Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - schizm

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 46
76
Δεν διαφωνώ αλλά στο συγκεκριμένο θέμα έχει αναφερθεί ότι όποιος είχε μια μπάντα πίσω του είναι ο καλύτεροσ φτρόντμαν,σάμπως ο Μόρρισον δεν είχε μία διακοσμητική μπάντα πίσω του για να λέμε του λόγου το αλληθές.

Αν μάθαινε ο Τζίμης πως οι Ray Manzarek, Robby Krieger και John Densmore συνιστούσαν "διακοσμητική μπάντα", θα γινόταν νεκρανάσταση για να αποκαταστήσει "του λόγου το αληθές".

Παράθεση
Είναι πολύ ουτοπικό το θέμα...

Όπως κι η συγκεκριμένη πρόταση.

77
Αυτή θα μπορούσε να είναι η μία και μόνο οπτική της κατάστασης και μάλλον μοιάζει η πλέον αρνητικά χρωματισμένη. Αναλογικά θα μπορούσε κάποιος να πει πως στις εποχές της μίας εγκυκλοπαίδειας, του ενός εντύπου και των λιγοστών απόψεων, ήσουν έρμαιο της αποκλειστικότητας και της μονομέρειας. Σήμερα, μέσα στον ορυμαγδό της πληροφορίας, έχεις τη δυνατότητα να διπλοτσεκάρεις μια είδηση, σε αντιδιαστολή με τότε που ό,τι έλεγε ο Χάρη Πάτσης ήταν θέσφατο κι αξίωμα (αν υπήρχε κι όλας ως λήμμα). Κατά αντισοιχία, ό,τι πάσαρε το Ποπ & Ροκ, το Metal Hammer, το Δίφωνο κοκ ως αριστούργημα, που φυσικά δεν μπορούσες ποτέ να ελέγξεις εκ των προτέρων, τρέχαμε ωσάν πρόβατα στο δισκοπωλείο για να μην το βρούμε κι όλας σε ορισμένες περιπτώσεις και να κλαίμε μετά, αν προέκυπτε μάπα το καρπούζι. Χρυσές εποχές!

Αν υπάρχουν ζητήματα που χρήζουν βελτίωσης τη σήμερον ημέρα, φυσικά και να εξετασθούν. Δεν διαφωνώ για νοοτροπίες που περιγράφεις, αλλά δεν θεωρώ πως είναι ικανές από μόνες τους να με εξωθήσουν να αναπολήσω τις άγιες εκείνες μέρες που ένας δίσκος στο σπίτι αποτελούσε είδηση ανάλογη με την απόκτηση IX. Να προτάξουμε τη σύνεση και την εμπέδωση της μουσικής, κανένα πρόβλημα...να απεμπολήσουμε την fast food νοοτροπία, ok...να διαφημίσουμε το σπουδαίο και το διαχρονικό έναντι του ευκαιριακού και του άρπα κόλλα, αλίμονο...αλλά όχι οπισθοδρομώντας, τη στιγμή που και το τότε κουβαλούσε πολλά κουσούρια και μείον, αλλά -ως είθισται- αυτό που μένει είναι μονάχα οι θετικές παραστάσεις.

Μιλώντας, όχι εξ ιδίων, αλλά με γνώμονα το περιβάλλον μου και φίλους/γνωστούς που συναποτελούν το μέσο όρο της ελληνικής κοινωνίας, δεν βλέπω πόσο χειρότερα αντιλαμβάνονται πλέον την έννοια της μουσικής. Αντίθετα, επεκτάθηκαν οι ορίζοντές τους και γνώρισαν πράγματα που στο παρελθόν μόνο να φανταστούν μπορούσαν. Βλέπεις τότε, το τι θα ανακάλυπτες δεν ήταν στο χέρι σου τόσο, όσο σήμερα, αλλά στο χέρι του κυκλώματος της δισκογραφίας. Και περίμενες να ξεφυτρώσει κανένας γκουρού Πετρίδης για να σου δείξει τον δρόμο της μουσικής αρετής. Πλέον όμως εναπόκειται στη δική σου ευχέρεια και διάθεση να χαράξεις αυτόν τον τελευταίο, γράφοντας κανονικά γραφιάδες και εταιρείες. Αυτό συνιστά μεγαλύτερη δύναμη και πλεόνασμα ελευθερίας επιλογής και βούλησης, σε σχέση με το μονόδρομο που βιώναμε.

78
Μεταξύ μιας εποχής που δεν είχες επιλογές και μιας άλλης που στις παρέχει και στο χέρι σου είναι πως θα τις διαχειριστείς, δεν δυσκολεύομαι να καταλήξω. Τη σύγχρονη προσωπική δειγματοληψία δεν θα μπορούσα να την αντικαταστήσω με τις προτάσεις των πωλητών και τις -με εταιρική απόχρωση- κριτικές 1-2 περιοδικών του χώρου.

Αυτό που περιγράφεις φίλε MACMISIAS είναι μια πραγματικότητα, αλλά δεν είναι μια επιβεβλημένη πραγματικότητα που αφορά τους πάντες. Όπως ακριβώς δεν είναι κι όλοι οι έχοντες και κατέχοντες της ζωής Paris Hilton ή οφείλουν να ακολουθήσουν μια τέτοια "σταδιοδρομία" για να χαρακτηρισθούν τέτοιοι. Το "όχι θα πάρεις" που αναφέρεις δεν υφίσταται...είναι καθαρά ζήτημα προσωπικής επιλογής. Όπως ακριβώς επιλογή είναι να πάρεις μόνο μερικά καναπεδάκια από το μπουφέ και να αράξεις στη γωνιά σου απολαμβάνοντας το party. Η υπερ-προσφορά δεν σε καθιστά εκ προοιμίου άπληστο, όπως κι ένα όπλο δεν είναι απαραίτητο πως θα σε οδηγήσει στο έγκλημα. Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τι σε εμποδίζει από το να μειώσεις το εύρος της κάνουλας όσο σε αφορά, απολαμβάνοντας με την ίδια συχνότητα τα album που σε ενδιαφέρουν.

79
Εκεινα τα χρονια ειτε με κασετες ειτε με βινυλια, ακουγαμε πολλες φορες τους δισκους των συγκροτηματων και ξεραμε σε καθε δευτερολεπτο τι θα παιξει, ποτε θα μπει το σολο, αλλα και ολους τους τιτλους των τραγουδιων απεξω. Με την εξαπλωση του ADSL, του mp3 και της ιντερνετικης πειρατειας, γεμισε ο καθενας τον υπολογιστη του τονους μουσικης. Ποιος ακουει πλεον ολο αυτον τον ογκο μουσικης προσεκτικα και πανω απο μια φορα; Λιγοι πιστευω. Ακουμε πλεον επιφανειακα τους δισκους των συγκροτηματων και συγκρατουμε λίγα.
Εκεινη την εποχη τα σκαγαμε, αγοραζαμε το δισκο και για να βγαλουμε τα λεφτα που δωσαμε, τον ακουγαμε συνεχεια, χαζευοντας παραλληλα τα εξωφυλλα και τους στιχους μεσα στις θηκες.

Δεν μας βρίσκει κανείς πουθενά...όταν δεν τα έχουμε, μας πιάνει η γκρίνια για όλα εκείνα που μας στερούν ή στερούμαστε εκ των συνθηκών...όταν μας παραχωρείται αυτή η δυνατότητα, νοσταλγούμε τις "άγιες" εκείνες μέρες που έμπαινε ένας δίσκος το 15νθημερο σπίτι και υποχρεωνόμασταν να τον ακούμε μέχρι εξαντλήσεως. Στην πραγματικότητα όμως ουδείς μας υποχρεώνει να κατεβάσουμε 25 άλμπουμ μέσα στην ώρα, πέρα από την ίδια μας την απληστία...κανείς δεν μας εξωθεί να μην εμπεδώσουμε την πληροφορία πέρα από τις προσωπικές μας προθέσεις. Δε φταίει το μέσο, αλλά η χρήση που κάνεις. Δεν φταίει η προσφορά, αλλά η αλόγιστη και βουλιμική διάθεσή μας.

Αυτή την επίκληση που βγάζει λάδι και καθαγιάζει τις σπουδαίες εκείνες εποχές προ 20ετίας και βάλε που φωνάζαμε το συγγενολόι από το Διακοφτό και κάναμε party όποτε έσκαγε καινούργιος δίσκος στο σπίτι, δεν την συμμερίστηκα ποτέ. Με παραπέμπει σε όλους εκείνους που επικαλούνται κατά ανάλογο τρόπο την Κατοχή για να υπενθυμίσουν πως σήμερα δεν εκτιμάμε ούτε το χαβιάρι, πόσο μάλλον το ψωμί. Ε, δε χρειάζεται να βιώσουμε και πάλι τέτοιες συνθήκες για να επαναπροσδιορίσουμε ορισμένα πράγματα...δε χρειάζεται να μας πιάσει η πείνα απαραιτήτως, για να μας γίνει μάθημα η ορθολογική και συνετή συμπεριφορά. Και κυρίως δεν θα έπρεπε να το ευχόμαστε...

Ειδικά όσον αφορά τη μουσική κι όντας κάποιος που έχει μερικές χιλιάδες γνήσια μουσικά έργα, ουδέποτε έδωσα βαρύτητα μεγάλη στο εξώφυλλο, στο μέγεθος αυτού και στα παρελκόμενα. Χρήσιμα, ενδιαφέροντα, αλλά πάντα δευτερεύοντα...την άυλη μουσική θα ακούσω άλλωστε κι αυτή θα με κινητοποιήσει.

80
Μερικοί μύθοι περί βινυλίου από ένα εκ των πλέον "ειδικών" forum. Κι όσοι επιθυμούν να αναπαράγουν την ηχητική του αισθητική μέσω cd, με 20.000€ το κάνουν άνετα. :p

81
Σύμφωνοι, αλλά ο λόγος για τον οποίον διαδόθηκε το mp3 (το μικροτερό του μέγεθος) παύει να είναι πλέον ένα βασικό προτέρημα..

Κοίτα...ακόμα κι αν φτάσουμε στο σημείο να έχουμε μερικά terabyte για πλάκα σε usb stick, και πάλι ο κόσμος θα προτιμάει να αποθηκεύει περισσότερα mp3, έναντι flac ή wav, αν και όταν δεν αντιλαμβάνεται το αυτί του την ηχητική διαφορά. Αν κατορθώσουμε και τον πείσουμε για τα μειονεκτήματα που προκύπτουν από την αποκλειστική και συνεχή του χρήση και κατάχρηση, τότε σίγουρα θα υπάρξει διαφοροποίηση στις επιλογές. Δε χρειάζεται όμως να το απεμπολήσουμε από την καθημερινότητά μας...εξυπηρετεί σημαντικά σε πρακτικό επίπεδο κι η ποιότητά του, μέσα από τη διαρκή βελτιστοποίηση των encoders, έχει φτάσει σε σημεία ικανοποιητικότατα. Αντί να κουβαλάς όπως ο Οβελίξ καμιά 50 δίσκους βινυλίου και 30 cd στην πλάτη, τη βγάζεις με ένα μικροσκοπικό mp3 player και κάνεις τη δουλειά σου άνετα κι εύκολα.

Δεν αναφέρομαι φυσικά σε όλους εκείνους που οι ηχητικές τους ανάγκες τους έχουν οδηγήσει να φτιάξουν ως και ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο στο σπίτι...αποτελούν μια ειδικότερη κατηγορία που ξεφεύγει της καθημερινότητας.


82
Δυστυχώς το mp3 είναι σκέτη καταστροφή...
Υπάρχει μάλιστα ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό της νέας γενιάς που το mp3 (λόγω και του download) είναι το μοναδικό format στο οποίο έχει ακούσει μουσική!
Αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς είναι λίγο τραγικό!

Γιατί υπερβάλλουμε; Το μοναδικό πρόβλημα του mp3 επί της ουσίας είναι πως ως απωλεστικός αλγόριθμος, το transcoding μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετική επιδείνωση του ήχου με τον καιρό, αλλά σε γενικές γραμμές αποτελεί ιδανικό μέσο για να καλύπτονται οι καθημερινές μας ανάγκες και χάρη σε αυτό κατ' ουσίαν έχουμε οι περισσότεροι αποκτήσει μουσική παιδεία, που ούτε που την ονειρευόμασταν ακόμα και στην εποχή του cd. Κι όχι πως δεν υπάρχουν και διαδικτυακές γωνιές που παρέχουν flac για όσους αρέσκονται στην αρχειακή διατήρηση.

Σε κάθε περίπτωση αυτό το debate "vinyl vs cd" μοιάζει σαν να ρωτάς αν το στήθος του Ρουβά θα ήταν καλύτερο δασύτριχο ή λάμπα. Διαφορετικές προτιμήσεις απλώς μια κι η έννοια του καλύτερου είναι λίγο δύσκολο να σκιαγραφηθεί αν δεν εξετάσουμε πρώτα τα κριτήρια. Προσωπικά δεν δηλώνω προγονόπληκτος και μάλλον ρομαντικός...δεν ανήκω σε εκείνους που οτιδήποτε προέρχεται από το παρελθόν το περιβάλλουν με συμπάθεια και με νοσταλγία. Φεύγοντας από το στοιχείο της ποιότητας του ήχου, δεν αναπολώ την ιεροτελεστία, τα μεγέθη των εξωφύλλων, τα σκρατσαρίσματα, την φθορά, το άγγιγμα κοκ...πρωτίστως στέκομαι στο αν η μουσική που βγαίνει σήμερα είναι εξίσου αξιόλογη και δευτερευόντως ασχολούμαι με το μέσο. Μάλιστα προτιμώ την πρακτικότητα και την ανθεκτικότητα, ακριβώς γιατί με ενδιαφέρει να μπορώ να διατηρώ ευκολότερα όσα αγαπάω να ακούω. Όπως είμαι ευγνώμων και για τα διάφορα format που υπάρχουν και μου επιτρέπουν να απολαμβάνω 100-150 τραγούδια στο αυτοκίνητο, αντί να ήλπιζα να υπάρχει πικάπ που να εφάπτεται στην μπαγκαζιέρα οροφής για το high fidelity του πράγματος.

Ο ήχος μου είναι παραπάνω κι από αρκετός ως έχει και σίγουρα δεν με εμπόδισε από το να βυθιστώ στην ομορφιά ενός κομματιού, όταν το τελευταίο την διέθετε. Έχω ακούσει υπέροχα πράγματα μέσα από ευτελή mp3 χωρίς να με πιάνει μανιοκατάθλιψη από τις χαμένες συχνότητες, ίσως γιατί το γέρικο αυτί μου αρνείται πεισματικά να πιστεύσει το placebo effect.

83
Το είχα ξαναγράψει πριν καιρό...έπεσα πάνω στα Κρίνα εντελώς τυχαία, τοποθετώντας το cd τους σε ένα μηχάνημα ακρόασης στο Virgin της Σταδίου πριν 13 χρόνια κι ένα λεπτό μετά βρισκόμουν ήδη στο ταμείο δίχως δεύτερη σκέψη. Μου είχε κάνει εντύπωση η τραγική στιχουργική πραγματικότητα και ο μουσικός τους πεσσιμισμός που φιλτραρισμένος από το προσωπικό μου πρίσμα περισσότερο ανύψωση και ανάταση ψυχική δημιουργούσε παρά παραίτηση. Ουδέποτε με ενόχλησε η θεατρινίστικη εκφορά του Θάνου ή η επιτήδευση συχνά του στίχου, ίσως γιατί είχα μεγαλώσει και με σχετικές γοτθικές και νεοκυματικές μπάντες του εξωτερικού...όπως τη βρίσκει κανείς.

Ήρθαν την κατάλληλη στιγμή για να συναποτελέσουν τον τρίτο μουσικό πόλο μεταξύ της παρέας του Αγγελάκα κι εκείνης του Παυλίδη, ειδικά από τη στιγμή που οι εταιρείες αναζητούσαν εναγωνίως τα κακέκτυπα των τελευταίων, με τα οποία και κατόρθωσαν εν τέλει να κορέσουν και να κουράσουν το χώρο, διώχνοντας αρκετούς ανήσυχους ακροατές από την ελληνόφωνη rock σκηνή. Το τίμημα το πληρώνουμε κι εμείς και η σκηνή ακόμα...

Θύμαμαι πριν αρκετά χρόνια, όταν είχα δώσει μερικά κομμάτια τους σε έναν Δανό κι έναν Καναδό...αμφότεροι με παρακάλεσαν να αγοράσουν τους δίσκους και να τους τους στείλω, μολονότι δεν καταλάβαιναν γρι από τα Ελληνικά. Τις ίδιες θετικές, αν όχι ενθουσιώδεις, αντιδράσεις είχαν και ξένοι reviewers διαφόρων e-zine που έπεσαν τα cd στα χέρια τους...αυτά τα λίγα για τα της μουσικής τους πενίας, τα οποία ομολογώ πως δυσκολεύομαι να ασπαστώ. Άλλωστε πόσοι ροκάδες μέχρι τότε πλούτιζαν τις ενορχηστρώσεις τους με τρομπέτες και πιάνο, διέθεταν μπάντες που τα μέλη τους τα έσκαγαν μετά τις πρόβες σε ωδεία για δεύτερα όργανα κι επεδείκνυαν σε πλείστες όσες περιπτώσεις ευρύτητα ακουσμάτων και μουσική παιδεία; Ένα rock κομμάτι δεν είναι αξιωματικά φτωχό γιατί αποτελείται από 4 ακόρντα και στερείται solo, αλλά γιατί είναι ανίκανο να συγκινήσει και να προκαλέσει οποιοδήποτε ψυχικό μούδιασμα. Για rock μιλάμε άλλωστε κι όχι για κοντσέρτο του Ραχμάνινοφ ή του Ξενάκη ώστε να δίνεται τόση έμφαση στην τεχνική.

Ανήκε στα συγκροτήματα με τα πλέον χορταστικά, ακόμα και σε επίπεδο διάρκειας, live. Η δε φωνή του Ανεστόπουλου φάνταζε ιδανική ως μέσο εκφοράς των στίχων του συγκροτήματος και θα το θεωρούσα ξενερωτικό για την αισθητική τους παρελθοντική κατάθεση οποιαδήποτε αντικατάσταση. Θα στοιχημάτιζα πάντως πως μια τέτοια προοπτική δεν μοιάζει ούτε καν αληθοφανής.

Προσωπικά παίρνω ό,τι μου δίνουν, γι' αυτό και σπανίως με στενοχωρεί μια τέτοια εξέλιξη, ακόμα και σε συγκροτήματα που αγάπησα. Για να καταλήγουν εκεί τα πράγματα, σημαίνει πως δημιουργικά μάλλον δεν ήταν σε θέση να προσφέρουν κάτι περισσότερο και θα ήταν κρίμα να περιφέρουν το καλλιτεχνικό τους κουφάρι μονάχα για το καπρίτσιο του κοινού. Η τέχνη, η πραγματική τέχνη, οφείλει, σεβόμενη την ουσία της, να παραμένει ζωντανή. Από απολιθώματα που αναπαράγουν τις αναμνήσεις τους έχουμε ήδη πάθει overdose.

RIP κι ας ελπίσουμε το μέλλον να μας προσφέρει ανάλογες συγκινήσεις ακόμα κι ως solo δημιουργίες.

84
Ό,τι μου επέτρεψε να εκτιμήσω σε αμιγώς μουσικό επίπεδο, έκλεισε τον κύκλο του με το Bad...έκτοτε η δική μου προσωπική σχέση με τον Μιχάλη αρκέσθηκε σε μεσημεριανής αισθητικής περιφορές της εικόνας του, σε παιχνίδι χρωμάτων, αντιθέσεων και λοιπών παρα-μουσικών ενδιαφερόντων. Η μουσική του σταδιοδρομία παραλίγο να επισκιαστεί από το μέγεθος της ψυχικής διαταραχής, την ώρα που κι ο μύθος άρχισε να διαβρώνεται από την καλλιτεχνική απαξίωση και την αλλαγή της εποχής. Ο Jackson παρέμεινε το παιδί-θαύμα για ένα υπερβολικά μεγάλο διάστημα κι όπως ο ίδιος έτσι και πολλοί εξ ημών αρνήθηκαν να "σκοτώσουν" το κοινό παρελθόν, όσο κι αν είχε χάσει τη λάμψη του το παρόν. Κι ο μύθος του γεννήθηκε και πάλι με το θάνατό του.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να υπάρξει άλλο τέλος. Ξέρω μόνο πως η ανίερη σκύλευση του ονόματός του θα διαρκέσει υπερβολικά και πάλι.

85
...τους θεωρούσα πάντα πολυυυ μπροστά....

Αρκετά αξιόλογη μπάντα με μερικές σπουδαίες στιγμές. Όμως δεν θα μπορούσα να πω πως ήταν ποτέ "πολύ μπροστά". Στο χώρο που πρωτοκινήθηκαν με το Londinium είχαν ήδη αφήσει τα χνάρια τους χρόνια πριν οι Massive Attack αλλά και οι πιο πρόσφατα οι Portishead...αρκετά πιο κοντά οι Sneaker Pimps. Όταν το γύρισαν το στυλ, το progressive στοιχείο τους πατούσε σε κατακτημένες περιοχές, ενώ κι οι περισσότερο pop στιγμές τους δεν καινοτομούν.

Αυτό δεν τους κάνει λιγότερο ενδιαφέροντες, απλώς ποτέ δεν εισήγαγαν κάτι που δεν είχε στο μεταξύ εξερευνηθεί. Το τελευταίο τους album πάλι, μπορεί να μην αποτελεί ό,τι καλύτερο έχω ακούσει γενικώς τελευταία αλλά κι από τους ίδιους στο εύρος της ταραχώδους πορείας τους, αλλά και πάλι βρήκα πράγματα να συμπαθήσω.

86
Kαι ρωτώ.Ποιός παίκτης που τύχαινε της συγκεκριμένης (άθλιας) αντιμετώπισης από τον προπονητή του δεν θα ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσει και ειδικά όταν μιλάμε για τον σχορτσιανίτη?Όταν μου απαντήσετε σε αυτά ελάτε να τα ξαναπούμε.

Όταν δύο διαφορετικοί προπονητές σε έχουν γράψει στα παλιά τους κατάστιχα, τότε δεν μπορεί να φταίνε κυρίως αυτοί κι όχι εσύ ο ίδιος. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Πολύ περισσότερο όταν ο ένας εξ αυτών ήταν εκείνος που τον αγκάλιασε στην Εθνική ομάδα κι έκανε πολλά για την επανένταξή του στην τελευταία εις μάτην. Ακόμα κι αν ο Γκέρσον τον αδίκησε ή δεν λειτούργησε ως πατρική φιγούρα, ο Γιαννάκης είχε ήδη αποδείξει πως μπορεί να δείξει κατανόηση. Πως λοιπόν να θεωρήσει κάποιος πως η σκιά μπασκετμπολίστα που κατάντησε βαραινει ως ευθύνη τους προπονητές του κι όχι τον ίδιο πρωτίστως και την αυτοκαταστροφική του διάθεση; Κι άντε κι οι προπονητές θέλησαν να υπονομεύσουν και να αχρηστεύσουν τον Σόφο, για να μην έχουν στα χέρια τους ένα υπερόπλο...οι Αγγελόπουλοι πως ακριβώς το επέτρεψαν; Μήπως δεν έδιναν μισό εκατομμύριο € το χρόνο για να τρώει καρμπονάρες; Μήπως δεν ακριβοπλήρωσαν πόσα διαιτητικά κέντρα και φροντιστές για να τον επαναφέρουν στην αθλητική πραγματικότητα; Πως εξηγείται το γεγονός ότι μολονότι απολαμβάνει τέτοιας μέριμνας, δεν χάνει κιλό; Εδώ φοβόντουσαν να τον χρησιμοποιούσαν, γιατί με το ποσοστό λίπους που είχε και τα κιλά που διατηρούσε μπορεί να έμενε σέκος σε απόπειρα καρφώματος.

Δεν μπορεί να φταίνε μονίμως οι εμπαθείς προπονητές κι οι κακοί διοικούντες. Και δεν μπορεί να περιμένει ο Ολυμπιακός έναν αιώνα τον Σχορτσιανίτη να αποφασίσει να χάσει τα κιλά του, μπας και θυμηθεί πως είναι αθλητής κι όχι διαφήμιση των Σιλουέτ. Φτάσαμε στο σημείο να τον αντιμετωπίζουν οι αντίπαλοι παραγγέλνοντας τριπλά τσίζμπεργκερ. Νισάφι!

87
schizm τόσα χρόνια που σε βλέπω στο φόρουμ δεν ηθελα να μιλήσω...

Ποιος σε εμπόδισε;

Παράθεση
αλλα δεν αντεχω άλλο...είσαι μέσα στην μπούρδα....

Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση. Προτιμώ να καταθέτεις ευθέως τα πιστεύω σου, αντί να το ρίχνεις στο σαβουάρ βιβρ και την πολιτική ορθότητα. Δικαιούσαι να θεωρείς πως λέω μπούρδες, αν και το θεωρώ λυπηρό πως αυτό που σε κινητοποίησε μετά από τόσα χρόνια να μιλήσεις για τα καταπιεσμένα σου συναισθήματα είναι η άποψή μου για τον Κυργιάκο και τα καφροειδή εν γένει. Δεν είδα βέβαια και κανέναν ουσιαστικό αντίλογο...μονάχα χαρακτηρισμούς, όπως συμβαίνει με οποιονδήποτε που διακατέχεται από εμπάθεια.

Παράθεση
αντιμετωπίζεις τα πάντα λες και είσαι ο μόνος άνθρωπος ο οποιος έχει κρίση (κλασσικος ολυμπιακος)....ξεκαβάλα λίγο....και δεν νομιζω ειδικα οι ολυμπιακοι να είστε σε θέση να μιλήσετε για κωλοπαιδα και συμπεριφορες παιχτών γιατι ξεχνάτε κατι συμπεριφορες castillo, καρεμπεεεεεε,giovanni, βούλη (που είχε φαγουρα του πουλακι μου μέσα στην λεωφόρο)....

Αντιμετωπίζω τα πάντα, έχοντας κρίση και δίχως να ακυρώνω την κρίση οποιουδήποτε άλλου. Εκτός κι αν φίμωσα ποτέ κάποιον ή του απαγόρεψα το δικαίωμα στη γνωμοδότηση. Να με συμπαθάς που δεν οφείλω κι ο ίδιος να συμφωνώ μαζί του πάντως. Στο πλαίσιο της επικοινωνίας και της ανταλλαγής απόψεων, οι άνθρωποι επιχειρηματολογούν και είτε διαφωνούν, είτε όχι. Υπάρχει τίποτα περισσότερο δημοκρατικό κι επιθυμητό από αυτό;

Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως το ευτελές οπαδιλίκι που εκφράζεις κι ο ίδιος σε έχει οδηγήσει σε στερεότυπα. Εν αντιθέσει με σένα, δεν θεωρώ πως υπάρχει κλασικός Ολυμπιακός, κλασικός Αεκτζής και κλασικός Παναθηναϊκός. Γενικώς δεν υπάρχει καμιά κλασικότητα σε όλο αυτό, μια κι ο καθένας αποτελεί μια αυθύπαρκτη οντότητα με άποψη και λόγο. Γιατί αν είμαι εγώ ο κλασικός Ολυμπιακός, τότε αναρωτιέμαι ο Τσουκαλάς τι ρόλο βαράει (με τον οποίο δε με συνδέει και τίποτα).

Θα μπορούσα με ανάλογη κοντόφθαλμη οπτική να θεωρήσω πως είσαι ένας κλασικός ΑΕΚτζής, μίζερος και μονίμως κλαψιάρης, φτωχός συγγενής και συνώνυμο του Βασιλάκη Καΐλα, που κουβαλάει την αδικία στο αίμα του, αλλά δε συνηθίζω να στέκομαι με προκατάληψη απέναντι στο συνομιλητή μου, μόνο και μόνο επειδή τυγχάνει οπαδός της τάδε ή της δείνα ομάδας. Όπως και ποτέ δεν δικαιολόγησα τη βία, τα παρατράγουδα, τα καφριλίκια και την αλήτικη συμπεριφορά όταν προέρχονται από τη δική μου ομάδα και σε προκαλώ να βρεις έστω κι ένα post μου που να έγινε κάτι αντίστοιχο με τον Κυργιάκο και να κατέθεσα κάτι διαφορετικό.

Γενικώς αυτή τη λογική που εκφράζει το "εσείς οι Ολυμπιακοί", "εσείς οι ΑΕΚτζήδες" κοκ είναι ηλίθια μέσα στην ισοπεδωτικότητά της, γιατί ούτε εγώ, ούτε εσύ είμαστε υπόλογοι απέναντι στις επιλογές της μάζας. Μιλάω μόνο για τον εαυτό μου και μου είναι αδιάφορο τον ποιον εκφράζω ή ποιον "χαλάω".

@parantox

Και στην παραβατικότητα ακόμα υπάρχει διαβάθμιση. Κατακριτέα όλα, αλλά δεν μπορούμε να εξισώνουμε σε επίπεδο παρεκτροπής το να δείχνει κάποιος τη μπλούζα του, με το να δείχνει παραστατικά πως θέλει να έρθει εις γάμου συνουσία με τους οπαδούς. Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ούτε ως προς αυτήν την αξιωματική θέση, τότε υπάρχει πρόβλημα (ο κλασικός και εικονογραφημένος Ολυμπιακός).

88
Αμα έτυχε εξαιρετικης περίπτωσης φίλε μου δε θα εμπαινα στον κοπο να γράψω

Όταν ο άλλος ξεκινάει με "και οι 2 ομαδες ηταν φοβερες επαιξαν πολυ καλα και οι 2 το αξιζαν το κυπελο", σου δίνει την αίσθηση πως θέλει να ειρωνευτεί ή να απαξιώσει την ΑΕΚ;

Παράθεση
και θεωρω δικαιολογημένο το ξέσπασμα του Μάκη, το να διαβαζω οτι ο Κυργιακος ειναι καριολης και για κρεμασμα δε νομιζω οτι ειναι η εξαιρετικη αντιμετωπιση για την οποια μιλας, ειναι κωλοπαιδο δε λεω αλλα οσο παιζει στην ομαδα που υποστηριζω και ματωνει για τη φανελα θα βγω να τον υποστηριξω ως ενα βαθμο βεβαια

Αυτά μας έχουν φάει...να προστατεύσουμε τους ημέτερους, ό,τι καφριλίκι κι αν κάνουν, επειδή ανήκουν στην ομάδα μας και χρειάζονται ομπρέλα προστασίας. Λες και κάθε αλήτικη συμπεριφορά πρέπει να αφορά κυρίως το σωματείο.

Αλλά το ξέσπασμα του Μάκη είναι κι αυτό ενδεικτικό του αθλητικού μας πολιτισμού. Στο πλαίσιο υπεράσπισης του κάφρου, δεν διστάζει να πικάρει άπαντες τους φιλάθλους του αντιπάλου, προβοκάροντας μέσω της εικόνας.

89
Να φανταστώ ότι ο Βουγιούκας στον πάγκο σου ενέπνεε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη?
Μπορώ να συμφωνήσω με αυτά που μου λες αλλα δεν νομίζω ότι δεν έκανε και ο Παναγιωτάκης λάθη (και μεγάλα) σχετικά με την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου παίκτη,έχοντας και ως κρατούμενο τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του σχορτσιανίτη.

Ο Βουγιούκας, με τις χίλιες μύριες αδυναμίες του, μπορεί να κάνει τουλάχιστον 10 βήματα χωρίς να κλατάρει το σύστημα και να ξεφουσκώσει ως αερόστατο (σε μέγεθος). Ο Σχορτσιανίτης έχει κάνει εγκλήματα...τον έχουν νταντέψει όσο δεν παίρνει και τον περιμένουμε 2 χρόνια τώρα, μήπως και αναστηθεί το χρυσό παιδί του μπάσκετ και ξεχάσει τι θα πει γαρδούμπα και κοκορέτσι. Κάποτε έφταιγε ο τρελός ο Γκέρσον...τώρα έχει τον προπονητή που τον πίστεψε όσο λίγοι στην Εθνική και τον στήριξε και το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Δεν μπορεί λοιπόν να φταίνε μονίμως οι προπονητές και ποτέ ο ίδιος. Δεν μπορεί να φταίνε αποκλειστικά οι Αγγελόπουλοι που τον χρυσοπληρώνουν για να κάθεται. Κι ο κόσμος ακόμα τον αποθεώνει όταν μπαίνει μέσα, μπας και βγει από τη νιρβάνα του, αδικώντας μάλιστα και παίχτες που προσφέρουν πολλαπλάσια.

Δε θα ξεχάσω πως μετά τη νίκη με τον Παναθηναϊκό, κοιτώντας αποκλειστικά την δική του ματαιοδοξία κι ατομική διάκριση, δεν πανηγύρισε με τους συμπαίχτες του κι έφυγε μουτρωμένος. Που είναι η ταπείνωση για χάρη της ομάδας; Που είναι κυρίως το συμφέρον της τελευταίας; Και πως το υπηρετεί...παραμένοντας 200 κιλά, ως ο χαμένος κρίκος του ανθρώπου με τους ελέφαντες;

Αρκετά με την καραμέλα περί ιδιαιτερότητας του χαρακτήρα του Σοφοκλή. Απαξιώνουμε κι όλους τους άλλους που επίσης έχουν ιδιοτροπίες, αλλά τις χαλιναγώγησαν, τις υπερνίκησαν και προχώρησαν. Και λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να αντιμετωπίζω μονίμως με κατανόηση τον κάθε κακομαθημένο ακριβοπληρωμένο άσο...κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τον ίδιο, συνεχίζω να βιώνω την σκληρή πραγματικότητα των μέσω ελληνικών μισθών.

Όσο για το Γιαννάκη, το μόνο που χρειάζεται να υπερβεί, είναι το προσωπικό του πάθος για διάκριση που φέρνει άγχος. Κανείς δε γεννήθηκε μεγάλος και με τη στάμπα του πετυχημένου...έχτισε σταδιακά.

90
αξιζει να τις πικάρεις περιπτώσεις σαν και εμένα ε?οκ δες την ολυμπιακή-μπάλα σου και άσε αυτους που βλέπουν μπάλα να κρίνουν.

Βρίσκεσαι σε ψιλοπαραλήρημα και μπορώ να δείξω κατανόηση. Πρώτος όμως επέλεξες να προκαλέσεις τους συνομιλητές σου κι ενώ η ΑΕΚ έτυχε εξαιρετικής αντιμετώπισης από τους αντιπάλους σου, παίζοντάς το δικηγόρος του καλόπαιδου και βάζοντας φωτογραφίες για να πικάρεις. Αν λοιπόν επιλέγεις αυτήν την αισθητική και δράση, ανάλογη αντιμετώπιση θα λαμβάνεις. Αυτό το παιχνίδι παίζεται πάντα από δύο.

91
Συγνωμη φιλε μου αλλα δεν κανουν μονο οι ποδοσφαιριστες εκτος του Ολυμπιακου αθλιοτητες, οχι γιατι δεν βλεπω να τις αναφερεις ολες. Και στο κατω κατω ο MakisSRV δεν ειναι αυτος που εριξε λαδι στη φωτια με αυτα που λεει τα οποια τοσο πολυ σε εθειξαν.

Με βλέπεις να έχω διάθεση καταγραφής όλων των ιστορικών αθλιοτήτων ή μήπως από την επιλεκτική αναφορά ακυρώνω εκείνες που προήλθαν από το στρατόπεδο των ερυθρόλευκων; Να σου αναφέρω πχ τις γροθιές του Καρεμπέ; Κανένα πρόβλημα. Μονάχα που ο ένας έκανε κι αυτό, όντας ικανός για πολλά περισσότερα, τη στιγμή που ο Κυργιάκος (ή ο Ανατολάκης) επιδίδονται μονάχα στην ψευτομαγκιά και τα καφριλίκια, καθότι μόνο μέχρι εκεί είναι. Και για ποιο λάδι στη φωτιά μιλάς; Το να καταδικάζεις, έστω αναθεματίζοντας και μέσα στην υπερβολή, μια συμπεριφορά που εμπίπτει στον κώδικα ποινικής δικονομίας, δεν συνιστά ούτε σπορέλαιο, ούτε ηλιόλαδο. Μήπως άλλωστε δεν είναι κοινό μυστικό πως ο Κυργιάκος δεν είναι και το καλύτερο παιδί που υπάρχει και το επικύρωσε και πάλι;

Μονο αυτο που λες ερχεται σε αντιθεση με αυτα που ανεφερες παρακατω για τις αθλιοτητες αλλων παικτων, βαζεις πανω πανω την αθλιοτητα του "Βουλη".

Δεν κάνω αυτό. Ταϊζω απλώς με το ίδιο νόμισμα και την ίδια φαιδρή επιχειρηματολογία τη συζήτηση, για να καταφανεί πόσο οπαδικά μικροί είμαστε. Βλέπεις, ως απάντηση ο θιγμένος MakisSRV, επειδή ο άλλος τόλμησε να καταφερθεί ενάντια στο εκλεκτό αυτό μπουμπούκι των ελληνικών γηπέδων (εκθειάζοντας μάλιστα την προσπάθεια της ΑΕΚ), θεώρησε σκόπιμο να βάλει την 4αρα, σαν να πρόκειται για τίποτα 10χρονα. Μιζέρια κι άγιος ο Θεός.

@moonchιld

Όσο κι αν θα πρέπει να καταδικάσουμε την συμπεριφορά του Μπουρούση, υπάρχουν πάντα λεπτές αποχρώσεις στις αντιδράσεις. Διαφορετικό να κλείνεις "ραντεβού" (άνευ βωμολοχίας κι όλας) για τις επόμενες συναντήσεις κι άλλο να χειρονομείς και να κάνεις όσα επέλεξε ο Κυργιάκος. Ακόμα και η παραβατικότητα της συμπεριφοράς έχει τις διαβαθμίσεις της.

92
Η αλήθεια είναι πως ο Κυργιάκος θα παραμείνει για πάντα η καρικατούρα που βρισκόταν κάτω από τα σκέλια του Βούλη στην περίφημη ιστορική φωτογραφία.

Είμαστε μάλλον υπόλογοι απέναντι στο ποδόσφαιρο όταν χαιρετίζουμε τα καφριλίκια που έκαναν οι Κυργιάκος και Γκαρσία, βασιζόμενοι μάλιστα στην απώθηση του μαινόμενου πρώτου (τα περί αγκωνιάς είναι αστειότητες) από τον Ντιόγκο. Εκτός κι αν γουστάρουμε να βλέπουμε κωλοδάχτυλα και λοιπά χαριτωμένα από τους ποδοσφαιριστές απέναντι στους -αξιωματικά- προκλητικούς οπαδούς. Μήπως δεν είναι ολίγον κωλοπαιδαράς ο Κυργιάκος; Δεν το γνωρίζαμε ανέκαθεν; Δεν συνιστούν αθλιότητες όλα αυτά, μόνο και μόνο επειδή τυγχάνει παίχτης "μας";

Και MakisSRV...βρες και τίποτα νέα κουλούρια ρε συ, γιατί μπαγιάτεψε η δουλειά. Κάτι περιπτώσεις όπως η δική σου, αξίζουν τελικά να τις πικάρεις μέχρι αηδίας.

93
Αθλητισμός / Απ: ΑΕΚ
« στις: 04/05/09, 01:17 »
Και το χειρότερο είναι ότι κάνανε ήρωες τον Ντομί & τον Derbyshire...

Θα συμφωνήσω για τον Ντομί, μια και τον θεωρώ ό,τι πιο άχρηστο υπάρχει στη θέση που παίζει...ο ορισμός του blooper man.

...αλλά το Αγγλάκι το αδικείς. Όχι πως πρόκειται για καμιά παιχτούρα που όμοιά της δεν υπάρχει και φυσικά η τεχνική του κατάρτιση είναι καθαρόαιμη αγγλική (ό,τι σημαίνει αυτό), όμως έχει επαφή με το τέρμα κι αυτό δεν το έδειξε στον τελικό. Το κυριότερο όμως είναι πως έχει πάθος στο παιχνίδι του.

Edit: Και κάτι ακόμα...το μεγάλο πρόβλημα της ΑΕΚ τη δεδομένη στιγμή είναι η έλλειψη ρευστού. Όπου φτωχός κι η μοίρα του κι ό,τι πληρώνεις παίρνεις σε αρκετές περιπτώσεις. Για να σηκώσει πραγματικά κεφάλι και να καταστεί ουσιαστικά ανταγωνιστική, θα πρέπει να υπάρχει και μια διοικητική σταθερότητα. Μετά την εξυγίανση που επήλθες όπως όπως και με τα χίλια ζόρια, έχει κατορθώσει να χρεωθεί και πάλι για τα καλά. Τέτοιες συνθήκες προκαλούν πρόβλημα και στην ίδια την ατμόσφαιρα της ομάδας.

94
Και ερωτώ:εφόσον τόσο καιρό είχες στην σκέψη σου να αμυνθείς με αυτόν τον τρόπο γιατί δεν ετοίμαζες τον σχορτσιανίτη βάζοντάς τον να παίξει στα τελευταία 3 μάτς του πρωταθλήματος από τη στιγμή που γνωρίζεις οτι το δίδυμο πέκοβιτς-μπατίστ δεν μπορεί με τίποτα να σπρώξει ο βούισιτς ενώ ο μπουρούσης που μπορεί να παίξει καλύτερη άμυνα κινδυνεύει να χρεωθεί με φάουλνωρίς(όπως και έγινε).

Τον ποιον?! Αυτήν την υποψία ανθρώπου, περισσότερο δε αθλητή; Βασικά, σε έναν βαθμό, το κάθε αρνητικό αποτέλεσμα επιβαρύνει και τον ίδιο που έχει επιδείξει μέγιστη αχαριστία αναφορικά με τα όσα έχει λάβει και την προσπάθεια που κατέβαλε μπας και επανέλθει. Αν δεν υπήρχε αυτή η ρημάδα η φοβία πως αν τον αποδεσμεύσουμε μπορεί και να του γυρίσουν τα μυαλά, να πάει σε άλλη ομάδα και να το πληρώσουμε, έπρεπε να τον είχαν σουτάρει προ πολλού.

Έχεις ψυχολογικά ρε Σοφοκλή; Τι να πουν κι εκείνοι που τη βγάζουν με τρεις κι εξήντα, τη στιγμή που απολαμβάνεις το παντεσπάνι και το τριπλόπιτο κι αράζεις με τον παχυλό μισθό σε κάποιο πληρωμένο διαιτητικό κέντρο της Ελβετίας.

Ρε άι σιχτίρ...

95
Faser, νομίζω πως τον αδικείς τον Νικοπολίδη. Κατά τη διάρκεια των πέναλτυ τον είχαν στολίσει ουκ ολίγες φορές, όπως εύκολα προκύπτει από το διάλογο που τον έδειχνε να έχει ανοίξει με τους όπισθεν του τέρματος. Με δεδομένη την διάρκεια της ψυχοφθόρας διαδικασίας που τσάκιζε νεύρα, να ξεσπάσει στο τέλος δείχνοντας το νούμερο της φανέλας του, είναι πταίσμα, όταν έχουν προηγηθεί κακουργηματικά έκτροπα με χειρονομίες περί συνουσίας (και άλλων δαιμονίων). Και δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που οφείλει λιγότερο από κάποιον άλλον να είναι ίνδαλμα ή να τηρεί τους ηθικούς κι όχι μόνο νόμους και κανόνες του ποδοσφαίρου. Αντίθετα μάλιστα, υπάρχει και το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, έναντι των κατά συρροή, που όντας -τάχα μου- κακά παιδιά δικαιολογούνται και δεν τρέχει μία. Εϊναι συνηθέστατο φαινόμενο άλλωστε ένας ποδοσφαιριστής να δείχνει τη φανέλα του, ως υπενθύμιση, και σαφώς λιγότερο προκλητικό ή σκανδαλώδες από το να τους κάνει κωλοδάχτυλο φερ' ειπείν. Εδώ έπαιξαν ξύλο στα επίσημα...

Σε κάθε περίπτωση -προσωπική εκτίμηση- τίποτα δεν μπορεί να αμαυρώσει το συγκεκριμένο παιχνίδι, ακριβώς γιατί υπερβαίνει οτιδήποτε βιώσαμε ως σήμερα σε επίπεδο τελικών όσον αφορά το σασπένς και τις ανατροπές. Μακάρι πράγματι να το έκοβαν στα δύο, μια και το άξιζαν αμφότεροι, αλλά καλώς ή κακώς πρέπει πάντα να υπάρχει ένας νικητής. Υποκλίνομαι σε άπαντες κι ειδικά στο Αγγλάκι που με ρημαγμένη μύτη και κεφάλι έβαλε ένα γκολ που αρκεί για να τον εισάγει στο πάνθεον της Ολυμπιακής ιστορίας.

Πάντα τέτοια...

96
Καμία ομάδα δεν μπορεί να ισχυρίζεται πως έιναι κλάσεις ανώτερη, όταν νικάει με 2 πόντους διαφορά...ειδικά δε όταν το στηρίζει στην κακή απόδοση του Διαμαντίδη και 2-3 άλλων παιχτών, ξεχνώντας πως από τους αντιπάλους υστέρησαν επίσης παίχτες κλειδιά. Ο Βούισιτς ήταν ανύπαρκτος, ο Μπουρούσης ωσεί παρών (ας δοκιμάσει κάποιος να παίξει σε αυτό το επίπεδο με 40 πυρετό τις προηγούμενες μέρες), ο Βασιλόπουλος με τις λύσεις σε άμυνα εκτός παιχνιδιού ενώ οι Πάργκο και Χαλπερίν σε άλλο ματς. Ο Ολυμπιακός προδόθηκε ως επί το πλείστον από τους ψηλούς (εξαιρώ το Μπουρούση λόγω κατάστασης) , γι' αυτό άλλωστε κι έπαιξε τόσο πολύ το πικ-εν-ρολ ο Παναθηναϊκός, τη στιγμή που η περιφέρειά του θεωρείται το δυνατό του όπλο. Αστείο να μιλάμε για τέτοια ευρύτητα κλάσης, όταν όλα παίχτηκαν στη λεπτομέρεια και μόνο.

Δεν έχω απαίτηση προσωπικά από τον Ολυμπιακό να χτυπήσει το Ευρωπαϊκό τη δεδομένη στιγμή. Μου αρκεί το πρωτάθλημα αν έλθει και το βήμα τη φορά. Θεωρώ πως οι Αγγελόπουλοι μαθαίνουν από τα λάθη τους και το μεγάλο στοίχημά δεν είναι ο Ευρωπαϊκός, αλλά ο εγχώριος τίτλος. Ο δε Γιαννάκης, παρ' όλες τις αδυναμίες του, έκανε σωστό κοουτσάρισμα εν γένει κι έχοντας να καλύψει και αντικειμενικές δυσκολίες. Κακώς του καταλογίζουμε ευθύνη.

97
Αναμένω κάτι περισσότερο έγκυρο και αξιόπιστο από την απλή κι εύκολη επίκληση φληναφημάτων και την αναπαραγωγή δηλώσεων φίλτατε alex1037. Αν δεν είμαστε σε θέση να παραθέσουμε ευθέως την επίσημη έρευνα, ελλείψει πηγών, ας μην καταφεύγουμε στην διάδοσή της για λόγους εντυπώσεων. Παραπέμπει δε σε ναζιστικής αισθητικής επιχειρηματολογία, που μου είναι ιδιαίτερα απεχθής.

Επί της ουσίας...έχεις τίποτα επίσημο ή να λήξουμε εδώ τις ανοησίες περί 99,5%?

98
Για τον καινούργιο δίσκο του "Βασίλη Ζούμε Για Να Σ' ακούμε" δεν έχω κουράγιο να σχολιάσω πλέον το παραμικρό.
Τα λέει
, αστειευόμενος δυστυχώς, ο Ζουγανέλης μια χαρά στο δικό του σκετς.

99

Εξαιρετικό ταλέντο αυτός ο 21χρονος Ισλανδός. Το έχει αποδείξει έμπρακτα σε 1 προσωπικό album και 1 ep, όπου μια ώριμη κλασικότροπη συνθετική άποψη σε έκανε να απορείς αν ψεύδονται ανερυθρίαστα για την ηλικία του. Το συγκεκριμένο album πάντως μόνο ψέμμα δεν είναι κι ας μην βρεθεί ποτέ (πιθανότατα) στα ράφια των δισκοπωλείων. Ο μικρός ανέλαβε να ηχογραφήσει κάθε μέρα κι από ένα κομμάτι με βαση το πιάνο και να τα προσφέρει δωρεάν στο τέλος της εβδομάδας...κι αυτό έπραξε. Μελαγχολικές καταθέσεις, λυρισμός ζηλευτός, μελωδικότητα στο ζενίθ κι απαράμιλλη ευαισθησία σε συνθέσεις που δεν θα μπορούσαν να είναι πιο πλούσιες μέσα στην απλότητά τους. Επέλεξα ο ίδιος ένα -κατ' εμέ- σχετικό εξώφυλλο, εξ όσων έφτιαξαν οι φίλοι του μέσα από το Flickr.

Τα κομμάτια φυσικά προσφέρονται αφιλοκερδώς...αν κι αυτό το "φυσικά" μόνο αυτονόητο δεν είναι ακόμα. Όσοι αρέσκονται στην καλλιτεχνία των Dustin O' Halloran, Max Richter, Hauschka, George Winston, Goldmund κοκ, θα βρουν κάτι άξιο να αγαπηθεί κι εδώ.


100
Χαρά μου. Κι αν χρειαστείς τίποτα περισσότερο από την απλή ανάγνωση των δίσκων, ας πούμε, και την απόλαυση της μουσικής, εδώ είμαστε.

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 46