Άρνηση

[ΑΚΡΙΒΗ]

Σε βλέπω πάλι μπροστά μου
Ενώ τα μάτια μου είναι κλειστά
Σε σφίγγω στην αγκαλιά μου
Ενώ τα χέρια μου είναι αδειανά

Φυλακισμένο σε έχω
Αλλά εσύ φτερουγίζεις μακριά
Σε νιώθω ερωτευμένο
Κι ας μη σε έχω δει μια χρονιά

Το νυφικό μου φοράω
Έχει το χρώμα που έχει ο ουρανός
Στο δήθεν πλήθος γελάω
Κι ας μην υπάρχει πια ο γαμπρός

Ακούω χτύπους στην πόρτα
Και από το λήθαργό μου ξυπνώ
Θεέ μου πήρα μια ρότα
Και ένα χρόνο υπνοβατώ..

Θυμήθηκα είχες φύγει
Χωρίς μια λέξη μες στη σιωπή
Είδα τον Άδη ν’ ανοίγει
Αγκάλες να μ’ υποδεχτεί

Ξύπνησα τώρα πριν λίγο
Και τη ζωή μου θέλω ξανά
Πρέπει όμως ξύπνια να μείνω
Μέχρι να έρθεις στ’ αλήθεια ξανά...

[ilianthos-Kanlis]

Μου άρεσε !...
Ευαίσθητο...

[Ιππέας]

Πολύ όμορφη δημιουργία , αξίζει ένα  ακόμη σχόλιο - έστω ετεροχρονισμένο - και την επαναφορά στην πρώτη σελίδα !!!