ΘΥΜΗΣΗ

[Ωρίωνας]

Πάλι το στόρι κατεβασμένο
Και τα τσιγάρα μου ένα σωρό

Ένα δωμάτιο κιτρινισμένο
Κι άλλο ν΄ αντέξω δε το μπορώ

Σκόνη και άρωμα ρυτιδιασμένο
Και η κατάντια μου για συντροφιά

Όλο το είναι μου αλαφιασμένο
Να με ρωτάει που είσαι πια


Θύμηση κι όνειρο κρυφό μου, που χωλαίνει
Και μία θάλασσα χρυσό για να σε δω
Έναν γαλάζιο ουρανό ν΄ αργοπεθαίνει
Κι εγώ στα μάτια σου να ψάχνω λυτρωμό


Πάλι το όνειρο ξεθωριασμένο
Και το σκοτάδι μου σαν ουρλιαχτό

Γελώ για πρόφαση πως δε προσμένω
Μα στη συνείδηση τ΄ ομολογώ

Μέσα στο σπίτι μου χίλιες εικόνες
Ψάχνω στο ασπρόμαυρο για να σε βρω

Μέσα στη σκέψη μου φτιάξαν κοιτώνες
Όλα τα λόγια που θέλω να πω


Θύμηση κι όνειρο κρυφό μου, που χωλαίνει
Και μία θάλασσα χρυσό για να σε δω
Έναν γαλάζιο ουρανό ν΄ αργοπεθαίνει
Κι εγώ στα μάτια σου να ψάχνω λυτρωμό

[kuiper]

Θέλω να σου πω, πως με χαρά διαβάζω τους στίχους σου.
Γράφεις όμορφα.
Μπράβο.

[Ωρίωνας]

Θερμές ευχαριστίες εκ μέρους μου για τα καλά σου λόγια.

[gkou]

Πολύ μου άρεσε αυτό το τελευταίο, μπράβο σου!