Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: geotria στις 12/10/05, 17:52
-
Στην χαμένη πόλη στην άκρη του κόσμου
που ακόμα και οι άγγελοι κλαίνε και η μοναξιά ορίζει τις ζωές
υπάρχει ένας τόπος που γεννιούνται τα όνειρα.
Εκεί ταξίδεψα για να μάθω το πως και το γιατί
και το μόνο που κατάφερα ήταν να θρυμματίσω ότι άφησες εσύ.
Εκεί μοναχικά φαντάσματα τις νύχτες μουρμουρίζουν στους δρόμους,
σκιές γελάνε για κάτι που χάθηκε στο χτες..
Ο κάθε πόνος που νοίωσαμε την στιγμή της φυγής
έγινε τραγούδι,τρόπος για να απαλύνει την καρδιά.
Οι ελπίδες μου σβήνουν στα σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής μου
αλλά θα περιμένω πάντα μια ζεστή αγκαλιά και το χαμόγελο σου
να μου φωτίζει την νύχτα και να με οδηγεί...
εκεί που η αγάπη κατοικεί...
Μα θυμάμαι το βράδυ που 'χες πει
για μας η αγάπη δεν θα'ρθει...