Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - Fourier

Σελίδες: [1]
1
Λάθη και προτάσεις / bots
« στις: 28/02/21, 09:18 »
Τυχαία έπεσε το μάτι μου στους "συνδεδεμένους" και βλέπω κάτι τυχαία username, τα οπόια όλα είχαν εγγραφεί σήμερα με διαφορά μισής ώρας. Στα στατιστικά του forum αναγράφονται 170 νέα μέλη σήμερα μέχρι τώρα (9:15 ώρα Ελλάδας). Χλωμό το κόβω το νούμερο να είναι αλήθινό.

Όχι ότι πειράζει, αλλά η παρουσία τους δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική (ακόμα πιο μικρή) δραστηριότητα του forum...

2
Γεια χαρά σε όλους!

Μετά από ατελείωτες ώρες εξάσκησης είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι απλά δεν έχω το ταλέντο να παίξω γρήγορες φράσεις (με πένα) σαν αυτές του Petrucci, Gilbert, Vai κτλπ. Ενώ το χέρι μου που παίζει στην ταστιέρα (το αριστερό στην περίπτωσή μου) είχε αποκτήσει την απαραίτητη ταχύτητα (το οποίο φαίνόταν από τα ligato licks που μπορούσα να παίξω) το χέρι που κρατούσε την πένα δεν μπορούσε να ακολουθήσει όταν γινόταν αλλαγή χορδής.

Επεστρέφοντας στην κιθάρα μετά από χρόνια απραξίας, ανακάλυψα οτι δεν είναι θέμα "ταλέντου" (μόνο) αλλά (κυρίως) τεχνικής, την οποία ο καθένας μπορεί να εκτελέσει (μετά από εξάσκηση προφανώς). Το μυστικό λέγεται "pick slanting" και, πραγματικά, είναι το κλειδί για γρήγορα licks, όχι μόνο για shredding φράσεις αλλά blues licks, κ.τ.λ.π. ΟΛΟΙ οι γνωστοί shredders κάνουν χρήση αυτής της τεχνικής, το πιο πιθανό χωρίς να το καταλαβαίνουν (και αυτό τους έκανε "ταλέντα").

Η "ανακάλυψη" της τεχνικής μάλλον χρεώνεται στον Troy Grady, ο οποίος έχει στο youtube μία σειρά από εξαιρετικά video ("breaking the code") τα οποία συνιστώ ανεπιφίλακτα. Μάλλον το καλύτερο breakdown της τεχνικής είναι το παρακάτω video από τον Ben Eller:

https://www.youtube.com/watch?v=9B4Ta6tyxr4&t=651s

Είχα δει τον όρο pick slanting να αναφέρεται στο forum, αλλά θεώρησα χρήσιμο να υπάρχει ένα dedicated thread για αυτή την τόσο σημαντική τεχνική.

Καλό shredding!  8)

Υ.Γ.: υπάρχουν και άλλα δύο "κλειδιά", τα "economy picking" και "selective picking", αλλά το "pick slanting" είναι μαλλον το πιο βασικό. Τα youtube κανάλια που ανέφερα παραπάνω έχουν πολύ καλά βίντεο και για αυτές τις τεχνικές.

3
Χαιρετώ την παρέα, ελπίζω να είστε όλοι καλά! :D

Λοιπόν, μετά από πολύ καιρό αποχής, λέω να ξαναπιάσω την κιθάρα... Ήθελα να ζητήσω γνώμες για
  • audio interface,
  • monitors.
Ο προηγούμενος εξοπλισμός μου ήταν pod-xt(σαν audio interface) -> DAW (για προσομοίωση ενισχυτών κτλπ) -> peavy bandit (σαν "monitor").

Το pod xt μου φαινόταν OK ως audio interface, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολυ καλύτερες επιλογές. To 12" ηχείο του bandit παράγει φοβερό ήχο, αλλά πλέον δεν μου είναι διαθέσιμο και μου φαίνεται "too much". Προσανατολίζομαι σε monitors που μπορούν να τοποθετηθούν, π.χ., σε ένα τυπικό γραφείο.

Θα ήθελα να ακούσω προτάσεις που τυχόν έχετε σχετικά με τα παραπάνω. Σημειώστε ότι οι απαιτήσεις μου είναι αυτές ενός τυπικού "bedroom player". Υποθέτω ότι έχοντας ως σημείο αναφοράς το προηγούμενο μου "rig", τα standards μου είναι χαμηλά.

No budget limit.

Ευχαριστώ!

Υ.Γ.: το ξέρω ότι υπάρχει πολύ πληροφορία στο φόρουμ και το θέμα επαναλαμβάνεται κάθε τόσο, αλλά δεν έχω την ενέργεια/διάθεση να το ψάξω μόνος μου 8) ;D

4
Βλέποντας ότι το pdf των "modal pentatonics" (link) έχει ένα συμπαθητικό αριθμό από downloads, είπα να μοιραστώ έναν αντίστοιχο πίνακα που έχω, για arpeggios.

Με τον όρο arpeggio εννοώ, το σύνολο των τεσσάρων φθόγγων που απαρτίζουν μία, οποιαδήποτε, συγχορδία εβδόμης. Για παράδειγμα, οι φθόγγοι {A, C, E, G} είναι το arpeggio της Αm7 συγχορδίας και απλά αναφέρεται ως "Am7 arpeggio". Πολλές φορές ο όρος χρησιμοποιείται και για απλές τριαδικές συγχορδίες (χωρίς παρουσία εβδόμης), αλλά προτιμώ τον όρο triads εκεί. :)

Με το όρο modal arpeggio αναφέρομαι στην χρήση ενός arpeggio ως μέρος ενός σόλο πάνω από μία φαινομενικά άσχετη συγχορδία. Για παράδειγμα, πάνω από μία Am7 συγχορδία είναι προφανές ότι το Am7 arpeggio ακούγεται καλά. Καλά, όμως, λιγότερο ή περισσότερο, θα ακουστούν και τα παρακάτω arpeggios (μεταξύ άλλων):
- Fmaj7
- Bm7
- G7

Ο λόγος που ακούγονται καλά, οφείλεται, προφανώς, στο ότι οι φθόγγοι που τα απαρτίζουν ανήκουν στην αρμονία, παρά την ονομασία τους. Έτσι, μπορεί ο σολίστας σκεφτόμενος τον οικείο δακτυλισμό, π.χ., του Fmaj7, να δώσει ένα διαφορετικό χρώμα πάνω από την Am7, σε σχέση με το τυπικό Am7 arpeggio.

Θα μου πείτε, "Ωραία, τώρα θα πρέπει να εξετάσω ένα-ένα τους φθόγγους κάθε πιθανού και απίθανου arpeggio?". Μην αγχώνεστε, το έκανα εγώ για εσάς! ;D

Δείτε τον παρακάτω πίνακα, που αφορά όλα τα δυνατά (12 στον αριθμό) maj7 arpeggios. Οι σημαντικότερες στήλες του πίνακα είναι οι δύο τελευταίες (4η και 5η). Ο αριθμός (βαθμίδα) της 4ης στήλης αναφέρει την τονική του maj7 arpeggio ως βαθμίδα της major κλίμακας της τονικής της αρμονίας πάνω στην οποία θέλουμε να παίξουμε. Για παράδειγμα:

Έστω ότι θέλω να αυτοσχεδιάσω πάνω από μία Am7 συγχορδία/αρμονία. Η τονική της αρμονίας είναι η A και η major κλίμακα της A είναι οι φθόγγοι {Α, Β, C#, D, E, F#, G#}, οι οποίοι περιγράφονται ως βαθμίδες απλά ως {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7}, όπου 1=A, 2=B, κ.τ.λ.π. Ο αριθμός "4" που εμφανίζεται στην 4η στήλη σημαίνει: "Το maj7 arpeggio με τονική την βαθμίδα 4 της Α major κλίμακας", δηλαδή, αντιστοιχεί στο Dmaj7 arpeggio. Ομοίως, οι αριθμοί 3 και b3 αντιστοιχούν στα C#maj7 και Cmaj7, αντίστοιχα, κ.ο.κ.

Τα νούμερα στην 5η στήλη, περιγράφουν τους φθόγγους του maj7 arpeggio ως βαθμίδες της τονικής της αρμονίας. Για παράδειγμα, ας δούμε τι σημαίνει να παίξουμε Fmaj7 arpeggio πάνω από Αm7 αρμονία. Το Fmaj7 arpeggio αντιστοιχεί στην γραμμή "b6" της 4ης στήλης. Ακριβώς δίπλα, στην 5η στήλη, οι φθόγγοι του περιγράφονται ως {b6, 1, b3, 5} ως προς την τονική της αρμονίας, A. Προφανώς οι φθόγγοι αυτοί είναι "συμβατοί" με την Am7 αρμονία, δικαιολογώντας την χρήση του Fmaj7 arpeggio "από πάνω της".





Για λόγους ευκολίας, κατηγοριοποίησα τα arpeggios με βάση τον τύπο της αρμονίας/συγχορδίας (major, minor, sus και altered) πάνω από τον οποίο ακούγονται "καλά", με επιπλέον διάκριση με βάση τις επιπλέον βαθμίδες (τις οποίες είτε έχει η συγχορδία είτε θέλει να υπονοήσει ο σολίστας). Σημειώστε ότι τα arpeggios για "sus" συγχορδία θα ακουστούν καλά τόσο σε major όσο και σε minor συγχορδίες.

Δύο τελευταίες παρατηρήσεις:

- Η έκφραση "ακούγεται καλά" είναι σχετική. Εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από το ύφος του backing και τον τρόπο χρήσης του arpeggio από τον σολίστα. Για παράδειγμα, αν και το Bbmaj7 arpeggio είναι "καλό" πάνω από μία Αsus συγχορδία, η παρουσία της b2 βαθμίδας, που δίνει έντονη αίσθηση Phrygian mode, μπορεί να μην το κάνει κατάλληλο.

- Μην θεωρήσει κανείς ότι πρέπει να μάθει απ' έξω όλες αυτές τις πληροφορίες!!! Είναι χάσιμο χρόνου μια τέτοια προσπάθεια. Ο πίνακας είναι μόνο ένα εργαλείο αναφοράς για πειραματισμό. Δοκιμάστε, πάνω από ένα backing ένα αριθμό από τις διαθέσιμες επιλογές και καταλήξτε σε ένα μικρό σύνολο από αυτές που σας ακούγονται καλύτερα. Για παράδειγμα, μπορεί να καταλήξετε, ότι σας αρέσει ο ήχος του "maj7 arpeggio με τονική ένα τόνο κάτω από την τονική της αρμονίας" και αυτό μόνο θα "κρατήσετε", όχι τις τεχνικές λεπτομέρειες.


Κατεβάστε το παρακάτω pdf, που περιλαμβάνει περά του παραπάνω πίνακα, αντίστοιχους πίνακες για min7, 7, min7b5, dim7 και minmaj7 arpeggios:

https://www.box.com/s/4f3bca940dc051f6c48d

5
Ένα transcription που έκανα για solo κιθάρα του πρώτου μέρους του prelude από την όπερα "Tristan und Isolde" του Wagner:

http://www.box.com/s/f9f2467580c4ab3ea0b4

6

Με αφορμή το thread ενός φίλου που ζήταγε τις συγχορδίες ενός κομματιού και διαπιστώνοντας (για άλλη μια φορά) την ανικανότητά μου να αντιληφθώ μελωδίες χωρίς την παρουσία οργάνου, μου δημιουργήθηκε η εξής σκέψη:

Όσον αφορά το επίπεδο της μελωδίας, αν και δεν μπορώ να αναγνωρίσω/ονοματίσω τους φθόγγους της μελωδίας, πιθανόν ούτε και τα μεταξύ τους διαστήματά, αν ακούσω κάτι που μου αρέσει, π.χ., στο ράδιο του αυτοκινήτου, το μυαλό μου (και, πιστεύω, των περισσότερων) έχει την ικανότητα να συγκρατεί την μελωδία ώστε, τελικώς, να την αναγνωρίσω αργότερα με την βοήθεια του οργάνου (και στην συνέχεια να την μελετήσω, προσαρμόσω στα γούστα μου, κ.τ.λ.π.). Το πρόβλημα είναι οτι δυσκολεύομαι να κάνω το ίδιο και με την αρμονία του κομματιού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, προκειμένου να αναγνωρίσω την αρμονία, πρέπει να ακούσω πολλές φορές το κομμάτι και πάντα με την παρουσία οργάνου. Και τα ερωτήματά μου είναι:

Είναι δυνατόν κάποιος να έχει/αποκτήσει την ικανότητα να αναγνωρίζει/συγκρατεί τις αρμονίες καθώς τις ακούει - χωρίς παρουσία οργάνου? Και δεν αναφέρομαι μόνο σε "απλά" ομοφωνικά κομμάτια όπου η αρμονία είναι σε μορφή ακόρντων που παίζει, π.χ., ένα πιάνο ή μία κιθάρα, αλλά και σε πιο "πολύπλοκες", πολυφωνικές, καταστάσεις όπως, π.χ., σε μία συμφωνία ή σε μία φούγκα. Αν, όπως μου φαίνεται, η τέλεια αναγνώριση της αρμονίας απαιτεί μια ολόκληρη ζωή στο να ακούς/μελετάς/συνθέτεις μουσική, ποιες είναι οι εφικτές ικανότητες που μπορεί να αποκτήσει/εξασκήσει κανείς ώστε να πλησιάσει κάπως το τέλειο (αν υπάρχουν)? Μήπως το μυστικό είναι να αναγνωρίζω/συγκρατώ μόνο τις ακραίες φωνές (μπάσο και σοπράνο)? Και τέλος, είναι ιδέα μου ότι η κιθάρα δεν προσφέρεται για σοβαρό ear training (σε σχέση με το πιάνο)?

Όποις έχει άποψη στο θέμα θα χαιρόμουν αν την μοιραζόταν! :)

7
Μα καλά, ποιος δίνει πλέον 2 και 3Κ Euro για heads και καμπίνες όταν υπάρχουν εφάμιλλης αξίας free amp sims? ;D

Check out την version μου στο Tender Surrender του κ. Vai, αποκλειστικά με χρήση plugins και πείτε μου: Πόσα Euro θα κοστολογούσατε έναν ενισχυτή που θα έβγαζε τέτοιον (lead) ήχο?

http://www.box.net/shared/pifkm9j6ve

Υ. Γ. 1: Μάλλον άστοχη η επιλογή του κομματιού, μιας και είχαν παρουσιαστεί 2 εξαιρετικές version πρόσφατα στο forum, δεν βαριέσαι... ;D

Υ.Γ. 2: Το ύφος του post είναι για να γίνει χαβαλές, μην το πάρει κανείς στα σοβαρά! ;D :P

8
    Αρκετός ελεύθερος χρόνος προέκυψε αυτές τις μέρες και είπα να κάνω κάτι πιο  εποικοδομητικό από το να χαζέψω τηλεόραση/δίκτυο (θα μπορούσα να παίξω κιθάρα  βέβαια, αλλά υπάρχει και όριο στις αντοχές μου! ;D ). Έτσι, είπα να κάνω μια  θεωρητική ανάλυση ενός solo του κ. Petrucci, με σκοπό να δώσω στους αρχάριους (και μη) της παρέας την ευκαιρία να  αντιληφθούν ίσως λίγο καλύτερα την διαδικασία «γραφής» ενός πιο σύνθετου solo και, γιατί όχι, να γίνει και μια κουβέντα στο  θέμα.
 
Προτού το ποστάρω όμως, η συζήτηση που γίνεται περί  ανανέωσης του forum, μου έδωσε την ιδέα να ανοίξω ένα εκπαιδευτικού  χαρακτήρα thread που να καλύπτει ένα κενό, που κατά την εντύπωσή μου υπάρχει, και πιστεύω  ότι μπορεί να φανεί χρήσιμο. Η ιδέα έχει ως εξής:
 
Οι περισσότεροι από εμάς που έχουμε κάποιο καιρό στο «άθλημα» (για να μην  πω όλοι), έχουμε καταναλώσει ένα σημαντικό χρόνο στο να  μάθουμε/αντιγράψουμε/καταλάβουμε (όπως θέλετε πείτε το) κάποιο κομμάτι ή,  ακόμα γενικότερα, κάποιο καλλιτέχνη/συγκρότημα ή, ακόμα πιο γενικά, ένα είδος  μουσικής. Μέσα από αυτή την διαδικασία, σίγουρα έχουμε εντοπίσει κάποιες  λεπτομέρειες στην διαδικασία δημιουργίας/εκτέλεσης της μουσικής που κάνουν την  διαφορά και (το σημαντικότερο) δεν είναι ευρέως γνωστές. Δεν θα ήταν λοιπόν,  χρήσιμο ένα thread όπου θα περιγράφονται αυτές οι λεπτομέρειες, και - εξίσου σημαντικό – αυτό να  γίνεται με «εκπαιδευτικό» τρόπο?
 
Και για να κάνω πιο ξεκάθαρο το τι ακριβώς εννοώ «λεπτομέρειες», ιδού  κάποια θέματα που μου έρχονται στο μυαλό και για τα οποία θα μου άρεσε να  διάβαζα από άτομα που έχουν ασχοληθεί και έχουν άποψη (προερχόμενα από τον  περιορισμένο μουσικό εύρος μου):
- Πως προσεγγίζει ο τάδε σολίστας το χτίσιμο ένος solo.
- Ποιες ακολουθίες συγχορδιών κάνουν το τάδε κομμάτι να έχει μία  συγκεκριμένη «αύρα», όπως, π.χ., neo-classical, jazz, latin.
- Ποιες είναι οι κρίσιμες νότες/συγχορδίες για να ακούγεται ένα κομμάτι modal (π.χ., Phrygian) και πόσο μπορεί να «αντέξει» αυτή η  αίσθηση προτού επικρατήσει η τονικότητα του οπλισμού.
- Πως η κιθάρα, το μπάσο και τα πλήκτρα συνδυάζονται στο τάδε κομμάτι ώστε  να βγει μία συγκεκριμένη αρμονία σε ένα κομμάτι.
- Πως συνδυάζεται η αρμονία με την μελωδία των φωνητικών.
- Πως χρησιμοποιούνται οι χρωματικές νότες στο τάδε σόλο.
 
Τα παραπάνω είναι θεωρητικής φύσεως αλλά σίγουρα θα μπορούσε κανείς να  προσθέσει και θέματα άλλου είδους (π.χ., τεχνικά – «ποιο είναι το lick που χρησιμοποιεί ο Gilbert παντού»). Το κοινό χαρακτηριστικό αυτών είναι ότι αφορούν «underground» γνώση (και, επομένως, κάποιου επιπέδου), σε αντίθεση με θέματα όπως, π.χ.,  κατασκευής συγχορδιών ή δακτυλισμών κλιμάκων, που τα βρίσκεις παντού.
 
Αυτό που θα μου άρεσε όμως να έβλεπα δεν είναι απλώς μία περιγραφή/αναφορά  στο θέμα. Αυτό που θα ήταν ενδιαφέρον και χρήσιμο είναι να γίνει μία προσπάθεια  τα posts να έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Δεν εννοώ βέβαια κάθε post να είναι βιβλίο θεωρίας και τεχνικής. Αλλά να έχει μια αναλυτικότητα στην  περιγραφή που να κάνει πιο προσβάσιμη την γνώση σε όσο το δυνατόν περισσότερο  κόσμο. Σαν να γράφει ο συγγραφέας προσπαθώντας  να διδάξει τον ίδιο του τον εαυτό όταν ήταν  στο σημείο πριν αναφωνήσει «Α! ώστε αυτό είναι που κάνει την διαφορά!!!».

 
Ίσως το επόμενο post να σας δώσει κάποιες ιδέες. Σε καμία περίπτωση δεν το βάζω ως το format που πρέπει να έχουν τα posts, ούτε και σαν  υπόδειξη του βάθους της ανάλυσης. Ο καθένας γράφει σύμφωνα με την δική του  κρίση και διάθεση/χρόνο. Ίσως αυτό που θα συνιστούσα είναι τα posts να γίνονται με βάση «χειροπιαστά» παραδείγματα αποφεύγοντας τις αοριστίες  του τύπου «χρησιμοποιώ την τάδε κλίμακα και το αποτέλεσμα ακούγεται χαρούμενο –  γεια σας». Αν η προσέγγιση γίνει με βάση ένα συγκεκριμένο κομμάτι, η πληροφορία  γίνεται πιο προσβάσιμη και κατανοητή στον αναγνώστη.
 
Τέλος, προτρέπω όλους να συνεισφέρουν, ανεξαρτήτως του επιπέδου που  βρίσκονται (ή θεωρούν ότι βρίσκονται) ή/και το βαθμό που νομίζουν ότι το θέμα του post τους θα ενδιαφέρει τον κόσμο. Ο απώτερος στόχος είναι να γίνει μετάδοση  πληροφορίας  και αυτό είναι πάντα καλοδεχούμενο από όλους, ακόμα και αν συτό αφορά  μία απλή παρατήρηση που η ανακάλυψή της σαν ενθουσίασε. (Εξάλλου κανείς δεν τα ξέρει όλα, αλλα και η  επανάληψη της πληροφορίας από την σκοπιά ενός άλλου μόνο χρήσιμη μπορεί να είναι). Στην τελική, όταν προσπαθείς να διδάξεις, ο πρώτος που μαθαίνει και βελτιώνεται είσαι εσύ!

 
Ελπίζω να υπάρξει ανταπόκριση στην ιδέα και να προκύψουν ενδιαφέρουσες  αναλύσεις/πληροφορίες (κάτι που έχει γίνει ήδη σε εκπληκτικό βαθμό στο section του forum σχετικά με εξοπλισμό).
 

9
    Μετά από μελετη  των Satch Boggie (από Satriani) και Juice (από Vai) προκύπτουν οι  εξής κανόνες για ένα επιτυχημένο boogie κομματι:
 
  1. Shuffle/boogie ρυθμός στα 200-220 bpm.
  2. Βασικό riff με συνεχή pull-offs στις ανοικτές χορδές. Το ίδιο και στο solo.
  3. Κλειδί A mixolydian/blues.
  4. Pinch harmonics με το τσουβάλι.
 
  Αλλά επειδή βαριέμαι (και καλά  :P ) να γράψω ένα δικό μου ανέβασα την version μου στο Juice...
 
  http://www.box.net/shared/j3n115euuq
 
  Όποιος (κατεστραμμένος  ;D ) έχει ασχοληθεί να το μάθει note-by-note θα αντιληφθεί πολλά  λάθη. Όποιος δεν έχει ασχοληθεί, πάλι θα αντιληφθεί (λιγότερα ελπίζω :D ) λάθη...  Αλλά είπα να το ανεβάσω γιατί δύσκολα θα καταφέρω καλύτερο οne-take αποτέλεσμα...hope you like it!

10
Χορδές, πένες, αξεσουάρ / DR NEON strings
« στις: 15/10/10, 01:39 »
Μη μου πείτε ότι δεν θα θέλατε να τις δοκιμάσετε εστω και μια φορά...

http://www.drstrings.com/

 :o :o :o

11
    Ως wannabe soloist έχω ασχοληθεί με την χρήση της πεντατονικής. Με το καιρό λάμβανα πληροφορίες από διάφορες πηγές αλλά πάντα με εκνεύριζε ότι δεν ήταν συγκεντρωμένες. Έτσι αποφάσισα να φτιάξω κάποια έγγραφα για αυτό το σκοπό. Θεώρησα ότι ίσως θα ήταν χρήσιμα σε κάποιους από εσάς που σας ενδιαφέρει το θέμα "αυτοσχεδιασμός". Αν και το υλικό έιναι για σχετικά προχωρημένο επίπεδο, έγραψα το συνοδευτικό κείμενο ώστε να είναι χρήσιμο και για τους αρχάριους στην θεωρία (όσο μπορούσα :) ). Ελπίζω να σας είναι χρήσιμα τα παρακάτω (δύο post), και όποια σχόλια, διορθώσεις, παρατηρήσεις, είναι καλοδεχούμενα.



ΔΟΜΗ ΠΕΝΤΑΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΑΧΤΥΛΙΣΜΟΙ

Είναι η πρώτη  κλίμακα που μαθαίνει κάποιος όταν ξεκινάει να μαθαίνει (ηλεκτρική) κιθάρα…  Είναι η βασική κλίμακα για solos/αυτοσχεδιασμούς  σε rock/blues/country στυλ… Είναι η κλίμακα με τους εύκολους δακτυλισμούς και τις πέντε νότες…

Ωραία ως εδώ.  Αλλά μετά προκύπτουν τα παρακάτω ερωτήματα:
  • Ποια είναι η δομή της πεντατονικής (δλδ., από ποιες νότες αποτελείται)?
  • Ποια τονικότητα χρησιμοποιούμε όταν η μπάντα παίζει κάποια συγχορδία (π.χ., πειράζει να παίξω C πεντατονική «πάνω» σε A major συγχορδία?)
Αν είσαι αρχάριος  μάλλον θα απαντήσεις στο ερώτημα 1 ως εξής:
-«Είναι  πασίγνωστο. Αν π.χ., αναφερόμαστε στην Α pentatonic, αυτή αποτελείται από τις νότες {Α, C, D, E, G}»
Αυτό όμως δεν είναι  ακριβές. Το σωστό είναι ότι οι νότες {Α, C, D, E, G} αποτελούν την ΜΙΝΟR (μινόρε) πεντατονική.
-«Γιατί, υπάρχουν  και άλλες?»
Ναι! Πεντατονική  ονομάζεται κάθε κλίμακα που αποτελείται από πέντε νότες, ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ και αν  είναι αυτές. Έτσι αν κάποιος (πιθανών και άσχετος) αλλάξει, π.χ., την D νότα της minor πεντατονικής σε, π.χ., D#, τότε, αν και δεν  θα έχουμε πλέον την minor πεντατονική, θα έχουμε την πεντατονική {A, C, D#, E, G}.

Αφού το  ξεκαθαρίσαμε αυτό, προχωράμε στο πως θα επιλέξουμε αυτές τις πέντε νότες. Η  λογική του παραπάνω παραδείγματος, δηλαδή, επιλέγω στην τύχη, μάλλον δεν οδηγεί  σε αποδεκτά μουσικά αποτελέσματα (εκτός αν δηλώνεις experimental-και-καλά μουσικός και η μουσική σου δεν μπορεί να  γίνει αντιληπτή από τον μέσο ταπεινό ακροατή  ;D ) .
Η διαδικασία επιλογής των νοτών οποιασδήποτε  κλίμακας ξεκινάει από την μητέρα όλων των κλιμάκων: την major (ματζόρε). Η major κλίμακα αποτελείται από  επτά νότες. Αν συμβολίσουμε την τονική με τον αριθμό 1, οι επτά νότες  (βαθμίδες) που αποτελούν την major κλίμακα συμβολίζονται ως {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7} (Για παράδειγμα, στην περίπτωση της C major κλίμακας {C, D, E, F, G, A, B}, έχουμε 1=C, 2=D, 3=E, κ.τ.λ.π.).

Η (φυσική) minor κλίμακα προκύπτει από την major παίζοντας τις  βαθμίδες 3, 6, 7 ένα ημιτόνιο χαμηλότερα, οπότε προκύπτει το σύνολο {1, 2, b3, 4, 5, b6, b7}. Με παρόμοιο τρόπο προκύπτουν και οι άλλες  συνηθισμένες κλίμακες που βασίζονται στην major (όπως, η Lydian, Phrygian, Dorian), αλλάζοντας επιλεκτικά κάποιες νότες της  αντίστοιχης major.

Οι πεντατονικές  μπορούν να κατασκευαστούν επιλέγοντας 5 από τις διαθέσιμες βαθμίδες της major κλίμακας και εάν το επιθυμούμε κάνουμε τροποποιήσεις σε (κάποιες από) αυτές  (τις παίζουμε ένα ημιτόνιο χαμηλότερα ή ψηλότερα).
Πάμε λοιπόν να  δούμε τις τυπικότερες πεντατονικές με αυτό το συμβολικό τρόπο, καθώς και που  χρησιμοποιούνται:
 
  • Minor Pentatonic: {1, b3, 4, 5, b7}
    Η πεντατονική που ξέρουμε όλοι. Χρησιμοποιείται κατά κόρον σε rock/blues τόσο με  υπόκρουση μινόρε όσο και ματζόρε συγχορδιών. (Δηλαδή, η A minor pentatonic θα ακουστεί «καλά» είτε η μπάντα παίζει Αmajor είτε Aminor). Ιδιαίτερα στην περίπτωση που χρησιμοποιείται σε  major υπόβαθρο η «κόντρα» μεταξύ της βαθμίδας b3 της minor πεντατονικής με την βαθμίδα 3 της major συγχορδίας δίνει την χαρακτηριστική blues αίσθηση.
 
  • Major Pentatonic: {1, 2, 3, 5, 6}
    Αποτελεί το «χαρούμενο» αδελφάκι της minor pentatonic. Επειδή περιλαμβάνει το 3 αντί του b3 ταιριάζει «γάντι» σε major συγχορδίες. Η εμπειρία έχει δείξει ότι καλύτερα να αποφεύγεται σε minor συγχορδίες. Χρησιμοποιείται περισσότερο σε country/blues, λιγότερο σε rock, αλλά συχνά και σε pop κομμάτια στυλ Oasis. Το ωραίο είναι ότι οι δακτυλισμοί των major και minor πεντατονικών είναι ίδιες.
 
  • Dominant Pentatonic: {1, 2, 3, 5, b7}
    Περνάμε σε πιο jazz καταστάσεις. Η συγκεκριμένη ταιριάζει  απόλυτα σε συγχορδίες 7ης (Dominant). (Οι πιο  παρατηρητικοί θα διαπίστωσαν ότι αποτελείται από τις νότες 9ης  συγχορδίας – 9 arpeggio).
 
  • m6 Pentatonic: {1, b3, 4, 5, 6}
    Διαφέρει από την κλασσική minor πεντατονική σε μία νότα (η b7 αντικαταστάθηκε από την 6). Η παρουσία του 6 την  κάνει να είναι μία «συρρικνωμένη» Dorian κλίμακα. Χρησιμοποιείται σε jazz/blues και η χρήση της αποδίδεται  στον Robben Ford (Για αυτό αναφέρεται και  ως Robben Ford pentatonic). Οι δακτυλισμοί των Dominant και m6 πεντατονικών είναι ίδιες.
 
  • Indian Pentatonic: {1, 3, 4, 5, b7}
  Γνωστή και ως Mixolydian πεντατονική γιατί είναι συρρικνωμένη εκδοχή της Mixolydian κλίμακας. Όπου κολλάει η Mixolydian, θα κολλήσει  και αυτή. Παίζεται πολύ από τους κ.κ. Jeff Beck και Eric Johnson.

Οι δακτυλισμοί των παραπάνω πεντατονικών μπορούν αν βρεθούν στο παρακάτω  αρχείο (.pdf).
Κάθε νότα (κύκλος) έχει αριθμηθεί με βάση την βαθμίδα που της  αντιστοιχεί. Οι δακτυλισμοί δίνονται ως δύο νότες ανά χορδή. Στην περίπτωση την  Indian πεντατονικής όπου μερικοί δακτυλισμοί απαιτούν άνοιγμα δαχτύλων 5 τάστων κάποιες νότες επαναλαμβάνονται με διακεκομμένους κύκλους ως εναλλακτική θέση  παιξίματος.

Η εκμάθηση τους δεν γίνεται με  απομνημόνευση αλλά με (πολύ) παίξιμο. Για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας μια  ηχογράφηση A major συγχορδίας, παίζουμε  «από πάνω» έναν δακτυλισμό της, π.χ., Α Ιndian πεντατονικής που επιθυμoυμε. Με τον καιρό, το  μυαλό και τα δάκτυλά θα γνωρίζουν αυτόματα ποιες νότες ακούγονται ωραία, χωρίς  να σκέφτόμαστε ποια είναι η ονομασία τους.
 
 

12
Που το θυμήθηκα....

Από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες ο μακαρίτης :(


check my version out at
http://www.box.net/shared/1jk9kthhfp

13
Hi μάγκες!

Με έχει πιάσει εδώ και καιρό μια εκενυριστική ανησυχία να κάνω refretting, εφόσον τα τάστα μου είναι εμφανώς λιωμένα. Από την άλλη, η κιθάρα δεν παρουσιάζει πρόβλημα με φιμωμένα τάστα (υποθέτω οφείλεται στο ότι η φθορά είναι ομοιόμορφη στην ταστιέρα) ή κάποια άλλη "καραμπινάτη" αδυναμία, και έχω και την φοβία μήπως "χαλάσει" η αίσθηση της ταστιέρας μετά το refreting...

Παρόλαυτα αυτά αισθάνομαι ότι η κιθάρα "χάνει" με φθαρμένα τάστα (πιο πολύ ψυχολογικό είναι αυτό το συμπέρασμα, δεν θυμάμαι καν την συμπεριφορά της κιθάρας με καινούρια τάστα).

Αν έχει κανείς άποψη στο θέμα, θα χαιρόμουν να την διάβαζα! :)

14
Τις προάλλες εκεί που χάζευα το forum βλέπω ένα comment του tech21man σχετικά με τους free software ενισχυτές του LePou. Χωρίς να έχω καμία εμπειρία με software based amplification (αν και το pod που έχω μπορεί να πει κανείς οτι είναι) τους κατέβασα για τη πλάκα. Το αποτέλεσμα με εξέπληξε. Εκπληκτική ποιότητα, μακράν καλύτερη από pod.

Τεσπά, πορώθηκα τόσο πολύ και ηχογράφησα (με FL studio) το γνωστό άσμα για όποιον ενδιαφέρεται να περάσει την ώρα του...

Στην αρχή του κομματιού ο ενισχυτής είναι ένα ENGL μοντέλο και όταν μπαίνει το wah ένα Bogner XTC.

το λινκ: http://www.webfilehost.com/?mode=viewupload&id=3347703 
(περιμένετε 60 sec για να ενεργοποιηθεί το option για download κάτω δεξια της οθόνης)

Σελίδες: [1]