Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Στην ομορφιά σου κρέμασα μια χάντρα κι ένα μάτινα σε φιλά καθώς βουτάς ξανά με το κεφάλιΜα όσα κρύβουν οι σκιές απ’ τη δική σου χάρηκαι όσα ίχνη ο δρόμος σου απ’ τα περάσματα μουαυτό το βράδυ δεν μπορεί η λήθη να τα πάρειΠικρό αντίο κρέμασα δυο στίχους του Σεφέρηκαι ας μην τον κατάλαβες ποτέ σου ΑφροδίτηΣτυφή η αγάπη έσβησε στης νιότης σου στην άκρημ’ ένα σου ναι πιο πρόθυμο κι απ’ την καταστροφή σουΓια να ξεπλύνω τ όνομα και τη ντροπή του λάτρηπικρό σαν κείνα που ‘δωσε και σ’ άλλους η μορφή σουστην ομορφιά σου κρέμασα κι ένα δικό μου δάκρυ
Στην ομορφιά σου κρέμασα μια χάντρα κι ένα μάτινα σε φιλά καθώς βουτάς ξανά με το κεφάλιΑς ήταν χθες η αγκαλιά σαν πέλαγο γεμάτηαπ’ το μηδέν ξεκίνησες και κει γυρίζεις πάλιμε την αγάπη φορεσιά ζητιάνου ακαμάτη
Μα όσα κρύβουν οι σκιές απ’ τη δική σου χάρηκαι όσα ίχνη ο δρόμος σου απ’ τα περάσματα μουαυτό το βράδυ δεν μπορεί η λήθη να τα πάρει
Ξεκίνησε από Ιππαρχος Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Aganippi Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές