Σιωπή

[Ιππαρχος]

μόνο το "σ' αγαπώ" στο τέλος προ(σ)φέρεται...


Πανέμορφη είναι η σιωπή κοιτάζοντας τα μάτια σου

να επισκιάζουνε  τ’ άστρα που μιλάνε εκεί ψηλά για μας

το νιώθεις ψηλαφίζοντας τον γαλαξία με τα δάκτυλα

η Σελήνη με μακρόσυρτο ‘‘σσσσ’’ επιβάλλει σιγή

στο αεράκι που θέλει να παίξει με τα φυλλώματα

η καρδιά στο ρολόι του τοίχου σταμάτησε

κρίνοντας απ’ το ‘‘τικ’’ που έμεινε αναπάντητο

οι λέξεις απόψε διστάζουν να προφερθούν

καμμιά τους δε θέλει το άγος του θανάτου της σιωπής

[LILAKI]

Μικρό ποιηματάκι μα τόσο όμορφο!

Το καλό είναι ότι υπάρχει ρομαντισμός αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό.Έτσι η ανάγνωση του ποιήματος δε γίνεται  κουραστική.
Πολύ ωραίος επίσης ο τρόπος που πλέκεις τις λέξεις για να σχηματίσεις εικόνες.

Το να καταφέρεις να συμπυκνώνεις με τον καλύτερο τρόπο  σκέψεις ,εικόνες,συναισθήματα σε κάτι τόσο μικρό σε έκταση αλλά και σε κάτι τόσο ουσιώδες  είναι κατόρθωμα..Μπράβο.