Σελίδες:
  • #1 από MACMISIAS στις 23 Jun 2008
  • Ο Υπουργός Δικαιοσύνης έθεσε ζήτημα το οποίο λέει ότι με νομοθετική ρύθμιση που θα φέρει,θα δίνει το δικαίωμα στις γυναίκες προαιρετικά και εφ'όσον το θέλουν,μετά το γάμο να παίρνουν ξανά το επίθετο του συζύγου.Τι γνώμη έχετε;Σωστό ή λάθος;Πλήττετε το φεμινιστικό κίνημα,ή είναι δικαίωμα της όποιας γυναίκας να παίρνει όποιο όνομα θέλει;Τι γίνεται με τις περιπτώσεις που αυτή η αλλαγή ,μπορεί να επιβάλλετε από τον σύζυγο;

    ΄Εχω κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτό το ζήτημα και η γνώμη μου είναι η εξής.Κατ'αρχάς οτιδήποτε προαιρετικό πάντοτε ακούγετε ωραίο.Όμως κάποιες φορές μπορεί να οδηγήσει σε λάθος επιλογές.Στο συγκεκριμένο ζήτημα θα μπορούσε να πει κάποιος ,ότι οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να αλλάξει το επίθετό του,απλά αυτό έχει κάποιες διαδικασίες,που στην περίπτωση αυτού που συζητάμε αποφεύγονται αυτόματα, με μια απλή δήλωση.Πιστεύω λοιπόν ότι ναι είναι δικαίωμα εκείνης της γυναίκας που το θέλει να μπορεί αυτόματα και να το κάνει.
    Για το φεμινιστικό κομμάτι του πράγματος.Όταν το 1983 έγινε ο νόμος που υποχρεωτικά επέβαλλε στις γυναίκες να κρατούνε το πατρικό τους όνομα,ίσως εξυπηρετούσε τους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος για την ισοτιμία και ισονομία μεταξύ ανδρών και γυναικών.Σήμερα έχουμε προχωρήσει πολύ σε αυτή την κατεύθυνση.Από την άλλη ίσως είναι και λίγο υποκριτικό,μιας και στην ελληνική γλώσσα η γυναίκα δεν έχει επίθετο που δηλώνει την δική της οντότητα,αλλά την κτήση της από ένα άλλο αρσενικό,είτε αυτό λέγεται ο σύζυγος ,είτε ο πατέρας της.Παράδειγμα ...Είναι ο Παπαδόπουλος και είναι η (του)Παπαδοπούλου.Αν ο άντρας της λέγεται Τσαγκάρης ,αυτή λέγετε (του) Τσαγκάρη και όχι Τσαγκάρισα ή Τσαγκάρα( :P λίγο ελληνικούρα αυτό...)Οπότε τελικά όποιου το όνομα και να έχει,πάλι υποδηλώνει ότι "ανήκει" σε κάποιον και τελικά ίσως καλύτερα ακόμα να "ανήκει" στην καινούργια της οικογένεια ,παρά στην παλιά (ακόμα και για ψυχολογικούς λόγους).
    Τέλος για την περίπτωση που ένας άντρας πριν από το γάμο,είναι διαθετειμένος να ασκήσει την οποιαδήποτε βία (ψυχολογική,λεκτική ή σωματική) για να αναγκάσει τη μέλλουσα σύζυγο να πάρει το όνομά του,αυτόματα αυτό θα πρέπει να σημαίνει για την γυναίκα ,ότι έναν τέτοιο άντρα δεν πρέπει να τον παντρευτεί...
    Πόση λοιπόν σχέση πιστεύετε ότι έχει το όνομα μιας γυναίκας ,με την ισότητα των δύο φύλων και τελικά με την ίδια τη χειραφέτησή της;
  • #2 από Απόλλων στις 23 Jun 2008
  • Aν βλέπεις το θέμα από την πλευρά της χειραφέτησης των γυναικών, μάλλον αποδίδεις υπερβολικά μεγάλη σημασία σε ένα όνομα. Συμφωνώ απόλυτα ότι πρόκειται για ένα κατάλοιπο μιας ανδροκρατικής κοινωνίας και των θεσμών της. Όμως ακόμα και στην Ισπανία όπου έχω ζήσει και στην οποία επικρατούσε πάντα ένα καθεστώς απόλυτης ισοτιμίας στο θέμα του ονόματος (κάθε Ισπανός και Ισπανίδα έχει δύο επίθετα και το παιδί τους παίρνει το πρώτο επίθετο από κάθε γονέα), τα προβλήματα καταπίεσης και βίας κατά των γυναικών είναι πολύ έντονα.

    Σε τελική ανάλυση, όπως λες κι εσύ

    Τέλος για την περίπτωση που ένας άντρας πριν από το γάμο,είναι διαθετειμένος να ασκήσει την οποιαδήποτε βία (ψυχολογική,λεκτική ή σωματική) για να αναγκάσει τη μέλλουσα σύζυγο να πάρει το όνομά του,αυτόματα αυτό θα πρέπει να σημαίνει για την γυναίκα ,ότι έναν τέτοιο άντρα δεν πρέπει να τον παντρευτεί...

    Στην περίπτωση που ένας άντρας είναι διατεθειμένος να ασκήσει πίεση ή και να χρησιμοποιήσει βία στη γυναίκα του προκειμένου αυτή να πάρει το όνομά του, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνει και σε άλλες περιπτώσεις. Οπότε και πάλι το θέμα του ονόματος είναι μάλλον ελάσσονος σημασίας και τελικά αποτελεί σύμπτωμα και όχι αίτιο μιας παθολογικής κατάστασης.
  • #3 από Θοδωρής στις 23 Jun 2008
  • Δεν νομίζω ότι άλλαξε τίποτα τόσα χρόνια που υπάρχει αυτός ο νόμος (σε σχέση με τα δικαιώματα και την ισότητα )και να εξαρτιέται καθεαυτό απο αυτό τον νόμο.Υπάρχουν πολλά που πρέπει να αλλάξουν για να υπάρχει πραγματική ισότητα (με πρώτο την κοινωνική παιδεία και αλληλοκατανόηση μεταξυ ανδρα και γυναίκας κ.λ.π) που αυτός ο νόμος απο μόνος του δεν λύνει προβλήματα.Ακόμα και το επώνυμο που κρατάει η γυναίκα (αν το πάρουμε γραμματικά ),είναι του πατέρα της (με το παραδειγμά σου Παπαδόπουλος ,αν λεγόταν ο πατέρας )και οχι της μητέρας της ,άρα πάλι ανήκει στην παλιά της οικογένεια (που είναι ανδροκρατούμενη )και όχι σε μια νέα δική της.
  • #4 από The common cunning linguist στις 23 Jun 2008
  • Κατά τη γνώμη μου, πολύ φασαρία για το τίποτα. Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι η έννοια της χειραφέτησης απέχει πολύ από ακροβατισμούς πολιτικής ορθότητας όπως αυτός.

    Το βασικό θέμα στη γυναικεία χειραφέτηση στην Ελλάδα, είναι να κλείσει λόγω έλλειψης πωλήσεων το Cosmopolitan.  ;D ;)


    Σήμερα έχουμε προχωρήσει πολύ σε αυτή την κατεύθυνση.Από την άλλη ίσως είναι και λίγο υποκριτικό,μιας και στην ελληνική γλώσσα η γυναίκα δεν έχει επίθετο που δηλώνει την δική της οντότητα,αλλά την κτήση της από ένα άλλο αρσενικό,είτε αυτό λέγεται ο σύζυγος ,είτε ο πατέρας της.Παράδειγμα ...Είναι ο Παπαδόπουλος και είναι η (του)Παπαδοπούλου.Αν ο άντρας της λέγεται Τσαγκάρης ,αυτή λέγετε (του) Τσαγκάρη και όχι Τσαγκάρισα ή Τσαγκάρα( :P λίγο ελληνικούρα αυτό...)

    Αυτό που λες δεν ισχύει. Η λέξη "Τσαγκάρης" δεν είναι ελληνική. Αν κάνεις την ίδια αναγωγή με το "Παπαδόπουλος" σε κάθε άλλο ελληνογενές όνομα θα δεις ότι μπορεί μια χαρά να βρεθεί "γυναικείο" αντίστοιχο.  ;)

    Αλλά αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα και πάλι, όταν ο μέσος Έλληνας έχει συνηθίσει να ακούει στην τηλεόραση ανθρώπους να απευθύνονται σε γνωστό παρουσιαστή με τη φράση "κύριε Ευαγγελάτο" (όπως λέμε "μαντολάτο", "στυλάτο", "μουράτο", κλπ  ::))
  • #5 από MACMISIAS στις 23 Jun 2008
  • Κατά τη γνώμη μου, πολύ φασαρία για το τίποτα. Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι η έννοια της χειραφέτησης απέχει πολύ από ακροβατισμούς πολιτικής ορθότητας όπως αυτός.

    Το βασικό θέμα στη γυναικεία χειραφέτηση στην Ελλάδα, είναι να κλείσει λόγω έλλειψης πωλήσεων το Cosmopolitan.  ;D ;)


    Σήμερα έχουμε προχωρήσει πολύ σε αυτή την κατεύθυνση.Από την άλλη ίσως είναι και λίγο υποκριτικό,μιας και στην ελληνική γλώσσα η γυναίκα δεν έχει επίθετο που δηλώνει την δική της οντότητα,αλλά την κτήση της από ένα άλλο αρσενικό,είτε αυτό λέγεται ο σύζυγος ,είτε ο πατέρας της.Παράδειγμα ...Είναι ο Παπαδόπουλος και είναι η (του)Παπαδοπούλου.Αν ο άντρας της λέγεται Τσαγκάρης ,αυτή λέγετε (του) Τσαγκάρη και όχι Τσαγκάρισα ή Τσαγκάρα( :P λίγο ελληνικούρα αυτό...)

    Αυτό που λες δεν ισχύει. Η λέξη "Τσαγκάρης" δεν είναι ελληνική. Αν κάνεις την ίδια αναγωγή με το "Παπαδόπουλος" σε κάθε άλλο ελληνογενές όνομα θα δεις ότι μπορεί μια χαρά να βρεθεί "γυναικείο" αντίστοιχο.  ;)

    Αλλά αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα και πάλι, όταν ο μέσος Έλληνας έχει συνηθίσει να ακούει στην τηλεόραση ανθρώπους να απευθύνονται σε γνωστό παρουσιαστή με τη φράση "κύριε Ευαγγελάτο" (όπως λέμε "μαντολάτο", "στυλάτο", "μουράτο", κλπ  ::))
    Το θέμα δεν είναι αν το Τσαγκάρης είναι Ελληνικό όνομα...Και επίσης υπάρχει το Παπαδοπούλα,αλλά ξέρεις καμμία να λέγεται Παπαδοπούλα και όχι Παπαδοπούλου;Σπυροπούλα και όχι Σπυροπούλου κ.ο.κ.;
  • #6 από The common cunning linguist στις 23 Jun 2008
  • Το θέμα δεν είναι αν το Τσαγκάρης είναι Ελληνικό όνομα...Και επίσης υπάρχει το Παπαδοπούλα,αλλά ξέρεις καμμία να λέγεται Παπαδοπούλα και όχι Παπαδοπούλου;Σπυροπούλα και όχι Σπυροπούλου κ.ο.κ.;

    Αν δεν κάνω κάποιο λάθος, η κατάληξη "-όπουλος" (όπως στα περισσότερα Πελλοπονησιακά ονόματα) προέρχεται από το "πώλος" (εξ'ου και το "πουλάρι"), και αφορά τον "νεαρό απόγονο" (αν δεν κάνω πάλι λάθος, ανεξαρτήτως φύλου). Εδώ λοιπόν η κατάληξη "-πούλα" που αναφέρεις, χρησιμοποιείται μάλλον καταχρηστικά. Το "Σπυροπούλα" που γράφεις, έχει χρήση μόνο ποιητική στη γλώσσα μας.

    Αυτό όμως που λες και εσύ ουσιαστικά, είναι ότι, σε κάθε περίπτωση, και λόγω του πατριαρχικού καθεστώτος που κυριαρχεί στον ελληνικό χώρο από τους μυθολογικούς χρόνους, το "περιγραφικό" όνομα του παιδιού (δηλαδή, όνομα + "επίθετο") ακολουθεί πάντα την πατρική γραμμή καταγωγής. Αυτό είναι φανερό σε επίθετα που προέρχονται από μικρά ονόματα (π.χ. "Γιώργος Ιωάννου", "Χαράλαμπος Δημητρίου") και είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό στα περισσότερα Κυπριακά ονόματα που διατηρούνται  πιο πολλές αρχαίες αναφορές (π.χ. "Αριστοτέλης Διομήδους", "Ιάσων Κλεομένους").

    Δεν θα δεις πουθενά όνομα όπως, π.χ. "Γεωργία Ιωάννας" ή "Χαρά Δήμητρας" (ακόμα και στην εκφορά μας φαίνονται αστεία).

    Άρα? Αφού πάντοτε ακολουθείται η πατρική γραμμή, για ποιο πράγμα συζητάμε εδώ? Για τους τύπους.  ;)
  • #7 από Stergios Kourou στις 23 Jun 2008
  • Αν βρω γυναίκα να δεχτεί να πάρει το επίθετο μου, δεσμεύομαι να ανεβώ γυμνός τον Όλυμπο και να φωνάξω

    ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!!!
  • #8 από bairn of mosul στις 23 Jun 2008
  • Αν βρω γυναίκα να δεχτεί να πάρει το επίθετο μου, δεσμεύομαι να ανεβώ γυμνός τον Όλυμπο και να φωνάξω

    ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ!!!
    πες μας πλζ το επιθετο σου.....ειναι τοσο χαλια???
  • #9 από juliad στις 26 Jun 2008
  • Ε λοιπόν,ακούω διάφορα για αυτή την ρύθμιση και δεν έχω καταλάβει ..
    Μου δίνει το δικαίωμα μετά τον γάμο αν θέλω να αλλάξω το επώνυμο μου και να φέρω αυτό του άντρα μου ,
    ή αυτόματα θα αλλάζει και θα πρέπει να τρέχω με αιτήσεις και συναινέσεις για να επαναφέρω το πατρώνυμο μου ;

    Στην πρώτη περίπτωση ,πολύ κακό για το τίποτα θα έλεγα κι εγώ ..Δηλαδή μέχρι τώρα αν έκανα αίτηση για να έχω το επώνυμο του συζύγου υπήρχε νόμος που μου το απαγόρευε ;Δεν το πιάνω το νόημα της ρύθμισης αν είναι έτσι ..

    Στην δεύτερη περίπτωση βέβαια τα πράγματα αλλάζουν ..Φυσικά και δεν θέλω να αλλάζει αυτόματα το όνομα μου ,
    και φυσικά και δεν θέλω να συμπληρώνω αιτήσεις και να ζητώ συναινέσεις για τα αυτονόητα .Το θέμα δεν είναι αν κάθε επώνυμο δηλώνει την κτήση από κάποιο αρσενικό .Το θέμα είναι είναι πως το δικαιωμά σου να φέρεις το όνομα που με αυτό γεννήθηκες και ζείς πρέπει να διατηρείται αυτόματα ,εκτός κι αν εσύ ο ίδιος επιθυμείς το αντίθετο .

  • #10 από papous στις 26 Jun 2008
  • Δεν την βλέπω και άσχημη ως ιδέα...

    Παίρνεις 45 δάνεια, κατόπιν αλλάζεις όνομα, επίθετο και τόπο διαμονής,(και πρόσωπο αν σε παίρνει) και άντε πιάστε με!
  • #11 από maria_skg (ex maria) στις 29 Jun 2008
  • Ο Υπουργός Δικαιοσύνης έθεσε ζήτημα το οποίο λέει ότι με νομοθετική ρύθμιση που θα φέρει,θα δίνει το δικαίωμα στις γυναίκες προαιρετικά και εφ'όσον το θέλουν,μετά το γάμο να παίρνουν ξανά το επίθετο του συζύγου....... Τι γίνεται με τις περιπτώσεις που αυτή η αλλαγή ,μπορεί να επιβάλλετε από τον σύζυγο;

    Πόση λοιπόν σχέση πιστεύετε ότι έχει το όνομα μιας γυναίκας ,με την ισότητα των δύο φύλων και τελικά με την ίδια τη χειραφέτησή της;

    Όσον αφορά τον συγκεκριμένο νόμο ...πραγματικά δεν ήξερα καν οτι υπάρχει.Προσωπικά παντρεύτηκα το 2001 και κανείς απολύτως δεν μου είπε οτι πρέπει ν'αλλάξω επίθετο .Ακόμη κι όταν γέννησα , στο μαιευτήριο μπήκα με το δικό μου επίθετο και όχι του άντρα μου .Κανένα πρόβλημα δεν αντιμετώπισα σε καμμία δημόσια υπηρεσία ή κάτι σχετικό .Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η φορολογική δήλωση η οποία απλά γίνεται πλέον κοινή ,αλλά ακόμη κι εκεί δηλώνω το δικό μου επίθετο.Τώρα σχετικά με το πρώτο σου ερώτημα ...κατά πόσο μπορεί να επιβάλλει κάποιος στην γυναίκα του , το επίθετό του .Θεωρώ πως όλα -μα όλα - είναι θέμα χαρακτήρα.Κατά πόσο δηλ.μια γυναίκα ανέχεται να της επιβάλλονται (και όχι μόνο στο θέμα του επιθέτου ) ή ακόμη και το αντίθετο (μη βγάλουμε τους άντρες σκάρτους και τις γυναίκες αγίες). Τα περί φεμινισμού , ούτε καν τα σχολιάζω καθώς στην σημερινή εποχή δεν νομίζω οτι υπάρχει τόσο μεγάλη ανισότητα των δύο φύλων (κι αν υπάρχει...ίσως οι αδικημένοι να είναι οι άντρες πλέον ...)
  • #12 από MACMISIAS στις 29 Jun 2008
  • Ο Υπουργός Δικαιοσύνης έθεσε ζήτημα το οποίο λέει ότι με νομοθετική ρύθμιση που θα φέρει,θα δίνει το δικαίωμα στις γυναίκες προαιρετικά και εφ'όσον το θέλουν,μετά το γάμο να παίρνουν ξανά το επίθετο του συζύγου....... Τι γίνεται με τις περιπτώσεις που αυτή η αλλαγή ,μπορεί να επιβάλλετε από τον σύζυγο;

    Πόση λοιπόν σχέση πιστεύετε ότι έχει το όνομα μιας γυναίκας ,με την ισότητα των δύο φύλων και τελικά με την ίδια τη χειραφέτησή της;

    Όσον αφορά τον συγκεκριμένο νόμο ...πραγματικά δεν ήξερα καν οτι υπάρχει.Προσωπικά παντρεύτηκα το 2001 και κανείς απολύτως δεν μου είπε οτι πρέπει ν'αλλάξω επίθετο .Ακόμη κι όταν γέννησα , στο μαιευτήριο μπήκα με το δικό μου επίθετο και όχι του άντρα μου .Κανένα πρόβλημα δεν αντιμετώπισα σε καμμία δημόσια υπηρεσία ή κάτι σχετικό .Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η φορολογική δήλωση η οποία απλά γίνεται πλέον κοινή ,αλλά ακόμη κι εκεί δηλώνω το δικό μου επίθετο.Τώρα σχετικά με το πρώτο σου ερώτημα ...κατά πόσο μπορεί να επιβάλλει κάποιος στην γυναίκα του , το επίθετό του .Θεωρώ πως όλα -μα όλα - είναι θέμα χαρακτήρα.Κατά πόσο δηλ.μια γυναίκα ανέχεται να της επιβάλλονται (και όχι μόνο στο θέμα του επιθέτου ) ή ακόμη και το αντίθετο (μη βγάλουμε τους άντρες σκάρτους και τις γυναίκες αγίες). Τα περί φεμινισμού , ούτε καν τα σχολιάζω καθώς στην σημερινή εποχή δεν νομίζω οτι υπάρχει τόσο μεγάλη ανισότητα των δύο φύλων (κι αν υπάρχει...ίσως οι αδικημένοι να είναι οι άντρες πλέον ...)
    Μάλλον παρεξήγησες...υπάρχει νόμος του 1983 που επιβάλλει στις γυναίκες να κρατάνε το πατρικό τους όνομα ,σε αντίθεση με ότι συνέβαινε πριν.Ο καινούργιος νόμος ακριβώς αυτό θέλει,προαιρετικά να δωθεί η επιλογή σε μια γυναίκα ,εφόσον το θέλει να παίρνει το όνομα του συζύγου.
  • #13 από maria_skg (ex maria) στις 30 Jun 2008
  • Ο Υπουργός Δικαιοσύνης έθεσε ζήτημα το οποίο λέει ότι με νομοθετική ρύθμιση που θα φέρει,θα δίνει το δικαίωμα στις γυναίκες προαιρετικά και εφ'όσον το θέλουν,μετά το γάμο να παίρνουν ξανά το επίθετο του συζύγου....... Τι γίνεται με τις περιπτώσεις που αυτή η αλλαγή ,μπορεί να επιβάλλετε από τον σύζυγο;

    Πόση λοιπόν σχέση πιστεύετε ότι έχει το όνομα μιας γυναίκας ,με την ισότητα των δύο φύλων και τελικά με την ίδια τη χειραφέτησή της;

    Όσον αφορά τον συγκεκριμένο νόμο ...πραγματικά δεν ήξερα καν οτι υπάρχει.Προσωπικά παντρεύτηκα το 2001 και κανείς απολύτως δεν μου είπε οτι πρέπει ν'αλλάξω επίθετο .Ακόμη κι όταν γέννησα , στο μαιευτήριο μπήκα με το δικό μου επίθετο και όχι του άντρα μου .Κανένα πρόβλημα δεν αντιμετώπισα σε καμμία δημόσια υπηρεσία ή κάτι σχετικό .Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η φορολογική δήλωση η οποία απλά γίνεται πλέον κοινή ,αλλά ακόμη κι εκεί δηλώνω το δικό μου επίθετο.Τώρα σχετικά με το πρώτο σου ερώτημα ...κατά πόσο μπορεί να επιβάλλει κάποιος στην γυναίκα του , το επίθετό του .Θεωρώ πως όλα -μα όλα - είναι θέμα χαρακτήρα.Κατά πόσο δηλ.μια γυναίκα ανέχεται να της επιβάλλονται (και όχι μόνο στο θέμα του επιθέτου ) ή ακόμη και το αντίθετο (μη βγάλουμε τους άντρες σκάρτους και τις γυναίκες αγίες). Τα περί φεμινισμού , ούτε καν τα σχολιάζω καθώς στην σημερινή εποχή δεν νομίζω οτι υπάρχει τόσο μεγάλη ανισότητα των δύο φύλων (κι αν υπάρχει...ίσως οι αδικημένοι να είναι οι άντρες πλέον ...)
    Μάλλον παρεξήγησες...υπάρχει νόμος του 1983 που επιβάλλει στις γυναίκες να κρατάνε το πατρικό τους όνομα ,σε αντίθεση με ότι συνέβαινε πριν.Ο καινούργιος νόμος ακριβώς αυτό θέλει,προαιρετικά να δωθεί η επιλογή σε μια γυναίκα ,εφόσον το θέλει να παίρνει το όνομα του συζύγου.
    Ουπς , όντως ...εγώ κατάλαβα οτι εννοούσες το ακριβώς αντίθετο .Γράψτε άκυρο λοιπόν ! :-[
  • #14 από BLACK SPIDER στις 26 Jul 2008

  • Βairn of mosul,

    Τι επίθετο να έχεις άραγε? Συγνώμη δηλαδή, αλλα η κολλητή μου παντρεύτηκε και την λένε "Τσιμπουκίδου".
    Πόσο πιό πικάντικο είναι το δικό σου????  :-* ???
  • #15 από studio54 στις 26 Jul 2008
  • Στην ποιό ελεύθερη Αμερική το Family name υπάρχει.... εδώ τα κάναμε οικόπεδο, στο βωμό της ισότητας..... Ποιά ισότητα? εδώ τρώμε παντόφλα όλη μέρα....  ;D
Σελίδες: