα συμβεί
σ' όλης της γης τα πλάτη.
Μοσχομυρίζεις ευωδιά
και είδηση μεγάλη.
Νάτη η αγάπη η πλατιά,
νάτη μαζί μας πάλι. 

227

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ήγγικεν η ώρα.

« στις: 16/07/06, 02:34 »

Πάμε για άνισο πόλεμο,
απ΄το Βλαδιβοστόκ ως την Ανταρκτική,
κι απ΄το Γιοχάνεσμπουρκ ως το Ελσίνκι,
θα φτάσει…..
Θα επιστρατέψουν τη ζωή μας,
κι εσένα τη πένα σου,
θα σου λένε να γράφεις ότι θέλουν αυτοί ….
Έχουν συστεγάσει στο μυαλό τους
την ευμάρεια των ονείρων τους,
πώς και με ποιο τρόπο
τον εξ΄απίνης τελειωμό μας
να επιτύχουν !
Και δεν θα μείνει κανείς μας αδελφέ,
τη σποδιά,τη στάχτη και τη χόβολη
των ερειπίων μας να μαζέψει !
Και δεν σου λέω «στο επανειδείν » ,
γιατί δεν πρόκειται να ιδωθούμε άλλο !
Γεια σου φίλε !

228

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μίσθαρνα όργανα .

« στις: 14/07/06, 14:50 »

Η αδικία και το μίσος,
στις ανιούσες δυνάμεις της,
συνεχώς προσαυξάνεται….
και δεν υπάρχει,να παρ΄η ευχή,
ένας κοντινός πλανήτης,
να πάμε εκεί με τα πόδια,
για να μαζέψουμε τα κομμάτια μας !
Είμαστε βλέπεις μικροί και ανήμποροι,
και ο δρόμος διαστημικά  μακρύς και ανέφικτος !
Ο πλανήτης Γη ολονέν και πλειότερο μας πονάει,
οι δρόμοι όλοι ερμητικά κλειστοί,
θαρρείς και κάποτε,δεν υπήρχανε δρόμοι !
Ο Κόσμος σταυρώνεται,
η ψυχή μας σταυρώνεται,
όλοι μας σταυρωνόμαστε…..
Πραιτωριανοί και αρριβίστες,
μίσθαρνα όργανα του γεροκαπιταλισμού,
επί του έργου τους,
οι πένες λιγόστεψαν,
σώπασαν βλέπεις κι οι ποιητές,
θαρρείς κι αυτοί,δουλοπάροικοι του καπιταλισμού,
υπαγορεύτηκαν  να σωπάσουν !
Δεν κοστίζει τίποτε μία πένα,
ούτε ένα κομμάτι χαρτί,
ίσα,ίσα,μία μπουκιά,
απ΄το ψωμί τους !
Καταραμένε καπιταλισμέ με τα βίτσια σου,
πότε να ψοφήσεις,
να σε δω να πνέεις τα λοίσθια,
κι εσύ επιτέλους,
να γελάσω κι εγώ μία μέρα !
Καραραμένε,ε καταραμένε !

229

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μπαλλωμένο τραγούδι.

« στις: 12/07/06, 14:38 »

Ρωγμές,στο τραγούδι για δες,
ρωγμές,ρωγμές,
λόγια γύψινα  όσα μου είπες εχτές,
ρωγμές,ρωγμές,
με ανάπειρες λέξεις μου ήλθες και κλαις,
ρωγμές,ρωγμές,
με μισόλογες νότες κι εκείνες κουτσές,
ζημιές,ζημιές,
μπαλλωμένο τραγούδι δεν μου πες ποτές,
ρωγμές,ρωγμές,
λόγια  τώρα συντρίμια μαζεύω απ΄το χτες ,
και δεν είμαι από πέτρα ν΄αντέξω βροχές…..