Στιγμές που θα θέλατε να ανοίξει η γή και να σας καταπιεί...

[Αλ]

Θυμόσαστε γκάφες που έχετε κάνει και κοκκινίζετε ακόμα από την ντροπή σας; Στιγμές που θα θέλατε να ανοίξει η γη να σας καταπιει;

Εγώ για παράδειγμα, όταν ήμουν ακόμη μαθητής (ευτυχώς πέρασε αυτό, ανεπιστρεπτί! ) θυμάμαι το εξής περιστατικό. Είχαμε μαθηματικά και μας είπαν οτι η καθηγήτρια (μια 50αρα που το έπαιζε γκόμενα) θα αργούσε λιγάκι γτ έκανε κάποια δουλειά στο γραφείο και εμείς έπρεπε να κάτσουμε ήσυχα ήσυχα στα θρανία μας. Εμείς σαφώς και δεν ακούσαμε. Καθόμουν λοιπόν με τους κολλητούς μου και θάβαμε την εν λογο καθηγίτρια. Τότε λέω κι εγώ: "Μα είναι βλήμα! Κάθεται και το παίζει γκόμενα! Δεν κοιτάει που τα β*ζ*α της κοιτάζουν τις μύτες μονίμως τα κακόγουστα παπούτσια της..." Δεν έπρεπε να το πω! Ήταν πίσω κι άκουγε την συζήτηση. Και εγώ και οι κολλητοί μου φάγαμε 2ήμερες αποβολές (βλέπεις άκουγε κανα 5λεπτο τη συζήτηση...)

[paran0id]

εγω παλι αυτο το παθαινω πολυ συχνα

πχ μας παιρνει παραγγελια ενας σερβιτορος που ειχε κλιση προς τα συκα και μετα, νομιζοντας οτι ειναι μακρια αρχισα να τον μιμουμαι και να τον κοροιδευω ενω ηταν στο πισω τραπεζι. το ιδιο με εναν κουνηστο στο σταδιο.

[Nick82]

Είναι πολλές φορές,ειδικά στο σχολείο όλοι λίγο-πολύ περάσαμε στιγμές "ντροπής"...Τα περισσότερα ευτυχώς τα ξεχνάς...
Τώρα που μεγάλωσα,το πλέον συνηθισμένο για μένα,είναι από αφηρημάδα να αγοράσω κάτι,και στο ταμείο να μη μου φτάσουν τα λεφτά...Ειδικά όταν έχει ουρά,είναι "κάπως"...

[Αγγέλα]

Εγώ έπαθα κάτι αντίστοιχο με τον θεολόγο. Κάθε Πέμπτη, την 6η ώρα είχαμε θρησκευτικά. Αυτός ο καθηγητής δεν συγκρατούσε με τίποτα τα ονόματά μας. Το κορυφαίο ήταν όταν έκανε μια ερώτηση σε μια συμμαθήτρια μου ονόματι Γρηγορία, αποκαλώντας την Μαριορή ( ). Εμείς προσπαθήσαμε να μην γελάσουμε. Στο διάλλειμα όμως εγώ η έπιασα στην κουβέντα τον καθηγητή της φυσικής ο οποίος καθόταν στην πόρτα του γραφείου. Και κάποια στιγμή του λέω: "Κύριε ξέρετε οτι την Γρηγορία την λένε και Μαριορή; Ο κύριος θεολόγος το είπε!" Και να με πιάσουν τα γέλια και να προσπαθεί ο καημένος ο φυσικός να μου πει (αλλά γελούσε κι αυτός) οτι ο θεολόγος είναι πίσω από την πόρτα και τα έχει ακούσει όλα. Μετά άντε να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα. Ευτυχώς μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων, μας φέραν άλλο θεολόγο, πιο cool και το γλύτωσα το 12αρι στα θρησκευτικά.

Η "τραγική" ειρωνεία ήταν οτι μέσα στο μάθημα ο εν λόγω καθηγητής μου είχε δώσει συγχαρητήρια για κάτι που απάντησα σωστά και δεν ήξερε κανένας άλλος στην τάξη. (μη φανταστείτε οτι είμαι κανένα φυτό, απλώς το είχα γράψει στο θρανίο μου  )   

[Αγγέλα]

Το κορυφαίο ήταν όταν έκανε μια ερώτηση σε μια συμμαθήτρια μου ονόματι Γρηγορία, αποκαλώντας την Μαριορί ( ).

Στην περιοχή που μένω, χρησιμοποιείται αυτή η λέξη "Μαριορή" σαν κάτι το εξαιρετικά υποτιμητικό για ορισμένες γυναίκες. Είναι συνδυασμός των λέξεων ''μωρή'' και ''μάρε'' (στα αρ  βανίτικα μάρε=τρελλός). Οπότε το Μαριορή είναι περίπου "μωρή τρελλή". Ελπίζω ο θεολόγος σου να μην ήξερε την ακριβή σημασία της λέξης και να το ειπε έτσι χωρίς επίγνωση του τι λέει, γιατί δε θεωρείται καθόλου μα καθολου χαριτωμένος χαρακτηρισμός.

Όχι όνομα είναι: Μαρία+Ειρήνη=Μαριορήνη-> Μαριορή.

[Ariel_1]

πέρισυ πήγαινα για δίπλωμα οδήγησης. όλα καλά και όλα ωραία με τα μαθήματα. μια μέρα εκεί που έκανα παρκάρισμα για πρακτική λέει ο δάσκαλος πάω να πάρω ένα μπουκαλάκι νερό. κουνάω και εγώ καταφατικά το κεφάλι και σβήνω την μηχανή. περιμένω στο αυτοκίνητο, μέσα στην ζέστη( γιατί ήταν και καλοκαίρι). μπαίνει ο δάσκαλος στο αυτοκίνητο, κάθεται στην θέση του συνοδηγού και κρατάει ένα σακουλάκι καραμέλες, και γυρίζει και μου λέει χ α μ ο γ ε λ α σ τ α :θέλεις μία; και με όλό τον αυθορμητισμό που με διακρίνει γυρίζω και του λέω: όχι ευχαριστώ γιατί χαλάνε τα δόντια. δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και έχω εστιάσει το βλεμμα μου στα δόντια του...........παιδια δεν υπήρχαν...............μόνο ένα...............είχα γίνει κατακόκκινη μετά από αυτο

[myrto!]

χθές ήμουν με την παρέα μου για ένα ποτό έξω... όταν πήγα να φύγω από το μαγαζί με μια φίλη μου μιλώντας με τους άλλους που κάθονταν ακόμα δεν είδα ένα σκαλάκι και παραπάτησα.. προσπαθώντας να το σώσω έβαλα το πόδι μου πιο μπροστά αλλά δεν είδα πως είχε κ άλλο σκαλοπάτι με αποτέλεσμα να ξανα παραπατήσω και να πιαστώ τελευταία στιγμή πριν πέσω από κάτι κάγκελα.... Δεν συζητώ πως η παρέα μου είχε λιώσει στα γέλια και όλο το μαγαζί με κοιτούσε....  

[blackie]

χθές ήμουν με την παρέα μου για ένα ποτό έξω... όταν πήγα να φύγω από το μαγαζί με μια φίλη μου μιλώντας με τους άλλους που κάθονταν ακόμα δεν είδα ένα σκαλάκι και παραπάτησα.. προσπαθώντας να το σώσω έβαλα το πόδι μου πιο μπροστά αλλά δεν είδα πως είχε κ άλλο σκαλοπάτι με αποτέλεσμα να ξανα παραπατήσω και να πιαστώ τελευταία στιγμή πριν πέσω από κάτι κάγκελα.... Δεν συζητώ πως η παρέα μου είχε λιώσει στα γέλια και όλο το μαγαζί με κοιτούσε....  

Kαι εγω το εχω παθει...
Μονο που δεν πιαστηκα την τελευταια στιγμη...
Επισης πριν απο 2 χρονια με τα χιονια,ενω περπατουσα στο Ηρακλειο με ενα φιλο μου εκανε συστασεις να προσεχω γιατι γλιστραει...
Εγω το επαιξα ψυχραιμος και εκει που περπατουσα καμαρωτος-καμαρωτος,το ποδι μου επεσε σε μια τρυπα βαθους 50 εκ...
Ολο το Ηρακλειο γελασε...

[bassman(4 String Suicide!)]

Λοιπον..οι στιγμες αυτες ειναι αμετρητες!Θα αναφερω μονο την πιο χαρακτηριστικη και αστεια.Ειχα μια μπαντα πριν περιπου 4 χρονια με την οποια θα παιζαμε ενα βραδυ στο Mike's Irish Bar.Ε πηγαμε να κανουμε soundcheck και με το που ανοιγω τον ενισχυτη του μπασου κ παιζω μια νοτα..ο ενισχυτης καηκε! .Ολο το μαγαζι με κοιταζε..και αισθανθηκα απαισια.Βεβαια μετα με καθησυχασαν και μου παν οτι τον εκαψε ο Τζωνυ Βαβουρας που επαιζε το προηγουμενο βραδυ και απλα με τον που τον ανοιξα τα φτυσε τελειως.

Υ.Γ.:Eκεινο το βραδυ διαπιστωσα πως ειναι να παιζεις live,να ακουγεσαι στερεοφωνικα μεσω της κονσολας(για το μπασο μιλαμε) και να βλεπεις τον ηχοληπτη να βγαζει αφρους καθε φορα που λογω σλαπινγκ η κονσολα βαραγε κοκκινα!Ανεκτιμητη αξια !!!