κάθε που σε θυμηθώ

[Χρήστοςφλ]

Εμένα  η μάνα μου με γέννησε στο χιόνι
γι’ αυτό και λιώνω κάθε που σε θυμηθώ
και κάθε που λευκό σκεπάζομαι σεντόνι
να επιστρέφω νιώθω εκεί στον ουρανό

Κι απόψε ρούφηξα καπνό ρούφηξα χάρο
γιατί ήθελα να ξεχαστώ, να ξεχαστείς
και πάνω στο ένα, άλλο άναψα τσιγάρο
να σκοτεινιάσει το δωμάτιο να χαθείς

Μα εσύ μεριάζεις τον καπνό και μ’ αγκαλιάζεις
κι είμαι  στα χέρια σου ένα υπάκουο παιδί
πότε θα πάψεις βρε ζωή να με τρομάζεις
με όνειρα που δεν κρατάνε ως το πρωί

Εμένα η μάνα μου με γέννησε τη νύχτα
γι αυτό σκοτάδι μες στο αίμα μου κυλά
κι αν  βιάζομαι να πω απόψε  καληνύχτα
είναι που  σκάλωσε  η ζωή και δεν τσουλά