Γραμμικοί Άλφα - Χρονοδίνη

[schizm]

Ομολογώ πως δεν τους γνώριζα...και για να είμαι κι απόλυτα ειλικρινής, πιθανότατα να μην τους αγόραζα και ποτέ αν τους έβλεπα σε ένα δισκοπωλείο. Διατηρώ ακόμα τη σχετικά αφελή εκείνη πεποίθηση πως ένα εξώφυλλο μπορεί να λέει πολλά για το περιεχόμενο...μπορεί και όχι όμως. Και στη δεύτερη αυτή περίπτωση εντάσσονται οι Γραμμικοί Άλφα, μια και από τα δείγματα που άκουσα, μοιάζουν πολύ πιο ενδιαφέροντες από όσο τους ανέμενα. Επειδή όμως δεν έχω ακούσει ολοκληρωμένη τη δουλειά τους, παραθέτω ορισμένα review:

Από το καινούριο Sonik (υπάρχει στα περίπτερα φυσικά και ενδείκνυται)...review Χρήστος Κισατζεκιάν:

Porcupine Tree "made In Greece" ...είναι αλήθεια, και αυτό τους τιμά υπέρ του δέοντος (σημ. schizm "προσπερνάμε τη λάθος έκφραση"). Από το εισαγωγικό κι όλας Track του debut album των πέντε σύντεκνων από το Ηράκλειο Κρήτης, κάθε γνήσιος οπαδός της αστείρευτης ευαισθησίας του Steve Wilson και των εκλεκτών συνεργατών του, αναγνωρίζει το κοινό όραμα των συμπατριωτών μας με τους Βρετανούς art rockers. Η rhythm section μεγαλουργεί και εδώ, στηρίζοντας τα επικολυρικά ξεσπάσματα της ηλεκτρικής κιθάρας που επιπλέουν σε θάλασσες ονειρικές, πάνω σε άσπρα και μαύρα πλήκτρα.

Η δουλειά τους εμπνέει σεβασμό επιδεικνύοντας προσοχή στη λεπτομέρεια. Συνθέσεις, στίχοι (της Άννας Οικονόμου) και ενορχήστρωση, όλα τους αποπνέουν χρώμα ελληνικό, ιδιαίτερο. Έτσι το έργο αυτό στέκει περήφανα δίπλα σε μνημειώδη έργα όπως π.χ. το Σε Άλλους Κόσμους του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη & Της Λερναίας Ύδρας, μα και τις πιο σύγχρονες δουλειές των αγγλόφωνων Will-o-The Wisp. Με την ευκαιρία δε της αναφοράς των δεύτερων, να σημειωθεί πως εξίσου ξεχωριστή είναι και η μορφολογία του digi-pack της Χρονοδίνης."


Official Site <- περιλαμβάνει και 3 clips του ενός λεπτού από 3 (προφανώς) κομμάτια για να τους τσεκάρετε. Μοναδική μου ένσταση, με βάση τα όσα άκουσα πάντα, τα φωνητικά που θα προτιμούσα προσωπικά κάτι πιο στιβαρό ως φωνή ή πιο αιθέριο (ενδεχομένως και γυναικεία ).

[schizm]

Review του Garden In Black στο e-zine Tranzistor.Gr:

Οι Γραμμικοί Άλφα είναι ένα πενταμελές μουσικό συγκρότημα που εδρεύει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το σχήμα συγκροτήθηκε το 1998, αρχικά παίζοντας διασκευές, έως ότου αποκτήσει τη σημερινή του δομή το 2001.Το έντονα ηλεκτρικό ηχόχρωμα, που πλαισιώνεται με ηλεκτρονικά στοιχεία και ο ελληνόφωνος στίχος κατατάσσουν τη μουσική τους στην κατηγορία του ελληνόφωνου ροκ. Η Χρονοδίνη αποτελεί το παρθενικό δίσκο τους ο οποίος και έχει πολλές ιδιαιτερότητες ως προς το άκουσμα του.

Η μουσική τους είναι ένα κράμα μουσικών ειδών και αποτέλεσμα συγκερασμού πολλών ακουσμάτων. Τα φωνητικά και οι ηλεκτρικές κιθάρες που στολίζουν το «Χειμώνας» μου θύμισαν το «Θάνατος» του Παύλου Σιδηρόπουλου, ενώ άλλα κομμάτια μου έφεραν στο νου τον Γιώργο Δημητριάδη [χωρίς του μικρούς του ήρωες] καθώς και τον Μανώλη Φάμελλο με τους ποδηλάτες του. Επίσης δεν ήταν λίγες οι φορές όπου τα πιο τεχνικά τους σημεία, ιδιαίτερα στα drums και στις κιθάρες, μου θύμισαν Dream Theatre! Όπως και να έχει όμως το τελικό αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση δεν αντιγράφει τίποτα από τα παραπάνω, αντίθετα καταφέρνουν να δημιουργήσουν το δικό τους στυλ.

Στιχουργικά τα κομμάτια μπορείτε να τα ακούσετε με τυχαία ή γραμμική [άλφα] σειρά, με λογική ή παράλογη σειρά καθώς και από το τέλος προς την αρχή. Λειτουργεί σαν ένα concept όπου τα κεφάλαια ενώνονται συνεχώς μεταξύ τους και το εντυπωσιακό είναι ότι όποιο τρόπο και να διαλέξετε το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο όμορφο. Το μόνο σημείο που τα χαλάνε κάπως είναι οι απαλές μουσικές τους φόρμες. Σε γενικές γραμμές είναι αρκετά soft, δηλαδή δεν υπάρχουν εκείνα τα έντονα ξεσπάσματα [και αναφέρομαι και στα φωνητικά] που μπορεί να μας προσφέρει η ροκ μουσική. Παρόλα αυτά ο δίσκος σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένα εύκολο άκουσμα [μη σας παραπλανούν οι πιασάρικοι τίτλοι στα τραγούδια τους] και θα χρειαστεί να αφιερώσετε χρόνο για να ταξιδέψετε μαζί τους, ενώ με λίγο ακόμα πείσμα θα βρείτε τελικά αυτό που ψάχνατε να ακούσετε!

Τέλος να σημειώσω και την πολύ καλή παραγωγή που έχει γίνει, καθώς και την πολύ προσεγμένη digi pack συσκευασία. Αυτοί είναι συνοπτικά οι Γραμμικοί Άλφα, άλλοτε κλασσικοί και στοιχειωμένοι και άλλοτε εναλλακτικοί και προοδευτικοί. Πάντα όμως χαμένοι μέσα στη δικιά τους μοναδική χρονοδίνη.

[schizm]

Review του Δημήτρη Πετροβίτση στο e-zine Rocking.gr:

Είναι Κυριακή βράδυ, μόλις έχω γυρίσει από ένα μαγαζάκι και έπειτα από άφθονη κατανάλωση μπύρας αλλά και απίστευτα άσχετης και ηλίθιας μουσικής περιπλάνησης, καταφθάνω στο ήσυχο σπιτάκι μου. Έχω ήδη στα χέρια μου αρκετά demos από διάφορα σχήματα στα οποία πρέπει να γράψω και κάτι που τις περισσότερες φορές θα είναι αρνητικό για να λάβω τα e-mail διαμαρτυρίας για αυτά που έχω γράψει. Αυτή τη φορά επέλεξα κάποιους Γραμμικούς 'Αλφα. Δεν είχα ξανακούσει ποτέ γι' αυτούς. Τι Γραμμικούς Άλφα και π**αριές μονολόγησα και έβγαλα αμέσως το φτυάρι για το θάψιμο.

Βάζω το cd, το ακούω όλο, τελειώνει και κλείνω το στερεοφωνικό. Κάτι δεν πάει καλά ξαναμονολόγησα. Άντε πάλι από την αρχή play κτλ. Τι γίνεται ρε παιδιά. Που είμαστε;

Παραγωγή απίστευτη, μνημειώδεις στίχοι λυρικής απλοϊκότητας αλλά και ποιητικής παράνοιας, ζηλευτή παραγωγή, απίστευτη δουλειά. Το rock όπως πρέπει να είναι για να μην επανέλθουμε πάλι στο τι είναι rock. Δεν υπάρχει πουθενά ίχνος από δημιουργία παρακμής με την έννοια του riff της εμπορικότητας η του στίχου που πρέπει να γράψουμε για να πουλήσει. Μέσα στο cd άκουσα απίστευτες μουσικές να ακροβατούν από μαύρη μουσική μέχρι jazz funk στοιχεία σε ένα underground σκηνικό που όμως μπορεί να αγκαλιάσει απίστευτο ακροατήριο. Μου θύμισε μερικές φορές την καλή εποχή των band of holy joy. Που ήταν κρυμμένοι τόσο καιρό αυτοί ρε παιδιά;

"Χειμώνας", "Όνειρα", "Γραμμές", "Ταξίδεψε", τι να πω, όλο το cd απίστευτο. Το cd αν δεν έχει ήδη κυκλοφορήσει, αναμένεται όπου να 'ναι να βγει στην αγορά, όπου το βρείτε πάρτε το. Όσο για μένα, το πρώτο cd από τους Γραμμικούς το έχω ήδη ξεχάσει και περιμένω που θα με ταξιδέψει το επόμενο. Αρκεί να μη βιαστούν για το επόμενο βήμα τους. Μακράν το καλύτερο υλικό από μπάντα μη δισκογραφίας που έχω ακούσει τα τελευταία 2 χρόνια, αλλά και από τα καλύτερα από υλικό που ήδη κυκλοφορεί.

[schizm]

Χεχε...94 αναγνώσεις, μηδενική γνωμοδότηση. Και μετά κλαψουρίζουμε "δεν υπάρχει τίποτα αξιόλογο", "η μουσική πέθανε το 1845", "Βασίλη ζούμε για να σ' ακούμε" (αυτό πάει παντού!) κλπ κλπ. Αυτά αφορούν όσους κατά καιρούς τα έχουν ισχυριστεί κι όχι σύσσωμη τη διαδικτυακή μας κοινότητα, για να μην θιχτεί κανείς προσωπικά. Και να πεις πως δεν έδωσα και Link στο official site που εμπεριέχει και ορισμένα samples...

Στο διά ταύτα τώρα...το cd το πήρα και πράγματι τα review έχουν πέσει μέσα σχετικά με την ομοιότητα με ονόματα όπως οι Porcupine Tree (κυρίως στις πιο ονειρικές τους συνθέσεις κι ατμόσφαιρες), αλλά και στις προσωπικές δουλειές του Wilson με τους No-Man και τον Tim Bowness. Μολονότι έχω χάσει προ πολλού το ενδιαφέρον μου για την πολύπαθη ελληνόφωνη rock σκηνή (με κάποιες σημαντιότατες εξαιρέσεις, όπως πχ οι Κόρε Ύδρο ή τα Διάφανα Κρίνα) οι συγκεκριμένοι τύποι μου τράβηξαν την προσοχή χάρη στην ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση που ξεφεύγει κατά πολύ του μέσου όρου της διεκπεραίωσης, της πολύς καλής παραγωγής, αλλά πρώτιστα και κύρια για τα ίδια τα κομμάτια που δεν μιμούνται τους υπόλοιπους, δεν ακολουθούν την αγέλη της κοινοτοπίας, αλλά έχουν άποψη και την προβάλλουν με φαντασία.

Όμορφη κι η αισθητική του artwork (αν κι η γραμματοσειρά με χαλάει ακόμα), αλλά κι οι στίχοι χωρίς απαραίτητα να δρέπουν δάφνες ποιητικού μεγαλείου, έχουν να πουν πράγματα, κυρίως δε ταιριάζουν εξαιρετικά με την εκάστοτε μουσική σύνθεση, σε βαθμό τέτοιοιο που σε κερδίζει άμεσα το όλο σύνολο. Και μια και είμαστε και στο συγκεκριμένο forum και κιθάρες έχει το πράγμα...και μάλιστα όχι τίποτα ξενέρωτα πράγματα...και progressive δυναμικά στοιχεία θα βρείτε (ενισχυμένα από τα keyboards) και εμπνευσμένα ριφάκια και αισθαντικότητα στο παίξιμο με ποικιλία στους χρωματισμούς. Όμορφα πράγματα που είχα σχεδόν ξεχάσει ακούγοντας για χιλιοστή φορά ένα κακέκτυπο του Κροκίδη (ο Θεός να τον έχει καλά τον άνθρωπο...θα φτερνίζεται ήδη) και μια wannabe Ξύλινα-Σπαθιά-στη-θέση-των-Ξύλινων-Σπαθιών μπάντα. Σηκωθείτε λοιπόν από τον καναπέ και βάλτε ένα χεράκι να αναστήσουμε το νεκρό άλογο, ξεκινώντας από τους Γραμμικούς Άλφα.

Οι συντελεστές:

Γιάννης Κουτσαυτάκης
Νίκος Καραμανωλάκης
Στέφανος Κουρουπάκης
Νίκος Χατζάκης
Μπάμπης Ανταλουδάκης

...κάτι μου λέει πως είναι από Κρήτη.

[master of puppets]

Λοιπόν....επειδή είχά διαβάσει πολύ καλές κριτικές στο rocking και μετά καπάκι είδα το θέμα σου...μου κίνησε την περιέργια...πήγα και το τσίμπησα το cd...πραγματικά παααααρα πολύ καλό....καιρό είχα να ακούσω κάτι τόσο αξιόλογο στον τομέα του ελληνικού ροκ....όντως εκπληκτική ενορχήστρωση όπως προανέφερες...πρωτοτυπία....τι να πει κανείς....ξαφνιάστηκα πραγματικά...άντε σιγά σιγά να ξυπνάει και το ελλ. ροκ...

[blackbones]

Κι άλλες κριτικές της "Χρονοδίνης":

ELECTRIC REQUIEM

http://www.electricrequiem.com/modules/imagazine/review.php?action=single&aid=217

Οι Γραμμικοί Άλφα έρχονται από το Ηράκλειο και μετά από κάποια χρόνια δουλειάς μάς παρουσιάζουν, μέσω της Αθηναϊκής Ankh Music, το ντεμπούτο τους album "Χρονοδίνη". Σίγουρα (άλλη) μια ευχάριστη έκπληξη από την Κρήτη.

Νομίζω ότι ο όρος "ελληνόφωνο rock" είναι μεν ο περιεκτικότερος, και συνάμα αρκετά ακριβής, για να περιγράψει κανείς τη μουσική του group, δε λέει όμως από μόνος του αρκετά. Το πρώτο πολύ θετικό στοιχείο είναι ότι οι Γραμμικοί Άλφα έχουν προσωπικότητα. Δημιουργούν μέσα από τα τραγούδια τους μια μοναδική ατμόσφαιρα που δεν παραπέμπει άμεσα ούτε σε συγκεκριμένα ακούσματα-"επιρροές", ούτε σε παλιότερα μεγάλα ονόματα της ελληνικής rock σκηνής. Οι συνθέσεις τους βασίζονται κατά μεγάλο μέρος στα ηλεκτρονικά στοιχεία, που συχνά αποτελούν το background πάνω στο οποίο κινούνται οι (πανέμορφες) ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες και οι φωνές. Ενορχηστρωτικά δίνουν την αίσθηση ότι έχουν πιάσει το νόημα - τα τραγούδια τους είναι γεμάτα αλλά κάθε άλλο παρά υπερφορτωμένα. Δίνουν, άλλωστε, την εντύπωση ότι πρόκειται για καλούς μουσικούς που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν κι έχουν ένα σαφές όραμα για τη μουσική τους. Αρκετά ατμοσφαιρικοί και ταξιδιάρικοι, μπορεί σπάνια να ξεφεύγουν από τους ήπιους τόνους τους, όμως με τις έξυπνες ιδέες και τις όμορφες μελωδίες τους θεωρώ ότι μπορούν να αφήσουν ικανοποιημένο οποιονδήποτε φίλο του συγκεκριμένου ήχου - ακούστε για του λόγου το αληθές τραγούδια όπως το "Πάλσαρς", "Όνειρα", "Στρογγύλη", "Αστρολάβος" και το ορχηστρικό "Μοχλός" που κλείνει το δίσκο.
Εντελώς συμπληρωματικά, ας σημειωθεί ότι τόσο η παραγωγή όσο και το layout του album δημιουργούν ακόμα περισσότερες θετικές εντυπώσεις και δείχνουν τη σοβαρότητα με την οποία το group αντιμετωπίζει το έργο του. Έχετε υπ' όψιν τα παιδιά αυτά - δείχνουν πρόθυμοι να κάνουν τους φίλους της εγχώριας σκηνής να ασχοληθούν σοβαρά μαζί τους... ( Γιώργος Χασάπης )

MHNYMA

http://www.minima-hania.gr/47/music-diskoroes.htm

Πραγματικά εντυπωσιακό ξεκίνημα η πρώτη δουλειά της Ηρακλειώτικης μουσικής παρέας. Πολύ καλό και ακριβό artwork, συμπαθέστατη παραγωγή, αξιέπαινη συνθετική ικανότητα και συντονισμός.
Μπάντα ιδιαίτερα καταρτισμένη και ικανή που σίγουρα δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από αντίστοιχες της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, παρά τις γνωστές δυσκολίες τις επαρχίας. Ειδικά τις νησιωτικής !
Αρκετά έξυπνο το όνομα του σχήματος εμπνευσμένο από την γραμμική Α γραφή των αρχαίων Κρητών, Φευγάτος και ταξιδιάρικος ο τίτλος και ο στίχος.
Η μουσική αποτελεί ένα κράμα art rock με έντονα ατμοσφαιρικά ηλεκτρικά ξεσπάσματα που καθρεπτίζει τις επιρροές των πολύ καλών και σίγουρα διαβασμένων μουσικών της. Η σύνθεση και ενορχήστρωση αν και υπερβολική στην χρήση της τεχνολογίας σίγουρα είναι το δυνατό χαρτί τους ! Ο στίχος συμπαθητικός αν και η μουσική τους πιστεύω ότι χρειάζεται κάτι πιο δυνατό για να δικαιωθεί. Το ίδιο ισχύει και στην ερμηνεία που σίγουρα μπορούσε να διορθωθεί αλλά το άγχος της πρώτης δουλειάς δικαιολογεί την μονόπλευρη φωνή του Γ. Κουτσαυτάκη.
Καλύτερες στιγμές του δίσκου "όνειρα", "αστρολάβος".
Γενικότερα η "Χρονοδίνη" πιστεύω ότι είναι μια πολύ καλή πρόταση για τους φίλους της ανεξάρτητης ελληνικής μουσικής και όχι μόνο. Επίσης χαίρομαι ιδιαίτερα και γεμίζω αισιοδοξία όταν σε τόσο δύσκολες και άμουσες εποχές συμβαίνει κάτι στο νησί μας έστω και στο Ηρακλειο. (Σταμάτης Ζολινδάκης)

[blackbones]

...

AVOPOLIS

http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=2874

Από το Ηράκλειο της Κρήτης μας έρχονται οι πενταμελείς Γραμμικοί Άλφα, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο τους με το Χρονοδίνη, μια δουλειά που κάποιοι συνάδελφοι έσπευσαν ήδη να υποδεχθούν με διθυραμβικά λόγια, υποκλινόμενοι στα ομολογουμένως εντυπωσιακά συνθετικά προσόντα της μπάντας.

Η δική μου κρίση έχει ήδη φανεί από την κεφαλίδα ότι δεν θα είναι ανάλογη, έστω και αν ξετρελάθηκα κι εγώ ακούγοντας μια ελληνική μπάντα τόσο καταρτισμένη και τόσο ικανή στη σύνθεση art rock μελωδικών διαδρομών. Κι αυτό γιατί πιστεύω ότι ένας καλός δίσκος πρέπει να έχει ένα σύνολο αρετών, όχι μονάχα γερές μελωδίες. Ειδάλλως μοιάζει με ταινία άρτια στημένη μεν, δίχως σενάριο και καλή ηθοποιία δε, την οποία βλέπεις ίσως ευχάριστα μα ξεχνάς γρήγορα.

Οι Γραμμικοί Άλφα είναι καλοί μουσικοί, μοιάζουν διαβασμένοι και κινούνται ηχητικά στα μονοπάτια των Porcupine Tree, έχοντας και κάτι από Pink Floyd αραιά και που. Ατμοσφαιρικές, με ηλεκτρικές εξάρσεις εδώ κι εκεί ή πιο λυρικές διαθέσεις αλλού, οι μελωδίες τους συχνά καταπλήσσουν (“Πάλσαρς”, “Όνειρα”, “Αστρολάβος”), έστω και αν φέρνουν υπερβολικά κατά νου τα ξένα πρότυπά τους. Δυστυχώς όμως τόσο οι στίχοι, όσο και ο τρόπος που τραγουδάει ο frontman Γιάννης Κουτσαυτάκης δεν «κολλάνε» με το όλο κλίμα.

Πιο αναλυτικά, οι στίχοι επιχειρούν, μάλλον σκόπιμα, να ακουστούν φευγάτοι και ταξιδιάρικοι. Καταλήγουν όμως απόμακροι, χωρίς focus, δυσνόητοι, σαν τη Γραμμική Α΄ γραφή των αρχαίων Κρητών από όπου το group εμπνεύστηκε το όνομά του. Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα αποτελούν το «Ταξίδεψε προς το βορρά, φύγε πριν ψυχράνει/Ζήσε λοιπόν στο νοτιά, φύγε πριν σε κάψει» (“Ταξίδεψε”) ή το «Αριθμοί που αιωρούνται και γιορτάζουν αιώνια, για παρέα στο δρόμο τα φανάρια κοιτούν» (“Χειμώνας”). Ανάλογο πρόβλημα εντοπίζεται και στις ερμηνείες, γιατί ο Γιάννης Κουτσαυτάκης τραγουδάει τα πάντα με τον ίδιο μονοκόμματο και άκαμπτο τρόπο, με τη φωνή του να αδυνατεί να παρακολουθήσει τις πιο δυναμικές εκρήξεις των συνθέσεων ή την κατάβασή τους σε πεδία όπου απαιτείται περισσότερο ερμηνευτικό βάθος.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι άδικο για ένα group ικανό να σκαρώνει τέτοιες μελωδίες και καθηλώνει στη μετριότητα ένα album που κανονικά θα έπρεπε να «πετάει», προξενώντας έτσι αναπόφευκτα το ερώτημα «γιατί να ακούσω Γραμμικούς Άλφα όταν μπορώ να ακούσω Porcupine Tree»; Πιστεύω πάντως πως πρόκειται για κατάσταση αναστρέψιμη και θα περιμένω έτσι να δω το επόμενο βήμα των Γραμμικών Άλφα. Ελπίζοντας πάντα πως θα υπάρξει συνέχεια…  (Χάρης Συμβουλίδης)


SONIK FORUM

http://www.sonik.gr/community/display_topic_threads.asp?ForumID=2&TopicID=2720&PagePosition=1

Φάουλ σας βρίσκω κύριε Συμβουλίδη...μου δώσατε την αίσθηση πως επειδή ακριβώς όλοι μιλήσανε διθυραμβικά, πρέπει να υπερτονίσουμε τα αρνητικά σημεία του άλμπουμ, για να ξεστρατίσουμε κι από τη μάζα.

Δεν είναι δα ο δίσκος που θα αλλάξει το ρου της ελληνικής μουσικής, αλλά είχαμε καιρό να ακούσουμε κάτι τόσο μεστό από το ελληνόφωνο σκέλος της τοπικής rock σκηνής, για να αξίζει ένα πενιχρό 2.5, ειδικά όταν δηλώνετε κι ο ίδιος πως "ξετρελάθηκα κι εγώ ακούγοντας μια ελληνική μπάντα τόσο καταρτισμένη και τόσο ικανή στη σύνθεση art rock μελωδικών διαδρομών". Αν δεν υπήρχαν δηλαδή κι αυτά οδεύαμε προς την κουλούρα.

Στιχουργικά κι ο ίδιος δεν έκοψα και τις φλέβες μου, αλλά νομίζω πως υπερβάλλετε όταν μιλάτε για στίχους που "καταλήγουν απόμακροι, χωρίς focus, δυσνόητοι, σαν τη Γραμμική Α΄ γραφή των αρχαίων Κρητών από όπου το group εμπνεύστηκε το όνομά του", χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το απλοϊκό "ταξίδεψε προς το βορρά, φύγε πριν ψυχράνει/Ζήσε λοιπόν στο νοτιά, φύγε πριν σε κάψει". Να το πείτε αφελές ή ακόμα κι ανόητο να το καταλάβω...δυσνόητο όμως?!

Το δε ερώτημά σας "γιατί να ακούσω Γραμμικούς Άλφα όταν μπορώ να ακούσω Porcupine Tree", θα έπρεπε ουσιαστικά να σας εξωθήσει να βαθμολογήσετε σχεδόν άπασα την αγγλόφωνη rock σκηνή με 2αράκι, μια και συνήθως είναι εμφανέστατες οι επιρροές της, που σπανίως μάλιστα ξεπερνά. (viper)

[Απόλλων]

Κατ' αρχήν φίλε schizm το link που έδωσες είναι λάθος. Και όταν επισκέφτηκα την ιστοσελίδα τους, δεν κατάφερα να βρω πού είναι αυτά τα ηχητικά δείγματα (δεν εμφανίζεται τίποτε άλλο εκτός από τα νέα του συγκροτήματος και ένα link για παραγγελία του CD). Πού αλλού μπορούν να βρεθούν κάποια κομμάτια τους ώστε να σχηματίσουμε κι εμείς μια άποψη; Το CD τους δεν φαντάζομαι ότι διατίθεται στα Βρετανικά δισκοπωλεία, ενώ μια έρευνα που έκανα στο DC++ δεν απέφερε κανένα αποτέλεσμα. Κάποια βοήθεια...;

[schizm]

Έχεις απόλυτο δίκιο Απόλλωνα...χαίρομαι που τελικά έγινε αντιληπτό, γιατί αυτό σημαίνει πως και το διάβασε κάποιος και -κυρίως- έδειξε διάθεση να επισκεφθεί τη σελίδα για να ακούσει. 3 μήνες τώρα κι ουδείς το είχε αντιληφθεί, πόσο μάλλον ο γράφοντας.

Ορίστε λοιπόν το σωστό link...θα το διορθώσω και στο πρώτο post. Πατάς στο "Δισκογραφία" (πάνω δεξιά) και στη συνέχεια στο "Δείγματα Ήχων".

Καλή ακρόαση...αν μάλιστα υπάρχει ενδιαφέρον για κάποιο εκ των τριών, να το ανεβάσω με το αστραπιαίο μοντεμάκι μου σε κανένα rapidshare.

Edit: Αυτό που δε μου έκατσε καλά είναι η φωνή. Όχι πως δεν επαρκεί ο άνθρωπος, αλλά νοιώθω πως δεν απογειώνει και τα κομμάτια.

[Απόλλων]

Έχεις απόλυτο δίκιο Απόλλωνα...χαίρομαι που τελικά έγινε αντιληπτό, γιατί αυτό σημαίνει πως και το διάβασε κάποιος και -κυρίως- έδειξε διάθεση να επισκεφθεί τη σελίδα για να ακούσει. 3 μήνες τώρα κι ουδείς το είχε αντιληφθεί, πόσο μάλλον ο γράφοντας.

Δηλαδή δεν το έκανες επίτηδες για να μάς δοκιμάσεις...;

Πάντως τελικά κατάφερα να βρω τα links, αν και η ιστοσελίδα συνεχίζει να μού συμπεριφέρεται περίεργα και δεν βγάζει το menu που περιγράφεις. Και πάνω δεξιά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Χρειάστηκαν κάποιοι δημιουργικοί αυτοσχεδιασμοί πάνω στο address bar για να βρω τι υπάρχει και πού...

Ομολογώ ότι το άκουσμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, όσο τουλάχιστον κατάφερα να εκτιμήσω από τρία δείγματα των 30 δευτερολέπτων.  Ειδικά η "Χρονοδίνη" και το "Pulsars" μού άρεσαν ιδιαίτερα. Πολύ καλή παραγωγή, ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις και γενικά φαίνεται να υπάρχει πολλή έμπνευση. Θα συμφωνήσω ότι η φωνή του τραγουδιστή, αν και τεχνικά δεν έχει πρόβλημα, είναι μάλλον unremarkable (συγγνώμη για το Αγγλικό αλλά τού ταιριάζει γάντι). Δεν άκουσα πουθενά σε αυτά τα ομολογουμένως μικρά δείγματα κάποια αλλαγή ύφους (αναφέρομαι πάντα στη φωνή), κάποιο "ανέβασμα", κάποια παραλλαγή, κάτι τέλος πάντων που θα παρασύρει τον ακροατή στο ταξίδι στο οποίο περίτεχνα εντρυφούν οι μουσικοί.

Αν κάποιος έχει την καλή διάθεση να ανεβάσει κάποιο ολόκληρο κομμάτι, θα το τιμήσουμε και εμείς που τα μοντεμάκια μας κινούνται (ελπίζω όχι για πολύ ακόμα) με πιο αργές ταχύτητες...

[schizm]

Δηλαδή δεν το έκανες επίτηδες για να μάς δοκιμάσεις...;

Εχεχε...πλάκα πλάκα θα έπρεπε. Και μετά θα βάζω και τιμωρίες στους μη συμμετέχοντες.

Αν κάποιος έχει την καλή διάθεση να ανεβάσει κάποιο ολόκληρο κομμάτι, θα το τιμήσουμε και εμείς που τα μοντεμάκια μας κινούνται (ελπίζω όχι για πολύ ακόμα) με πιο αργές ταχύτητες...

Σε μερικές ωρίτσες, θα εξαντλήσω τα όρια της pstn και θα ανεβάσω εγώ, για να έχετε πλήρη εικόνα.

[schizm]

Ανεβαίνουν 2 κομμάτια...

Το πρώτο είναι το Στρογγύλη ΙΙ (ορχηστρικό...ο τόνος ως έχει).

Το δεύτερο είναι το κομμάτι Όνειρα (που ως filename, εκ παραδρομής, πήρε τον τίτλο "Χρονοδίνη").

[Βραζίλης]

Άκουσα τα δείγματα που παραθέσατε. Είναι πράγματι ενδιαφέρουσα άποψη για το ροκ. Κι εγω πιστευω οτι τα γυναικεια φωνητικα γενικα δινουν καλυτερη ατμοσφαιρα σε αυτο το ειδος μουσικης. Αλλα δεν πειραζει. Το σημαντικο ειναι οτι αυτα τα παιδια "την ψαχνουν" και δημιουργουν ηχους περα απο τα συνηθισμενα και τετριμμενα.

[blackbones]

Βρήκα κι άλλη κριτική...

JAZZ & JAZZ (Τεύχος Νο 156)

“ Οι Γραμμικοί Άλφα είναι  ένα  πενταμελές  μουσικό  συγκρότημα  που  εδρεύει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το σχήμα συγκροτήθηκε το 1998, αρχικά   παίζοντας διασκευές, εως ότου αποκτήσει τη  σημερινή του δομή το  2001  (...)   Το έντονοηλεκτρικό   ηχόχρωμα,   που   πλαισιώνεται   με   ηλεκτρονικά   στοιχεία   και   ο ελληνικός    στίχος   κατατάσσουν  τη   μουσική   των    Γραμμικών  Άλφα   στην κατηγορία  του ελληνόφωνου  ροκ”.  Τούτα  τα σαφή αναφέρει το δελτίο τύπου, χρήσιμα  οπωσδήποτε  πριν  πούμε  λίγα   λόγια  παραπάνω  (και  παιρετέρω).
Δεν ξέρουμε  αν έ χει  αξία,  αλλά  θα  το  σημειώσουμε  απο  την  αρχή.  Οι Γραμμικοί  Άλφα   είναι   το  καλύτερο  ροκ  σχήμα,   που  έχει  βγάλει  η  Κρήτη. Κι όταν λέμε ροκ εννοούμε  ροκ-ροκ.  Δεν εννοούμε δηλαδή  τους  Χαΐνηδες  (οι οποίοι, προσφάτως, έβγαλαν κάτι ε νδιαφέρον  που  περνάει και  απο  το  ροκ), ούτε τον Ψαραντώνη, που είναι σπουδαίος  γι’ αυτό που είναι,  και όχι γιατί ειναι  τάχα ροκ. οι Γραμμικοί λοιπόν, που φαίνεται να είναι όλοι Κρητικοί  (5 επώνυμα σε “-ακης” αρκούν;)  και όχι  φοιτητές π.χ.  που  βρέθηκαν κατα  τύχη στη  νήσο, παίζουν  ένα  “άνετο”  ροκ,  χωρίς  κολλήματα,  στον ίδιο βαθμό αυθόρμητο και περφεξιονιστικό, με ενδιαφέρον στιχουργικό οπλοστάσιο  (στην ελληνική), καλή
ερμηνεία/εκφορά και πάνω απ’ όλα με δική τους άποψη - ναι - μακρυά απο την βορειοελλαδίτικη μανιέρα, και απο την αθηναϊκή μανούβρα. Καθαροί, μελωδικοί σκληροί όταν  επιβάλλεται,  με  νεύρο  ενίοτε  και  συχνά  “φευγάτοι’  με  ωραίες οργανικές  ιδέες  και  ένα  μεσόγειο  λυρισμό  να  διαχέεται  στα  μέτρα  τους  οι  Γραμμικοι Αλφα ( το όνομα δε μου έχει “καθίσει” απο   την  αρχή,  αλλά  δεν  το  λέω...)    οφείλουν    να    κομπάζουν    για    τραγούδια  οπως το    “Όνειρα”, το  “Στρογγυλη ΙΙ”,    το “Ταξίδεψε”,    το “Χειμώνας”...    Όχι,  δεν  ανακαλύψαμε το
συγκρότημα  της   δεκαετίας   - αν  αφήσαμε  να  εννοηθεί  κατι  τέτοιο.  Απλως χαρήκαμε για τη σοβαρότητα και κυρίως για την επάρκεια που  αντιμετωπίζουν το χόμπυ τους οι πέντε Κρητικοι.   Συντάκτης: Φώντας Τρούσας

[Απόλλων]

Το συγκεκριμένο thread μάλλον το ξέχάσαμε. Περίμενα να δω κανένα ακόμα link για τραγούδι ή κάτι άλλο ενδιαφέρον...

[MusicHeaven.gr]

Ιδιαίτερα καλοί οι Γραμμικοί Άλφα, μόνο που πρέπει να βρουν το μέτρο στα εφέ.
Δείγμα από το πρώτο track και κριτική θα βρείτε στο http://www.musicheaven.gr/html/story.php?id=852

[grammikoialpha.com]

Οι Γραμμικοί Άλφα θα εμφανιστούν ζωντανά στις 06.05.06 στην Αθήνα, στα πλαίσια του 4oυ Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Η ώρα εμφάνισης έχει καθοριστεί στις 21:00. Το σετ θα περιλαμβάνει κομμάτια απο το άλμπουμ "Χρονοδίνη" και επιλεγμένες διασκευές. Περισσότερες πληροφορίες για το 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ θα βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα http://athens.fse-esf.org/

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

ενα καλοκαιρινο βραδυ βρεθηκα σε μια συναυλια λαικου-ρεμπετικου τραγουδιου
με μεγαλη χαρα απολαυσα τον κιθαριστα του συγκροτηματος "Αμαν Ναμα" -Στέφανο Κουρουπακη

τοσο εγω οσο και η παρεα ενθουσιαστηκαμε με τον εν λογω μουσικο,γιατι περα απο τις κιθαριστικες του δεξιοτητες εχει και αψογη φωνη..

2-3 μερες μετα πετυχα το θεμα αυτο..και χαρηκα που εστω και ετσι ανακαλυψα το εν λογω συγκροτημα και οτι ανηκει σε αυτο ο Κουρουπακης

προσπαθησα να βρω καποια δειγματα δουλειας μεσω p2p αλλα τιποτα..
επειτα ομως απο τη ευγενικη συμβολη του Απολλωνα ακουσα ενα δειγμα της δουλειας,οσα ειχαν ανεβει παλιοτερα εδω,σε προηγουμενα post..

και μπορω να πω οτι μου κεντρισε το ενδιαφερον..ιδιαιτερα μπορω να πω..

αξιζουν νομιζω το ενδιαφερον μας..και την υποστηριξη ασφαλως