Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: geni στις 06/06/05, 22:57
-
"Θανατος"
Αεροφύσημα* και σπρώχνει να περάσει
τόσος θάνατος,στον ίδιο μέσα ήλιο.
Όπως χάιδεψε τη χαίτη
των αλόγων που αφηνιάσαν
μες στη μάχη,μες στο ρίσκο ενός ονείρου.
Καλωσόρισμα στο αιώνιο ταξίδι-
Βάγια μύριζε, και θάλασσα ο αγέρας.
Σαν το κύμα από τα κρόσσια
που εκεί, στην άκρη μιας γιρλάντας
ταλαντεύτηκαν στο φύσημα μιας μέρας.
Πρώτη φορά σ' άκουσα να μυρίσεις τον αερα.
Πρώτη φορά, τον συλλογιστηκα κι εγώ.
Και τώρα να μαι!Με βλέπεις κιόλας.
Αιωρούμαι* με τις ρίζες στον αέρα
πάλι σκάλιζα τη φλούδα στον κορμό μου.
Κλέβω μπόλιασμα απ' τη στάχτη
κι από μέσα αναγεννάται
μία Εύα, απ' το ακοίμητο πλευρό μου.
5/6/05
-
Αψογο...υποκλινομαι
-
Καταπληκτικό!!!
-
Ευχάριστη έκπληξη (και όχι μόνο !) Ενα "εύγε", δε φτάνει !!!
-
ευχαριστω :) στην ουσια εκανα δυο μηνες να το αποτελειωσω, με μεγαααλα διαλειμματα.
(και όχι μόνο !)
"....δε σε καταλαβα... :-[
-
"Θανατος"
...........
Πρώτη φορά σ' άκουσα να μυρίσεις τον αερα.
Πρώτη φορά, τον συλλογιστηκα κι εγώ.
Και τώρα να μαι!Με βλέπεις κιόλας.
.....
μυρίσεις ?? ... μήπως εννοείς μυρίζεις ή που μύριζες ??
κατα τ' άλλα ...
Π Α Ν Ε Μ Ο Ρ Φ Ο !!!
/nEwBiE 8)
-
μια φορα τον μυρισε.....δεν ειναι διαρκειας για να κολλησει ενεστωτας... καπως ετσι το σκεφτηκα κι εγω.:)
-
μια φορα τον μυρισε.....δεν ειναι διαρκειας για να κολλησει ενεστωτας... καπως ετσι το σκεφτηκα κι εγω.:)
... που μύρισες τότε ? ;D
/nEwBiE 8)
-
ισως αλλα ειναι πολυ κοινοτυπη διατυπωση ;D Αυτο εννοω στο κατω κατω....δεν ειναι προτρεπτικος ο τονος...
Αλλωστε ειναι Υποτακτικη κι οχι οριστικη.<το χρονο βεβαια τον παραβλεπουμε.. 8)>
τςκ τςκ τςκ...κολλας σε κατι λεπτομερειες βρε παιδακι μου.... ::) ::) :)
αμα το μελοποιησεις και θες να το αλλαξεις ισως να σου δωσω την αδεια... :-*
-
αμα το μελοποιησεις και θες να το αλλαξεις ισως να σου δωσω την αδεια... :-*
;D ;D μιλ μερσί ... θα το δω ... :-*
Σοβαρά τώρα, το πρόβλημά μου είναι ότι αν δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοείς / που το πας, δεν μπορώ και να το μελοποιήσω / Αποδώσω !! ::) και είναι λογικό φαντάζομαι ... Από μόνες τους οι όμορφες λέξεις είναι απλά όμορφες λέξεις και τίποτα παραπάνω ... προσωπική άποψη πάντα ... 8)
/nEwBiE 8)
-
...αν δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοείς / που το πας, δεν μπορώ και να το μελοποιήσω
...Από μόνες τους οι όμορφες λέξεις είναι απλά όμορφες λέξεις και τίποτα παραπάνω ... προσωπική άποψη πάντα ...
Έχεις απόλυτο δίκιο... Πώς να σε εμπνεύσουν οι ασυνταξίες; (ελληνικά τύπου Καλομοίρας...).
Geni, η προσπάθειά σου να μας πεις κάτι -μάλλον- απότυχε... Δεν σημαίνει πως βάζοντας ωραίες λέξεις στη σειρά, κάνεις ποίηση... Ενώ ξεκινάς με μια καλή ιδέα, ανακατεύεις ανομοιογενή στοιχεία, πράγματα αταίριαστα. Αν "στρωθείς" και το δουλέψεις κι άλλο (πολύ, θα 'λεγα) θα σε οδηγήσει από μόνο του... Και βασικά, το ρεφρενάκι σου είναι εκτός του κεντρικού σου θέματος!
Ευτυχώς, ας πούμε, σώζεσαι απ' το "δουλεμένο" τέλος...
-
Πολύ ενδιαφέρον μα θέλει ιδιαίτερη δουλειά γιά να...σοκάρει!
-
"Θανατος"
Αιωρούμαι* με τις ρίζες στον αέρα
πάλι σκάλιζα τη φλούδα στον κορμό μου.
Κλέβω μπόλιασμα απ' τη στάχτη
κι από μέσα αναγεννάται
μία Εύα, απ' το ακοίμητο πλευρό μου.
5/6/05
Εμένα πάλι αυτό εδώ με τη φλούδα μου άρεσε περισσότερο.. δεν ξέρω γιατί αλλά μου τράβηξε την προσοχή αυτή η λέξη.
Ωραίες εικόνες.. είναι μπερδεμένο λιγάκι το νόημα αλλά με εντυπωσίασε το γεγονός ότι ο τίτλος είναι "Θάνατος" και τελιώνεις με την αναγέννηση της Εύας.
-
... Και βασικά, το ρεφρενάκι σου είναι εκτός του κεντρικού σου θέματος!
βασικα θα ελεγα οτι το παραπανω γραφτο δεν εχει ρεφραιν.
οι δυο πρωτες στροφες περιγραφουν την ιδεα του θανατου σαν ελαφρο <και ακρως απενοχοποιημενο>φυσημα αερα, που παρασερνει στο περασμα του "νηματα" ζωης. Ετσι οπως "ταραζονται" τα κροσσια μιας γιρλαντας κι οπως ανεμιζει η χαιτη <νηματα πυκνα αλλα αρμονικα "βαλμενα"> στον τραχηλο ενος αλογου.Τα αλογα ειναι δυο γιατι ενας απο τους συνηθεστερους δυστυχως χωρους οπου απλωνεται η σκια του θανατου ειναι πεδια "μαχης".και παντα υπαρχει το "ρισκο" του "παλεματος" με το θανατο<την πραγματικοτητα ομως παλευουν τα δυο αλογα, το ανεμισμα της χαιτης ειναι απλα αναποφευκτο>.
Η "θαλασσα" δεν ειναι παρα το γνωστο αρχαιοελληνικο μοτιβο της λιμνης με τη βαρκα που οδηγει στον Αδη.<σημειο αιωνιοτητας>.Το "αιωνιο ταξιδι" απλα ειναι ο δρομος χωρις γυρισμο, που δε γνωριζουμε επακριβως και το τελος του. Ομως μεσα στο πλαισιο απενοχοποιησης του θανατου, στην ακρη του ταξιδιου <φανταζομαι οτι> καλοσωριζεσαι με βαγια<θρησκευτικο-χριστιανικο μοτιβο>. Τα κροσσια ειναι τοσο ομοιομορφα και <<ισαξια>> μεταξυ τους, οπως ισαξιες ειναι και οι ζωες ολων μας, και κοβονται το ιδιο ευκολα.Απλα επαναλαμβανεται το προηγουμερνο μοτιβο.
δεν ειχα κατα νου να κανω αναλυση αλλα ελπιζω μεχρι ενα σημειο να βοηθησα :-\.Μπορει να θεωρηθει βεβαια περισσοτερο ασαφες και "ο,τι να ναι" αλλα καθε αποψη καλοδεχουμενη. :) Παρακατω , οπως το εκλαβει ο καθεις.Απλα να πω οτι δεν αναφερομαι μονο στον σωματικο θανατο.υπογραμμιζεται κυριως η αισθηση,η ιδεα του θανατου,του οποιουδηποτε.
Πολύ ενδιαφέρον μα θέλει ιδιαίτερη δουλειά γιά να...σοκάρει!
μα δεν γραφω κατι για να "σοκαρει"!!!!!!! :o >:(:o :-\...το πολυ πολυ καμια φορα να εκπλησσομαι εγω αλλα σιγουρα δεν εχω καμια απολυτως απαιτηση.
-
Ανατριχιαστικο.. Ιδιως εκει με τα αφηνιασμενα αλογα..
-
Εμεινα αναυδος!Μπραβο genoula!πολυ καλο!!!