ΕΝΑΣ ΚΑΔΟΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ

[ΠΟΙΟΣ]

Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest       

 σε ενα καδο σκουπιδιων γεματο σακουλες
 φαγητο μεσα ψαχνουν πεινασμενες γριουλες
 μεταναστες και αλητες καθε νυχτα τον ζωνουν
 κατι παντοτε βρισκουν κι απ την πεινα γλυτωνουν

 καποτε ηταν σκασμενος απ τα βαρη των αλλων
 που πετουσαν σε κεινον και τον γιομιζαν βρωμα
 και ενα πλακωμα ειχε που ντροπη ηταν μαλλον
 ζωντανος και αν φαινοταν αυτος ενιωθε πτωμα

 παει καιρος που χε μπλεξει μεσα σε φασαριες
 τοτε που καθε μερα γινονταν απεργιες
 κοντεψε να πεθανει μεσα στα δακρυγονα
 και αυτος να πληρωνει αλλονων τον αγωνα

 του πεταγανε πετρες και μολοτοφ τον καψαν
 και οι σακουλες που ειχε σαν λαμπαδα αναψαν
 μα τις ροδες που εχει κανεις δεν προσεχει
 και ξεσπαει και ουρλιαζωντας αρχιζει να τρεχει

 με απιστευτη φορα οποιον βρησκει παταει
 και οπως αναπηδαει τα σκουπιδια πεταει
 και αφου τρεχει για ωρες σταματαει ιδρωμενος
 ειναι αδειος και νωθει τοσο ξαλαφρωμενος

 μα οπως στεκεται εκει στης πλατειας την ακρη
 καποια βηματα ακουει και τον καιει ενα δακρυ
 ειναι μια γριουλα που δεν βρισκει να φαει
 κι αντοχη πια δεν εχει παρακατω να παει

 αχ μακαρι να ηταν γιοματος σακουλες
 ναβρουν κατι να φανε οποιες ερθουν γριουλες
 Α.Π.