Μακάβρια…

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Έχω μέσα μου τον θάνατο όσο και τη ζωή
στα μακρινά μου πέλαγα η λύπη των κυμάτων
θα βρει σιωπή
στο κρυσταλλένιο άγγιγμα των αγριεμένων κύκνων
ένα τραγούδι τελευταίο απ’ το δικό τους στόμα
ένα φως πριν απ’ το τέλος στο μέλλον θ’ ανατείλει.

Η παγωνιά στις αμμουδιές όλη η ουσία του χειμώνα
όπως ο άνεμος θα σβήνει τα ίχνη απ’ το τελευταίο καλοκαίρι
το σύμπαν σε μια ενότητα θα μας δώσει το νόημα
πως η ιστορία δεν είναι τίποτα παρά μόνο ένα φίδι
που σέρνεται, επικίνδυνα πλησιάζει
κι εμείς ακόμα κοιτάμε στην αφετηρία

Σεβασμός στη διδαχή, απομάκρυνση απ’ τη λατρεία
κλείνω το θηρίο στο κελί και το κρατάω ζωντανό
ένα χάδι σου, μία πληγή, θα τα αξίζω πάντα
περπατώ προς το μέλλον και σ’ έχω ανάγκη
βλέπω τον δρόμο στραβό…φοβάμαι,
θέλω τις νύχτες μέσα σου να γαληνεύω.

Δώσε μου μια υπόσχεση ακόμα κι αν φύγεις,
δώσε μου μια υπόσχεση για να μπορώ να ζω,
πες μου πως θα με θυμάσαι πάντα.
πάντοτε στα χέρια σου θα έχεις την αφή μου
πάντοτε στα μάτια σου το βλέμμα μου θα γέρνει
και στην τελευταία μέρα σου… εγώ το νεκροσέντονο…




Κωνσταντίνος .Γ
   

[geni]

Η παγωνιά στις αμμουδιές όλη η ουσία του χειμώνα

όπως ο άνεμος θα σβήνει τα ίχνη απ’ το τελευταίο καλοκαίρι

πως η ιστορία δεν είναι τίποτα παρά μόνο ένα φίδι
που σέρνεται,

Σεβασμός στη διδαχή, απομάκρυνση απ’ τη λατρεία

κλείνω το θηρίο στο κελί και το κρατάω ζωντανό
ένα χάδι σου, μία πληγή, θα τα αξίζω πάντα

πάντοτε στα χέρια σου θα έχεις την αφή μου
πάντοτε στα μάτια σου το βλέμμα μου θα γέρνει
και στην τελευταία μέρα σου… εγώ το νεκροσέντονο…

Απλα Εγραψες. Για τη φτωχικη μου αντιληψη ο πρωτος στιχος ειναι σκετη ποιηση.

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Σ' ευχαριστώ geni για τα ωραία σχόλια, σ' ευχαριστω ειλικρινά.

[Μένια..]

     Παρακολουθώ καιρό τα όσα γράφεις. Αυτό, πραγματικά μου άρεσε πολύ και μου κέντρισε το ενδιαφέρον αφάνταστα. Απλά, να σου πω συγχαρητήρια.

Δώσε μου μια υπόσχεση ακόμα κι αν φύγεις,
δώσε μου μια υπόσχεση για να μπορώ να ζω,
πες μου πως θα με θυμάσαι πάντα.
πάντοτε στα χέρια σου θα έχεις την αφή μου
πάντοτε στα μάτια σου το βλέμμα μου θα γέρνει
και στην τελευταία μέρα σου… εγώ το νεκροσέντονο…

[kuiper]

 Και τα δικά μου συγχαρητήρια έχεις Κωνσταντίνε. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!
 

[akarayan]

Εγώ, τι να γράψω;
Τι άλλο να σου γράψω…
Μόνο ευχές!
Ότι είχα να σου πω, προς το παρόν, σου το έστειλα πριν λίγο σε προσωπικό μήνυμα.
Να ζεις στα Καλοκαίρια σου…!

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Σας ευχαριστώ ρε παιδιά.

[Hawk-]

Πολύ καλό φίλε μου

[Iroukos]

Η παγωνιά στις αμμουδιές όλη η ουσία του χειμώνα
όπως ο άνεμος θα σβήνει τα ίχνη απ’ το τελευταίο καλοκαίρι
το σύμπαν σε μια ενότητα θα μας δώσει το νόημα
πως η ιστορία δεν είναι τίποτα παρά μόνο ένα φίδι
που σέρνεται, επικίνδυνα πλησιάζει
κι εμείς ακόμα κοιτάμε στην αφετηρία

τι να πω πια για τη γραφη σου!!! στερεψαν τα λογια μου!!!
ενα μεγαλο ευχαριστω που χωρις να το θες με καταλαβαινεις...

να΄σαι καλα κ μη σταματησεις ποτε να γραφεις...

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Σ' ευχαριστώ φίλε μου Hawk- για τον χρόνο σου.

Ιρώ το οτι μπορείς και με νιώθεις και το ξέρω αυτό, αλλά και το ότι σε καταλαβαίνω κι εγώ,
για μένα σημαίνει ΕΛΠΙΔΑ....
εγώ σ' ευχαριστώ.