1
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ονειροβραδιά
« στις: 20/05/11, 11:57 »
Βόλτα στο φεγγάρι μ’ ένα μαργαριτάρι
μου’ ταξες μια νύχτα ότι θα με πας
τ’ αστέρια να δαμάσω, τον Δία και τον Άρη
με τους Θεούς να ξεχαστώ σε ονειροβραδιά.
Κύκλους μες στις τροχιές τους να ζαλιστώ, να χάσω
την αίσθηση του φυσικού στα όρια της καρδιάς
κι εκεί ακριβώς επάνω, στο βρίσκω και στο χάνω,
να βρω το παραφυσικό, μεταίχμιο λησμονιάς.
Μαζί μου θα γελάνε με το κατόρθωμά μου
με θαυμασμό θ’ αποδεχτούν πως είμαι ικανός
με δώρο ένα πιθάρι, μικρό και χρυσαφένιο
που μέσα ξεκουράζεται ο τελευταίος χρησμός.
Η Αφροδίτη ευλαβικά σπεύδει και το προσφέρει
με συνοδεία τον Ερμή που την κρατάει γλυκά.
«Ασημόλευκοι Θεοί, του σύμπαντος αγγέλοι!
μικρό πιθάρι αλλά βαρύ…για χέρια σθεναρά…!».
«Θνητέ που έψαχνες να βρεις αυτό που θα σου μέλλει
συνάντησες την μοίρα σου σ’ ετούτο τον χορό
θα το ανοίξεις σαν θα δεις τον Κρόνο να σου γνέφει…!
τις λέξεις θα στομίσεις σε άστρο Βορινό».
Κι εκεί στην παραζάλη μου, στη βόλτα θα επανέλθω
που ξεκινήσαμε μαζί σε ξένο προορισμό
θα σε κοιτάξω τρυφερά…τι όμορφα που υπάρχεις…!
το χέρι κράτα μου σφιχτά, στο άλλο…τον χρησμό!
μου’ ταξες μια νύχτα ότι θα με πας
τ’ αστέρια να δαμάσω, τον Δία και τον Άρη
με τους Θεούς να ξεχαστώ σε ονειροβραδιά.
Κύκλους μες στις τροχιές τους να ζαλιστώ, να χάσω
την αίσθηση του φυσικού στα όρια της καρδιάς
κι εκεί ακριβώς επάνω, στο βρίσκω και στο χάνω,
να βρω το παραφυσικό, μεταίχμιο λησμονιάς.
Μαζί μου θα γελάνε με το κατόρθωμά μου
με θαυμασμό θ’ αποδεχτούν πως είμαι ικανός
με δώρο ένα πιθάρι, μικρό και χρυσαφένιο
που μέσα ξεκουράζεται ο τελευταίος χρησμός.
Η Αφροδίτη ευλαβικά σπεύδει και το προσφέρει
με συνοδεία τον Ερμή που την κρατάει γλυκά.
«Ασημόλευκοι Θεοί, του σύμπαντος αγγέλοι!
μικρό πιθάρι αλλά βαρύ…για χέρια σθεναρά…!».
«Θνητέ που έψαχνες να βρεις αυτό που θα σου μέλλει
συνάντησες την μοίρα σου σ’ ετούτο τον χορό
θα το ανοίξεις σαν θα δεις τον Κρόνο να σου γνέφει…!
τις λέξεις θα στομίσεις σε άστρο Βορινό».
Κι εκεί στην παραζάλη μου, στη βόλτα θα επανέλθω
που ξεκινήσαμε μαζί σε ξένο προορισμό
θα σε κοιτάξω τρυφερά…τι όμορφα που υπάρχεις…!
το χέρι κράτα μου σφιχτά, στο άλλο…τον χρησμό!