Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Stergios Kourou

Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 6 7
51
Λάθη και προτάσεις / Λίστα φίλων
« στις: 02/12/08, 10:39 »
Γιατί η λίστα φίλων του καθενός δεν είναι ορατη από τους άλλους?

52
Αυτο το θέμα πιστεύω πως θα βοηθήσει πολλούς...
Αυτη την τεχνική την έμαθα πριν αρκετά χρόνια, από τον δάσκαλό τυμπάνων που είχα, τον Τάκη Μπάρμπα. Είναι απίστευτα χρήσιμη και αποδοτική και την χρησιμοποιώ πολύ συχνά.

Σκέλος Α)
Το ρολόι μας δουλέυει στα 60 bpm.
-Aν παίξουμε όγδοα στα 60 bpm, βρίσκουμε τα τέταρτα στα 120bpm.
-Aν παίξουμε τρίηχα ογδόου στα 60 bpm, βρίσκουμε τα τέταρτα στα 180bpm.
-Aν παίξουμε μισά στα 180 bpm, βρίσκουμε τα τέταρτα στα 90 bpm.
-Aν παίξουμε τρίηχα ογδόου στα 90 bpm, βρίσκουμε τα τέταρτα στα 270bpm, όπου τα μισά του, είναι τέταρτα στα 135bpm.

Σκέλος Β)
Τα αγαπημένα μας κομμάτια.
Τα κομμάτια που έχουμε λιώσει και γνωρίζουμε το tempo μπορούν με τον ίδιο ακριβως τρόπο να μας βοηθήσουν να βρούμε κι άλλα παράγωγα τέμπο. Π.Χ. εγω χρησιμοποιώ το master of puppets των Metallica (110bpm), για το 55, 110, 165, 220, κλπ...

53
Ο Eric Moore είναι αναμφισβήτητα από τους καλύτερους ανερχόμενους drummer και ίσως μέσα στην πρώτη δεκάδα των top drummers σήμερα. Τον παρακολουθώ 5 χρόνια τώρα, από τελείως άγνωστο, να ανεβαίνει παγκοσμίως σε δημοτητικότητα και περίμενα να δώ, ποιος καλλιτέχνης ή ποιο Group θα τον "τσιμπήσει". To απίστευτο groove και η τέχνική που διαθέτει, με προσανατόλιζε σε R'n'B καλλιτέχνες ή Fusion καταστάσεις. Τώρα έμαθα, 'ότι τελικά μπήκε στους  SUICIDAL TENDENCIES. Psycho metal λοιπόν.....Είμαι πολύ περίεργος να ακούσω την νέα τους δουλειά όταν βγει...




54
Ο Κώστας Βρετός είναι ένας κιθαρίστας από τη Θεσσαλονίκη, φίλος, συνεργάτης, συνφορουμίτης, shreder, straight, κλπ., και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό CD, “Skin On Strings”. Πρόκειται για instrumental δουλειά (μόνο ένα κομμάτι έχει φωνητικά), βασισμένη στην ηλεκτρική κιθάρα, παιγμένη με τον χαρακτηριστικό τρόπο του Κώστα, με τα νύχια και πολλά ακουστικά σημεία με κλασική. Καθώς είμαι άμεσα εμπλεκόμενος σε αυτή τη δουλεια, δεν πρόκειται να την κρίνω, παρά μόνο να την παρουσιάσω. Αν κάποιος έχει ήδη ακούσει το Cd μπορεί να το σχολιάσει ο ίδιος.

 

Το πρώτο κομμάτι του CD λέγεται Desert tears. Ξεκινά με κλασική κιθάρα η οποία παίζει ερημικά μια μελωδία που αναπτύσσεται και τελικά δίνει τη θέση της στο ρυθμικό του κυρίως riff του κομματιού. Ακολουθείται η φιλική προς τον ακροατή συνταγή couple/refrain μέχρι το σημείο του βασικού solo, όπου τα πάντα αλλάζουν, για να επιστρέψουν και πάλι στο λεγόμενο refrain και τελικά το κομμάτι να κλείσει.

Ακολουθεί χωρίς αναπνοή, το A place to call home, με αρκετά fusion χαρακτήρα, σαφή δομή παρά το παράξενο ρυθμικό σολφέζ και τη φιλική συμμετοχή του Κώστα Δομενικιώτη (Uthull) στο μπάσο.

Τρίτο κομμάτι είναι το Never Again Αρκετά heavy, σε τσιμπημένο mid – tempo και σπασίματα με λούπες και πιο light ατμόσφαιρα. Φιλική συμμετοχή στην Lead κιθάρα, στο τελευταίο solo, ο Ιωάννης Αναστασάκης.

Το Namarie, με καθαρές κιθάρες και groovy ρυθμό έρχεται για αλλάξει και πάλι την ατμόσφαιρα, βασισμένο σε μελωδίες, κυρίως με lead ήχο, οι οποίες αναπτύσσονται και αναλύονται, κρατώντας πάντα τη βασική δομή τους.

A new tomorrow, με πιάνο και κιθάρα στην εισαγωγή, για να συνεχίσει με το βασικό tapping θέμα και full band arrangement. H ενορχήστρωση επίσης, είναι έτσι ώστε να παραπέμπει σε live feel εκτέλεση, καθώς χρησιμοποιούνται, μια κιθάρα, μπάσο, τύμπανα και πλήκτρα, έτσι ώστε να απλώνει στις μελωδίες και να βαραίνει στα riff.

Το Love for sale, είναι το μοναδικό κομμάτι του CD με φωνητικά, με guest, τον Βασίλη Τοπαλίδη (Horizon’s End). Ξεκινά ακουστικά, ενώ συνεχίζει πιο heavy και κρατά αυτό τον χαρακτήρα μέχρι το τέλος.

Συνεχίζει το Sunday Morning, μια σύνθεση του Κώστα στην κλασική κιθάρα με μελαγχολικό χαρακτήρα και διάρκεια  1:26.

Το Heartbreak Highway είναι ίσως το πιο σκληρό και πιο up-tempo κομμάτι του CD. Σκληρές κιθάρες, ρυθμικά πλήκτρα και πολλές αλλαγές. Φιλική συμμετοχή στη Lead κιθάρα ο Αλέξης Φλούρος και ο Θοδωρής Ζήρας

Ακολουθεί το As Time Passes By, σαφώς σε πιο ελαφριά διάθεση και πιο jazz-rock προσέγγιση με την lead κιθάρα να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

Το Last Words, είναι μια σύνθεση με καθαρές κιθάρες, delay, αρμονικές και ανάλαφρο mood, διάρκειας 1:24.

Σειρά έχει το Skin On Strings, ομώνυμο κομμάτι του CD, με hard rock διάθεση, βασισμένο εξ ίσου σε συγκεκριμένες ακολουθίες μελωδιών και αρκετές ρυθμικές αλλαγές.

The Way She Moves, είναι ακόμη μια ακουστική παρέμβαση με ακουστική κιθάρα, σε όχι και τόσο κλασικό ύφος, με τη οποία κλείνει και το CD.

 

 

Track Listing:

1. Desert Tears 5:05
2. A Place To Call Home 5:17
3. Never Again 6:57
4. Namarie 3:58
5. A New Tomorrow 4:16
6. Love For Sale 5:25
7. Sunday Morning 1:26
8. Heartbreak Highway 5:19
9. As Time Passes By 3:52
10. Last Words 1:31
11. Skin On Strings 5:38
12. The Way She Moves 1:11

Band:
Kosta Vreto: Guitars
Kostas Scandalis: Bass
Stergios Kourou: Drums
Sakis Bandis: Keyboards

Guests:
Theodore Ziras (Theodore Ziras)
Alex Flouros (Fragile Vastness)
Ioannis Anastassakis (Ioanis Anastassakis)
Kostas Domenikiotis (Uthull, Stargate)
Vassilios Topalides (Horizon’s End)



55
έχω μια σκέψη αχανή
μοιάζει με χρονομηχανή
δεν έχει ύλη ούτε πύλη μα διαβαίνω
κι όλο βουτώ στο παρελθόν
σε στέκια παλαιών ηθών
στα ίδια λάθη κάτι νέο να μαθαίνω

έχω δυο χέρια σαν κλαδιά
και μια πανάκριβη καρδιά
που όλο ζητούν να σε κρατήσουν σαν λιμένας
κι ας είμαι πλοίο στα ανοιχτά
στα μάκρη φώτα που κοιτά
κι αφήνει μίλια να μιλούν κι άλλος κανένας

ξέρω μια λέξη διαφανή
μοιάζει με παιδική φωνή
που όταν αρθρώνεται ο χρόνος δεν υπάρχει
κι ας είμαι εγώ γι’ αυτήν κουφός
στην ομορφιά της πια τυφλός
κι ένας σακάτης απ την πρώτη μου τη μάχη

56
Με αφορμή τη συζήτηση στο θέμα "Βαθμολογία" εκφράζω τις εξής ιδέες...

Η δημιουργίες κάθε μέλους να βρίσκονται συγκεντρωμένες όλες σε μια δική του σελίδα (όπως για τους μουσικούς) στην ίδια μορφή όπως τώρα, με τα σχόλια από κάτω συν δυνατότητα επί τόπου σχολιασμού.
Στον τομέα «Δικοί μας στίχοι και ποιήματα», στην πρώτη σελίδα, να εμφανίζονται μόνο τα θέματα που δημοσιεύτηκαν την τελευταίες 10 ημέρες συν αυτά (από τις σελίδες των μελών) που έλαβαν σχόλιο τις τελευταίες 10 ημέρες, όπως τώρα, με την ίδια δυνατότητα σχολιασμού και να υπάρχουν οι εξής αναζητήσεις:

Αναζήτηση ανά χρήστη/δημιουργό
Αναζήτηση ανά τίτλο δημιουργίας
Αναζήτηση ανά  ημερομηνία δημοσίευσης

Έπισης τα θέματα των στίχων θα μπορούσαν να έχουν σύμβολα που να σημαίνουν «μελοποιημένο», «ζητώ μελοποίηση», «άμετρο», ώστε οι δημιουργοί να έχουν δηλώσει την διάθεση δημοσίευσης των στίχων τους και επίσης, οι φίλοι μουσικοί που έχουν το αντίθετο πρόβλημα (δλδ ψάχνουν στίχους) να γνωρίζουν που να ψάξουν…

Βαθμολογία κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται. Ίσως (και το πετάω σαν ιδέα) να γίνεται μια ψηφοφορία κάθε Γενάρη για τα 15 καλύτερα τραγουδοστιχάκια και τα 15 καλύτερα ελεύθερα/άμετρα. Ως έπαθλα θα μπορούσαν χρησιμοποιηθούν:
-για τα στιχοτραγουδα μελοποίηση από τον συμφορουμίτη της επιλογής τους.
-για τα άμετρα, μια ωραία ηχογράφηση της απαγγελίας από τους ίδιους, με τη συνδρομή συμφορουμίτη ηχολήπτη/παραγωγού.
-και τα δύο μπορούν να κυκλοφορήσουν όπως τα προηγούμενα CD του κιθάρα, εναλλάξ από τραγούδι σε απαγγελία σε ένα 2πλό CD.
Τίποτα δεν είναι αδύνατο μέσα στα πλαίσια καλής συνεργασίας.

Ακούω γνωμες...

57
Αραχτή στην ψυχή γλυκόριζα
κι ευωδιά το στερνό φιλί
Στην κιθάρα μου μνήμη φόνισσα
ένας στίχος κερνάει χολή

Μ’ όλα της ζωής μου τα αρώματα
τις χορδές που ριγούν, τη σιωπή μου
τούτο το φιλί αλυχτά
στου παρόντος τις μύριες ρωγμές
και αντανακλά δίχως χρώματα
αγκαλιές σαν ιτιές που ανθίσαν μάταια
σ’ ένα μονοπάτι στεγνό
από έρωτα και αποδοχή

Αραχτή και η ανάσα στ’ όνειρο
σαν φορά μυρωδιά βροχής
να μου φέρνει το χθες σαν όμηρο
με μια άμαξα εποχής

Μ’ όλα της ζωής μου τα αρώματα....


Στίχοι πάνω σε μια μελωδία της Βάγιας.....(Σεπτέμβρης '06)

58
γραμμές τρελές φιλοτεχνεί στον τοίχο το αίμα
σε άβολη στάση το κορμί σου πεταμένο
της τελευταίας ικεσίας σου το βλέμμα
μοιάζει στολίδι στο κεφάλι το κομμένο

ρίγος πρωτόγνωρο στη ράχη μου απλώνει
μοιάζει με κείνο του πυγμάχου του ανικήτου
δειλά μια σκέψη ξεπηδάει και με κ@υλώνει
άλλος κανένας δεν θα σε έχει πια δική του

θαρρείς η βρώμα αναβλύζει απ’την ψυχή σου
στείρο το άρωμα σου τώρα μοιάζει πλάνη
καθώς σαπίζεις στη νεκρή πια εποχή σου
ότι έχω μέσα μου αφήνω να πεθάνει

βαδίζω μόνος τα μάτια κλείνω
κανένας πόνος να παρατείνω
όσα κι αν χάνω αναπληρώνω
για ότι κάνω δεν μετανιώνω

59
Η μπάντα του Cult, είναι πλέον η Μπάντα Του ΑΡΓΩ, και είναι οι:

Κώστας Bρετός - κιθάρα
Στέργιος Κουρού -  τύμπανα
Κώστας Γίντσης Μπάσο-φωνητικά
Νίκος Μπούμπας πλήκτρα
Βασίλης Τοπαλίδης – φωνή
Δημήτρης Σαντραζάμης – φωνή
Νατάσσα Γιοβάνοβ – Φωνή
Μαρία Αραπογλίδου – φωνή

…έχουμε ξεκινήσει ήδη, σε νέο ανανεωμένο stage, με ακόμα πλουσιότερο πρόγραμμα, και παίζουμε μεταξύ άλλων…
B.B.King, No Doubt, Anouk, The Pretenders, Melissa Etheridge, Joan Jett, Hole, Guano Apes, Garbage, Patti Smith, Cranberries, Evanessence, U.F.O., Rory Gallagher, Free, Deep Purple, Whitesnake, Rainbow, Doors, Thin Lizzy, The Hooters, Garry Moore, Scorpions, The Cult, Def Leppard, Bon Jovi, White Lion, Alice Cooper, Europe, Skid Row, W.A.S.P., AC/DC, Stratovarious, Dream Theater, Judas Priest, Manowar, Iron Maiden, Helloween, Y.J.Malmsteen, Nightwish, Megadeth, Metallica, Motorhead… ντουφ…ντουφ…δεν θυμάμαι…

Επόμενη εμφάνιση,  την Παρασκευή 26/09/2008, γύρω στις 0:30.

Είσοδος 5 ευρώ με μπύρα. Το μαγαζί ΑΡΓΩ, βρίσκεται στα κάτω Λαδάδικα, Βαίου 4.

Σας περιμένουμε…..

60
σφιχτά κρατούσε τη σιωπή η στερνή ματιά
κι οι τοίχοι έσταζαν θαρρείς βουβή μιζέρια
η ώρα μου έριχνε το μέλλον στα χαρτιά
κι η αγάπη κρέμαγε ξανά τα δυο μου χέρια

μικρές αλήθειες σαν μεγάλα γνωμικά
από καιρό είχαν τη γαλήνη μου προδώσει
μοιάζουν τα λόγια σου απόψε νομικά
και η καρδιά μου δεν μπορεί να ανταποδώσει

στο τελευταίο για λίγο στάθηκες σκαλί
ένα μου βλέμμα τη μορφή σου για να κλέψει
το δέρμα σου έπνιγε βαθύ πορτοκαλί
από τον ήλιο που είχε μόλις βασιλέψει

πριν τη νυχτιά με χέρια ικέτευα ψηλά
άλλον θεό προτού φανείς που είχα πιστέψει
σε μύρια όνειρα που είχα απατηλά
μ’ ένα του νεύμα την αυγή να με επιστρέψει

61
Άνθρωπος και ζωή / Πρωί Δευτέρας…
« στις: 08/09/08, 09:39 »
Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που η μουσική έτρεχε στο μυαλό μου, αμόλυντη από μύρια  «πρέπει» και κούραση. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που στη ζωή και στην καθημερινότητα ένα κι ένα έκαναν δύο. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που όταν έκανα κάτι σωστό μου έλεγαν μπράβο, ενώ μόνο όταν έκανα κάτι λάθος «τα άκουγα». Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που τη μισή μέρα δεν ήμουν υπόλογος για όλα. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που αν δεν είχα 800 ευρώ το μήνα το πολύ πολύ να μην έκανα απλά αυτά που ήθελα. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που η Κυριακή απόγευμα ήταν μια στιγμή χαλαρότητας και όχι ψυχολογική προετοιμασία για το πρωί της Δευτέρας. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια έχουν περάσει, από τότε που σηκωνόμουν το πρωί της Δευτέρας και δεν έλεγα «πω ρε π…στη που σηκώνομαι να πάω τώρα»…

Πόσοι άραγε σκέφτονται έτσι (δλδ όπως εγώ σήμερα) κάποια πρωινά Δευτέρας;

Κατά τη γνώμη μου, το πρωί της Δευτέρας είναι ένα καμπανάκι για όλους. Είναι πραγματικά ένας δείκτης ποιότητας ζωής και δεν πρέπει να αγνοείται…

62
καλό δεν είναι να μετράς πόσα έχεις χάσει
ούτε τα βήματα της κάθε ανηφοριάς
κάτω απ την πόρτα πως σφυρίζει ο βοριάς
όταν θα ανθίσουν οι μηλιές θα χεις ξεχάσει

όταν θα ανθίσουν οι μηλιές ένα σου λέω
μ’ ένα χαμόγελο θα μοιάζει η σιωπή
κι αν κάτι ο άνεμος θελήσει να σου πει
θα ναι υπόκρουση σε κάτι πια ωραίο

καλό θα είναι να μετράς πόσα έχεις φτάσει
κι ακόμα όσα η ψυχή σου λαχταρά
κι αν δεν περίσσεψε για σένανε χαρά
όταν θα ανθίσουν οι μηλιές θα χεις χορτάσει

όταν θα ανθίσουν οι μηλιές στο ξαναλέω
μ’ ένα χαμόγελο θα μοιάζει η σιωπή
κι αν δεν σ αγάπησα ποτέ όπως εσύ
πήρα εξιτήριο από έρωτα μοιραίο

63
Εχω καρατσεκάρει, από την αναβάθμιση και μετά, ότι η ειδοποίηση προσωπικού μηνύματος με e-mail, είτε συμβαίνει περίπου 8 ωρες μετά, είτε δεν έρχεται ποτέ...

Η συγκεκριμένη ρύθμιση στο προφίλ μου είναι "πάντα"...

Συμβαίνει σε άλλους;

το λέω μηπως φταιει κάτι και μπορει να διορθωθεί...όχι ότι καίγομαι προσωπικά...

64
Για μια καλιτεχνικότερη και καλύτερη είκόνα του forum, δεν θα ήταν καλή ιδέα οι συντονιστές μεταξύ των άλλων, να διορθώνουν τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη στους τίτλους? Μερικές φορές νομίζω ότι τυφλώνομαι....

65
Παρασκευή 22 Αυγούστου στις 18:00 στο καφεοίνο.

Την τελευταίες φορές ήμασταν απαράδεκτοι...για να δούμε πόσοι είμαστε εντάξει!!!

ΟΡΟΣ: Δεκτές όλες οι συμμετοχές που ξεκινούν το ποστ τους ως "...και ο [ψευδώνυμο σας] είναι εντάξει!!!".


Ο qrusticks είναι εντάξει!!!

66
Εφέ / Mετρονόμος software
« στις: 12/08/08, 10:15 »
Βρήκα free σε αυτό το λινκ

http://www.sharewareconnection.com/redirect.php?windowopen=new&url=/redirect.php?windowopen=new&url=http://www.desktopmetronome.com/dm/DesktopMetronomeTrial.exe

Software μετρονόμο.

Πέρα απο το γεγονός ότι έχει 1/4, 2/4, 3/4, 4/4, 5/4, 6/4, 7/4 ,9/4, όγδοα, 3ηχα 16α 5ηχα 6αηχα 7ηχα 32α έχει και ανιχνευτή τεμπο του κομματιου που παιζει το Pc.

Όποιος το χρειάζεται, μπορεί να το κατεβάσει...

67

Νεκρός βρέθηκε την Κυριακή στην κατοικία του ο συνθέτης και τραγουδιστής Αϊζακ Χέιζ, με σημαντική παρουσία στην δεκαετία του 1970.

Ένα από τα πιο γνωστά έργα του, για το οποίο βραβεύτηκε με Όσκαρ και Γκράμι, ήταν η μουσική τίτλων της ταινίας Σαφτ.

Η μουσική του θεωρείται ότι άνοιξε τον δρόμο για την ντίσκο και το ραπ.

Τα τελεταία χρόνια συμμετείχε στην τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων South Park δανείζοντας τη φωνή του για τον ρόλο του Σεφ. Αποχώρησε το 2006 όταν σε ένα επεισόδιο γίνονταν ειρωνική αναφορά στην σαϊεντολογία την οποία ακολουθούσε.

Ο Χέιζ, ηλικίας 65 ετών, ζούσε στο Μέμφις του Τενεσί. Την αστυνομία ειδοποιησε μέλος της οικογένειας του όταν ο Χέιζ δεν έδινε σημεία ζωής. Τα αίτια θανάτου δεν έγιναν γνωστά.



http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=926705&lngDtrID=253

68
Όταν ανοίγω το κιθάρα με το οπερα, τα κουμπιά "Αρχική" "Αρθρα" "μουσική" "το Στεκι" κλπ... μου βγαίνουν αλαμπουρνέζικα... ξέρει κανεις γιατι δεν αναγνωρίζει αυτη τη γραμματοσειρά και τι πρέπει να κάνω?

Δειτε το στο screenshot που επισυνάπτω... μην δίνετε όμως σημασία στα υπόλοιπα...

69
Ξέρει κανεις τπτ γι αυτο?




70
Θυμάμαι όταν ξεκινούσα να ασχολούμαι, η φθηνή λύση του Μπαμπα, αν του τα εσπαγες ότι ήθελες να αγοράσεις κιθάρα ή μπάσο, ήταν μια μαρκα "KUMICA" (τιμή 20.000 δραχμές). Απ' οτι θυμάμαι αυτά τα όργανα, ήταν λίγο καλύτερα από κουπιά με χορδές... Αλλά για κάποιους είχαν μεγάλη συναισθηματική αξία (και μόνο συναισθηματικη βέβαια) ως πρωτο όργανο...

ήθελα να ρωτήσω

1) αν υπάρχουν πλέον
2) και  αν ναι, ;D πόσο κάνουν  ;D
3) αν όχι, ποιές είναι οι ανάλογες μπαμπασώστριες μάρκες?

71
Τωρα πια με τα απειρα μακροβούτια στο ιντερνετ..κάθεται κανεις να ασχοληθεί με το αυτι του?
Με θυμάμαι κάποτε ώρες ολόκληρες με την κιθάρα στο χέρι και το αυτί κολλημένο στο κασσετοφωνο,και δωσ του... Καλά τα ετοιματζίδικα, αλλά τελικά πιστεύω ότι γίνεται μεγάλη ζημια....

72
Για να φτιάξουμε μπουζούκι,... πώς ξεραίνουμε το καρπούζι?

73
όμορφη μα αγρίμι από μικρή
το ‘σκαγες κρυφά από το σπίτι
η μάνα σου με φώναζε αλήτη
κι έπειτα μουρμούριζε νωθρή

χάραζε στην ακροθαλασσιά
με τα μύρια κύματα να σκάνε
σου λεγα για σενανε μιλάνε
κι έριχνες σ’ εκείνα τη ματιά

σε άλλα μέρη άδεια μακρινά
μόνο με γυρέψανε τα χρόνια
μάτωσες με άλλον τα σεντόνια
κι εγώ σε νυχτέρια ήμουν φθηνά

ήταν η ζωή μας φυλακή
κι ήσουνα στο χάρτη μια βουλίτσα
μάζεψα ψυχή σε μια βαλίτσα
κι ήρθα να σε βρω μια Κυριακή

σκλάβα να ναι πάντα η ομορφιά
τούτη η ζωή είχες πει πως το χει
κι είχανε πιασμένη στην απόχη
μία πεταλούδα τα παιδιά

όμορφη και τώρα με κοιτάς
σε φωτογραφία ηλιοκαμένη
δίπλα από τη μάνα σου θαμμένη
σου έγνεψα μα απόψε δεν το σκας

74
Ξέρετε κανενα μπαρ, μαγαζι στη Θεσσαλονίκη, που να παίζει ζωντανά Τζαζ αυτη την εποχη;

Αν ναι, πέρα από απλη αναφορα του ονόματος, παρακαλω για περιοχη, διευθυνση κλπ...

Ευχαριστώ!!!

75
Βεβαία έχει λιγα σκατά η υπόθεση αλλά...

δειτε αρχείο...

Σελίδες: 1 2 [3] 4 5 6 7