Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Vasilis P.

Σελίδες: [1]
1
Πες μου την ώρα- Κωνσταντίνος Δώρας

Είναι ένα κομμάτι από τη συνεργασία μου με τον Παναγιώτη Λιανό και τον Κωνσταντίνο Δώρα, θα θελα τις απόψεις σας.  :)

2
Το τραγούδι "Απόψε γίνε θάλασσα" θα ήθελα να το αφιερώσω στους φίλους μου εδώ Crool, mantinada και Αnthia που άφησαν ένα ενθαρρυντικό σχόλιο στο τόπικ του Κithara http://forum.kithara.gr/index.php?topic=73488.msg576070#msg576070 που είχα αναρτήσει το στίχο πριν κοντά τρία χρόνια και ήταν το πρώτο έναυσμα για να γίνει τραγούδι. Ειδικά στην Άνθια όλες μου οι ευχές για καλοτάξιδο στο cd της.

Το βίντεο του τραγουδιού έχει αναρτηθεί στο


Τη μουσική την έγραψε ο Παναγιώτης Λιανός, εγώ τους στίχους, το ερμήνευσε η Μαίρη Αθανασίου, ενώ στο κομμάτι έπαιξαν κιθάρα ο Παν. Λιανός και ο Κώστας Παρίσης μπάσο -ακουστική κιθάρα που συμμετείχε και στην ενορχήστρωση. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε σε αυτή τη μορφή τον Νοέμβριο του 2011.


Οι στίχοι (ελαφρά διαφορετικοί από τους αρχικούς στο τόπικ) είναι:

Απόψε γίνε θάλασσα

Κάνε ακόμα μια φορά
το πρώτο βήμα
απόψε γίνε θάλασσα
στα πέλαγά σου το νησί
θα ‘μαι και θα ‘σαι κύμα


Έλα μια τελευταία βραδιά
στο όνειρό μου
απόψε γίνε σύννεφο
στον ουρανό μου το φιλί
το πρώτο το στερνό μου


Δως μου ακόμα μια γουλιά
από το ψέμα
απόψε γίνε χρώματα
στον έρωτά μου το λαδί
το άλικο στο αίμα

3
Ένα καινούργιο τραγούδι που ετοιμάσαμε (εγώ είμαι στους στίχους) και είναι σε demo μορφή. Θα χαρώ να διαβάσω την πρώτη εντύπωση και την κριτική σας.


Μια συννεφιά ζωγράφισε τα βλέφαρα στα μάτια σου
Μουσική: Παναγιώτης Λιανός, Στίχοι: Βασίλης Πουλημενάκος, Ερμηνεία: Κώστας Γαλίτης, φωνητικά: Μαίρη Αθανασίου

4
Φεγγάρι κόκκινο πού πας;

Φεγγάρι κόκκινο πού πας;
  εδώ τα στέκια που γυρνάς
  είναι παζάρια της οκάς
  είναι καράβια που μπαρκάρουν
  oι αλήτες.
  Μήπως με έψαχνες; αλλά…
  είναι τα μάτια μου υγρά
  και τα τσιγάρα μου βαριά
  κι εσύ δε λες τι μου ζητάς
  κι άμα το βρήκες.
Φεγγάρι κόκκινο πού πας;
  πού τοίχο τοίχο περπατάς;
  μα δε φοβάσαι στη νυχτιά
  ν’ αφήνεις σκιάδι στα πετρένια
  καλντερίμια;
  Μήπως ξεχάστηκες; αλλά…
  από το πλάι με κοιτάς
  φεγγοβολάς, μοσχοβολάς
  και γύρω τ’ άστρα σου θυμίζουνε
  αγρίμια..
Φεγγάρι κόκκινο πού πας;
  αυτή η πόρτα που περνάς
  είναι ανθός της ερημιάς
  είναι από φίλντισι και μάλαμα φτιαγμένη
  Μήπως μετάνιωσες; αλλά…
  μήπως σου φαίνονται πολλά;
  εγώ καπνό, εσύ φωτιά
  μείνε γι απόψε η βραδιά ‘ναι
  πληρωμένη…

5
Μια Νύχτα

Απόψε η νύχτα μοιάζει διάφανο γυαλί
Θυμίζει πίστα για φεγγάρια ξεχασμένα
κι όλα τα αστέρια σαν θαμώνες σε ταβέρνα
μια νύχτα μαγική...

Στο πάλκο παίζουν το μινόρε της αυγής
δυο πένες μαύρες κι ένα ντέφι μια ορχήστρα
Στο πέτο κόκκινο γαρύφαλλο τα λύτρα
νύχτα γι απαγωγή...

Η νύχτα χάθηκε ξεστράτισε στη γη
λένε πως πέφτουνε τ' αστέρια μ’ ένα φάλτσο
πρέπει μια νύχτα στο ρυθμό της να ταιριάξω
νύχτα περαστική...

Ήτανε κρύο το τσιγάρο και σβηστό
απ' το ξημέρωμα παρούσα η πρώτη δόση
μια ανάσα άφησα βαριά για να πληρώσει
κι έφυγα στον καπνό

κι έφυγα στον καπνό…

6
Είναι ο έρωτας

Είναι η βροχή
που με σβήνει και σε σβήνω
Είναι πιοτό
που με πίνει και σε πίνω
Σ’ άδειο καράβι που αφήνεται
σ’ αφήνω
αρμύρα, θάλασσα και μένα να σου δίνω
-
Είναι φωτιά
που με λιώνει και σε λιώνω
σαν το κερί που τελειώνει
σε τελειώνω
πάνω στο κύμα τα πανιά μας
θα απλώνω
γι άλλο παράδεισο πιο πέρα απ’ το χρόνο
-
Είναι το δείλι
που ξεχάστηκε και πάλι
πάνω στα μάτια σου
κι είναι παραμυθένια
είναι ο έρωτας που έφερε τη ζάλη
με μια αγκαλιά και δυο φιλιά
πορτοκαλένια.
-
Είναι ο γιαλός
που ξεχάστηκε και πάλι
πάνω στα χείλη σου τα πετροκερασένια
είναι ο έρωτας που έφερε τη ζάλη
με μια αγκαλιά και δυο φιλιά
πορτοκαλένια.

7
Μη ρωτάς

Μη ρωτάς, μη μιλάς, μην αισθάνεσαι
μη νομίζεις, μη σκέπτεσαι,
φύγε…
μη γυρνάς στα παλιά
και μη νιάζεσαι
μη μου κρύβεις τον ήλιο
ρε φίλε…
-
Μη ρωτάς, μη γελάς,
είμαι ο κόσμος μου
και στα όνειρα πάω μοναχός μου
αν μου πεις παραμύθια για κύματα
ίσως μείνεις μια νύχτα
εντός μου..
-
Σαν βραδιά, ξαστεριά
μεσοπέλαγα
σαν αρμύρα του Αύγουστου μείνε
μη ρωτάς, τι ζητάς αφού χάθηκα
με προσπέρασε ο χρόνος
ρε φίλε..

8
Τ’ άχραντα χνάρια σου

Όπως τα πέλαγα στολίστηκαν βαπόρια
και στα βουνά κατρακυλήσανε τα άστρα
γυμνό πανί στριφογυρνώ πάνω στα κάστρα
τ’ άχραντα χνάρια σου γυρεύω
τα πελώρια

Εκεί η άνοιξη θαμπώνει τα μαγιάτικα
τα πρωινά που καθρεφτίζουνε τον κόσμο
φύλλο χαρτί μοσχοβολά σαν φύλλο δυόσμο
κι η ρίγανη φραγκόσυκα
μανιάτικα

Όπως τ’ ατίθασα τα όνειρα τα βράδια
μάγισσα πέτρινη ξετρέλανες το χάρτη
το φως κι ο ήλιος σου χαράζουν απ’ το Μάρτη
καυτά του έρωτα κι υφάλμυρα
σημάδια

Εκεί τ’ απόκρημνα τα βράχια, καταφύγια
του Ταϋγέτου οι σπηλιές στο κρυφαπάντημα
εκεί σκαρώνουνε τα λεύτερα γεφύρια
με την ανάσα, δυο κλαδιά
και φτεροκόπημα

9
Ανθάκι της αυγής


Δεν είμαι δέντρο δυνατό, μου λείπουν τα κλωνάρια μoυ
ούτε φυλλώματα πλατιά και πράσινα αντέχω
δεν είμαι  δέντρο δυνατό, δεν βρίσκονται τα χνάρια μου
κι ούτε κορμό σκληρό να ακουμπήσεις έχω

-

Κι αν όχι δέντρο δυνατό, οι αέρηδες με σέβονται
ρότα  αλλάζουνε με λίγο άρωμά μου
Κι αν όχι δέντρο δυνατό, οι ουρανοί μου δίνονται
ήλιο απλώνουνε σε κάθε κάλεσμά μου

-

Είμαι ανθάκι της αυγής
αγριολούλουδο της γης
κι αγάπη στάζω
δροσοσταλιά κάποιας πηγής,
η άνοιξη μιας φυλακής,
μ’ αγάπη μοιάζω

-

Είμαι ανθάκι της αυγής
αγριολούλουδο της γης
στους κάμπους μέσα
στα λόγια κάποιας προσευχής
στο παραμύθι της ζωής
η πριγκηπέσσα

10
Πάλι θα φύγεις...
(Στον ουρανό μου σ’ ένα σύννεφο αφήσου)

Πάλι θα φύγεις … το αγιάζι θα σε πάρει
Πάλι θα χάσω το μυαλό στη θύμισή σου
Θα μείνω πάλι συντροφιά με το φεγγάρι
Στον ουρανό μου σ’ ένα σύννεφο αφήσου
-

Πάλι θα φύγεις… και τα μάτια μου δεν κλείνουν
Πάλι θα κάψω τον καημό σ’ ένα μολύβι
Θα πάρω πάλι αγκαλιά την παιδική μου
την ψυχή που ξέρει έρωτες να κρύβει
-

Πάλι θα φύγεις... μα στο σώμα σου θα κάνω
δώρο τον κόσμο και τη νύχτα μου δική σου
κι αν έχω κάτι να ζητήσω παραπάνω
Στον ουρανό μου σ’ ένα σύννεφο αφήσου
-

Όταν το βράδυ κοιμηθείς εκεί θα έρθω πάλι
θα πάρω σχήμα της καρδιάς, δροσιά από πορτοκάλι
από το σύννεφό σου δες!
νερό είμαι που τρέχει
κι από το τζάμι που κοιτάς,
φθινόπωρο που βρέχει

11
Φτερουγίζουν τ’ αστέρια στη γη

Αν στείλεις βράδυ, σελήνη σημάδι,
αν νιώσω πως με κοιτάς
Τότε ας φέρει η μοίρα τη λήθη,
ας γράψει τέλος για μας
                     
Πάθος θ' αγγίξει και λάβα θα πνίξει,
σκέψεις, ελπίδες, φωνές
Νύχτα θα βρέξει, η αγάπη θ’ αντέξει,
θα ρίξει, θα σβήσει φωτιές

Η ψυχή το ξέρεις πως ζει,
πως το δάκρυ της δίνει πνοή
Καρδιάς χτύποι διπλοί
φτερουγίζουν τ' αστέρια στη γη....
                   
Εδώ το τέλος κι η αρχή,
σαν το πρώτο το φως δυνατή
Μικρής αγάπης παλμοί
φτερουγίζουν τ' αστέρια στη γη...


12
Θυμάμαι


Σουρούπωνε θυμάμαι

γίναν τα μάτια σου μελιά

στο χρώμα της αγάπης

τα βλέφαρά σου δυο φτερά

γίναν σαν των αγγέλων

τα χείλη σου σαν τα φιλιά

που αχόρταγα τα θέλουν

χωρίς ανάσα και μιλιά.

-

Σαν νύχτωνε θυμάμαι

σε αγκάλιαζα γλυκό κρασί

νεράιδα σε θυμάμαι

να χάνεσαι στη μια στιγμή

σαν ξωτικό που ξέφυγε,

σαν βότσαλο στη λίμνη,

σαν χάρη που αφέθηκε

και χνάρι δεν αφήνει.

-

Ξημέρωνε θυμάμαι

και την αυγή ν’ ακροβατεί

το χρώμα στο πλευρό μου

όπως μια λάμψη μακρινή,

σαν το λεπτό σου άρωμα

σαν αστεριού σημάδι

σαν της ζωής  το σκίρτημα

σαν το δικό σου χάδι

13
Είμαι εδώ

Είμαι εδώ για μια ματιά

όσο αντέχει μια ματιά

όσο μια στάλα που γέρνει στο φύλλο

Είμαι εδώ για μια βραδιά

για μια ανυπότακτη καρδιά

όσο η γη κύκλους θα φέρνει

στον ήλιο

-

Είμαι στη χώρα της σιωπής

μη μου μιλάς δεν θ’ ακουστείς

είμαι η ανάσα σου και το καρδιοχτύπι

Είμαι εδώ ό,τι κι αν πεις

Έχω φωνή βουβής ψυχής

Είμαι το κάτι μικρό

που σου λείπει

-

Είμαι ένας κόκκος αμμουδιάς

χνάρι της ακροθαλασσιάς

είμαι αφρός που δροσίζει την άμμο

Είμαι εδώ, σ’ αναζητώ

φεγγάρι μου στον κόσμο αυτό

είμαι άσπρο σύννεφο

είσαι πιο πάνω...

14
Ερωτικό

Μικρό μου γιασεμί
μπράτσα θα σου χαρίσω
τις νύχτες αγκαλιά
να ‘χεις κλαριά να κρύβεσαι
-
Σαν αργαλειού μια σαϊτιά
καυτό αγέρι θα ‘μαι
χαλί το σώμα
κάνε
στο χρόνο δρασκελιά
-
..απ’ του λαιμού
το δέρμα
ανασαιμιά και γέρμα…
-


Μικρό μου γιασεμί,
χείλη θα σου χαρίσω
να στάζουν δειλινά
να ‘χεις φιλιά να πνίγεσαι
-
Ποτάμι κέρασμα κυλά
στου στήθους σου
τα κοίλα
λίκνο κι ανατριχίλα
ριγιά
λιγοθυμιά
-
…σαν αμαρτία θύτες
του ποταμού σου
οι κοίτες…

15
Όλη η ζωή μου απόψε

Ξημέρωσέ με απόψε
μείνε για συντροφιά
σε κλέβω απ’ το χρόνο
σε θέλω αγκαλιά
αυτή τη νύχτα μόνο.
-
Όλη η ζωή μου απόψε
μία σκαστή ζαριά
ένα κρυμμένο πάθος
για μια ανασαιμιά
απόψε γράψε λάθος
-
Ταξίδεψέ με απόψε
πληρώνω μετρητά
τη λέξη μου για κύμα
μια σου ανασαιμιά
για ένα σκάρτο ποίημα
-
Αν μ’ αγαπάς απόψε
στείλε μου δυο πουλιά
και τη ζωή μου κόψε
για μια ανασαιμιά
όλη η ζωή μου απόψε
-
Όλη η ζωή μου απόψε
μία σκαστή ζαριά
ένα κρυμμένο πάθος
για μια ανασαιμιά
απόψε γράψε λάθος
και τη ζωή μου κόψε
Όλη η ζωή μου απόψε

16
Έκλεψα για σένα το βραδάκι

Πήρα μία νότα απ’ το βυθό
άλλη μια δανείστηκα απ’ τον ήλιο
το ακροθαλάσσι για ρυθμό
κάτι αρμονικό για να σου στείλω
-
Σκέφτηκα μια θάλασσα πλατιά
όπως άκουγα τον Χατζηδάκι
βρήκα το κλειδί πάνω στο φα
κι έκλεψα για σένα το βραδάκι
-
Πήρα τη ματιά σου απ’ το χθες
ένα χάδι ανασαιμιά στον ώμο
κι έγιναν ποτάμια οι  βροχές
έγιναν τραγούδια για το δρόμο
-
Πες την σερενάτα ξακουστή
πες την άγνωστη μικρή μπαλάντα
μόνο  ένα δάκρυ θ’ ακουστεί
κι ένα καρδιοχτύπι από πάντα

17
Για τα παιδιά που βιάστηκαν

Θα τριγυρίσω σκόρπιους
στίχους
σε κόσμους άλλους
μακρινούς
με μια κιθάρα σκόρπιους ήχους
σε παραδείσους ταπεινούς
-
Για τα παιδιά που βιάστηκαν
σαν χιόνια
που δεν έμειναν
στρωμένα
Ποτάμια που δεν στάθηκαν
ροδόνερα στα δάχτυλα
κρυμμένα
-
Για τα παιδιά που βιάστηκαν
σαν χρόνια
και δε νοιάστηκαν
κανένα
Καράβια που μπαρκάρανε
σταυροί που δεν τους φόρεσαν
καδένα
-
Για κύματα που ξέσπασαν
στα όνειρα
που ξέβρασαν
πνιγμένα
σαν φάρμακα που άφησαν
στα ράφια
και ξεχάστηκαν
ληγμένα...

18
Απόψε γίνε θάλασσα

Κάνε μια έσχατη φορά
το πρώτο βήμα
απόψε γίνε θάλασσα
στα πέλαγά σου το νησί
θα ‘μαι και θα ‘σαι κύμα

-
Έλα μια έσχατη βραδιά
στο όνειρό μου
απόψε γίνε σύννεφο
στον ουρανό μου το φιλί
το πρώτο το στερνό μου

-
Δως μου μια έσχατη γουλιά
από το ψέμα
απόψε γίνε χρώματα
στον έρωτά μου το λαδί
το άλικο στο αίμα

19
Δώσε μου χρώμα

Τη λάμψη που κοιμήθηκε
σ’ αστέρι και ταξίδεψε
στον κόσμο
Τη νύχτα που πλημμύρισε
και μύρισε βασιλικό
και δυόσμο
-
Δώσε μου χρώμα απ’ τα φιλιά
που αντέχουνε στο χρόνο
να ζωγραφίσω των χειλιών σου τ’ άγγιγμα
και μόνο
Δώσε μου χρώμα απ’ τα πουλιά
που ρότα δεν αλλάζουν
να ζωγραφίσω δυο ψυχές που σαν σταγόνες
μοιάζουν
-
Τον έρωτα που φύσηξε
τον άνεμο στου όνειρου
το δείλι
Το πάθος που ορκίστηκε
τα σώματα στα σύννεφα
να στείλει
-
Δώσε μου χρώμα του γιαλού
το ξέσπασμα στο βράχο
μία σταλιά θαλασσινή
για συντροφιά μου
να ‘χω
Δώσε μου χρώμα απ’ την καρδιά
κι από το αίμα λίγο
να ζωγραφίσω μια φορά
το “σ’ αγαπώ”
πριν φύγω


Σελίδες: [1]