Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - kakoulis

Σελίδες: [1]
1
 
Καλησπερα.Οπως ειχα γραψει το τραγουδι αυτό ειχε παρει μερος στον
διαγωνισμο "Μουσική Άμιλλα 2011"  χωρις επιτυχια. Μουσικη-φωνη  Jimmy79
Καλο βραδυ και καλη ακροαση Οριστε το λινκ
 



2
  Θύμιζε χίλιες και μια νύχτες
σ’κεινη την κρυφη αμμουδια
γυμνη οταν σ’ ειδα να  χορευεις
με φοντο το αστρο του Νοτια

Αερινο νεραιδας σωμα
ολοξανθα λυτα μαλλια
αγγελος ησουν κι’ας σου λειπαν
από τους ωμους τα φτερα

Τ’ αλικα χειλη σου ψελλιζαν
του ερωτα ξορκια και γητειες
στα μπλε σου ματια αντιφεγγιζαν
του Γαλαξια οι ομορφιες

Πρωτη φορα τα’αστρα ζηλεψαν
λαμψη  κι’ανθρωπινη ομορφια
για μια στιγμη κι’αυτά πιστεψαν
πως βγηκε ο ηλιος τη νυχτια

Στην μυρωμενη σου αγκαλη
στο φιλντισενιο σου κορμι
οσα εζησα την νυχτα εκεινη
δεν εζησα ολη τη ζωη

Τι κι’ αν ποτε δεν σε ξαναδα
Φατα Μοργκανα της νυχτος
παντοτεινα θα σε θυμαμαι
γυμνη στου φεγγαριου το φως


3
Τι κι’αν το χρωμα των ματιων σου
και τ ’ονομα σου πια ξεχνω
κατω απ’τον ισκιο των τειχων σου

την ομορφια σου χρονια υμνω

Τις νυχτες πανω στις επαλξεις
ντυμενη στ’ασπρα σεργιανας
της Ελ-Μαρα τ'αστρο πως μοιαζεις
λυτα σαν εχεις τα μαλλια

Κερκοπορτα δεν εχεις φτειαξει
ουτε υπογεια μυστικα
μα τους Εφιαλτες σου εχεις θαψει
στην ταφρο σου προληπτικα

Όμως αποψε ματωμενο
ενα φεγγαρι αλλοκοτο
προδιδει πως δεν ειν’γραμμενο
στο απαρτο καστρο σου να μπω

Λευκη σημαια κρατω στα χερια
μα εσυ τον ουρανο κοιτας
σ’αστερισμους και πεφταστερια
χρησμου σημαδια αναζητας

Μεσανυχτα την πυλη ανοιγεις
τα οπλα σου ριχνεις στη φωτια
τα τειχη την αυγη γκρεμιζεις
μ'εγω ειμαι μιλια πια μακρια

Μες στα ερειπια τριγυριζεις
οργη και δακρυα συγκρατεις
την μοιρα σου αναθεματιζεις
που αργησες να παραθοδεις

 Την Καλησπερα μου,Χρονια Πολλα και καλες αντοχες.
Μελοποιημενο απο τον Jimy79 πηρε μερος χωρις επιτυχια στον διαγωνισμο "Μουσική Άμιλλα 2011"

4

Μια νυχτα με πανσεληνο
μοιρα ναυαγησε με
στου νοτου τα βαθια νερα
και ξαναβαφτισε με

Μαυρο κρασι μ'αστροσκονη
να πιω να κοινωνησω
παθη και λαθη μου παλια
στην λησμονια ν’αφησω

Μ'αρμυρα και γλυφο νερο
να σβησω τα σημαδια
κι οσες πληγες μου αφησαν
του ερωτα τα χαδια

Κι'αν τυχει να την ξαναδω
μια νυχτα στα ονειρα μου
μαρμαρωσε τη μνημη μου
πετρωσε την καρδια μου

Μη με πλανεψουν άλλη μια
τα ματια τα μελια της
τα χειλη τα βελουδινα
τα μαυρα τα μαλλια της

Μια νυχτα με πανσεληνο
μοιρα ναυαγησε με
στου νοτου τα βαθια νερα
για παντα κρατησε με

5
Ποιας μοιρας νασαι ναυαγος
ποιου ερωτα το θυμα
ξενε που μοιαζεις με σκαρι
στο αγριεμενο κυμα

Ποιες θυμησες ποια ονειρα
το νου σου βασανιζουν
για ποια χαμενη αγκαλια
τα ματια σου δακρυζουν

Εχω κι'εγω στην ξενιτεια
εναν καημο μι'αγαπη
ομως ποιος ξερει αν ξαναρθει
η αν βρηκε αλλου Ιθακη

Αποψε θα σε καρτερω
ναρθεις σαν νασουν 'κεινος
κι'εγω εκεινη που αγαπας
για μια νυχτια θα γινω

Ελα και γειρε πλαι μου
το χερι κρατησε μου
θα'χω τα φωτα μου σβηστα
να μην ντραπεις καλε μου

Αυτους που μας λησμονησαν
μ'ακομα αγαπουμε
ξενε μου ετουτη την βραδια
ας μην τους θυμηθουμε

6

          Οσο υπαρχει ανατολη
Συνγνωμη αν δεν θυμαμαι πια πως ηταν τ'ονομα σου
ομως μεθω σαν να'ταν χθες ακομα απ'το αρωμα σου
κι'απο την γλυκα των φιλιων σου που εχει μεινει
απο την πρωτη μα στερνη την νυχτα μας εκεινη

Που ασημωνε η πανσεληνος του Αυγουστου τα μαλλια σου
απο ερωτα ξεχειλιζε και ποθο η ματια σου
μοσχοβολουσαν γιασεμια φτερουγιζαν αγγελοι
πριν πιω παλιο απ'τα χειλη σου γλυκο κρασι και μελι

Μολις που οι ανασες μας γλυκα ανταμωθηκαν
τα φωτα συνωμοτικα των αστεριων σβηστηκαν
κρυφτηκε κι η πανσεληνος στου συμπαντος τα βαθη
μαρτυς μην τυχει να γενει σ'ανθρωπων μικροπαθη

Κι'ακουγονταν στη σιγαλια σαν νυχτωδιας νοτα
των ξαναμμενων μας κορμιων μουρμουρισμα του ιδρωτα
προτου να γινει της αυγης μινορε λυπημενο
δακρυ που μοιαζει με βροχη σε τζαμι ραγισμενο

Σαν κοιταξες με απογνωση το αστρο της Αφροδιτης
"τ'ονειρο τελειωσε για μας"ψιθυρισες με λυπη
και σφαλισες τα βλεφαρα μηπως και φυλακισεις
στιγμη-στιγμη οσα ζησαμε ενθυμιο να κρατησεις

Κι'εγω σου ψελλισα "μην κλαις τον ηλιο δες που βγαινει
σαν ηλιος κι η αγαπη μας αιωνια θ'ανατελλει"
μα οσο υπαρχει ανατολη θα υπαρχει παντα δυση
κι εσβησε κεινο το πρωι μι'αγαπη πριν αρχισει

7

Οταν τις αγκυρες το πλοιο θα σηκωνει
ματαια μην ψαχνεις απ'τη πρυμνη να με δεις
μεσα στο πληθος που ιδια  μοιρα παντα ενωνει
αυτων που μενουν κι'αλλων κλαινε την φυγη

Μα σαν στερνη φορα το πλοιο θα σφυριξει
κι' απο συγκινηση ισως κλαψεις της στιγμης
πανω στον μολο πριν δακρυσεις να κοιταξεις
καποια φιγουρα θελει αντιο να σου πει
              ρεφρεν
Ενα ζειμπεκικο γι'αντιο θα χορευω
καθως θα γινεσαι κηλιδα στ'ανοιχτα
σε καθε κυμα απο τη ζωη σου εγω θα φευγω
σε καθε βημα μου στη ληθη θα περνας

Κι'ενας νοτιας που τα μαλλια σου θ'ανεμιζει
και θα στεγνωνει των ματιων σου τη βροχη
ψευτικα λογια που'χεις πει θα σου θυμιζει
οπως στου οριζοντα θα σβηνεις την γραμμη

Ενα ζειμπεκικο στο σουρουπο χορευω
παλι το σωμα μου αποχτησε σκια
κι'ετσι οπως χανεσαι για παντα στο λυκοφως
μεσα στα στηθια μου η καρδια ξαναχτυπα     

8

Ειναι κορμια που ο ισκιος τους
πανω στη γη δεν πεφτει
μοιαζει η ζωη τους μ' ειδωλο
σε σκοτεινο καθρεφτη

Τη μερα ανελπιδα ζητουν
του ερωτα σημαδια
με τη σιωπη μοιραζονται
τα παθη τους τα βραδια

Και συ κορμι μου ανεγγιχτο
σωμα μου διψασμενο
ερμο κι απομονο γερνας
απ'ολους ξεχασμενο

Τον πανικο του δειλινου
της νυχτας το μαρτυριο
πως νταγιαντιζεις πως βαστας
ειν'αλυτο μυστηριο

Πως ξεγελας τον πυρετο
που το αιμα σιγοβραζει
τον δευτερο σου εαυτο
που αλλα κορμια σου ταζει

Κανεις ποτε δεν σε ρωτα
πως ειν' να ζεις μοναχο
να πολεμας με το θεριο
της μοναξιας τον δρακο

9
Με του πατερα την ευχη
της μανας τους το χαδι
για το αγνωστο κινησανε
στο αφεγγαρο το βραδυ

Βασιλικο μαυρο κρασι
θαλασσα κι'αγιο χωμα
πηραν για να'χει η ξενη γης
και τ'ονειρο τους χρωμα

Και συ πατριδα αδακρυτη
τους χαραζες την ροτα
σαν Εφιαλτης ανοιγες
του μισεμου την πορτα

Βουβοι σαν ησκιοι μπηκανε
στης λησμονιας το τρενο
και τ'ονομα τους αλλαξαν
σε "αλλοδαπος" και "ξενος"

(μα) Οσοι περνουνε συνορα
τον πονο κανουν ταιρι
χωματα ξενα οσοι πατουν
χαμενοι ειν'απο χερι

Αναθεμα στην ξενιτεια
καταρα στις πατριδες
πουλουν νοικιαζουν ονειρα
κι'ανελπιδες ελπιδες

10
Mεσα στης πολης τα στενα
κι'αποψε σε γυρευω
το ειδωλο σου αναζητω
το βλεμμα σου ανιχνευω

Σ'αφισσες που'σβησε ο καιρος
σε ξεφτυσμενους τοιχους
σε μιας κιθαρας τον σκοπο
στου τραγουδιου τους στιχους

Σε καποιον ερημο σταθμο
φωτια θα μου ζητησεις
σε ξενη γλωσσα πριν χαθεις
την μοιρα σου θα βρισεις

Μες στου τσιγαρου τον καπνο
μες στου ποτου τη ζαλη
σ'ενα υπογειο καπηλειο
θα σ'ανταμωσω παλι

Στις πεντε θα σε βρω ξανα
σ'ενα φθηνο μπαρακι
η σ'ενα σπιτι της χαρας
σε σκοτεινο σοκακι

Της ευτυχιας δυο λεπτα
που δικαιουνται οι μονοι
θα μου χαρισεις βιαστικα
σε υγρο λερο σεντονι

Γωνια-γωνια μες στα στενα
τ'αστερια καθως σβηνουν
η μοναξια μου κι' η σιωπη
καρτερι παλι στηνουν
         

Σελίδες: [1]