Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 24/07/12, 01:05
-
Παλικαρίσια η ζωή με σταματά
λέει να μου γράψει το …μηδέν… για πανωπροίκι,
έχει ποντάρει στης καρδιάς την «ομερτά»
μα με φουντάρει μιας απόγνωσης το μπρίκι…
Λέω να ψάξω της βροχής σταλαματιές
κάποιες σκιές…. μήπως μου κρύβεσαι παρέκει,
βρόχινες δείχνουν του φευγιού σου οι ματιές
και το Αντίο σου… νυχτιάς αστροπελέκι!!!!
Παλάτια αέρινα με υδάτινες αυλές
θα ζωγραφίσεις είχες πει, να σε θυμάμαι,
και αν με πετύχουν της αγάπης σου οι βολές
στα μωβ σεντόνια σου τις νύχτες να κοιμάμαι…
Μα ως να το πεις… ήρθαν στιγμές της λησμονιάς
τα «Σ’ αγαπώ σου» …μες στα δάση…. άγριοι λύκοι,
του έρωτά μας είχες γίνει ο φονιάς
κι είχες γλιτώσει του καημού την καταδίκη…
Παλικαρίσια η ζωή φεύγει μπροστά
τι κι αν σηκώνεις ένα σύννεφο από σκόνη…
τι κι αν του Αίολου τ’ ασκιά είναι κλειστά,
Βοριάς δραπέτης, τα πανιά σου, τα φουσκώνει….
23.07.2012
-
Έξοχες ποιητικές στροφές!
Μπράβο αγαπητέ μου φίλε.
Όμως σε πειρασμό με βάζεις, αν κι’ εγώ δεν έχω το δικό σου ταλέντο λέω να γράψω δυο τρεις στίχους μου.
Τελευταία συννεφιάζουν οι δικοί μου ορίζοντες και με κουράζουν οι ανηφοριές, ας είναι, έτσι γίνεται και θα γίνεται πάντα γι’ αυτό και δεν έχω παράπονο, σιγοτραγουδώ ακόμα τα παλιά μου τραγούδια…
-
Φίλε μου Γιάννη
Μόνο και μόνο, το γεγονός ότι ο πιο πάνω στίχος σε ωθεί να
γράψεις κάποιους στίχους με γεμίζει υπερηφάνεια...
Τα περί ταλέντου, είναι υποκειμενικά....για μένα η συμμετοχή είναι το πρωτεύον.....
Όλων οι ορίζοντες σιγά-σιγά συννεφιάζουν...Μα πίσω από αυτές τις συννεφιές υπάρχει μία διαδρομή....και αυτή αξίζει να σκεφτόμαστε, αν μας έκανε πλουσιότερους σε συναισθήματα...και πιο ανθρώπινους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!