Κλέφτης δισταγμός

[ilis]

Στους παράδεισους των ισκιασμένων μονοπατιών
οδηγώ τη στοργή μου
και χάνομαι έξω απ΄τον κόσμο
συντροφιά με το ρίγος της αγάπης

Διδάσκομαι, γαληνεύω, περπατώ
και ξαναγυρνώ στη γειτονιά της
με την απόγνωση του πάθους
με την απατηλή οπτασία των εικόνων της

Το βήμα αργό και στοχάζομαι...
να σταματώ τη διαδοχή των εποχών της
να ζυγώνω τις ανήλιαγες ακτές της
να επιταχύνω τις ενδοφλέβιες ροές της

Στην αντιφέγγιση των παραθύρων της βυθίζω
την ανυπόκριτη αγωνία της σιωπής
την ενσυνείδητη ένδεια της αγωνίας
τη σιωπηλή συνειδητοποίηση της ένδειας

Μου επιβλήθηκε με ηρεμία κι απλότητα
της εμπιστεύτηκα την αποπλανητική σιγή μου
και ταξιδεύει μαζί μου αμέριμνα
στο ατέρμονο αντίκρυσμα της θάλασσας

[Πέτροc]

... χμμμ ... και κακό δεν το λές ... 
Μ΄αρέσει η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι επιτηδευμένες του λέξεις ... το ύφος και οι εικόνες ... 
Δε μ' άρεσε καθόλου η προσπάθεια που κατέβαλλα για να το αποκρυπτογραφήσω  (αν δηλαδή τα κατάφερα ...)
(τι είναι η "ενσυνείδητη ένδεια της αγωνίας" ; καλό είναι ή κακό ;  δεν το βλέπω να βγάζει νόημα ... )

Πάντως σε απολαμβάνουμε ilis ... συνέχισε να μας προβληματίζεις  ... 

/Πέτροc 

[ilis]

... χμμμ ... και κακό δεν το λές ... 
Μ΄αρέσει η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι επιτηδευμένες του λέξεις ... το ύφος και οι εικόνες ... 
Δε μ' άρεσε καθόλου η προσπάθεια που κατέβαλλα για να το αποκρυπτογραφήσω  (αν δηλαδή τα κατάφερα ...)
(τι είναι η "ενσυνείδητη ένδεια της αγωνίας" ; καλό είναι ή κακό ;  δεν το βλέπω να βγάζει νόημα ... )

Πάντως σε απολαμβάνουμε ilis ... συνέχισε να μας προβληματίζεις  ... 

/Πέτροc 

Toνωτική η κριτική σου. σ΄ευχαριστώ. Δεν αλλάζω το στίχο που σε προβλημάτισε αλλά αν υποθέσουμε ότι μόνο τον άκουγες,θα μπορούσες να αντικαταστήσεις την "αγωνία" με "αγονία"...  Δεν έχει μόνο η φτώχεια αγωνία, αλλά και η αγωνία φτώχεια, καμιά φορά.